انقراض تلویزیون، آینده ای پیش بینی پذیر
به زودی همایش "The New Normal" (هنجارهای جدید) در لندن برگزار خواهد شد و شرکت‌کنندگان آن نگاهی خواهند داشت به جایگاه تلویزیون در جهانی که مردم هر روز بیشتر و بیشتر سرگرمی‌های بصری خود را آنلاین و یا از طریق دستگاه‌های پخش‌کننده دنبال می‌کنند. یکی از موضوعاتی که در این همایش مورد بحث قرار خواهد گرفت، پرسشی است که ما از میزبان همایش، فرانک رادیس (Frank Radice)، به عنوان یکی از سری پرسش‌های بزرگ خود پرسیدیم.
MP3 پلیرها و پخش کننده‌های موسیقی، سی‌دی‌ها را از بین بردند. آیا واقعیت مجازی نیز چنین کاری با تلویزیون خواهد کرد؟
براساس تجربه‌ی من، فقط یک چیز ثابت در صنعت وجود دارد: "هیچ چیز ثابت نیست". من به چشم خود دیده‌ام که تلویزیون‌ها از سیاه و سفید به رنگی تبدیل شدند، سپس از نوار ویدئویی به DVD و از DVD به فایل‌های دیجیتال تغییر شکل دادند. من با وینیل‌ها، 8-ترک‌ها، کاست‌ها و سی‌دی‌ها زندگی کرده‌ام. اما اکنون با اسپاتیفای (Spotify)، سوند کلود (Soundcloud) و دیگر برنامه‌هایی که به شما اجازه‌ی پخش یا دانلود موسیقی می‌دهند، سرو کار داریم. با یوتیوب (YouTube) و ویمئو (Vimeo) نیز ویدئوها را پخش می‌کنیم. اکنون با تجربه‌های واقعیت افزوده (augmented reality) مثل پوکمون گو (Pokémon Go) و واقعیت مجازی (virtual reality) دوباره با تغییری عمده روبرو هستیم.
قطعا اینترنت کاملا جای تلویزیون را خواهد گرفت. ایده‌ی تلویزیون اکنون به اندازه‌ی رادیو قدیمی شده است. در حقیقت، تلویزیون همان رادیو است اما با تصاویر متحرک دوبعدی، در حالی که ما اطراف خود را با تمام حس‌هایمان و در سه بعد حس می‌کنیم. به همین دلیل است که VR، گل سرسبد نوآوری‌های این دهه است. اما به محض آنکه بتوانیم دیگر حس‌هایمان مانند بویایی و لامسه را نیز با این تجربه‌ها ترکیب کنیم، آنگاه نسل بعدی تجربه‌ی همه جانبه را خواهیم داشت.
اما در واقع VR در صدر جدول نیست و به عنوان گزینه‌ی اصلی به شمار نمی‌آید. این واقعیت افزوده (AR) است که تبدیل به مفیدترین ابزار در دسترسی به آنچه وب (و در نهایت تلویزیون) می‌خوانیم خواهد شد و این AR است که مسیر رو به جلو را هموار خواهد کرد. گرچه VR تجربه‌ای همه جانبه است، اما باز هم شما توسط چهار دیوار در خانه‌تان محدود شده‌اید. با AR شما در موقعیت‌های واقعی زندگی، تجربه‌ی مجازی خواهید داشت و بنابراین جهان، زمین بازی شما خواهد بود.
VR جانشین سیستم عامل‌ها خواهد شد. بنابراین دیگر نیازی به دسکتاپ یا صفحه‌ی موبایل برای دسترسی به یک برنامه نخواهید داشت. یک هوش مصنوعی همراه با صدا خواهید داشت که از طریق VR مدیریت می‌شود و به شما اجازه می‌دهد با روش‌های ظریف‌تر و جدیدتری آن را هدایت کنید.
همه‌ی این‌ها به هم پیوسته هستند و آن چه که آن‌ها را به هم متصل می‌کند، محتواست: صدا و ویدئو. مارشال مک لوهان، 40 سال پیش گفته است: «رسانه، خود پیام است». پیام به سیستم تحویل وابسته است که ما آن را به شکل سیستم‌های آگاه‌سازی می‌بینیم. محتوا هنوز سردمدار است و روش توزیع و مصرف است که تغییر می‌کند (تا زمانی که چیز بهتری از راه برسد). و این یعنی "هنجارهایی جدید" (The New Normal).