چرا اجرای ویندوز 10 روی تراشه اسنپدراگون خبر هیجان انگیزی است

همان‌طور که هفته‌ی گذشته در زومیت خواندید، مایکروسافت در پی آن است که پشتیبانی از پردازنده‌های مبتنی بر معماری ARM را به ویندوز ۱۰ اضافه کند. ردموندی‌ها برای نمایش اقدامات و پیشرفت‌های خود در همکاری با کوالکام، ویدیویی هم منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد چگونه ویندوز ۱۰ روی اسنپدراگون ۸۲۰ اجرا می‌شود. در  این ویدیو؛ علاوه بر نمایش اجرای ویندوز ۱۰ روی اسنپدراگون ۸۲۰، نرم‌افزارهایی نظیر فتوشاپ نیز اجرا می‌شود تا امکانات اجرای ویندوز ۱۰ روی تراشه‌ی اسنپدراگون به‌خوبی نمایش داده شود. در واقع مایکروسافت در نظر دارد در ادامه‌ی استراتژی خود، ویندوز ۱۰ را به پلتفرم واحدی برای اجرا روی انواع پردازنده‌های مبتنی بر معماری x86 و ARM در انواع فرم‌فکتورها همچون تبلت، گوشی هوشمند و پی‌سی تبدیل کند.

البته اپل به‌عنوان رقیب ردموندی‌ها سیاست متفاوتی در پیش گرفته است. اپل در حاضر دو سیستم‌عامل متفاوت را برای پردازنده‌های X86 و ARM مورد استفاده قرار می‌دهد. این کمپانی سیستم‌عامل مک را روی پردازنده‌های x86 و iOS را روی پردازنده‌های اختصاصی خود مبتنی بر معماری ARM مورد استفاده قرار می‌دهد. البته شواهدی موجود است که نشان می‌دهد اپل درصدد استفاده از پردازنده‌‌های اختصاصی مبتنی بر ARM خود روی مک‌بوک‌ است. در واقع اپل برخلاف مایکروسافت به‌جای گسترش استفاده‌ از یک سیستم‌عامل واحد، واحد پردازشی خود را یکپارچه می‌کند.

اما چرا اجرای ویندوز ۱۰ روی تراشه‌ی اسنپدراگون را باید یک اتفاق خوب و هیجان‌انگیز خواند. امکان نصب و به‌کارگیری ویندوز ۱۰ روی تراشه‌های مبتنی بر ARM امکانات فوق‌العاده‌ای در اختیار کاربران قرار می‌دهد. در ادامه به چهار دلیل برای اهمیت این موضوع خواهیم پرداخت.

شاید با شنیدن اجرای ویندوز ۱۰ روی تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۲۰ به یاد ویندوز RT بیافتید. مایکروسافت نسخه‌ای از ویندوز خود را برای تراشه‌های مبتنی بر ARM با نام ویندوز RT ارائه کرده بود که نتوانست موفقیت چندانی برای این کمپانی به همراه داشته باشد. در واقع می‌توان به‌جرئت گفت سیاست مایکروسافت برای انتشار ویندوز RT یک استراتژی اشتباه بود. ویندوز به دلیل داشتن اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزارهای کاربردی Win32 که مبتنی بر معماری x86 هستند، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما ویندوز RT فاقد این ویژگی بود و همین موضوع باعث شده بود ویندوز RT در مقایسه با اندروید یا iOS گزینه‌ی آخر برای خرید کاربران باشد. ردموندی‌ها حتی نسخه‌ای از تبلت سرفیس را به همراه ویندوز RT راهی بازار کردند، اما همان‌طور که اشاره کردیم چندان مورد استقبال قرار نگرفت.

اما مایکروسافت در دومین تلاش خود برای یکپارچه‌سازی و پشتیبانی از ARM این اشتباه را تکرار نکرده است. بر اساس آنچه تاکنون مشخص شده، ویندوز ۱۰ در حال اجرا روی تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۲۰، قادر است هر دو گروه اپلیکیشن‌های یونیورسال و نرم‌افزار‌های Win32 را اجرا کند. در این صورت می‌توان روی یک گوشی هوشمند یا تبلت مبتنی بر تراشه‌ی کوالکام، در صورت نیاز مجموعه‌ی آفیس را به همراه سایر ابزار‌های کاربردی نظیر فتوشاپ به‌راحتی اجرا کرد.

اولین قابلیت بزرگ اجرای ویندوز ۱۰ روی تراشه‌ی اسنپدراگون، این است که می‌توان ابزار‌های کاربردی x86 را در گوشی‌های هوشمند اجرا کرد، اما بهبود وضعیت ارتباط از طریق ویندوز ۱۰ را باید دومین دلیل هیجان‌انگیز  پشتیبانی از ARM خواند. امروزه لپ‌تاپ‌های ویندوز ۱۰ در بازار وجود دارند که از شبکه‌های 4G نیز پشتیانی می‌کنند، اما این نوع لپ‌تاپ‌ها زیاد نیستند و اضافه کردن مودم LTE به یک لپ‌تاپ چندان رواجی ندارد. همین موضوع باعث شده است نوت‌بوک‌های ویندوزی از انعطاف‌پذیری بالایی برای اتصال به شبکه‌ی اینترنت برخوردار نباشند و در صورت لزوم، محتاج گوشی هوشمند و شبکه‌ی دیتای آن شوند که هات‌اسپات شده است. علت اصلی این موضوع که شاهد استفاده از مودم LTE در نوت‌بوک‌ها نیستیم، مصرف باتری بالایی است که اضافه شدن این ماژول به همراه خواهد داشت.

کوالکام با استفاده از فناوری‌های خود، قادر است دو فاکتور منفی اضافه شدن مودم LTE به ویندوز ۱۰ را به‌راحتی پوشش دهد. این کمپانی هم‌اکنون بیش از میلیون‌ها مودم LTE روی انواع گوشی‌های هوشمند دارد که هزینه‌ی اضافه کردن این قابلیت بسیار پایین‌تر از اضافه کردن این ویژگی به نوت‌بوک‌های ویندوزی است. مصرف باتری مودم‌های LTE این کمپانی نیز بسیار پایین‌تر از این مودم‌ها روی لپ‌تاپ‌های ویندوزی است، از این‌رو این مشکل را هم باید حل‌شده خواند.

اقدام مایکروسافت در تبدیل یک گوشی هوشمند به رایانه‌ای قابل‌حمل بسیار ایده‌ی خوبی است، حال آنکه مانور این کمپانی روی ایده‌ی کانتینیوم نتوانست آن‌چنان که باید نظر مخاطبان را به‌سوی خود جلب کند. کانتینیوم قابلیتی است که به کمک آن می‌توان با استفاده از ماژول مخصوص - که یک جعبه با درگاه‌های مختلف است - گوشی هوشمند ویندوزی را به نمایشگر، ماوس و کیبورد متصل کرد.

مایکروسافت در نظر دارد به‌جای اینکه یک گوشی هوشمند را با توان تبدیل‌شدن به یک پی‌سی معرفی کند، یک پی‌سی را در فرم‌فکتور گوشی هوشمند راهی بازار کند. به‌طور حتم استفاده از درگاه USB نوع C می‌تواند بسیار در پیشبرد سیاست‌های مایکروسافت برای عرضه‌ی روح پی‌سی در کالبد یک گوشی هوشمند کاربردی باشد.

در صورتی که تولیدکنندگان از پردازنده‌های کوالکام در لپ‌تاپ‌های ویندوز ۱۰ استفاده کنند، قابلیت‌های بسیاری با این محصولات همراه خواهد شد. تراشه‌های سری اسنپدراگون کوالکام علاوه بر اینکه قدرت پردازشی بالایی دارند، از نظر مصرف انرژی نیز در مقایسه با رقبای اینتل و اِی اِم دی بسیار به‌صرفه‌تر هستند. در صورت به حقیقت پیوستن این موضوع، شاید شاهد لپ‌تاپ‌های ویندوز ۱۰ باشیم که باتری آن‌ها به‌جای عمر یک‌روزه در بهترین حالت، دو تا سه روز دوام بیاورند.

افزایش استفاده از دستگاه‌های موبایل در سال‌های اخیر به همراه نیاز به تغییرات گسترده برای افزایش نوآور بودن گوشی‌های هوشمند، باعث شده است کمپانی‌ها مرز توانایی پردازنده‌ها را توسعه دهند. اجرای بازی‌ها روی گوشی‌های هوشمند، پشتیبانی از واقعیت مجازی، بهبود عکاسی و سایر موارد، باعث می‌شود تراشه‌های امروزی بسیار قدرتمند باشند.

انتظار می‌رود در سال ۲۰۱۷ میلادی شاهد عرضه‌ی گوشی‌های هوشمند و نوت‌بوک‌های مبتنی بر تراشه‌های اسنپدراگون به همراه ویندوز ۱۰ باشیم.

نظر شما در این خصوص چیست؟