چگونه کودکان کارآفرین پرورش دهیم

سال گذشته مارگوت ماکول بیسنو رئیس سابق انجمن مشاوران اقتصادی رئیس‌جمهور ایالات متحده‌ی آمریکا، کتابی تحت عنوان پرورش یک کارآفرین منتشر کرد. در این کتاب با ۶۰ بنیان‌گذار موفق و بسیاری از والدین آن‌ها مانند کوین پلانک، مدیرکل شرکت Under Armour و آن ووجسیسکی، مدیرعامل شرکت 23andMe مصاحبه شد. در یکی از مصاحبه‌ها که در ادامه به ‌آن پرداخته‌ایم، بیسنو در مورد نحوه‌ی عملکرد والدین برای تربیت فرزندان کارآفرین توضیح می‌دهد.

تقریبا با هر کارآفرینی که صحبت شده، یک مورد خاص را مد نظر داشته و به آن مشتاق بوده است. آن‌ها وقتی چیزی را دوست داشته باشند، سخت کار می‌کنند. دلیل این سخت کار کردن نیز افزایش میزان شجاعت، استقامت و مقاومتشان است. آن‌ها بدون این ویژگی‌ها هرگز نمی‌توانند کارآفرین شوند.

تفاوت عمده میان کارآفرینان و سایرین، تمایلشان به شکست در یک کسب و کار است. اگر بچه‌ها را از شکست مصون بدارید، هرگز یاد نمی‌گیرند چگونه وضعیت خود را بهبود بخشند، اشتباه خود را بشناسند، تغییرات را اعمال و دوباره تلاش کنند. به بیان دیگر، یادگیری از شکست‌ها از مهارت‌های مهمی است که هر کارآفرین باید داشته باشد.

مدرسه خواستار رفتاری است که کاملا در تناقض با چیزی است که کارآفرینان انجام می‌دهند. آن‌ها در واقع به دنبال ترمیم نقاط ضعف به‌جای حمایت از نقاط قوت هستند. خانواده‌های کارآفرین پسند، ترجیح می‌دهند کودکی داشته باشند که به یک‌چیز علاقه‌ دارد و نمرات خوبی در آن درس بگیرد، نه کودکی که به هیچ‌چیز علاقه‌مند نیست و در همه‌ی درس‌ها نمره‌های خوبی می‌گیرد.

برای کودکان بسیار مهم است که اعتماد به نفس خود را با تشویق به دست بیاورند. با این اعتماد به نفس، می‌توانند موفقیت‌های بزرگی را به نتیجه برسانند. اگر در حوزه‌ای بسیار ساده برنده می‌شوند، به آن‌ها بگویید  شما از توان بالایشان برای رسیدن به موفقیت بزرگ‌تر آگاهید.

بسیاری از کارآفرینان موفق با موانع بسیار سخت روبرو بوده‌اند. برخی در فقر بزرگ شده‌اند، برخی با مشکلات آموزشی درگیر بودند و برخی نیز والدین خود را از دست دادند. همه‌ی والدین سعی می‌کنند در مقابل فاجعه از فرزندانشان حمایت کنند؛ اما وقتی‌ این اتفاق پیش می‌آید، باید با آن روبرو شوند و این‌گونه روحیه‌شان را تقویت نمایند. زمانی که اتفاقات بد می‌افتد، نباید ترس بر شما غلبه کند.

اکثر کارآفرینان این امتیاز ویژه را دارند که با ایمان داشتن به هدفی مشخص پیشرفت کرده‌اند. این هدف عموما از طرف خانواده‌ها ایجاد شده و در جهت کمک به دیگران بوده است.به‌عنوان مثال، یکی از کارآفرینان ۱۰ درصد درآمدش را از زمان کودکی به خیره اهدا می‌کرده است. تقریبا همه‌ی کارآفرینان اذعان داشتند که چنین برنامه‌ای، نوعی هدف محسوب می‌شود.