دانشمندان برای اولین بار انسان را در حالت زیست تعویقی قرار دادند

پزشکان برای اولین‌بار موفق شدند یک انسان را در حالت «زیست تعویقی» قرار دهند. پژوهشگران اعلام کردند، آنچه انجام داده‌اند بخشی از آزمایشی است که برای درمان صدمات مرگبار در حال انجام است. دکتر ساموئل تیشرمن از دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند در این رابطه گفت که او و همکارانش حداقل یک بیمار را در حالت زیست تعویقی قرار داده‌اند. با این حال، وی از افشای نتایج تحقیقات خودداری کرد.

دکتر تیشرمن و همکارانش روش خود را «احیا و مراقبت اضطراری (EPR)» نامیدند و اعلام کردند که از این روش روی بیماران اورژانسی با صدمات بسیار حاد مانند اصابت گلوله و چاقو استفاده کردند. این دست بیماران معمولا تا انتقال به اورژانس نیمی از خون بدن خود را از دست داده و دچار ایست قلبی می‌شوند. اگر بیمار به‌موقع به اورژانس برسد، پزشکان تنها چند دقیقه برای عمل جراحی فرصت دارند و در صورتی هم که کادر درمانی به‌موقع وارد عمل شود، احتمال زنده‌ماندن بیمار تنها ۵ درصد است.

اما تیشرمن و همکارانش اعلام کردند که در روش احیا و مراقبت اضطراری، خون بیمار را با سرُم منجمد سالین تعویض می‌کنند تا بدن بیمار به‌سرعت خنک شده و به دمایی حدود ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد برسد. در این حالت، فعالیت مغز بیمار تقریبا کاملا قطع می‌شود. سپس بیمار از تجهیزات خنک‌کننده جدا شده و به اتاق عمل منتقل می‌شود. در این وضعیت، پزشکان حدود ۲ ساعت فرصت دارند تا اقدامات لازم برای احیای بیمار را انجام دهند. دکتر تیشرمن ابراز امیدواری کرد که بتواند تا پایان سال ۲۰۲۰ نتایج یافته‌های این آزمایش را منتشر کند. در دمای طبیعی بدن که همان ۳۷ درجه‌ی سانتی‌گراد است، سلول‌های بدن برای تولید انرژی دائما به اکسیژن احتیاج دارند. اما وقتی قلب از حرکت بازمی‌ایستد، خون اکسیژن را به سلول‌ها منتقل نمی‌کند. مغز انسان نیز بدون اکسیژن تنها حدود ۵ دقیقه زنده می‌ماند. اما وقتی از دمای بدن و مغز کاسته می‌شود، سرعت واکنش‌های بدن و فعل‌وانفعالات شیمیایی درون سلولی نیز کاهش پیدا می‌کند.

دکتر تیشرمن می‌گوید:

(من و همکارانم) حس کردیم که حالا زمان آن فرا رسیده که (این نوع آزمایش‌ها) را روی بیماران انجام دهیم. زمانی‌که کارایی این روش به اثبات برسد می‌توانیم از آن برای نجات جان بیماران استفاده کنیم.

تیشرمن با اشاره‌ی تلویحی به سناریوهای علمی تخیلی در ادامه افزود که هدف او و همکارانش فرستادن انسان به زحل یا سیارات دیگر نیست، بلکه خریدن زمان برای نجات جان انسان‌ها است. همان‌طور که می‌دانید، در دنیای علمی تخیلی‌ها، استفاده از روش زیست تعویقی یکی از مؤثرترین راهکارها برای انجام سفرهای طولانی‌مدت فضایی است. با این حال، واضح است که در دنیای واقعی تا چنین سناریویی فاصله‌ی زیادی داریم. دانشمندان هنوز نمی‌دانند فرد دقیقا برای چه مدتی می‌تواند در حالت زیست تعویقی نگه داشته شود. همچنین وقتی که سلول‌های فرد به‌تدریج به حالت عادی برمی‌گردند و گرم می‌شوند، ممکن است به سیستم خون‌رسانی فرد آسیب وارد شود.

تیشرمن می‌گوید که شاید بتوان به بیماران ترکیبی از داروها را داد تا از آسیب‌ به سیستم خون‌رسانی جلوگیری کرد و مدت حالت زیست تعویقی را افزایش داد. دکتر تیشرمن نتایج یافته‌های خود و همکارانش را دوشنبه هفته‌ی گذشته در گردهمایی آکادمی علوم نیویورک ارائه کرد. آرین لوئیس، مدیر بخش توانبخشی عصبی مرکز پزشکی لنگون در دانشگاه نیویورک این پژوهش را مهم توصیف کرد، اما گفت آنچه دکتر تیشرمن و همکارانش انجام داده‌اند تنها آغاز راه است.