در طول سال‌هایی که مارول رسما تبدیل به تنها راننده‌ی پُرسرعت و کم‌خطای بزرگراه خلوتِ بلاک‌باسترهای ابرقهرمانی هالیوود شده است، آنها دنیای سینمایی‌شان را با قهرمانان و آنتاگونیست‌های بزرگ و فرازمینی زیادی پُر کرده‌اند. رویدادی که شاید هیچکدام از طرفداران کمیک‌بوک‌های مارول فکرش را نمی‌کرد با این شکوه و جزییات اتفاق بیافتد. از یک میلیاردرِ شوخ و باهوش گرفته تا ابرسربازی از دورانی دیگر، هیولایی خشمگین و غیرقابل‌توقف، خدایی اسطوره‌ای و گردهمایی یک تیم عجیب و غریب در آنسوی کهکشان‌ها. از همین سو، برای ورود کوچک‌ترین قهرمان زمین به جمع آنها کنجکاو و هیجان‌زده بودیم. به‌شخصه شاید بعد از «اونجرز: عصر اولتران» از مارول دل‌خور شدم و بخش زیادی از اهمیت و هیجانی که نسبت به نقشه‌های آینده‌ی آنها برای قهرمانانِ شناخته‌شده‌‌شان داشتند را از دست دادم، اما یکی از نکات مثبت دنیاسازی گسترده‌ی مارول این است که می‌توانیم کمیک‌بوک‌های کمترشناخته‌شده‌اش را در قالب سینمایی‌شان ببینیم؛ چیزی که در حالت دیگری امکان‌پذیر نبود. پس، یکی از دلایلی که برای دیدن «انت‌من» لحظه‌شماری می‌کردم، تفاوتش در اندازه، نسبت به دیگر ابرقهرمانان مارول بود که روی کاغذ می‌توانست به نتایج دیوانه‌واری ختم شود.
برای مشاهده کامل مطلب گیشه: معرفی فیلم Ant-Man به زومجی مراجعه کنید.
اگر به اخبار بازی و سرگرمی علاقه دارید، به زومجی سر بزنید. شما همچنین می‌توانید آخرین رخدادهای زومجی را از صفحه‌ی اینستاگرام زومجی دنبال کنید. با کانال رسمی زومجی در تلگرام هم می‌توانید هر جا و هر لحظه از داغ‌ترین مطالب زومجی مطلع شوید.
نظرات