دومین نسل از رایانه‌های کوانتومی شرکت هانی ول (Honeywell) که با نام H1 شناخته می‌شود، رسما تولید و به شرکت‌های تجاری تحویل داده شد. این رایانه‌ی بسیار قدرتمند می‌تواند ازطریق دست‌کاری کردن ۱۰ اتم ایتربیم که درون بسته‌ای به اندازه‌‌ی بند انگشت قرار داده شده‌اند، پردازش‌های مختلف را با دقت پردازش کند. از بسته‌ی مورد بحث با عبارت تله‌ی یونی (Ion Trap) یاد می‌شود.
هانی ول که به‌صورت غیر منتظره و ناگهانی وارد حوزه‌ی رایانه‌های کوانتومی شد، یکی از چند شرکتی است که امیدوار به ایجاد انقلاب در پردازش‌های کامپیوتری هستند. شرکت‌های بزرگ صنعت فناوری نظیر IBM، گوگل، اینتل و مایکروسافت امروزه به پیشرفت‌های عظیمی در حوزه‌ی رایانش کوانتومی دست پیدا کرده‌اند و استارتاپ‌هایی نظیر Rigetti Computing و IonQ نیز با رایانه‌های خود حضور موفقی در بازار دارند.
درکنار این‌ها شمار دیگری از شرکت‌ها شامل QC Ware،اZapata،اCambridge Quantum Computing،اRahko و Xanadu نیز مشغول تولید رایانه‌های کوانتومی هستند تا شرکت‌های دیگر بتوانند راحت‌تر به این نوع رایانه‌ها برای پردازش وظایف سنگین دست پیدا کنند.
با وجود تمامی تلاش‌ها، رایانه‌های کوانتومی فعلا در اول مسیر هستند و پتانسیل بسیار زیادی برای پیشرفت کردن دارند. تلاش یکایک شرکت‌های فعال در حوزه‌ی رایانش کوانتومی حائز اهمیت است؛ زیرا باعث می‌شود زودتر به دوران بلوغ رایانه‌های کوانتومی و استفاده از حداکثر پتانسیل آن‌ها برسیم. رسیدن به جایگاه امروز نیازمند سال‌ها تلاش و سرمایه‌گذاری‌های عظیم بود و قطعا به مرور زمان، به رایانه‌های کوانتومی با دقت و قدرت بیشتر دست پیدا خواهیم کرد.
تصویر بالا، یک محفظه‌ی یون را در رایانه‌های کوانتومی هانی ول نشان می‌دهد؛ این محفظه، کیوبیت‌ها را در خود جای داده است
یکی از مهم‌ترین عبارت‌هایی که هنگام صحبت درباره‌ی رایانه‌های کوانتومی مطرح می‌شود، کیوبیت (Qubit) است. کیوبیت را می‌توان کوچک‌ترین واحد ذخیره‌ی اطلاعات و معیاری از مقدار اطلاعات کوانتومی به شمار آورد. درواقع کارشناسان می‌گویند می‌توان به کیوبیت به‌عنوان قلب رایانه‌ی کوانتومی نگاه کرد. کیوبیت که واحدی برای ذخیره‌ی اطلاعات و پردازش‌های کوانتومی محسوب می‌شود، برخلاف بیت‌های رایانه‌ای مرسوم، می‌تواند ترکیبی از صفرها و یک‌هایی که با یکدیگر هم‌پوشانی دارند نیز ذخیره کند.
رایانه‌ی کوانتومی هانی ول H1 مجهز به ۱۰ کیوبیت و اتم‌های پرانرژی ایتربیم است
کیوبیت فرایند ذخیره‌ی صفرها و یک‌هایی که هم‌پوشانی دارند، ازطریق نوعی فرایند در رایانش کوانتومی با نام برهم‌نهی کوانتومی (Quantum Superposition) انجام می‌دهد. رایانه‌ی کوانتومی H1 هانی ول مجهز به ۱۰ کیوبیت و اتم‌های پرانرژی ایتربیم (که به‌صورت خطی مرتب شده‌اند) است.
می‌توان به‌منظور تغییر داده‌های ذخیره‌شده، تغییر موقعیت و مشخص کردن وضعیت آن‌ها هنگام پردازش شدن در کیوبیت‌ها، به روش الکترومغناطیسی متوسل شد. به‌علاوه می‌توان ازطریق روشی تحت عنوان درهم‌تنیدگی کوانتومی (Quantum Entanglement) کیوبیت‌ها را به هم متصل کرد. فرایند درهم‌تنیدگی کوانتومی می‌تواند تعداد وظایفی که رایانه‌ی کوانتومی ارزیابی می‌کند افزایش دهد. دقیقا به همین دلیل است که رایانه‌های کوانتومی می‌توانند مسائلی که رایانه‌های عادی از پس پردازش کردن آن‌ها برنمی‌آیند، پردازش کنند.
یکی از مهم‌ترین کاربردهای رایانه‌های کوانتومی، مدل‌سازی مولکولی برای بهبود کارهایی نظیر تولید کود است. رایانه‌های کوانتومی همچنین می‌توانند چالش‌های دیگری که پیش روی دانشمندان قرار دارند از بین ببرند و بسیاری از کارها را برای آن‌ها ساده‌تر کنند. کارشناسان می‌گویند رایانه‌های کوانتومی در حوزه‌ی تولید پنل خورشیدی کارآمد و باتری باکیفیت‌تر کاربرد دارند. دیگر کاربردها روی بهینه‌سازی کارهایی نظیر نظارت بر سرمایه‌گذاری‌های مالی یا مسیریابی دقیق‌تر برای ناوگان کامیون‌های باری تمرکز دارند.
هانی ول پیش‌تر در مدل آزمایشی رایانه‌ی H0 توانسته بود روش تله‌ی یونی را به‌خوبی اجرا کند. مدت زیادی نگذشته بود که هانی ول در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت به دلیل تقضای بالای مشتریان، تصمیم گرفته تسن H0 را به محصولی تجاری تبدیل کند. این شرکت اکنون با مدل H1 در تلاش است توجه شرکت‌های بیشتری را به‌سمت رایانه‌های کوانتومی خود جلب کند. هانی ول قصد دارد تا سال ۲۰۳۰، مدل H5 را نیز عرضه کند.
نظرات