درباره DxOMark؛ معیار سنجش کیفیت دوربینهای موبایل
معمولا دربارهی هر گوشی جدید، نوشته میشود که «این محصول بالاترین امتیاز را در بین دوربینهای موجود به خود اختصاص داده است». DxOMark به جزء اصلی مشخصات یک گوشی و بنچمارکی مهم برای تولیدکنندهها تبدیل شده است.
نمرهی DxOMark در تیتر مقالات میدرخشد و توییتر مدیران شرکتهای سازنده، مملو از پستهایی در خصوص این امتیاز است و آنها نمرهی بالای DxOMark را مایهی مباهات خود میدانند. اما استفاده از یک عدد در شرح کیفیت یک دوربین میتواند مشکلساز باشد؛ یعنی با وجود دقیق بودن میتواند بسیار گمراهکننده باشد.
چرا DxOMark؟
نمرهی DxOMark به یک معیار برای مقایسهی دوربینهای دیجیتال، لنزها و دوربینهای موبایل تبدیل شده است. گسترده بودن فعالیت DxOMark کار را برای مقایسهی دوربینهای مختلف آسان میکند. پروتکلهای تست DxOMark فرایندهای خاصی مانند تست در شرایط آزمایشگاهی، متدهای خاص و ابزار آزمایش ویژه را شامل میشود تا این اطمینان حاصل شود که عدد بهدستآمده اتفاقی نبوده است. وقتی DxOMark نمرهای را منتشر میکند، آن نمره باید بیطرفانه، علمی، بدون اعمال سلیقه و مبنایی باشد که تولیدکنندگان بر اساس آن با هم رقابت کنند. این درواقع چیزی است که DxOMark باید باشد؛ اما آیا واقعا چنین است؟
روش انجام تست
در تستهای DxOMark، تمام گوشیهای هوشمند در حالت Auto مورد آزمایش قرار میگیرند و نتیجه از بررسی فایل JPEG ذخیرهشده به دست میآید. تنظیمات دستی فقط هنگام تست بوکه، زوم و عملکرد فلش مورد استفاده قرار میگیرد.
آزمونهای دقیقی به سبک آزمایشگاهی انجام میشود و سپس ۵۰ صحنهی واقعی و چالشبرانگیز در فضای داخلی و خارجی معیار قضاوت قرار میگیرد. DxOMark ادعا میکند نتایج حاصل از این آزمونها توسط «تیمی از کارشناسان تصویر» مورد بررسی قرار میگیرند.
تصویر فوق یکی از منابعی است که DxOMark در یکی از آزمونهایش استفاده میکند. وقتی عکسی گرفته میشود، تیم کارشناسان تصویر، از خطکش مانند آنچه در تصویر زیر میبینید برای تعیین درجهی کیفیت عکس استفاده میکنند.
به این شکل که با نگاه کردن به عکس گرفتهشده توسط گوشی هوشمند، آن را با شبیهترین نمونه در خطکش کیفیت انطباق میدهند. با این کار، مقدار کیفی به مقدار کمی تبدیل و محاسبه میشود.
امتیازدهی
مجموع نمرات آزمونهای مختلف نمرهی کلی عملکرد دوربین را معین میکند. تستها ابتدا به دو بخش عکاسی و فیلمبرداری تقسیم میشوند. سپس برای هر کدام از موارد زیر نمره تعیین میشود:
از آنجایی که نمرهی نهایی ترکیبی از تمام نمرههای بخشهای فوق است؛ برای اطلاع از نمرات مخصوص هر کدام از این بخشها باید به سایت DxOMark بروید و بررسی کامل دوربین مورد نظر را بخوانید.
با نگاهی به نمرات گوشی پیکسل ۲ در زیر متوجه خواهید شد که نمرهی نهایی مسلما میانگین نمرات ثبتشده نیست؛ بلکه به نظر میرسد تعداد واحدهای اختصاص دادهشده به هر آزمون متفاوت است و برخی تستها مهمتر به شمار میآیند و برخی تقریبا نادیده گرفته میشوند. مشکل اینجا است که آزمایشگاه DxO سعی دارد نمرهی کلی بهدستآمده بدون هیچگونه دخالت و اعمال سلیقه باشد؛ اما ظاهرا سیستم نمرهدهی چیزی خلاف این را نشان میدهد.
خرید بر اساس امتیاز DxO
برای انتخاب یک دوربین سؤالات بسیاری وجود دارد که باید از خود بپرسید؛ آیا معمولا در نور کم عکاسی میکنید؟ آیا قرار است خیلی از بوکه استفاده کنید؟ چقدر عادت دارید هنگام عکاسی از زوم استفاده کنید؟ در این مرحله است که نمرهی کلی میتواند گمراهکننده باشد.
فرض کنیم که شما یک گوشی هوشمند با قابلیت زوم بالا نیاز دارید. آیا به ردهبندی کلی DxO نگاه میکنید و بالاترین را برمیگزینید؟ در حال حاضر پیکسل ۲ در صدر قرار دارد.
اما بر اساس اطلاعات DxO بهتر است سراغ گلکسی نوت ۸ بروید. این گوشی نمرهی کلی کمتری دارد اما نمرهی زوم آن بیش از دوبرابر نمرهی زوم پیکسل ۲ است.
نکتهی دیگری که باید مورد توجه قرار دهید این است که DxO با تولیدکنندگان قرارداد همکاری میبندد و به آنها در بالا بردن امتیاز DxOMark کمک میکند. این سیاست به دو دلیل قابل اعتماد بودن امتیاز DxO را خدشهدار میکند.
اول اینکه سازندگان گوشی هوشمند، دوربین محصول خود را به گونهای تنظیم میکنند که در DxO امتیاز بالاتری کسب کند؛ اما آیا تنظیمات یادشده برای کاربران نیز مطلوب است؟
دوم اینکه اگر شرکتی تمام تلاش خود را برای ارائهی یک دوربین عالی انجام دهد اما با آزمایشگاه DxO همکاری نکند؛ آیا به این معنی است که نمرهی پایینتری از DxO دریافت خواهد کرد؟ شاید به این معنی باشد که DxO اصلا دوربین این شرکت را مورد بررسی قرار ندهد.
همکاری با آزمایشگاه DxO بهطور کلی میتواند منجر به تولید دوربین بهتری شود؛ اما وجود این رابطهی عجیب بین تولیدکننده و بررسیکننده که باعث دریافت امتیاز بالاتر میشود به این معنی است که نباید خیلی به امتیازهای DxO تکیه کنیم.
چیزی تا کمال نمانده است
با پیشرفت فناوری، سنسورهای دوربین، لنزها، اندازههای تصویر و نرخ فریم بر ثانیه نیز بهبود مییابند؛ اما بهترین دوربینهای حال حاضر امتیاز ۹۸ دریافت کردهاند؛ پس تکلیف دوربینهای سال آینده چیست؟ آیا معنی ۹۸ در آینده تغییر میکند؟ تکلیف دوربین RED Helium 8KS35 با امتیاز ۱۰۸ چیست؟ آیا از عالی هم بهتر است؟
اشتباهی که بسیاری از وبسایتها و کانالها مرتکب میشوند این است که فکر میکنند امتیاز DxOMark از ۱۰۰ است. بنا بر اعلام آزمایشگاه DxO این تصور صحیح نیست. در واقع، آنها مطمئن هستند که گوشیهای هوشمند از ۱۰۰ عبور خواهند کرد.
اینکه یک گوشی هوشمند امتیاز ۹۸ کسب کرده است به این معنی نیست که تقریبا عملکرد عالی دارد. در واقع، این یک موضوع کاملا اتفاقی است؛ زیرا ممکن است اینگونه به نظر برسد که تنها دو نمره تا نمرهی کامل فاصله دارد؛ اما این تصوری اشتباه و فریبنده است.
به هرحال اگر گوشی هوشمندی امتیاز ۱۰۰ کسب کند، سایتهای خبری حوزهی فناوری در مورد آن بزرگنمایی خواهند کرد؛ مخصوصا اگر یک گوشی عدد ۱۰۰ را رد کند و امتیازی بالاتر از ۱۰۰ دریافت کند. اما به یاد داشته باشید که امتیاز کلی همواره با پیشرفت دوربینها بالاتر میرود.
آیا باید به امتیاز DxOMark اعتماد کرد؟
بله. آنها بدون انجام آزمایشهای حسابشده به منبع سنجش کیفیت دوربینها تبدیل نشدهاند. آزمایشگاه DxO آزمایشهای دقیقی انجام میدهد. ایراد کار در روشی است که خبرگزاریها در انتشار نتایج این آزمونها در دستور کار قرار میدهند.
تیترهای اغواکننده در خصوص کسب بالاترین امتیاز برای مجاب کردن کاربر به کلیک روی مطلب بدون داشتن نیمنگاهی به بررسی DxO، گمراه کننده هستند.
اگر قصد خرید دارید، دید خود را فراتر از نمرهی کلی ببرید، وقت بگذارید و بررسی جامع DxO در مورد دوربین مورد نظر مطالعه کنید. این بار اگر با تیتری در مورد کسب بالاترین امتیاز DxO مواجه شدید، بدانید که آن امتیاز تمام ماجرا نیست و باید به ریز نمرات رجوع کنید.
فراموش نکنید که ممکن است دوربینهای فوقالعادهای وجود داشته باشند که توسط DxOMark مورد اعتنا قرار نگیرند و شما بهراحتی آنها را از گزینههای خود کنار بگذارید.
شما هنگام خرید به چه معیارهایی توجه میکنید؟ آیا DxOMark نقشی در انتخاب شما دارد؟ به چه بنچمارکهای دیگری توجه میکنید؟ نظرات خود را با زومیت به اشتراک بگذارید.