دلیل اینکه بسیاری از افراد موفق مغرور و متکبر هستند چیست؟ این سؤالی است که در Quora بسیار پرسیده می‌شود. (کوئرا مکانی برای یاد گرفتن دانش و اشتراک آن با دیگران است. سرویسی که این امکان را به افراد می‌دهد که با یادگیری از دیگران بتوانند دنیای خود را بهتر درک کنند.) در ادامه نظر جین چین بنیان‌گذار و رئیس مؤسسه‌ی علوم پزشکی لیاسون را در این باره می‌خوانیم.
اجازه بدهید که من به هر یک از این دو سؤال پاسخ دهم که چرا افراد موفق متکبر هستند؟ و هزینه‌ی مهربان بودن چیست؟ زیرا گمان می‌کنم هدف اصلی آن سؤال پاسخ به این مسئله است.
اغلب افراد موفق از یک زندگی معمولی شروع کرده‌اند. خلاف آنچه تصور می‌شود، بسیاری از آنان رفتار مغرورانه‌ای ندارند و شاید عده‌ی زیادی از آن‌ها، شخصیت مهربان و خون‌گرمی داشته باشند. شما به‌عنوان یک فرد عادی روزگار خود را سپری می‌کنید. روزها وظایف و کارهایتان را انجام می‌دهید و شب‌ها به استراحت می‌پردازید و به‌صورت کلی با جریان عرف جامعه همراه هستید.
اما روزی فرا می‌رسد که استعداد و ارزشتان کشف می‌شود. سرمایه‌گذاران بزرگ به سمت شما هجوم می‌آورند. روز به روز ارزش و اعتبار بیش‌تری پیدا می‌کنید و درهای موفقیت یکی پس از دیگری برایتان باز می‌شود.
شاید در ابتدا قابل تصور نباشد، ولی به‌زودی متوجه می‌شوید افراد زیادی هستند که هر کدام چیزی از شما می‌خواهند و تمناهایی مانند گرفتن شماره‌ی تماس، پول، زمان، توجه، نصیحت، امضا و سفارش دارند. حتی بعضی افراد که آن‌ها را نمی‌شناسید، شروع به سوءاستفاده از شهرت و اعتبار شما برای منافع خودشان می‌کنند. اما بدتر از همه اینکه افرادی که گمان می‌کردید دوستانتان هستند یا حتی از خویشاوندان نزدیک، چهره‌ی واقعی خودشان را نمایش می‌دهند و به صراحت نقاب نجابت و محبت را از چهره برمی‌دارند.
در ابتدا به دلیل شخصیت و نجابت خانوادگی سعی می‌کنید به روی خودتان نیاورید. اما بالاخره کاسه‌ی صبرتان ذره‌‌ذره پر و لبریز می‌شود. سرانجام روزی تصمیم می‌گیرید برای اینکه بتوانید خلاقیت و رشد خود را حفظ کنید، بنا به توصیه‌ی عقل سالم برای حرفه‌تان اهمیت بیش‌تری قائل شوید. برای این منظور احتیاج دارید که یک چتر حفاظتی برای خود ایجاد کنید.
دیگر مثل سابق لبخند نمی‌زنید. درباره‌ی عکس‌العمل‌هایتان بیش از پیش محتاط می‌شوید که مبادا دیگران حسن نیت و احترام شما را به حساب پذیرش آن‌ها بگذارند. در بعضی موارد کار به جایی می‌رسد که به خاطر اشتباهات ناچیز دیگران سریع از کوره درمی‌روید و سر آن‌ها فریاد می‌کشید؛ البته پس از آن احساس شرمندگی می‌کنید. شاید کمی هم احساس پشیمانی درباره‌ی این منش حفاظتی که برای خود پیش گرفته‌اید داشته باشید؛ اما مجبور هستید که ادامه دهید. وقتی که سهام‌داران منتظر بازگشت سرمایه‌گذاری‌شان روی شما هستند، دیگر مجالی برای تفکر درباره‌ی خرده مسائل اجتماعی و آداب معاشرتی ندارید.
از این‌رو اغلب افراد موفق، ظاهری یا واقعی به تکبر روی می‌آورند. آن‌ها تمایل به جذب انبوهی از طرفداران، ستایش‌کنندگان، تماشاگران، منتقدان و ستارگان دارند که این مسئله عموما اهمیتی برای افراد عادی ندارد. در واقع تکبر پوسته‌ای برای حفاظت آن‌ها از خودشان و در اکثر موارد ظاهری است و منطبق بر شخصیت واقعی آنان نیست.