اگر اینترنت 5G را فقط سرعت دانلود بالاتر میدانید، باید خود را بیشازپیش برای آینده آماده کنید. هرروز مصرف داده ما بیشتر و بیشتر میشود؛ گوشی هوشمند، ساعت هوشمند، واقعیت مجازی، پهپاد، خودروی خودران، ماشین لباسشویی، یخچال، دستیار صوتی و ... چیزهایی هستند که هرروز با آنها سروکار داریم. همه اینها نیاز به داده زیادی دارند و مهمتر اینکه نیاز به تعداد زیادی ارتباطات، بازدهی بیشتر و مصرف انرژی کمتر دارند.
5G ما اطمینان خواهد داد که در آیندهای با میلیاردها دستگاه متصل به اینترنت، بتوانیم ارتباط خود را حفظ کنیم.
بدون 5G، اینترنت اشیا وجود نخواهد داشت. شاید این ادعا در سال ۲۰۱۷ بعید به نظر برسد؛ اما در سال ۲۰۲۰ که ۲۰ میلیارد دستگاه متصل به هم وجود دارند، چندان بعید نخواهد بود. به عبارت دیگر، تعداد زیادی کاربر و تعداد زیادی دستگاه میخواهند بهطور همزمان، فضای یکسانی (اینترنت) را اشغال کنند.
شاید در حال حاضر برای شبکههای 3G و 4G زمان تأخیر چندان مهم نباشد؛ اما در چند سال آینده، دستگاههایی که به زمان تأخیر کم (کمتر از ۱۰ میلیثانیه) نیاز دارند، باید به تکنولوژی ارتباطی جدید دسترسی داشته باشند.
جهانی را تصور کنید که در آن خودروها با مسافران، عابران پیاده، دیگر خودروها، دوچرخهها، چراغهای راهنما و دیگر زیرساختهای شهری در ارتباط باشند. کمپانیهایی همچون تسلا و ولوو در حال کار روی تکنولوژیهایی هستند که با استفاده از اینگونه ارتباط بین اشیاء، تا سال ۲۰۲۰ تصادفات کشنده را حذف کنند.
نیازی نیست برای درک بهتر اینترنت اشیا در یک داستان علمی-تخیلی زندگی کنید، چون همین الان میتوانید مصداقهای زیادی پیدا کنید. بهعنوان مثال، هفته گذشته، هواوی با همکاری تلفونیکا و Kamstrup پروژهای به نمایش گذاشتند که با استفاده از اینترنت اشیا باند باریک (NarrowBand IoT) یا NB-IoT، از اطلاعات کاربران استفاده میکرد.
این شرکتها با همکاری یکدیگر، مدیریت ارتباطات راهحلهای تلهمتری را برای مدیریت آب شهری شیلی بررسی خواهند کرد. تلهمتری به مصرفکنندگان اجازه خواهد داد مصرف روزانه خود را بهتر اندازهگیری کنند و همچنین باعث میشود صدور قبض دقیقتر باشد و نشتیها و دیگر مشکلات سیستم آبرسانی هر خانوار بهتر آشکار شود. NB-IoT یک شبکه با مصرف انرژی کم برای فضاهای بسیار بزرگ است. این شبکه دستگاهها را با نیازهای بازار اینترنت اشیا تطبیق میدهد.
5G همانند سیناپسهای نورونها است
سیستم 4G فعلی، بازدهی و زمان تأخیر را بهینه کرده است؛ اما 5G اولین شبکهای است که برای گسترشپذیری، چند کاربردی بودن و مصرف انرژی بهینه، طراحی میشود. به عبارت دیگر، هر دستگاه و شبکهای که برای ارتباط با اینترنت اشیا ساخته شود؛ به جای استفاده بدون وقفه و همیشگی از همه منابع، از هر چیزی در زمانی که به آن نیاز دارد استفاده میکند.
اما زمان تأخیر (latency) به چه معنا است؟ به عبارت ساده، این یک نوع لگ است. زمان تأخیر نوعی اندازهگیری است که نشان میدهد چه میزان زمان لازم است تا یک بسته داده از یک نقطه شبکه به نقطه دیگر شبکه انتقال داده شود. در حال حاضر کمترین میزان زمان تأخیر حدود ۱۰ میلیثانیه است، اما 5G وعده میدهد که این میزان را به یک میلیثانیه کاهش خواهد داد. در حقیقت، علاوه بر سرعت بالا، استفاده از 5G به دلیل اینکه هر دستگاه قادر است هر زمان که نیاز داشت به شبکه وصل شود یا ارتباط خود را با شبکه قطع کند، بسیار پربازده است. این همان چیزی است که در شبکههای عصبی شاهد هستیم.
5G پلی برای راهکارهای نوین اینترنت اشیا خواهد بود
همانطور هم که قبلا ذکر شد، 5G نهتنها سرعت ارتباطات را بهبود میبخشد، بلکه با پربازده کردن ارتباط دستگاهها، راه را برای آیندهای هوشمند و بهشدت متصل هموار میسازد. برای اینکه اینترنت اشیا به واقعیت بپیوندد، باید این قابلیت وجود داشته باشد که بتوان مقدار زیادی داده را بین چند شبکه انتقال داد. در نهایت، 5G پلی خواهد بود که راهکارهای اینترنت اشیا را به بازار خواهد آورد.
بر اساس گفتههای جولیانو بازو، یکی از مدیران شرکت Mobile Network Technologies، اولین شبکههای اقتصادی 5G در سال ۲۰۲۰ عرضه میشوند. البته شاید بتوان نمونههای آزمایشی را در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه تست کرد.
نظرات