دوربین های موبایل با عبور از دوربین های کامپکت، اکنون دوربین های DSLR سطح مبتدی را نشانه گرفته اند
در سال‌های اخیر، دوربین‌های موبایل پیشرفت خیره‌کننده‌ای داشتند. این پیشرفت تا حدی است که برخی از این گوشی‌های هوشمند می‌توانند جایگزین شایسته‌ای برای دوربین‌های کامپکت باشند؛ اکنون دوربین‌های موبایل به دنبال جایگاه بهتری هستند و دوربین‌های DSLR رده‌ی مبتدی را نشانه گرفته‌اند.
اگر اطلاعاتی راجع به دوربین‌های دیجیتالی داشته باشید، معمولا دوستان شما برای خرید دوربین به شما می‌گویند: «دوربینی می‌خواهم که عکس‌های آن بهتر از گوشی موبایلم باشد!»؛ ولی «کیفیت بهتر از گوشی» به چه معناست؟
یکی از تفاوت‌های اساسی بین دوربین‌های موبایل و دوربین‌های DSLR، توانایی دوربین در ثبت عکسهایی با پس‌زمینه‌ی کاملا محو است. معمولا دوربین‌هایی با لنز‌های قابل تعویض توانایی ثبت چنین عکسهایی را دارند که سبب ایجاد بوکه‌های زیبا در تصویر خواهد شد. ولی از نظر کاربر معمولی، یک عکس پرتره‌ی زیبا این ویژگی‌ها را دارد: فوکوس واضح روی سوژه، پس‌زمینه‌ی کاملا محو و یک‌دست؛ در واقع این بزرگترین دلیلی است که کاربر عادی از جمله‌ی «کیفیت دوربین بهتر از گوشی باشد» استفاده می‌کند (البته از نظر کاربر حرفه‌ای، مواردی مثل اندازه‌ی سنسور، حساسیت به نور و تنظیمات حرفه‌ای مطرح است).
آیفون ۷ پلاس، دارای یک حالت پرتره است که عمق تصویر را با استفاده از دو دوربین پشتی به دست می‌آورد و تقلیدی از دوربین‌های دیجیتالی گران‌قیمت را ایجاد می‌کند. البته این نو‌آوری ساخته‌ی دست اپل نیست و به پای تصاویر ثبت شده توسط دوربین‌های حرفه‌ای نمی‌رسد؛ ولی این شرکت توانسته افکت‌هایی مشابه را ایجاد کند و در اختیار میلیون‌ها کاربر قرار دهد.
دوربین‌های DSLR سطح مبتدی (۵۰۰ دلاری)، به پایان راه خود رسیده‌اند. چندی پیش ویک گوندوترا، عضو سابق گوگل با انتشار عکسی در فیسبوک به این موضوع اشاره کرده است. این افکت‌ها بی‌نقص نیستند، ولی برای بیشتر مردم به حد کافی خوب هستند و بهتر و بهتر نیز می‌شوند.
شاید بگویید: «پس بزرگنمایی چه؟ وضوح در سطح پیکسل چه؟ کیفیت عکس در کمبود نور چه؟». باید بگوییم که اگر گوشی‌های امروزی این مشکلات را حل نکرده باشند، در حال رفع آن‌ها هستند و نکته‌ی کلیدی این است که «نیازی نیست این ویژگی‌ها کامل و بی‌نقص باشند، فقط تا حدی باشند که برای بیشتر مردم راضی کننده باشد». مثلا در خارج از حوزه‌ی عکاسی، تقریبا هیچ شخصی نگران وضوح عکس‌های خود در بزرگنمایی ۱۰۰٪ نیست.
دوربین‌های موبایل نمی‌توانند بیشتر از این بزرگ‌تر شوند، ولی می‌توانند با استفاده از دوربین‌های بیشتر، الگوریتم‌های پیشرفته‌تر و روش‌های محاسباتی، هوشمندتر عمل کنند و این دقیقا کاری است که تاکنون انجام داده‌اند.
شاید فوکوس خودکار سخت‌ترین قسمت کار باشد. دوربین‌های موبایل برای فوکوس در شب، بسیار کند هستند؛ ولی دوربین‌های DSLR با قیمت ۵۰۰ دلار و کمتر، شرایط خیلی بهتری ندارند. دوربین‌های DSLR سطح مبتدی و گوشی‌های موبایل در ردگیری اجسام متحرک خوب عمل نمی‌کنند و اکثرا باید چند قدم جلوتر بروید تا فوکوس بهتری داشته باشید.
بسیاری از افرادی که کیفیت تصویر بیشتری می‌خواهند، از استفاده از دوربین‌های DSLR واهمه دارند؛ این دوربین‌ها بزرگ و گیج‌کننده هستند. سازندگان دوربین‌های دیجیتال برای رسیدن به کیفیت تصویر بهتر و در دوربین‌های رده‌بالاتر، از دکمه‌های بیشتری استفاده می‌کنند و این باعث نارضایتی کاربران غیر حرفه‌ای خواهد بود (منجر به سهولت استفاده‌ی کمتری می‌شود). بنابراین اگر گوشی داخل جیب شما توانایی ثبت تصاویری مشابه با دوربین‌های سطح مبتدی را دارد، چرا با خرید یک دوربین بزرگ و گیج‌کننده کارمان را سخت می‌کنیم؟
در سوی مقابل، این را در نظر بگیرید که گوشی‌های هوشمند، فقط یک ابزار برای عکاسی نیستند، بلکه می‌توانید با استفاده از همان گوشی، عکس‌های خود را ویرایش کنید و به اشتراک بگذارید. با این‌که دوربین‌های امروزی قابلیت اتصال از طریق وای‌فای را دارند، ولی باز هم استفاده از آن مانند گوشی‌های هوشمند آسان و بی‌دردسر نیست. دسته‌بندی و استفاده از عکس برای لیست مخاطبین یا استفاده‌های دیگر در موبایل آسان‌تر از این است که عکس‌ها را با استفاده از کارت‌خوان به هارددیسک انتقال دهید و سپس آن‌ها را دسته‌بندی کنید و یا با کاهش حجم و ابعاد عکس آن را برای استفاده در لیست مخاطبین به گوشی انتقال دهید.
همیشه انتخاب‌های ارزانی برای عاشقان عکاسی با دوربین‌های DSLR وجود دارد. اما وقتی یک گوشی هوشمند می‌تواند کاری مشابه با DSLRهای ارزان‌قیمت را انجام دهد؛ کسانی که عاشق کار با دوربین‌های اختصاصی نیستند به خرید یک گوشی همه کاره بسنده خواهند کرد.