ترامپ دانشمندان اقلیمی را متهم به سیاسی کاری کرد
دونالد ترامپ، ریاست جمهوری آمریکا دانشمندان اقلیمی را متهم به داشتن انگیزههای سیاسی کرده است؛ او همچنین دربارهی نسبت دادن مسئولیت افزایش دمای جهان به فعالیتهای بشر، ابراز تردید کرد. بااینحال، ریاست جمهوری آمریکا اقرار کرده است که دیگر به دروغ بودن تغییرات اقلیمی، اعتقادی ندارد.
مصاحبهی وی با شبکهی CBS در حالی انجام شده است که کمتر از یک هفته از انتشار گزارش هشدارآمیز مجمع بینالمللی تغییرات اقلیمی (IPCC) میگذرد. بهعقیدهی دانشمندان سرشناس جهان مسئولیت تغییرات اقلیمی اخیر، متوجه نسل بشر است.
مطابق گزارش منتشرشده از سوی مجمع، روند فعلی گرمایش جهانی منجر به افزایش ۳ درجهای دمای جهان خواهد شد. دانشمندان بر این باورند که نوسانات طبیعی دما بهواسطهی فعالیتهای بشر تشدید شده است؛ بهگونهای که دمای جهان اکنون بهاندازهی ۱ درجهی سانتیگراد (نسبت به دوران قبل از انقلاب صنعتی) گرمتر شده است. گزارش میگوید محدود کردن میزان گرمایش زمین به ۱/۵ درجهی سانتیگراد (نسبت به دوران قبل از انقلاب صنعتی) مستلزم اعمال تغییراتی فوری، بیسابقه و بلندپروازانه در همهی ابعاد جامعه است.
رئیسجمهور آمریکا در پاسخ به این پرسش که آیا او هنوز اعتقاد دارد تغییرات اقلیمی یک دروغ فریبکارانه است، گفت:
من فکر میکنم اتفاقی در حال وقوع است، چیزی در حال تغییر است ولی دوباره به حالت اولیه بازخواهد گشت.
او افزود:
من فکر نمیکنم این [تغییرات اقلیمی] یک دروغ باشد اما فکر میکنم تفاوتهایی وجود دارد.من نمیدانم که آیا بهواسطه فعالیت بشر روی داده [یا نه]. من میگویم نمیخواهم چندین تریلیون دلار را صرف [آن] کنم. نمیخواهم چندین میلیون شغل از دست برود. نمیخواهم متحمل یک ضرر شویم.
او پیشتر طی سخنرانیهای کمپین انتخاباتی خود در سال ۲۰۱۶، تغییرات اقلیمی را یک دروغ فریبکارانه خوانده بود. همچنین اعلام کرد که ایالاتمتحده از توافق پاریس خارج خواهد شد؛ توافقی که آمریکا و ۱۸۷ کشور دیگر را ملزم کرده بود تا افزایش دمای جهان را به زیر ۲ درجهی سانتیگراد (نسبت به دوران پیش از انقلاب صنعتی) محدود کنند. این توافق همچنین از اعضا خواسته بود که برای محدود کردن این افزایش حتی تا زیر ۱/۵ درجه نیز تلاش کنند.
در آن زمان، ترامپ اعلام کرد که میخواهد برای دست یافتن به توافقی عادلانه مذاکره کند؛ توافقی که بهزعم وی، مشاغل و کارگران آمریکایی را متوجه خسارتی نکند.
این سخنان موجب برخی گمانهزنیها شد؛ مبنی بر اینکه وی اعتقاد دارد که تغییرات اقلیمی موضوعی ساختگی است. با این حال، نیکی هالی (نمایندهی ایالاتمتحده در سازمان ملل) اعلام کرد که آقای ترامپ بر این باور است که تغییرات اقلیمی در حال وقوع است و آلایندهها نیز بخشی از این معادله هستند.
تهدید تغییرات اقلیمی چقدر جدی است؟
گزارش منتشرشده از سوی مجمع در هفتهی گذشته میگوید تغییرات اقلیمی را تنها زمانی میتوان متوقف کرد که جهان دست به تغییراتی بزرگ و پرهزینه بزند.
این بدان معناست که تا سال ۲۰۴۰ میزان انتشار دیاکسید کربن باید بهاندازهی ۴۵ درصد از مقدار آن در سال ۲۰۱۰ کاهش یابد؛ مصرف زغالسنگ تقریباً به صفر برسد و ۷ میلیون کیلومترمربع از اراضی برای کشت گیاهانی (باهدف تولید انرژی زیستی) اختصاص یابد.
پژوهشگران هشدار دادهاند چنانچه جهان نتواند در این مهم موفق شود، تحولاتی خطرناک و عظیم در انتظار جهان خواهد بود، این تغییرات میتواند شامل بالا آمدن آب دریاها، تغییر دما و میزان اسیدیتهی اقیانوسها و اثرات سوء بر قابلیت کشت محصولاتی نظیر برنج، ذرت و گندم باشد.
همچنین پیشبینی شده است که چنانچه انتشار کربن با روند فعلی ادامه یابد، زمین تا سال ۲۰۴۰ بهاندازهی حد آستانهی مجاز ۱/۵ درجهای گرم خواهد شد و متعاقباً پدیدههایی نظیر موجهای گرمای شدید، کاهش بارندگی و سیلابهای متعدد در نواحی ساحلی روی خواهند داد. بروز چنین وضعیتی میتواند منجر به خیل عظیمی از مهاجرتهای اقلیمی شود که بیثباتی دولتها را در پی خواهد داشت.
چین و آمریکا، بزرگترین منابع انتشار گازهای گلخانهای در جهان هستند.
واکنشها به سخنان ریاست جمهوری آمریکا
اظهارات رئیسجمهوری آمریکا در رابطه با تغییرات اقلیمی (مانند بسیاری از اظهارات دیگر او) انعکاس فراوانی در جهان داشته است.
امروزه تعداد دانشمندانی که اعتقادی به نقش بشر در تغییرات اقلیمی (یا اثر مستقیم گرمایش زمین بر افزایش ریسک تغییرات اقلیمی) ندارند، بهشدت کاهش یافته است.
همچنین دانشمندان اساسا باور ندارند که اقلیم طی یک چرخهی طبیعی دوباره خنک شود.
عدم اقدام مشترک جهانی، منجر به مهاجرتهای گسترده و بیثباتی دولتها میشود.
رئیسجمهور میگوید که نمیخواهد تریلیونها دلار هزینه شود و میلیونها شغل از دست برود. مشخصا همهی دولتها احساس مشابهی دارند؛ بااینوجود آنها در تلاشاند که سرمایهگذاری عظیم مورد نیاز برای انرژیهای تجدیدپذیر را بهگونهای بازطراحی کنند که تبدیل به یک بنگاه اقتصادی درآمدساز شود.
بهعنوان مثال، راهبرد صنعتی بریتانیا چنین است که در ازای مشاغل ازدسترفته در صنایع آلاینده، مشاغل جدیدی را در حوزهی صنایع پاک جایگزین کند.
همچنین در آمریکا نیز صنعت انرژی خورشیدی در حال ایجاد مشاغل بسیار بیشتری نسبت به صنعت زغالسنگ است؛ نکتهای که ممکن است تاکنون از نگاه ریاست جمهوری آمریکا مغفول مانده باشد.