کشف دارویی طبیعی برای کند کردن روند پیری

پژوهشگران در پژوهشی که قبلا در ژورنال Nature Medicine منتشر شد، نشان داده بودند که می‌توان بار سلول‌های آسیب‌دیده (سلول‌های پیر) را در بدن کاهش داد و طول عمر و سلامتی را بهبود داد، حتی زمانی که درمان در اواخر زندگی آغاز شود. اکنون آن‌ها نشان داده‌اند که درمان موش‌های پیر با محصول طبیعی فیستین (Fisetin) که در بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات یافت می‌شود، نیز دارای تاثیر مثبت معنی‌داری روی سلامت و طول عمر است.

با پیر شدن، سلول‌های آسیب‌دیده‌ی زیادی در بدن انباشته می‌شوند. زمانی که سلول‌ها به یک سطح خاصی از آسیب می‌رسند، وارد فرایند پیری می‌شوند. سلول‌ها همچنین عوامل التهابی آزاد می‌کنند که به سلول‌های ایمنی فرمان پاکسازی سلول‌های آسیب‌دیده را می‌دهد. سیستم ایمنی یک فرد جوان، سالم و قادر به پاک‌سازی این سلول‌های آسیب‌دیده از بدن است؛ اما با پیر شدن افراد از بازده این فرایند پاک‌سازی کاسته می‌شود. بنابراین این سلول‌ها در بدن تجمع پیدا می‌کنند و موجب ایجاد التهاب و آزاد شدن آنزیم‌هایی می‌شوند که می‌توانند بافت بدن را تخریب کنند.

فیستین که در بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات وجود دارد، دارای تاثیر مثبتی روی سلامت و طول عمر است

رابینز و همکارانش متوجه شدند که ماده‌ی طبیعی فیستین می‌تواند موجب کاهش میزان سلول‌های آسیب‌دیده در بدن شود. آن‌ها تاثیر این ماده را روی موش‌های پیر مشاهده کرده‌اند. در نتیجه‌ی درمان موش‌ها با این ماده، سلامتی و طول عمر آن‌ها بهبود یافت. نتایج این پژوهش در ژورنال EBioMedicine منتشر شده‌است. رابینز گفت:

این نتایج نشان می‌دهد که ما می‌توانیم طول دوره‌ی سلامت را حتی در اواخر زندگی افزایش دهیم؛ اما هنوز هم سوالات زیادی مانند مقدار مناسب این ماده وجود دارد که باید به آن‌ها پرداخته شود.

اگرچه سوالی وجود دارد که آنها می‌توانند اکنون به آن پاسخ دهند: چرا این کار را قبلا انجام نداده‌اند؟

در مطالعه‌ی تاثیر یک دارو روی بافت‌ها و سلول‌های مختلف بدن در وضعیت پیری، محدودیت‌های اساسی وجود داشته‌است؛ تاکنون پژوهشگران راهی برای فهمیدن اینکه آیا یک درمان به طور ویژه روی سلول‌هایی که پیر هستند، عمل می‌کند یا نه، نداشته‌اند. در این مطالعه تحت راهنمایی ادگار آریاگا در دانشکده‌ی شیمی دانشگاه مینه‌سوتا، پژوهشگران از تکنولوژی سیتومتری توده‌ای (CyTOF) استفاده کردند و از آن برای نخستین بار در پژوهش مربوط به پیری استفاده کردند. رابینز گفت:

علاوه بر نشان دادن تاثیر دارو، این نخستین موردی است که اثر دارو را روی گروه‌های خاصی از این سلول‌های آسیب‌دیده درون یک بافت خاص نشان می‌دهد.