شکار یک سیاره مشابه زمین با ابزار جدید استرالیایی‌ها
Dubbed Veloce ابزاری است که برای بررسی حرکت لرزشی ستاره‌ها که ناشی از جاذبه‌ی سیاره‌های گردش کننده در مدارهای اطراف آن است و به‌طور خاص برای بررسی ستاره‌های به اصطلاح کوتوله‌ی قرمز طراحی شده است. این ابزار اخیرا روی تلسکوپ Anglo-Austrialian در نیو ساوث ولز نصب شد.
بنابر گفته‌ی ناسا در حال حاضر بیش از ۳۸۰۰ سیاره در حال گردش به دور ستاره در مدارهای ستاره‌های دیگر به غیر از خورشید وجود دارد؛ اما با توجه به نور کم رسیده از آن‌ها، برای شناسایی‌شان به روش‌های دیگر نیازمندیم. رایج‌ترین تکنیک که توسط تلسکوپ‌هایی مانند کپلر که اخیرا بازنشسته شده و یا TESS تازه‌کار مورد استفاده قرار می‌گیرد، شامل تماشای سایه‌هایی از سیاره‌ها در مقابل ستارگان است که به روش ترانزیت شناخته می‌شود.
اما این روش به‌تنهایی قادر نیست تمام اطلاعات مورد نیاز را در اختیار ما قرار دهد. روش دیگری که برای دریافت اطلاعات از آن استفاده می‌شود، بررسی سرعت زاویه‌ای ستاره‌ها و اندازه‌گیری میزان حرکت لرزشی آن‌ها و همچنین بررسی نحوه‌ی حرکت سیاره‌ها به دور آن‌ها است. اندازه‌گیری میزان این جابجایی تصور بهتری از جرم سیاره‌ها به ستاره‌شناسان می‌دهد و این همان چیزی است که Veloce برای آن طراحی شده است.
به گفته‌ی کریس تینی دانشمند سیاره‌شناس از دانشگاه نیو ساوث وست، ولوس به آن‌ها اجازه می‌دهد تا حرکات جزئی را که سیاره‌ها در ستاره‌ی میزبانشان ایجاد می‌کنند، کشف و اندازه‌گیری کنند. این ابزار قادر به ارائه‌ی دقت مورد نیاز برای شناسایی سیارات بسیار کوچک است. ستاره‌شناسان می‌توانند روی اینگونه سیاره‌های کوچک سنگی و احتمالا قابل سکونت، به دنبال علائم حیات بگردند و همین باعث اهمیت چنین ستاره‌هایی می‌شود.
ولوس تنها ابزار با این قابلیت در نیمکره جنوبی است و طراحی آن به‌طور خاص برای مطالعه‌ی سیاره‌های اطراف ستاره‌های کوتوله قرمز است. ستاره‌های کوتوله قرمز امواج الکترومغناطیس با طول موج نور ارسال می‌کنند و بنابراین پژوهش‌های انجام‌شده با این ابزار نیز در طول موج نور انجام می‌شود. از آنجایی که هر سیاره قابل سکونت نیاز به گرمایش و همچنین حرکت روی یک مدار خاص دارد، بنابراین باید به این ستاره‌ها نزدیک باشند و لرزش‌ها و تکان‌هایی که این سیارات در این ستاره‌ها ایجاد می‌کنند، معمولا قابل توجه است.
طبق گفته‌ی کریس تینی، در حال حاضر یک رقابت جهانی برای تعیین جرم این قبیل از سیارات وجود دارد تا مشخص شود که آیا آن‌ها سیاره‌ای سنگی مشابه زمین، یا یک غول یخی مانند نپتون یا یک غول گازی مانند مشتری و یا حتی عجیب‌تر از آن هستند یا خیر. ولوس از معدود تجهیزات در نیمکره‌ی جنوبی با توانایی تعیین جرم اینگونه سیارات و تأیید قابل سکونت بودن آنهاست و تنها ابزاری است که در طول موج نور قرمز کار میکند. این طول موج برای شناسایی ستاره‌های ضعیفی که می‌توانند میزبان چنین سیاره‌هایی باشند، امتیازی مثبت به شمار می‌رود.
استفاده از ولوس از ماه سپتامبر آغاز شده و قبل از آنکه برای تشخیص ستاره‌های احتمالی (که ممکن است میزبان چند سیاره باشند) مورد استفاده قرار گیرد در اولین قدم به‌منظور ارزیابی اولیه و تشخیص پایداری آن، برای بررسی ستاره‌ی نزدیک و خورشیدمانند به اسم Tau Ceti استفاده شده است. اولین مأموریت واقعی ولوس کمک به تأیید ۷۵ سیاره‌ی احتمالی شناخته‌شده توسط ماهواره‌ی کاوشگر TESS در اولین ماه مشاهداتش بود.
انتظار می‌رود نتایج اولیه تست ولوس در ماه آینده یا حوالی آن منتشر شود. در نهایت باید گفت که شکار سیاره‌ای کوچک و مشابه زمین که بهترین سیاره برای حیات فرا زمینی ما باشد، نیازمند صرف سال‌ها زمان است.