دوربین دیجیتال در برابر آنالوگ؛ بهترین فناوری عکاسی برای ژانر پرتره چیست؟
مقایسه‌ی عکاسی دیجیتال و فیلم در قرن ۲۱ پس از ظهور گسترده‌ی دوربین‌های دیجیتال، توسط عکاسان و فیلمسازان مورد توجه قرار گرفت. به‌تازگی آنیتا سدوفسکا و الکس هاچینسون به مقایسه‌ی فناوری آنالوگ و دیجیتال در ژانر عکاسی مد، با یک سوژه‌ی یکسان پرداخته‌اند؛ آنیتا با دوربین دیجیتال کانن 5D Mark IV و الکس با دوربین آنالوگ پنتاکس 67 و نیکون N80 این کار را انجام داده است.
الکس کار خود را با فیلم مونوکروم یا سیاه و سفید شروع می‌کند و لباس‌هایی با الگوهای خط‌دار برای تمیز دادن ظاهر تک رنگ برمیگزیند. او به دلیل هزینه‌ی بالای هر رول فیلم (حدود ۸ یورو)، چندین بار نور را با نورسنج و همچنین دوربین دیجیتال اندازه‌گیری می‌کند، تمام استایل‌های لحظه‌ای را که می‌تواند ببیند، تنظیم می‌کند و در هر حالت یک زوج از عکس‌ها را می‌چسباند. وی می‌گوید: «اگر در حال و هوای عکاسی باشم، فقط ۴ یا ۵ عکس می‌گیرم.»
آنالوگ
در عین حال، آنیتا فریم های زیادی دارد، او همچنین پس پردازش‌‌هایی برای موهای پراکنده و سایر تغییرات جزئی که ممکن است نیاز باشد، انجام می‌دهد. آنیتا در این باره می‌گوید تفاوت اصلی عکاسی دیجیتال و آنالوگ این است که آزادی عمل زیادی در ثبت تصاویر متعدد دارد. همچنین امکان مرور تصاویر ثبت‌شده در دوربین، کمک زیادی به بهبود نتایج نهایی می‌کند. آنیتا می‌گوید: «من احساس می‌کنم که فیلم سرعت کار را کاهش می‌دهد؛ البته مرور هزاران عکس ثبت‌شده در خانه بسیار آزاردهنده است.»
دیجیتال
در ادامه، الکس هاچینسون به عکس‌برداری رنگی با فیلم پورتره ۴۰۰ می‌پردازد؛ وی در عکاسی از کاهش نوردهی استفاده می‌کند تا از عدم روشنایی زیاد هایلایت‌های اطمینان داشته باشد.
آنالوگ
در مرحله‌ی بعدی برای رقابتی نزدیک‌تر آنیتا سدوفسکا روی صفحه‌نمایش دوربین خود را می‌پوشاند تا قادر به بررسی آنی نتایج ثبت‌شده نباشد. او تنها با استفاده از فوکوس دستی، حداکثر ۱۰ عکس از هر سوژه ثبت می‌کند.
دیجیتال
اما هاچینسون در این مرحله و با توجه به پس‌زمینه‌ی مشکی، استفاده از فیلم مونوکروم را ترجیح می‌دهد. وی همچنین تنظیمات نوردهی خود را از میزان اعلامی نورسنج، در سطح پایین‌تری تنظیم می‌کند.
آنالوگ
آنیتا سدوفسکا در مرحله‌ی بعدی و برای پنج عکس نهایی، پس‌زمینه‌ی روشن را برمیگزیند.
دیجیتال
در نهایت، الکس هاچینسون با پس‌زمینه روشن و مقابل پنجره، این آزمایش را تکرار می‌کند.
آنالوگ
هاچینسون پس از اتمام پروژه گفت: «عاشق عکس‌برداری روی فیلم (آنالوگ) هستم. البته عدم امکان مشاهده‌ی نتیجه پس از ثبت عکس، شما را مضطرب می‌کند.»
سدوفسکا نیز در پایان گفت: «من احساس می‌کنم امروزه بسیاری از مشتریان می‌خواهند بلافاصله تصاویر را در پشت دوربین ببینند. اما در مراحل پایانی و پس از پوشش نمایشگر، من نمی‌دانم نتیجه‌ی کار چیست. این چالشی فوق‌العاده است و باعث می‌شود در مورد عکسی که می‌گیرید، خیلی بیشتر فکر کنید.»
نظر شما درباره‌ی خروجی نهایی هر یک از عکاس‌ها و دوربین‌های آن‌ها چیست؟ آیا هنوز استفاده از دوربین‌های آنالوگ را قابل توجیه می‌دانید؟
