خوردن ماهی احتمالا باعث کاهش ریسک MS می‌شود

   براساس مطالعه‌ای مقدماتی که به‌تازگی منتشر شده است و در هفتادمین نشست سالیانه آکادمی آمریکایی نورولوژی در لس آنجلس در ماه آوریل سال ۲۰۱۸ ارائه خواهد شد، خوردن ماهی برای یک بار در هفته یا یک تا سه مرتبه در ماه در کنار مصرف روزانه‌ی مکمل روغن ماهی؛ ممکن است با کاهش ریسک ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) مرتبط باشد. این یافته‌ها اشاره دارند که احتمالا اسید‌های چرب امگا-۳  موجود در ماهی، با کاهش ریسک گسترش بیماری MS در ارتباط هستند.

مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری سیستم عصبی مرکزی است که ارتباطات میان مغز و سایر بخش‌های بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در بیمار مبتلا به MS، سیستم ایمنی بدن به میلین حمله می‌کند. میلین ماده‌ای سفید رنگ و چرب است که اعصاب را عایق و محافظت می‌کند. این اقدام سیستم ایمنی، پیام‌رسانی عصبی میان مغز و سایر نقاط بدن را مختل می‌سازد. نشانه‌های MS ممکن است شامل خستگی، احساس کرختی، سوزن‌سوزن شدن یا راه رفتن با سختی باشد. نخستین آشکار شدن از نشانه‌های MS که به‌عنوان سندرم فرد ایزوله از منظر بالینی (CIS) شناخته می‌شود، حداقل برای ۲۴ ساعت پایدار باقی می‌ماند.

پیش‌تر، مزایای مصرف ماهی دارای اسید‌های چرب امگا-۳ برای سلامتی نشان داده شده است و ما می‌خواستیم ببینیم آیا این تغییر ساده در شیوه زندگی؛ یعنی مصرف مرتب ماهی و مکمل روغن ماهی توانایی کاهش ریسک MS را دارد یا خیر.

پژوهشگران برای این مطالعه، رژیم غذایی ۱۱۵۳ فرد با میانگین سنی ۳۶ سال و با پیشینه‌های مختلف را که برای حدود نیمی از آنها MS یا سندرم فرد ایزوله از منظر بالینی تشخیص داده شده بود، بررسی کردند.

از شرکت‌کنندگان در این مطالعه  خواسته شد تا بگویند به‌طور معلوم چقدر ماهی مصرف می‌کنند. خوردن یک ماهی در هفته یا یک تا سه ماهی در ماه به‌عنوان مصرف زیاد تعریف شد و مصرف کمتر از یک ماهی در ماه در کنار عدم مصرف مکمل روغن ماهی، به‌عنوان مصرف اندک تعریف شد.

پژوهشگران در مطالعه‌ی فوق متوجه شدند که مصرف زیاد ماهی در مقایسه با افرادی که کمتر از یک‌ بار در ماه، ماهی میل می‌کنند و از مکمل روغن ماهی هم استفاده نمی‌کنند، با کاهش ریسک ۴۵ درصدی MS یا سندرم فرد ایزوله از منظر بالینی مرتبط است. در مجموع ۱۸۱ نفر از افراد مبتلا به MS مصرف ماهی زیادی داشتند. این در حالی بود که ۲۵۱ نفر از گروه کنترل سالم، مصرف ماهی زیادی ثبت کرده بودند.

مطالعه‌ی فوق هم‌چنین ۱۳ متغیر ژنتیکی در خوشه‌ی ژنی انسانی را که سطوح اسید‌ چرب را تنظیم می‌کنند، مورد بررسی قرار داده است. پژوهشگران این مطالعه حتی پس از در نظر گرفتن مصرف بیشتر ماهی به‌عنوان علت کاهش ریسک MS، متوجه شدند که ۲ مورد از ۱۳ متغیر بررسی‌شده، با ریسک MS ارتباط کمتری داشته‌اند. این یافته شاید بدین معنی باشد که برخی افراد برای تنظیم سطح اسید چرب، نسبت به دیگران از برتری ژنتیکی برخوردار هستند.

در حالی که مطالعه‌ی فوق به چگونگی پردازش اسید‌های چرب امگا-۳ در بدن و نقش مهم احتمالی آن‌ها در کاهش ریسک MS می‌پردازد، لانگر-گولد تاکید می‌کند که یافته‌های ذکرشده تنها نشان‌دهنده‌ی یک ارتباط هستند و بیانگر علت و معلول بیماری نیستند. برای تایید یافته‌های فوق و بررسی اینکه آیا اسیدهای چرب امگا-۳ بر التهاب، متابولیسم و کارکرد عصبی اثرگذار است یا خیر، به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

به‌طور کلی ماهی‌هایی نظیر قزل‌آلا، ساردین، قزل‌آلای دریاچه‌ای و ماهی تن باله‌دار به عنوان منابع خوب اسیدهای چرب امگا-۳ توصیه می‌شوند.