بررسی هواوی Y7 Prime 2018

وقتی سخن از گوشی‌های پایین‌رده و اقتصادی به میان می‌آید، انتظارات را باید تا حد زیادی تعدیل کرد. این گروه از گوشی‌ها برای ارائه‌ی تازه‌ها و دستاوردهای نو یک شرکت ساخته نشده‌اند و قیمت پایین اصلی‌ترین مشوق برای خرید آن‌ها محسوب می‌شود. هواوی و دیگر شرکت‌های چینی دنیای گوشی‌های هوشمند، بخش بزرگی از بازار چنین گوشی‌هایی را در اختیار دارند به طوری که سود ناشی از این بخش آن‌‌ها را به ارائه‌ی مرتب و سالانه‌ی مدل‌های جدید ترغیب کرده است. اخیرا هواوی سری محبوب Y را با نسخه‌های سال ۲۰۱۸ به‌روزرسانی کرده است که در کنار طراحی جدید و تغییرات منفی و مثبتی به خود دیده‌اند.

هواوی Y7 Prime 2018 شباهت زیادی به گوشی‌های جدید هواوی دارد و طراحی آن کامل هماهنگ با میان‌رده‌های این شرکت است. درک درست هواوی از خواسته‌های بازار و تطبیق‌پذیری بالای آن در بحث ترندها ستودنی است؛ اما تعدد گوشی‌‌‌های این شرکت در بازار میان‌رده‌ها و پایین‌رده‌ها برای بسیاری از کاربران گیج‌کننده است. استفاده از دوربین دوگانه، نمایشگر بزرگ‌تر و نسخه‌ی هشتم رابط کاربری EMUI از وای ۷ یک گوشی متفاوت نسبت به نسل قبل ساخته است. اما آیا این گوشی جانشین شایسته‌ای برای Y7 پرایم خواهد بود؟ آیا ارائه‌ی ویژگی‌های متنوع برای موفقیت کافی است یا امکانات کمتر و ارائه‌ی بهتر آن‌ها راهکار بهتری است؟ با بررسی یکی از جدیدترین گوشی‌های اقتصادی هواوی همراه زومیت باشید.

Y7 پرایم توسط دفتر هواوی در ایران برای بررسی در اختیار زومیت قرار گرفت. پیش از شروع بررسی از شما دعوت می‌کنیم تا از جدول زیر برای مقایسه‌ی مشخصات فنی این گوشی با نسل قبل استفاده کنید:

گوشی‌های سری میت را می‌توان اولین گوشی‌های هواوی با طراحی کم حاشیه و با نسبت نمایشگر به بدنه‌ی بالای این غول چینی دانست. تقریبا از نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۷ بود که گوشی‌های میان‌رده‌ی هواوی نیز با زبان طراحی جدید خود به سمت کم‌حاشیه‌تر شدن نمایشگر پیش رفتند؛ حال نوبت به گوشی‌های اقتصادی و پایین‌رده‌ی هواوی رسیده است تا با نسبت نمایشگر به بدنه و طراحی جدید خود به این مهم دست پیدا کنند. نمایشگر ۶ اینچی Y7 پرایم جدید ۷۶.۳ درصد از سطح جلوی گوشی را پوشانده است که نسبت به نسل قبل ۵ درصد افزایش یافته است؛ این پنج درصد تاثیر زیادی در زیباتر شدن گوشی داشته و آن را به میان‌رده‌هایی مانند میت ۱۰ لایت شبیه کرده است. هواوی مدعی است که این نمایشگر بزرگ را در بدنه‌ی یک گوشی ۵.۵ اینچی جای داده است.

نسل قبل وای ۷ با بدنه‌ی فلزی روانه‌ی بازار شد اما چینی‌ها در نسل جدید از شیشه در قاب پشتی استفاده کرده‌اند؛ اطلاعاتی از نوع شیشه و مقاومت آن در برابر خش و ضربه در دست نیست. فریم دستگاه نیز همانند گذشته از جنس فلز انتخاب شده که به لطف استفاده از فناوری NCVM در آن حالا ضد خش، براق و مناسب برای انتقال امواج الکترومغناطیس است. شیشه‌ی 2.5D با لبه‌های خمیده‌ی باعث شده است تا گوشی با وجود ابعاد بزرگ راحت‌تر در دست قرار بگیرد؛ البته استفاده از نمایشگر ۱۸ به ۹ نیز در بهبود ارگونومی دستگاه بی تاثیر نبوده است. برش مناسب فلز و اتصال مناسب بخش‌های مختلف به یکدیگر وای ۷ پرایم را به یک گوشی با کیفیت ساخت قابل قبول تبدیل کرده است. این گوشی در سه رنگ طلایی، مشکی و آبی عرضه می‌شود که نسخه‌ی آبی‌رنگ به افکت خاص ایجاد شده با فناوری IMT مزین شده است؛ این افکت و زیبایی قاب پشت با گوشی‌هایی مانند نوا ۳ ای فاصله دارد و آن حس خوب برادران گران‌قیمتش را به کاربر القا نمی‌کند. وای ۷ پرایم همانند دیگر گوشی‌های با قاب شیشه‌ای مستعد جذب لک و اثر انگشت است.

همانند دیگر گوشی‌های جدید هواوی، وای ۷ پرایم وزن پایینی دارد و ابعاد آن از استانداردهای بازار گوشی‌های اقتصادی کوچک‌تر است؛ این گوشی ۶ اینچی تنها ۱۵۵ گرم وزن دارد و ضخامت آن به ۷.۸ میلی‌متر می‌رسد. دوربین‌های پشتی دستگاه در بخشی برآمده و به صورت افقی قرار گرفته‌اند. کلیدهای تغییر حجم صدا و پاور همانند دیگر گوشی‌های هواوی در لبه‌ی سمت راست قرار گرفته‌اند و دسترسی به کلید تغییر حجم صدا برای دست‌های کوچک کمی دشوار است. خروجی اسپیکر گوشی، درگاه میکرو یواس‌بی و جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون در لبه‌ی پایینی گوشی قرار گرفته‌اند و شیار سیم‌کارت و کارت حافظه نیز همانند اکثر گوشی‌های بازار در لبه‌ی سمت چپ قرار گرفته است؛ خبر خوب این است که وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ در این شیار، سه جایگاه متمایز برای دو سیم‌کارت نانو و حافظه‌ی ذخیره‌سازی میکرواس‌دی دارد.

حسگر اثر انگشت همانند نسل گذشته در پشت دستگاه قرار گرفته است و به ادعای هواوی تنها به ۰.۳۵ ثانیه زمان برای بازگشایی قفل گوشی نیاز دارد؛ در بررسی‌ها ما نیز این حسگر بسیار سریع و با دقت عمل کرد. حسگر اثر انگشت در پشت دستگاه و در محل مناسبی قرار گرفته است؛ با این حال حسگرهای نزدیک‌تر به سطح را به دلیل سازگاری بیشتر آن با دست‌های مختلف بیشتر می‌پسندیم. خوشختانه امکان استفاده از حسگر اثر انگشت برای جستجو در بین تصاویر، نمایش اعلا‌ن‌ها، گرفتن عکس و ضبط ویدئو نیز همانند دیگر گوشی‌های هواوی وجود دارد.

نمایشگر به عنوان اصلی‌ترین واسط بین کاربر و گوشی همواره در انتخاب آن موثر بوده است. استفاده از نمایشگر اچ‌دی‌ پلاس در وای ۷ جدید چندان دور از ذهن نبود زیرا تقریبا تمامی گوشی‌های اقتصادی و ارزان‌قیمت بازار از چنین رزولوشنی بهره می‌برند. با وجود افزایش ابعاد نمایشگر نسبت به نسل گذشته، تراکم پیکسلی تغییر محسوسی نکرده و به ۲۶۹ پیکسل در هر اینچ رسیده است؛ وای ۷ ۲۰۱۷ نمایشگری ۵.۵ اینچی با تراکم ۲۶۷ پیکسل در اینچ داشت. با توجه به رزولوشن ۱۴۴۰ در ۷۲۰ نمایشگر، تفکیک پیکسل‌ها در آن کار دشواری نیست با این حال استانداردهای بازار پایین‌رده‌ها چیزی فراتر از این رزولوشن را به شما ارائه نخواهد داد.

استفاده از نمایشگر کشیده نکات مثبت و منفی مختص به خود را دارد با این حال مهاجرت به آن از مدت‌ها پیش آغاز شده و هم اکنون نوبت به پایین‌رده‌ها رسیده است؛ چنین نمایشگرهایی برای مشاهده‌ی محتوای وب و ویدئو مناسب هستند اما هنوز هم ناسازگاری‌هایی با برخی اپلیکیشن‌ها در آن دیده می‌شود. استفاده از نمایشگرهایی با نسبت تصویر ۱۸ به ۹ در قطر یکسان مساحت کمتری نسبت به نمونه‌های ۱۶ به ۹ ارائه می‌دهد. نمایشگر ۵.۹۹ اینچی و IPS LCD وای ۷ پرایم تقریبا ۷۶.۳ درصد جلوی گوشی را پوشانده و از این نظر یکی از بهترین‌های بازار است.

با بررسی نمایشگر این گوشی از نظر روشنایی به اعداد پیش‌بینی شده‌ای رسیدیم به طوری که روشنایی نه چندان بالا، مشکی عمیق و حداقل روشنایی عالی دیگر به امضای نمایشگر گوشی‌های هواوی مبدل شده‌اند. حداکثر روشنایی دستگاه در حالت تنظیم دستی و خودکار مقدار یکسان ۳۱۰ نیت اندازه‌گیری شد. رنگ مشکی نیز نمایش مناسبی در این وای ۷ پرایم دارد به طوری که در گوشی‌های پایین‌رده و حتی بسیاری از میان‌رده‌ها شاهد چنین مساله‌ای نیستیم. نسبت کنتراست Native نمایشگر وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ برابر ۱۵۳.۵ بدست آمد که کاملا رضایت‌بخش است. برای تست حداکثر روشنایی، از الگوی شطرنجی ANSI استفاده شده است تا نتیجه‌ی به‌دست‌آمده به شرایط واقعی نزدیک‌تر باشد.

زاویه‌ی دید نمایشگر Y7 Prime 2018 با توجه به پایین‌رده بودن آن رضایت‌بخش است؛ کاهش روشنایی تصویر با افزایش زاویه به طرز محسوسی از میان‌رده‌های هواوی بیشتر است اما بسیاری از رقبای این گوشی شرایطی به مراتب بدتر در این زمینه دارند. حداقل روشنایی نمایشگر این گوشی اقتصادی تنها ۱.۶ نیت است که مقداری عالی برای یک گوشی پایین‌رده محسوب می‌شود. ویژگی‌ سودمند و کامل «Eye Comfort» نیز عمکلرد مناسب گوشی در محیط‌های کم‌نور را تکمیل می‌کند؛ میزان فیلتر و زمان فعال شدن آن قابل تنظیم است. در بحث تنظیمات نرم‌افزاری نمایشگر اشاره به اسلایدر تغییر گرمای رنگ و قابلیت اسمارت رزولوشن برای تنظیم خودکار رزولوشن خالی از لطف نیست.

اسپیکر Huawei Y7 Prime 2018 از نوع تک‌کاناله‌ است و در لبه‌ی پایینی دستگاه در کنار پورت microUSB قرار دارد. بلندی صدای خروجی در حد متوسطی ارزیابی می‌شود؛ اما شفافیت و وضوح چندانی ندارد؛ البته با توجه برچسب قیمتی محصول و کلاسی که در آن جای می‌گیرد، نمی‌توان از این جهت چندان به هواوی خرده گرفت. در جعبه‌ی نمونه‌ای که برای بررسی در اختیار زومیت قرار دارد، هدفون وجود ندارد؛ اما به‌لطف بهره‌گیری وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ از جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون، ما موفق به بررسی عملکرد آن با هدفون دیگری شدیم.

خوشبختانه با اتصال هدفون، بلندی صدا در حد مطلوبی قرار می‌گیرد و در این حالت وضوح صدا در حد قابل قبولی ارزیابی می‌شود؛ البته به‌نظر می‌رسد که صداهای با فرکانس بالا (زیر) به‌خوبی تولید نمی‌شوند و این موضوع در موسیقی‌هایی به سبک متال یا هارد راک بیش از پیش نمود پیدا می‌کند. هواوی فناوری صوتی Histen را نیز برای وای ۷ پرایم جدید در نظر گرفته است که به موجب آن می‌توان با اکولایزر ۱۰ خطی وضعیت پخش موسیقی را شخصی‌سازی کرد یا با قابلیت 3D Audio، پخش صدا را در سه حالت Near، Front‌ و Wide برای تجربه‌ی صوت در حالت‌های مختلف شبیه‌سازی کرد.

هنوز هم رابط کاربری گوشی‌های سرزمین اژدهای سرخ همان حس گذشته را القا ‌می‌کنند و با وجود تغییرات زیاد طی سالیان اخیر شاکله‌ی خود را حفظ کرده‌اند. هواوی از نسخه‌ی 8.0 رابط کاربری اختصاصی خود موسوم به EMUI در گوشی‌های جدید سری Y استفاده کرده است؛ این نسخه از EMUI بر مبنای اندروید اوریو توسعه داده شده است و از نظر ظاهری تفاوت بنیادینی با نسخه‌ی پیشین ندارد. این شرکت مانور زیادی روی هوشمند بودن این رابط کاربری و پیوستگی بیشتر سخت‌افزار و نرم‌افزار در آن داده است؛ ارزیابی نحوه‌ی رفتارهای کاربر در این رابط، توسط الگوریتم یادگیری ماشین انجام می‌شود و نتیجه‌ی آن تشخیص هوشمند نیازهای کاربر و سرعت بالاتر اجرای فرامین در رابط کاربری است. در عمل تجربه‌ی اندروید ۸ روی وای ۷ پرایم رضایت‌بخش بود و لگ یا مشکل آزاردهنده‌ی در آن مشاهد نشد.

همانطور که گفته شد EMUI 8.0 تغییر بنیادینی از نظر ظاهری با نسخه‌ی ۵.۱ ندارد و ویژگی‌هایی مانند اضافه کردن صفحه‌ی اپلیکیشن‌ها، میانبرهای لاک‌اسکرین، تغییر پوسته، جستجوی سریع و شخصی‌سازی‌های ترنزیشن‌ها و مواردی از این دست هنوز وجود دارند. اپلیکیشن «Phone Clone» نیز برای انتقال ساده‌ی اطلاعات و پیام‌ها از یک دستگاه به دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هواوی در نسخه‌ی هشتم رابط کاربری خود داک‌ شناوری را برای ساده‌تر کردن حرکت در منوها درنظر گرفته است.محل این داک به راحتی و با نگه‌ داشتن انگشت روی آن قابل تغییر است. این داک را می‌توان در چهار جهت اصلی سوایپ کرد و به هر یک از جهت‌ها عملکردی مانند نمایش اپلیکیشن‌های اخیر، بازگشت و کلید هوم را نسبت داد. این داک استفاده از گوشی با یک دست را نیز ساده‌تر می‌کند. کاربر همچنین با کشیدن انگشت خود روی نوار کلیدهای ناوبری به نسخه‌ی کوچک شده‌ی رابط کاربری برای استفاده از یک دست دسترسی خواهد داشت؛ بسته به جهت سوایپ کاربر ، این صفحه‌ی کوچک در گوشه‌ی سمت راست یا چپ قرار می‌گیرد. در این نسخه از EMUI کاربر با سوایپ سه انگشتی به سمت پایین قادر به ثبت اسکرین‌شات خواهد بود.

هواوی یکی از دلایل تجربه‌ی سریع و روان رابط کاربری EMUI در این گوشی را استفاده از F2FS 2.0 برای فایل‌ها می‌داند. همچنین سیستم تخصیص منابع EMUI 8.0 در بهینه‌تر شدن حافظه‌ی رم و پردازنده برای اجرای روان‌تر رابط کاربری بی‌تاثیر نبوده است. Game Suite به عنوان قابلیتی برای گیمرهای موبایل در این نسخه از EMUI گنجانده شده است؛ این قابلیت به کنترل بهتر کاربر روی مصرف انرژی و عملکرد دستگاه کمک می‌کند. علاوه بر گزینه‌‌ای برای غیر فعال کردن نمایش اعلان‌ها، سه حالت «Game mode»، «Smart mode» و «Power-Saving mode» نیز برای تنظیم عملکرد وجود دارد که به ترتیب بهترین عملکرد، توازن بین عملکرد و مصرف و مصرف بهینه‌ی منابع را به در اختیار کاربر قرار می‌دهند.

همانند دیگر گوشی‌های جدید هواوی، Y7 پرایم با قابلیت تشخیص چهره‌ی موسوم به Face unlock به بازار عرضه می‌شود. فرآیند شناساندن چهره به گوشی به سادگی و در کم‌ترین زمان ممکن انجام می‌شود؛ هواوی در طی فرآیند شناساندن چهره، توصیه‌های امنیتی و کاستی‌های امنیتی این روش نسبت به حسگر اثر انگشت را به کاربر یادآور می‌شود. سرعت بازگشایی قفل گوشی در وای ۷ پرایم به نظر کمتر از میان‌رده‌ها و پرچمداران هواوی است با این حال هنوز هم از سرعت بالایی برخوردار است.

طبق اعلام هواوی الگوریتم درنظر گرفته شده برای این قابلیت قادر به مقایسه‌ی تعداد زیادی از جزئیات (بیش از ۱۰۰۰) چهره است؛ این اطلاعات در بخش TTE یا Trusted Execution Environment پردازنده ذخیره می‌شود. استفاده از این قابلیت در محیط‌های تاریک چالش‌برانگیز است و احتمال خطا را افزایش می‌دهد؛ این قابلیت از دوربین سلفی و یک الگوریتم نرم‌افزاری برای تشخیص چهره استفاده می‌کند از این رو چنین مساله‌ای چندان دور از ذهن نیست. کاربر قادر به انتخاب بازگشایی قفل به صورت دو یا تک مرحله‌ای است؛ در صورت انتخاب حالت دو مرحله‌ای، کاربر با نگاه کردن به گوشی قادر به مشاهده‌ی اعلان‌ها و سپس سوایپ و باز کردن قفل گوشی خواهد بود.

هواوی Y7 Prime 2018‌ از معدود گوشی‌های هوشمند پایین‌رده‌ای به‌شمار می‌رود که از دوربین دوگانه بهره می‌برد؛ چینی‌ها برای دوربین اصلی این گوشی ترکیب دو سنسور ۱۳ و ۲ مگاپیکسلی را برگزیده‌اند، سنسور اصلی در پس لنزی با ۵ لایه قرار دارد و وظیفه‌ی ثبت تصاویر را برعهده دارد؛ اما سنسور ۲ مگاپیکسلی حین ثبت تصاویری با افکت بوکه برای تشخیص عمق به‌کار می‌رود. هواوی مدعی است که دوربین دوگانه‌ی وای ۷ پرایم از فیلتر‌های آبی IR برای بالا بردن دقت رنگ و ثبت تصاویر واضح‌تر در محیط‌های تاریک نیز بهره می‌برد، ضمن اینکه سیستم فوکوس خودکار تشخیص فاز (PDAF) امکان فوکوس سریع و ثبت جزئیات بیشتر را فراهم می‌آورد.

وظیفه‌ی ثبت تصاویر سلفی در وای ۷ پرایم بر عهده‌ی دوربینی ۸ مگاپیکسلی به همراه لنزی با دیافراگم F2.0 و میدان دید گسترده‌ی ۷۷ درجه‌ای قرار دارد. گوشی اقتصادی جدید هواوی برای ثبت تصاویر سلفی با نور مناسب در محیط‌های کم‌نور و تاریک از شاخص نمود رنگ (شاخصی بین صفر تا ۱۰۰ برای تعیین میزان کافی‌بودن نور برای تشخیص رنگ‌ها) ۸۰ درصدی و فلش هوشمند سلفی با قابلیت تشخیص میزان نور روی چهره‌ی شخص و تنظیم هوشمند روشنایی بهره می‌برد، ضمن اینکه قابلیتی موسوم به Translucent Light Lampshade نورپردازی را به‌گونه‌ای تنظیم می‌کند که تصویر پویاتر و شفاف‌تری از چهره‌ی کاربر ثبت شود.

نرم‌افزار دوربین وای ۷ پرایم از همان رابط آشنای سه‌ اسلایدی (تنظیمات، محیط عکاسی و حالت‌های عکاسی) بهره می‌برد، با این تفاوت که خبری از عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای با تنظیمات دستی، تایم لپس، اسلوموشن و Light Painting در آن نیست و تنها حالت‌های قابل اشاره در کنار عکاسی و فیلم‌برداری خودکار، مواردی مانند اچ‌دی‌آر و پاناروما هستند. هواوی مدعی است که با دریافت به‌روزرسانی، فیلترهای واقعیت افزوده و امکان تغییر پس‌زمینه نیز به رابط دوربین وای ۷ پرایم اضافه خواهند شد.

هواوی قابلیت Wide Aperture را نیز برای وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ در نظر گرفته است که به‌لطف آن و با استفاده از ترکیب داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط سنسورهای ۱۳ و ۲ مگاپیکسلی، با تار کردن پس‌زمینه، سوژه را برجسته‌تر کرد؛ در این حالت کاربر می‌تواند پس از ثبت عکس نیز با مراجعه به گالری، میزان تار بودن پس‌زمینه را تغییر داد. دوربین اصلی وای ۷ پرایم توانایی فیلم‌برداری فول اچ‌دی را دارد و دوربین جلوی آن ویدیوهایی با رزولوشن اچ‌دی ثبت می‌کند. 

همان‌طور که از تصاویر نمونه‌ی ثبت‌شده با دوربین Huawei Y7 Prime 2018 نیز برمی‌آید، دوربین این گوشی در طول روز و شرایط نوری مناسب، در زمینه‌ی ثبت جزئیات و رنگ‌ها عملکرد قابل قبولی را ارائه می‌دهد و تعادل نسبتا خوبی بین نقاط تاریک و روشن تصاویر مشاهده می‌شود؛ اما در محیط‌های تاریک، همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، نویز تصاویر بالا می‌رود، به میزان زیادی از شارپ بودن تصاویر کاسته می‌شود و رنگ‌ها طراوت خود را از دست می‌دهند. این وضعیت در خصوص دوربین سلفی نیز حاکم است و در محیط‌های روشن، شاهد عملکرد خوب آن هستیم؛ اما همان‌طور که مشاهده می‌کنید، حتی وجود فلش هوشمند نیز، تأثیر چندان زیادی را بر تصویر سلفی ثبت‌شده در تاریکی ندارد.

توان پردازشی نسخه‌ی ۲۰۱۸ هواوی Y7 Prime توسط پردازنده‌ی اسنپدراگون ۴۳۰ تأمین می‌شود؛ در حالی که نسل پیشین این گوشی از پردازنده‌ی اسنپدراگون ۴۳۵ بهره می‌برد، این دو تراشه مشخصات فنی یکسانی دارند و تنها تفاوت آن‌ها، بهره‌گیری اسنپدراگون ۴۳۵ از مودم LTE سریع‌تر است؛ با این حال مشخص‌ نیست که هواوی بر چه اساسی تصمیم به استفاده‌ از پردازنده‌ی ضعیف‌تر در نسل جدید گوشی اقتصادی خود گرفته است.

اسنپدراگون ۴۳۰ تراشه‌ای ۶۴ بیتی و لیتوگرافی ۲۸ نانومتری است که از هشت هسته‌ی پردازشی Cortex - A53 با معماری ARMv8-A، واحد پردازش گرافیکی آدرنو ۵۰۵، کنترلر حافظه‌ی LPDDR3 با فرکانس ۸۰۰ مگاهرتزی و مودم ال‌تی‌ایی Cat.4 بهره می‌برد؛ بنابراین وای ۷ پرایم به‌ترتیب از سرعت دانلود و آپلود ۱۵۰ و ۷۵ مگابیت‌برثانیه پشتیبانی می‌کند. تراشه‌ی پایین‌رفته‌ی اسنپدراگون ۴۳۰ از فناوری شارژ سریع Quick Charge 3.0‌ کوالکام نیز پشتیبانی می‌کند که نزدیک به ۳۸ درصد بهره‌وری بیش‌تری نسبت به نسل دوم این فناوری به ارمغان می‌آورد.

هسته‌های پردازشی اسنپدراگون ۴۳۰ در قالب دو کلاستر چهار هسته‌ای ۱.۴ گیگاهرتزی و ۷۶۸ مگاهرتزی کار می‌کنند. کوالکام مدعی است که واحد پردازش گرافیکی آدرنو ۵۰۵ می‌تواند در عین مصرف انرژی پایین، عملکرد قابل قبولی را در رندر اشیاء و صحنه‌ها از خود به‌جای گذارد. پردازش‌گر سیگنال تصویر در اسنپدراگون ۴۳۰ از نوع دوگانه است و می‌تواند از ماژول‌های دوربین با رزولوشن حداکثری ۲۱ مگاپیکسلی پشتیبانی کند.

Huawei Y7 Prime 2018 از ۳ گیگابایت حافظه‌ی رم و ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی داخلی بهره می‌برد؛ اما چینی‌ها امکان ارتقاء حافظه از طریق درگاه microSD تا سقف ۲۵۶ گیگابایت را نیز فراهم کرده‌اند. شما در ادامه می‌توانید، عملکرد حافظه‌ی ذخیره‌سازی وای ۷ پرایم جدید را در اپلیکیشن AndroBench‌ مشاهده کنید:

زومیت برای ارزیابی عملکرد سخت‌افزار گوشی‌، در کنار اجرای بازی‌های گرافیکی و تحت‌ فشار قراردادن آن، بنچمارک‌های مختلفی روی محصول اجرا می‌کند. بنچمارک انتوتو تمام جنبه‌های گوشی، مانند GPU ،CPU، حافظه‌ی رم و تجربه‌ی کاربری را مورد بررسی قرار می‌دهد؛ علاوه بر نسخه‌ی جدید انتوتو، نتایج نسخه‌ی ۶ این بنچمارک نیز برای مقایسه‌ی بهتر با میان‌رده‌های قدیمی‌تر آورده شده است. بنچمارک Ice Storm Unlimited یک تست آف‌اسکرین برای مقایسه‌ی CPU و GPU در دستگاه‌های مختلف محسوب می‌شود؛ بنابراین مواردی مانند رزولوشن نمایشگر و DPI آن، تأثیری بر نتایج ندارد. بنچمارک PCMark، عملکرد دستگاه را به‌جای الگوریتم‌های انتزاعی و غیر قابل لمس، بر اساس تسک‌های روزمره می‌آزماید. بنچمارک گیک‌بنچ با محوریت بررسی عملکرد CPU در تسک‌های روزمره، در دو حالت تک و چند هسته‌ای عمل می‌کند. جدول زیر نتایج دقیق بنچمارک‌ها برای گوشی‌های میان‌رده و پایین‌رده را نشان می‌دهد:

همان‌طور که از هر گوشی هوشمند پایین‌رده‌ای می‌‌توان انتظار داشت، هواوی وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ در زمینه‌ی توان پردازشی، عمل مطلوبی ندارد؛ البته بنچمارک‌ GFXBench نشان از عملکرد هم‌سطح واحد پردازش گرافیکی وای ۷ پرایم با محصول میان‌رده‌ای همچون نوا ۳ ای دارد. Huawei Y7 Prime 2018 در کاربری‌های روزمره، اجرای اپلیکیشن‌های مختلف و جابه‌جایی بین آن‌ها، به‌صورت قابل انتظاری، کندی‌هایی را از خود به‌نمایش می‌گذارد که البته برای محصولی در کلاس پایین‌رده و برچسب قیمتی حدودی یک میلیون تومانی، چندان آزاردهنده نیست.

هواوی Y7 Prime 2018 برای تأمین انرژی خود به یک باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی متکی است که نسبت به ظرفیت ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی باتری نسل پیشین این گوشی هوشمند، کاهشی ۱۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی را نشان می‌دهد؛ اگرچه ممکن است در نگاه نخست چنین ظرفیتی چندان چشم‌گیر به‌نظر نرسد، مواردی همچون رزولوشن اچ‌دی نمایشگر و فرکانس ۱.۴ گیگاهرتزی پردازنده باعث می‌شوند تا روی کاغذ به شارژدهی مناسب باتری Huawei Y7 Prime 2018 امید داشته باشیم؛ اما وای 7 پرایم در عمل چگونه ظاهر می‌شود؟

برای بررسی عملکرد باتری وای ۷ پرایم، طبق روال آزمایش‌های زومیت، ابتدا گوشی را در حالت پرواز قرار دادیم و روشنایی نمایشگر را روی ۲۰۰ نیت تنظیم کرده و صدای خروجی را قطع کردیم. آزمون پخش ویدیوی اچ‌دی نشان از آن دارد که گوشی اقتصادی جدید هواوی در شرایط یادشده می‌تواند ۷ ساعت و ۸ دقیقه به پخش ویدیو بپردازد که نسبت به محصولات میان‌رده‌ای همچون هواوی نوا ۳ ای و سونی اکسپریا ایکس‌ای ۲ رقم پایین‌تری است؛ اما هم‌سطح محصول پایین‌رده‌ای همچون ردمی نوت ۵ ای ارزیابی می‌شود.

ما در زومیت علاوه‌بر آزمون پخش ویدیو، تست‌های نرم‌افزاری GFXBench ،PCMark و GeekBench را نیز روی گوشی‌های هوشمند اجرا می‌کنیم. آزمون‌های Battery LifeTime و LongTime Performance در بنچمارک GFXBench، عملکرد باتری در اجرای پردازش‌های گرافیکی سنگین و پایداری عملکرد را ارزیابی می‌کنند، آزمون Work 2.0 در بنچمارک PCMark شارژدهی باتری را با شبیه‌سازی تسک‌های روزمره ارزیابی می‌کند و آزمون باتری GeekBench‌ نیز با تحت‌ِ فشار قرار دادن پردازنده، شارژدهی گوشی مورد بررسی قرار می‌دهد. وای ۷ پرایم در تست‌های GFXBench‌ به‌صورت حدودی با میان‌رده‌های ایکس‌ای ۲ سونی هم‌سطح است؛ اما در دو تست دیگر، در سطح پایین‌تری نسبت به آن‌ها قرار می‌گیرد.

وای ۷ پرایم محصولی پایین‌رده محسوب می‌شود؛ بنابراین خبری از فناوری شارژ سریع یا شارژ بی‌سیم در آن نیست. شارژ ۵ ولت و یک آمپری موجود در جعبه‌ی Y7 Prime 2018 برای شارژ ۳۰ درصدی آن به‌حدود ۴۰ دقیقه زمان نیاز دارد و برای شارژ کامل گوشی نیز به زمان حدودی ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه‌ای نیاز خواهد داشت. ما در حالت کلی عملکرد باتری وای ۷ پرایم را متوسط ارزیابی می‌کنیم؛ به‌طوری که در استفاده‌های روزمره، بدون پخش مداوم فیلم، می‌توان انتظار شارژدهی یک روز و نیمی را از آن داشت.

مرز میان گوشی‌‌های میان‌رده و پایین‌رده در حال کم‌رنگ شدن است و شاید یکی از بارزترین مصادیق این گزاره، هواوی Y7 Prime 2018 باشد. گوشی اقتصادی هواوی در نگاه اول با ظاهر خوشایند و مدرن خود، توجه شما را به خود جلب خواهد کرد. در گذشته‌‌ای نه‌چندان دور، واژه‌ی «پایین‌رده»، محصولی بی‌کیفیت با بدنه‌ی پلاستیکی و ساختاری سست به ذهن متبادر می‌شد؛ اما به‌نظر می‌رسد که در سال ۲۰۱۸ باید کم‌کم با این باور خداحافظی کنیم، وای ۷ پرایم ۲۰۱۸، پایین‌رده‌ای خوش‌ساخت و زیبا است که مجموعه‌ای از ویژگی‌های مثبت و طبیعتا چند نقص را در بر دارد. دوربین دوگانه‌ی این محصول، صرف‌نظر از برچسب قیمتی پایین آن، در شرایط نوری مناسب، عکس‌هایی با جزئیات قابل قبول را ثبت می‌کند و می‌تواند عطش نوظهور تصاویر پرتره را تا حدود زیادی در کلاس اقتصادی نیز برطرف کند. 

وای ۷ پرایم از معدود گوشی‌های پایین‌رده‌ای است که با جدیدترین نسخه‌ی در دسترس از سیستم‌عامل اندروید روانه‌ی بازار می‌شود. اندروید ۸.۰ اوریو در کنار EMUI 8.0 و بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری هواوی باعث می‌شوند تا وای ۷ پرایم جدید با وجود بهره‌گیری از سخت‌افزاری نسبتا ضعیف، در کاربری‌های روزمره، عملکرد قابل احترامی ارائه دهد. ضمن اینکه نمایشگر ۵.۹۹ اینچی و رزولوشن اچ‌دی پلاس این محصول می‌تواند در تماشای ویدیو یا مالتی تسکینگ، تجربه‌ی خوبی را برای کاربر به ارمغان آورد؛ اما یکی از اصلی‌ترین ایراداتی که می‌توان به Y7 Prime 2018‌ گرفت، کاهش ۲۵ درصدی ظرفیت باتری آن نسبت به نسل پیشین است که باعث شارژدهی متوسط این گوشی می‌شود.