چگونه در مصاحبه شغلی، شخصیت حقیقی خود را به نمایش بگذاریم
یکی از رایجترین سوالهای داوطلبان مربیگری مصاحبه این است که آنها چگونه میتوانند شخصیت حقیقی خود را طی یک موقعیت غیرمعمول مانند مصاحبهی شغلی نشان دهند. داوطلبان اغلب اوقات بابت ارائهی یک نمایش از خود و جستجوی یک پاسخ بینقص احساس فشار میکنند؛ آنها بسیار تلاش میکنند تا پاسخ مورد علاقهی مصاحبهکننده را حدس بزنند.
این کار نه تنها بیفایده است بلکه در دستیابی به هدف مصاحبه یعنی نشان دادن بهترین روحیه و شخصیت حقیقیتان نیز اختلال ایجاد میکند. یک مصاحبهگر به بینقص بودن پاسخ اهمیتی نمیدهد؛ او بیشتر به درک سه جنبهی اساسی در مورد متقاضی علاقمند است:
- آیا از کار کردن با آنها لذت میبرند؟
- آیا حقیقتا از فراهم شدن این موقعیت هیجانزده هستند؟
- آیا دارای تواناییهای اساسی برای بر عهده گرفتن شغل مورد نظر هستند؟
بهترین روش برای پاسخ به این سوالهای مصاحبهگر این است که شخصیت حقیقی خود را ارائه دهید. در ادامه به تکنیکهایی برای نشان دادن این وجه شخصیتی اشاره میکنیم.
۱. روی جنبههای مورد علاقهی خود از کار مانور بدهید
یکی از رایجترین اشتباهات داوطلبان در زمان پاسخ دادن به سوال از خودتان بگویید پیش میآید؛ آنها برای پاسخ دادن، لیستی از نقشهای شغلی و دستاوردهای پیشین خود را مانند مجموعهای از معاملات ردیف میکنند. با انجام این روش، یک موقعیت مناسب برای صحبت کردن از دلایل دنبال کردن فرصتهای مشخص و عواملی در آن نقش شغلی که شما را به وجد میآورند را از دست میدهید. برای مثال، توضیحات یک بازاریاب در مورد لذت بردن او از مشارکت با مشتریان در زمان ایجاد استراتژیهایی برای یک کمپین مشخص از بیان کردن شمار کمپینهایی که با آنها همکاری کردهاند، متقاعدکنندهتر و گیراتر است.
علاوهبر این، صحبت از جنبههای مورد علاقهی خود در مورد کار بهطور طبیعی باعث میشود هیجان درونیتان بروز کرده، لبخندی را بر لبانتان بنشاند و زبان بدن مثبتی را به نمایش بگذارد؛ به این ترتیب، مکالمه گرمتر پیش خواهد رفت.
۲. در مورد احساس مثبت خود به شرکت و نقش شغلیتان دقیق باشید
اکثر متقاضیان دلیل مشخصی را برای علاقه به فرصت شغلی اظهار نمیکنند
یکی از رایجترین سوالها در مصاحبه از داوطلبان این است که چرا به این فرصت کاری علاقمند هستند. پاسخ متقاضیان اغلب به تحسین روند کار شرکت مورد نظر بهشیوهای مبهم محدود میشود. برای مثال، داوطلب میگوید: «بهنظر من شرکت شما، اقدامات موثری را در عرصهی صنعت انجام داده است». چنین پاسخهای غیردقیقی عاری از اندیشهورزی هستند و شما را بهعنوان شخصی غیرقابل اعتماد معرفی میکنند. در عوض تلاش کنید دلایل واضحی برای علت علاقهی خود به این فرصت شغلی ارائه کنید؛ این پاسخ باید دربردارندهی جنبههای بهخصوص فرهنگ شرکت، تاثیر آن روی دیگران و مشکلات مشخصی باشد که در حل آنها در حوزهی تخصصی شما است.
علاوهبر این، داوطلبان نباید در انتظار شنیدن این سوال برای پاسخ دادن باشند؛ بلکه باید خود در پی پاسخ دادن به آن بهصورت خلاصه و در انتهای پاسخ به سوال از خودتان بگویید باشند. این روش همچنین برای نشان دادن تفاوت میان شما و دیگران در روند مصاحبه بسیار موثر است؛ چرا که اکثر متقاضیان کاری، برخورد منفعل داشته و دلیل مشخصی را برای علاقهی خود به این فرصت شغلی اظهار نمیکنند.
۳. در بیان فروتنی، روحیهی خودسرزنشگری نشان ندهید
یک رفتار رایج میان داوطلبان، تمایل به سرزنش خود و اشاره به نقصها است. برای مثال ممکن است عملکرد خود در دستیابی به موفقیتهای داخل رزومه را زیرسوال برده یا ارزش نقش شغلی پیشین را تقلیل دهند. این ویژگی، یک تمایل شایع میان داوطلبان برای دفاع از خود در مقابل سوالهای پی در پی و ناتمام است. اما نتیجهی آن، برعکس انتظار آنها است. این کار باعث ایجاد اختلال در روند پیشبرد مصاحبهی شغلی و زیرسوال بردن شواهدی است که پشتوانهی داوطلب شدن شما هستند.
بنابراین بهتر است پیش از انجام مصاحبه، بهسراغ رزومهی شغلی خود بروید و مطمئن شوید که میتوانید با اطمینان از موارد موجود در آن دفاع کنید.
۴. ارزش خود را بدون اغراق و بهروشنی بیان کنید
برخی داوطلبان برخلاف مورد بالا نسبت به دستاوردهای خود اغراق میکنند و آنها را بزرگ جلوه میدهند. این اغراق ممکن است در مورد حوزه، اقدامات یا تاثیر آنها باشد. باید در نظر داشت که دستاوردهای هر داوطلب مربوط به جایگاه شغلی او در شرکت پیشین خود است؛ بنابراین بیان این اظهارات در فضای کاری متفاوت، نتیجهای برای شما نخواهد داشت. بسیاری از مصاحبهگرها، نگاهی فرای داستانهای اغراقآمیز دارند و این کار ممکن است شما را از مانور دادن روی بهترین بخشهای مربوط به دلایل اصلی داوطلب شدنتان بازدارد؛ به این ترتیب نمیتوانید توضیحات روشنی در مورد نقش خود در فضای کاری ارائه دهید و مصاحبهگر نیز نمیتواند موقعیت مناسب شما در شرکت جدید را با تواناییهایتان تطبیق دهد.
۵. عدم قطعیت را بپذیرید
داوطلبان در زمان پاسخ دادن به یکی از هشت سوال رایج مصاحبه در مورد چشمانداز آنها از جایگاه شغلیشان در آینده، بسیار جزئی هستند و اهدافی بزرگتر از اهداف حقیقی خود را بیان میکنند. برای مثال چشمانداز یک مدیر مالی در مورد جایگاه آیندهی خود، کسب مقام معاونت ریاست مالی در شرکتی است که برای آن مصاحبه میدهد؛ او با بیان این چشمانداز در نظر دارد جاهطلبی خود را نشان دهد. اگر این هدف، هدف حقیقی داوطلب نباشد ممکن است از نظر دیگران نیز واقعی بهنظر نرسد. بهتر است تنها ویژگیهایی از نقش شغلی را بیان کنید که حقیقتا به آن علاقه دارید و سعی نکنید پاسخی ارائه دهید که به آن اعتقاد ندارید.
۶. زمینههایی که در آنها امکان پیشرفت دارید را بیان کنید
یکی از دشوارترین سوالهای مصاحبه، این سوال است: «از بزرگترین نقطهضعفهای خود بگویید». دو اشتباه بزرگ برای پاسخ دادن به این سوال از سمت داوطلبان این است که پاسخ بازیگوشانهای ارائه دهند، مانند: «پیش از شروع کار در صبح نیاز به نوشیدن پنج فنجان قهوه دارم»؛ شیوهی دیگر، بیان نقاط قوت بالقوه بهعنوان نقاط ضعف است.
کارفرماها انتظار دارند که داوطلبان شغلی دارای نقاط ضعفی باشند و هدف از طرح این سوال نیز این است که با نمایش حقیقت رفتاری خود، پاسخی صادقانه ارائه دهید. پاسخ یک داوطلب، بیانکنندهی روحیهی آیندهنگر و ذهنیت رو به رشد و کارفرمایانه، خودآگاهی و صداقت است.