فیلتر‌ مخصوص لنز دوربین‌های عکاسی و فیلمبرداری چیست و چه کاربردی دارند

اگر از صاحبان دوربین‌های عکاسی حرفه‌ای بپرسید که چرا از فیلتر روی لنزهای خود استفاده می‌کنند، احتمالاً اکثر آن‌ها پاسخ خواهند داد: «برای محفاظت». اگرچه در واقعیت فیلترها، سطح لنز را دربرابر گردوغبار، رطوبت و بر جای ماندن اثر انگشت روی آن حفظ می‌کنند، اما درواقع عملکرد اولیه‌ی فیلترها بهبود کیفیت عکسی است که در روش‌های مشهود یا نه‌ چندان مشهود گرفته‌اید؛ و این عملکرد مورد انتظار به فیلتری که به‌کار گرفته‌اید و نحوه‌ی استفاده از آن بستگی دارد.

فیلترهای اصلی شامل فیلترهای UV (محافظ اشعه ماورای بنفش)، اسکای‌لایت (SkyLight) و فیلترهای محافظ (Protection) هستند که بسته به سازنده‌ی آن‌ها، یا فیلترهای شیشه‌ای با پوشش ضد انعکاس اصلی هستند، یا در برخی موارد، تنها فیلترهای UV پایه هستند که در ارائه‌ی عکس، جانب امانت را رعایت می‌کنند و تغییرات شدیدی در عکس ایجاد نمی‌کنند و برای اینکه لنز خود را تمیز و ایمن نگه دارید این فیلترها پاسخگوی نیاز شما خواهند بود؛ اما اگر علاوه‌بر محفاظت لنز خود به‌دنبال بهبود کیفیت تصاویر و ویدیوهایتان هستید، باید یک فیلتر UV یا اسکای‌لایت تهیه کنید.

با فیلتر UV-haze (سمت راست)، بدون فیلتر UV-haze (سمت چپ)

فیلترهای UV‌ که به‌عنوان فیلترهای haze یا مِه نیز شناخته می‌شوند، به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که به تأثیرات جوی مانند مِه، رطوبت و سایر اشکال آلودگی‌ها و ناخالصی‌های هوا که هرکدام به نحوی باعث تخریب تصویر می‌شوند، اجازه عبور از فیلتر را نمی‌دهند و حواشی بنفش را کاهش می‌دهند. این فیلترها که بر نور مرئی تأثیری ندارند، در انواع مختلفی دردسترس هستند. اگر تصمیم به عکس‌برداری از پهنه‌ی بزرگی آب آزاد از ارتفاعات بالاتر و در برف یا شرایط دیگری که شدت نور فرا بنفش را به‌شدت افزایش می‌دهد دارید، باید از فیلترهای UV قوی‌تری (مانند UV-410, UV-415, UV-420, UV-Haze 2A, UV-Haze 2B, UV-Haze 2C و UV-Haze 2E) استفاده کنید. بسته به قدرت پوشش فیلترهای UV، عکس‌هایی که با این فیلتر گرفته می‌شوند شفاف و خالص به‌نظر می‌رسند؛ ولی فیلترهای UV با پوشش سنگین‌تر، سیمایی گرم و کهربایی‌گونه به تصویر می‌دهند و در هر موقعیتی، از صفر تا نیمی از استاپ‌های نوردهی را خنثی می‌کند. استفاده از فیلتر UV نیز در مناطق سایه یا روز های ابری برای حذف رنگ رقیق آبی مفید خواهد بود.

صرف‌نظر از قدرت آن‌ها، فیلترهای اسکای‌لایت هیچ تأثیری بر نمایش دوربین ندارند و همانند دوربین‌های UV به این صورت عمل می‌کنند که مه را عبور نمی‌دهند و از لنز دربرابر غبار، رطوبت و اثر انگشت (که همه‌ی این عوامل در صورتی که به موقع پاک نشوند، می‌توانند به پوشش لنز آسیب برسانند) محافظت می‌کنند. فیلترهای UV 52mm از قیمت ۹.۹۵ دلار تا ۲۹.۹۵ دلار یافت می‌شوند.

اگرچه ممکن است یک فیلتر UV‌ از فیلتر UV دیگری که ارزشی دو یا سه برابر دارد قابل تشخیص نباشد، اما تفاوت بین آن‌ها می‌تواند قابل‌توجه باشد؛ از جمله کیفیت شیشه‌ای که در فرایند ساخت فیلتر به کار گرفته شده است. اگرچه ممکن است شک داشته باشید که بین یک شیشه و شیشه‌ای دیگر تفاوتی وجود داشته باشد، اما هرگز این اشتباه را نکنید که «شیشه، شیشه است» و باید توجه داشته باشید که تفاوت در این شیشه‌ها می‌تواند در کیفیت تصویر شما تفاوت ایجاد کند.

تفاوت اصلی میان شیشه‌های خوب و شیشه‌های میان‌رده، در ترکیب شیمیایی آن‌ها، چگونگی ساخت و حتی محل ساخت آن‌ها است. همه‌ی این موارد به همراه ضخامت شیشه (هرچه نازک‌تر باشد بهتر است) و نوع پوشش‌های آن‌ها، در به حداقل رساندن فِلِرها و حفظ رنگ و کنتراست مطلوب شما دخیل هستند. اگرچه تفاوت میان یک لنز ارزان و یک لنز گران ممکن است در عکاسی با لنزهای زوم واضح نباشد، اما هنگام استفاده از لنزهای با کارایی بالا و گران‌تر این تفاوت به‌طور چشم‌گیری آشکار خواهد بود.

در رابطه با فیلترهای رنگی و پلاریزه، که عموما شامل یک لایه نازک از فیلم رنگی (یا متریال پلاریزه) هستند که در میان دو لایه‌ی شیشه قرار گرفته است، باید بدانید که لایه‌ی فیلم معمولاً در فیلترهای گران‌ قیمت به کار می‌رود. این خاصیت (در مقایسه با فیلترهای ارزان‌تر که برای عملکردی یکسان طراحی شده‌اند)، از عبور سطوح هوا و سایر بی‌نظمی‌هایی که می‌توانند بر خلوص اپتیکی فیلتر تأثیر منفی بگذارند، جلوگیری می‌کند.

تفاوت دیگر فیلترهای سطح پایین‌تر و نسخه‌های گران‌قیمت آن‌ها، مربوط به حلقه‌های نگه‌دارنده است. این حلقه‌ها در فیلترهای ارزان‌تر به‌صورت یکنواخت از آلومینیوم (یک فلز نسبتاً نرم) ساخته شده‌اند و اگر به‌صورت پیچی نباشند، دارای تورفتگی‌ها و برجستگی‌هایی برای نگه‌داری فیلتر روی لنز هستند. برعکس، حلقه‌های نگه‌دارنده که در فیلترهای گران‌قیمت استفاده می‌شوند، اغلب از فلز برنج ساخته شده و هنگامی که با سطوح سخت برخورد می‌کنند میزان کمتری لغزش روی لنز دارند.

بنابراین، اگر برای خرید لنزی هزینه و وقت زیادی صرف کرده‌اید، بهتر است برای صرفه‌جویی در تنها چند دلار، با خرید یک فیلتر ارزان‌قیمت نتیجه کار خود را خراب نکنید.

فیلترهای Kaeseman، که فیلترهای پلاریزه ثابت و غیرقابل‌تغییر هستند، نسبت به فیلترهای غیر Kaeseman با درزگیرهای عایق هوای بیشتری ساخته می‌شوند. فیلترهای Kaeseman علاوه‌براین عملکرد، مقاوم دربرابر شرایط آب‌وهوایی سخت هستند و اگر علایق عکاسی شما شامل مسافرت یا کار در رطوبت و شرایط آب‌وهوایی دشوار است، این فیلترها انتخاب مناسبی هستند.

اگر از مناظر یا هر پدیده‌ی خارجی‌ با این ماهیت عکس‌برداری می‌کنید، به‌طور مسلم باید یک فیلتر پلاریزه همراه‌با خود داشته باشید. فیلترهای پلاریزه برای برجسته نشان دادن ابرها در آسمان آبی تیره، ادغام رنگ‌ها و محو کردن درخشندگی و انعکاس نور از سطح آب، شیشه و سایر سطوح صیقلی دیگر بهترین اتخاب هستند.

درواقع، فیلترهای پلاریزه از نوعی شیشه با توانایی پلاریزه کردن نور تشکیل شده‌اند. این فیلترها انعکاس‌های نور را که در جهت‌های مختلف از روی سطوح و محیط پراکنده می‌شوند، جذب کرده و تنها نورهایی که در جهتی خاص منعکس می‌شوند، عبور می‌دهد. نتیجه‌ی این عملکرد که پلاریزاسیون نام دارد، بهبود کنتراست عکس، افزایش اشباع رنگ‌ها (به‌خصوص در عکاسی از مناظر)، و حذف انعکاسات ناخواسته و درنتیجه امکان ثبت بهتر سوژه است.

با فیلتر پلاریزه (تصویر سمت راست)-بدون فیلتر پلاریزه (تصویر سمت چپ)

فیلترهای پلاریزه روی یک رینگ ثانویه نصب شده‌اند که می‌توانید هنگام مشاهده‌ی سوژه‌تان در دوربین، آن را به‌صورت دستی بچرخانید تا به درجه‌ی پلاریزه مطلوبتان برسید. عملکرد فیلترهای پلاریزه این است که شما سه مرحله از نور را در فرایند بهینه‌سازی عکس از دست می‌دهید و نتیجه‌ی حاصل از آن به‌وسیله‌ی هیچ افزونه‌ی فتوشاپ یا سایر جادوهای پس از عکس‌برداری قابل حصول نیست. این فیلترها در انواع ترکیبی با فیلترهای دیگری مانند فیلترهای گرم‌کننده (81A، 81C، 81EF، 85، 85B)، فیلترهای تشدیدکننده یا Enhancing (که با افزایش رنگ قرمز و نارنجی به تصاویر طبیعت طراوت و نشاط می‌بخشند) و افزایش‌دهنده یا Intestifying، و UV و نیز یک درجه‌ای از فیلترهای دیفیوز موجود هستند. فیلترهای پلاریزه در دو نوع خطی و حلقوی موجودند و اگرچه هر دو به نظر می‌رسد که یکسان باشند و به‌صورت مشابهی عمل کنند، فیلترهای پلاریزه حلقوی به‌صورت خاص برای لنزهای اوتوفوکوس طراحی شده‌اند؛ درحالی‌که نوع خطی آن‌ها برای لنزهای فوکوس دستی کاربرد بهتری دارند. از سوی دیگر، نوع حلقوی این فیلترها می‌تواند با اپتیک‌های AF و MF نیز به‌کار بروند که نتایج یکسانی با نوع خطی خواهند داشت.

فیلترهای ND یا کاهنده‌ی نور که با نام فیلترهای چگالی خنثی هم شناخته می‌شوند، اساسا فیلترهایی با رنگ خاکستری هستند و به این منظور طراحی شده‌اند که درجه‌ی کالیبراسیون نور را هنگام عبور از لنز کاهش بدهند و جز کاهش نور ورودی، هیچ تأثیری بر تنالیته‌ی رنگ‌ها ندارند. این فیلترها که اکثرا کاهش نور ۲ استاپ، ۳ استاپ و فول‌استاپ دارند، اخیراً به‌عنوان فیلترهای با تراکم متغیر دردسترس هستند که می‌توانید با چرخاندن فیلتر روی مانت، آن را به‌صورت نامحدود روی پلاریزه دلخواه‌تان تنظیم کنید. فیلترهای کاهنده‌ی نور کاربرد بسیاری دارند. مهم‌ترین آن‌ها این است که شما را قادر می‌سازند در شرایط نوری بسیار روشن، عکاسی f-stop گسترده‌تری داشته باشید.

کاربردهای زیادی برای فیلترهای ND وجود دارد. مهم‌ترین آن‌ها، قابلتی است که به شما اجازه می‌دهد در شرایط نوری بسیار روشن با f-stopهای گسترده عکاسی کنید. این فیلترها توسط فیلم‌سازان و فیلم‌برداران به‌عنوان ابزاری که آن‌ها را قادر به کنترل بهتر نوردهی می‌سازد، با توجه به گزینه‌های محدودیت سرعت شاتر که به‌وسیله‌ی فرایندهای سینمایی و ویدیویی حاصل شده، استفاده می‌شود. همچنین، فیلترهای ND این امکان را فراهم می‌سازند که براساس درجه‌ای از فیلتر ND که مقابل لنز قرار داده‌اید، تحرکات بی‌روح رفت‌وآمدها و جریان آب تحت شرایط نوری بسیار روشن را، ازطریق کاهش سرعت شاتر و کنترل کامل بر میزان عمق میدانی که مطلوب شما است، محو کنید.

درواقع، فیلترهای ND به شما این امکان را می‌دهند که سرعت شاتر را کم کنید، حتی اگر در شرایط نور زیاد قرار دارید. این امر در مواردی که می‌خواهید حرکت یک سوژه‌ی متحرک را دنبال کنید یا حس کشیدگی در اثر حرکت سوژه را به تصویر اضافه کنید مفید خواهند بود. این فیلترها حتی برای حذف انسان­‌ها در یک مکان شلوغ به‌کار برده می­‌شوند، چراکه در نوردهی‌های طولانی‌، اشیا متحرک ثبت نمی­‌شوند و فقط اشیا ثابت را می­‌بینیم.

فیلترهای ND براساس میزان کاهندگی‌ نورشان فیلترهایی لبه‌به‌لبه هستند، درحالی‌که در فیلترهای کاهنده‌ی نور تدریجی یا GND، یک طرف فیلتر تیره است و به تدریج به سمت مخالف فیلتر ( از حدود نیمه‌ی آن به بعد)، از میزان تراکم و تیرگی کاسته می‌شود، به‌طوری که نیمه‌ی تحتانی آن‌ها شیشه‌ی معمولی خواهد بود. یعنی غلظت آن‌ها به‌صورت تدریجی از تاریکی به روشنی متغیر است.

فیلترهای GND اغلب برای خلق صحنه‌هایی با تغییرات شدید نوردهی نسبت طرف دیگر فریم استفاده می‌شوند. عملکرد این فیلترها به این صورت است که در شرایط پرکنتراست، مثل هوای آفتابی، قسمتی از لنز که تیره است از شدت نور آسمان کاسته و از تاریک شدن قسمت پایینی عکس پیشگیری می‌کند و نیز از Highlight Clipping در قسمت‌های بالایی عکس می‌کاهد و بدین ترتیب دامنه‌ی داینامیک عکس را افزایش می‌دهد.

برگرفته شده از filmmaking.blog.ir

برگرفته شده از filmmaking.blog.ir

برگرفته شده از filmmaking.blog.ir

با فیلتر GND (تصویر سمت راست)-بدون فیلتر GND (تصویر سمت چپ)

نمونه‌هایی از این نوع سناریو‌ها شامل مناظری هست که در آن بر فراز کوهستان خورشید در حال غروب است و دره‌ای در سایه قرار گرفته است؛ و آتریم (atrium) یا میان‌تالار، که در آن‌ها منبع روشنایی اصلی، نور آسمان است که به تدریج فضا را روشن می‌کند.

همچنین این فیلتر‌ها برای تیره‌تر کردن نواحی روشنی مثل آسمان یا منظره‌ی مقابل لنز، با توجه به سبک مورد نظر، استفاده می‌شوند. علاوه‌بر فیلترهای GND، فیلترهای تنظیم رنگ (Color Graduated) هم دردسترس هستند که با تیره‌سازی پس‌زمینه یا پیش‌زمینه عکس، استایلی خاص به آن می‌افزاید. به‌عنوان مثال، با افزودن پس‌زمینه‌ی طوسی یا قهوه‌ای به عکس، حالتی قدیمی به عکس می‌دهند.

اکثر عکاسان برای زیبایی یا اضافه‌ کردن حالتی خاص به تصویر از فیلترهای گرم‌کننده و سردکننده استفاده می‌کنند. مقداری از این افکت گرم اغلب برای پرتره‌ها، یا عکاسی در اواسط ماه‌های تابستان که نور خورشید می‌تواند خشن و ناملایم باشد، مطلوب است. همچنین افکت گرم‌کننده می‌تواند زمانی‌که روی حالت اورکست یا در روزهای بارانی عکس می‌گیرید، تأثیرگذار باشد.

درمقابل، فیلترهای سردکننده می‌توانند برای اصلاح رنگ در عکس‌هایی که درجه‌ی رنگ آن‌ها بسیار گرم است، استفاده شوند تا مقصود شما را برآورده کنند. فیلترهای گرم‌کننده همه‌ی فیلترهای سری ۸۱ و ۸۵، و فیلترهای سردکننده همه‌ی فیلترهای سری ۸۰ و ۸۲ را شامل می‌شوند.

هنگامی‌که از فیلترهای گرم‌کننده، سردکننده یا سایر فیلترهای رنگی در دوربین‌های دیجیتال استفاده می‌کنید، لازم است که وایت‌بالانس دوربین را، بسته به دمای رنگ فیلتر لحاظ شده، تنظیم کنید (مانند دی‌لایت (نور روز)، اورکست، تونگستن، فلورسنت و غیره)، و از تنظیمات WB خودکار که تلاش می‌کند براساس پارامترهایش در حالت و رنگ‌هایی که شما تمایل دارید ایجاد کنید اصلاحاتی را انجام بدهد، اجتناب کنید؛ WB خودکار ممکن است نتایجی را ارائه کند که از دیدگاه شخصی شما قابل‌قبول نباشد.

این فیلترها به منظور کاهش بخشی از رنگ نارنجی/قرمز/قهوه‌ای در طیف رنگی ایجاد شده‌اند، که نتیجه‌ی آن، سطوح بالاتر اشباع رنگ‌ قرمز، شفافیت بیشتر و نمایش تیره‌تر تنالیته‌های زمین است. این فیلترها برای عکاسی از ریزش برگ‌ها و مناظر بسیار محبوب هستند.

درحالی‌که فیلترهای رنگی باعث می‌شود همه چیز به رنگ قرمز، زرد، سبز یا هر رنگ دیگری که درمقابل لنز قرار گرفته است دیده شود، کاربرد رایج آن‌ها عکاسی سیاه‌و‌سفید است. هنگام عکاسی سیاه‌و‌سفید، رنگ فیلتر از رسیدن آن رنگ‌ به حسگر لنز جلوگیری می‌کند، که بسته به رنگ فیلتر و ماهیت موضوع، به‌شدت می‌تواند کیفیت عکس را تغییر بدهد. به‌عنوان مثال، عکاسی با فیلتر زرد ابرها را بهتر در میانه آسمان آبی به تصویر می‌کشد. فیلتر نارنجی، رنگ آبی آسمان را تیره‌تر می‌کند و باعث می‌شود ابرها برجسته‌تر به‌نظر برسند. فیلتر قرمز نیز آبی آسمان را بیشتر از فیلتر نارنجی تیره‌ می‌کند و با برجسته کردن ابرها در میانه آسمان تصویری مهیج ایجاد می‌کند. از سوی دیگر فیلتر سبز، در بهبود رنگ‌های پوست در پرتره‌های سیاه‌وسفید مؤثر است.

فیلترهای رنگی که با نام فیلترهای (CC (color-correction نیز شناخته می‌شوند شامل فیروزه‌ای (cyan)، ارغوانی (magneta)، زرد، قرمز، سبز و آبی هستند. هر کدام از این‌ فیلترها با توجه به رنگشان، افزایشی ۱۰ درصدی بر رنگ‌های عکس دارند و برای اصلاح تراز رنگ منابع نوری نامنظم یا ناسازگار به‌کار می‌روند. در دوره‌ی دیجیتالی امروز نیاز به فیلترهای CC به اندازه‌ی زمان فیلم احساس نمی‌شود. اما با این وجود، هنوز هم فیلترهای اصلاح رنگ توسط بسیاری از عکاسانی که می‌خواهند در زمان عکاسی تصاویر خود را اصلاح کنند، استفاده می‌شوند.

با فیلتر warm (تصویر سمت راست)-بدون فیلتر warm (تصویر سمت چپ)

همان‌طور که از فیلترهای رنگی گرم ‌کننده، سردکننده، یا سایر رنگ‌ها استفاده می‌کنید، توصیه می‌شود که از تنظیمات خودکار وایت‌بالانس (تراز سفیدی) دوربین دیجیتال خود اجتناب کنید و به‌جای آن حالت دی‌لایت (نور روز)، اوِرکَست یا حالت سایه‌دار (overcast)، تونگستن (tungsten)، فلورسنت (fluorescent) یا هر تنظیمات دیگری که به شرایط نوری محیط کاری شما نزدیک است، انتخاب کنید.

به غیر از فیلترهای شیشه‌ای پیچی، بسته به تمایل عکاسان و علاقه‌مندان عکاسی، فیلترهای پلی‌استر، ژلاتین و رزین نیز وجود دارند که برای هردو کاربرد خلاقانه و تکنیکی استفاده می‌شوند. علاوه‌بر فیلترهای دایره‌ای، فیلترهای مربعی و مستطیلی نیز وجود دارند که به‌صورت رایج، یا با حلقه‌های نگهدارنده‌ فیلتر (رینگ آداپتور) به خود لنز، یا به‌وسیله‌ی یک مانت خاص پیچی یا اصطکاکی به نورگیر لنز متصل می‌شوند. فیلترها برای اینکه به کیفیت تصویر آسیب نرسانند و این کیفیت را در حالت ایده‌آل نگه دارند، کاملاً موازی با سطح لنز قرار می‌گیرند.

پاسخ این پرسش بستگی به تعریف شما از واژه‌ی «بهتر» دارد. اگر منظور شما شفافیت فیلتر است، فیلترهای باریک‌تر ژلاتینی و رزین (بسته به برند و متریال آن) به‌صورت اپتیکی خالص‌تر از انواع شیشه‌ای هستند، همچنین آن‌ها برای حمل‌و‌نقل سبک‌تر هستند و اگر می‌خواهید یک مجموعه‌ی کاملی از فیلترها را خریداری کنید، این فیلترهای جایگزین در مقایسه با مجموعه‌ای از فیلترهای شیشه‌ای، ارزان‌قیمت‌تر خواهند بود.

همچنین اگر شما صاحب لنزهایی با شیارهای فیلتر متفاوت هستید، این فیلترهای جایگزین انتخاب مناسبی خواهند بود. تنها چیزی که شما نیاز دارید مجموعه‌ای از حلقه‌های با شیارهای متفاوت (به ترتیب دارای بزرگ‌ترین شیار تا کوچک‌ترین سایز آن) خواهد بود تا همراه‌با نگهدارنده‌ی فیلتر قرار بگیرد (اگر شما از لنزهایی با شیار فیلتر متفاوت استفاده می‌کنید این حلقه‌ها که ترتیبی از کوچک به بزرگ دارند، می‌توانند برای فیلترهای شیشه‌ای شیاردار نیز استفاده شوند و نیازی به خرید چندین مجموعه از فیلترها نخواهد بود).

بااین‌حال، ضعف فیلترهای غیرشیشه‌ای این است که به‌راحتی خراب می‌شوند. در مورد فیلترهای ژلاتینی نیز این نکته وجود دارد که اگر اثر انگشتی روی آن بماند، پاک شدن آن تقریباً غیر ممکن خواهد بود. بنابراین اگر از این فیلترها استفاده می‌کنید، برای کنترل آن‌ها به‌شدت مراقب باشد و از ابزارهای جعبه‌ی دستکش‌های کتانی یا پلاستیکی استفاده کنید.

فیلترهای اسلیم دارای پروفیل نازک و گاهی فاقد شیار در قسمت جلویی حلقه‌ی فیلتر هستند. این فیلترها که در همه‌ی انداره‌ها دردسترس هستند برای استفاده با لنزهای دارای زاویه دید وسیع‌تر در حدود ۷۴ درجه، یا لنزهای برابر ۲۸ میلی‌متر طراحی شده‌اند. در این فیلترها، به کار گیری یک حلقه‌ی نگهدارنده‌ی باریک‌تر باعث می‌شود هنگام عکاسی، در گوشه های تصویر از ایجاد سیاهی یا وینیت جلوگیری شود و در کناره‌های تصویر سایه ایجاد نشود. بسته به ساخت و مدل لنزهای کیت، بسیاری از آن‌ها به فیلترهای باریک و اسلیم نیاز دارند.

انواع زیادی از فیلترهای فنی و خلاقانه برای نیاز‌های علاقه‌مندان جدی عکاسی وجود دارد؛ از جمله فیلترهای منشوری (چند وجهی) و ستاره ساز (صلیبی)، فیلترهای کلوز-آپ، فیلترهای دیفیوزر، تصویربرداری مادون‌قرمز و کنترل کنتراست. استفاده‌ی خلاقانه‌ از آن‌ها بسته به اختیار شما است!

فیلترهای UV و اسکای‌لایت، سطح لنزتان را دربرابر خش، غبار، رطوبت و اثرانگشت که در درازمدت می‌توانند به پوشش لنز آسیب برسانند، محافظت می‌کند. این فیلترها همچنین ناصافی‌های جو را به حداقل می‌رسانند که درنتیجه‌ی آن کیفیت عکس بهبود می‌یابد. فیلترهای محافظتی نیز از سطح لنز دربرابر غبار، رطوبت و اثرانگشت محافظت می‌کنند، اما در حذف ناصافی‌های جو اثرگذار نیستند.

تفاوت بین یک فیلتر گران‌قیمت و یک فیلتر‌ ارزان‌قیمت، در کیفیت شیشه‌ی فیلتر، کیفیت ضد انعکاسی و پوشانندگی رنگ‌ها و حلقه‌های نگه‌دارنده است؛ درواقع، فیلترهای گران‌تر اغلب شیشه‌های اپتیکی خالص و باریک‌تر را شامل می‌شوند. فیلترهای بهتر، در عوض حلقه‌های نگهدارنده‌ی آلومینیومی، حلقه‌های برنجی دارند.

فیلترهای پلاریزه، انعکاس از سطح شیشه، آب و سایر سطوح صیقل دیگر را کاهش داده یا حتی از آن جلوگیری می‌کند، آسمان را تیره‌تر می‌کند و ابرها را در محیط پیرامون آن برجسته‌تر می‌کند و با کاهش تابش‌های خیره‌کننده‌ی محیط، رنگ‌ها را اشباع می‌کند.

همچنین، فیلترهای پلاریزه در انواع ترکیبی بافیلترهای گرم‌کننده، فیلتر‌های افزایش‌دهنده (enhancing) و فیلترهای دیفیوز دردسترس هستند، فیلترهای پلاریزه Kaeseman مقاوم دربرابر آب‌و‌‌هوا نیز برای استفاده در آب‌و‌هوای شدید و مرطوب دردسترس هستند.

فیلتر‌های ND، به منظور عکاسی با دهانه‌ای بزرگ‌تر تحت شرایط نوری بسیار زیاد، محو کردن حرکت اشیاء در فریم بدون توجه به سطوح نور محیط، و امکان کنترل بهتر بر نوردهی در هنگام ثبت ویدئیا فیلم، توده‌ی متغیر درجات نور را از حسگر گیرنده‌ی تصویربرداری (یا فیلم) فیلتر می‌کند.

در فیلترهای ND و color graduated قسمتی از بالا یا پایین فریم (یا چپ و راست) تیره‌تر یا دارای ته‌رنگی است که به سمت مخالف فریم این ته‌رنگ یا تیرگی حذف می‌شود. این فیلترها برای اصلاح میزان نوردهی صحنه در شرایطی که در سمت دیگر فریم منابع نوری مختلفی دارد، استفاده می‌شوند و برای خلق جلوه‌های سینمایی جذاب بسیار کاربردی هستند.

فیلترهای افزایش‌دهنده (enhancing) و تشدید‌کننده (intestifying) برای تشدید سطوح اشباع رنگ قرمز و دیگر رنگ‌های زمینی بسیار کاربردی هستند و همین ویژگی، آن‌ها را برای عکاسی مناظر و شاخساره‌ها مطلوب می‌کند.

فیلترهای اصلاح رنگ یا CC شما را قادر می‌سازند که به‌طور منظم، سطوح رنگ کانال‌های فیروزه‌ای (cyan)، ارغوانی (magneta)، زرد، قرمز و سبز و آبی‌تان را تنظیم کنید.

اگرچه بیشتر عکاسان به فیلترهای شیشه‌ای پیچی مرسوم متکی هستد، فیلترهای لنز‌ها در انواع مربع و مستطیل هم دردسترس هستند که از جنس پلی‌استر، ژلاتین و رزین هستند. این فیلترها، که در برخی موارد به لحاظ اپتیکی، شفاف‌تر از فیلترهای شیشه‌ای هستند، به نگهدارنده‌ها و سطوح مراقبتی دیگری برای کنترل نیاز دارند.

اگر تصمیم دارید که از یک فیلتر روی چندین لنز استفاده کنید، باید یک نسخه‌ی باریک یا نازک آن را خریداری کنید که مطمئن شوید در هنگام استفاده از لنزهای زاویه دید گسترده، زاویه‌های فریم را در تصاویر ثبت نکند.