کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای باعث تقویت اقتصاد می‌شود

در طول ۱۰ تا ۱۵ سال آینده جوامع بین‌المللی سرمایه‌‌ای در حدود ۹۰ هزار میلیارد‌ دلار برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی، اختصاص خواهند داد. گردش مالی زیرساخت‌های مورد نیاز برای تحقق این امر از همه‌ی بازار‌های فعلی بزرگ‌تر است. طبق گزارش‌های جدید اگر این سرمایه‌گذاری‌ها قرار باشد به نیاز‌‌های مبارزه با تغییرات آب و هوایی پاسخ دهند، در یک دهه‌ی آینده‌ سرمایه‌ای در حدد ۲۶ هزار میلیارد دلار به اقتصاد جهانی تزریق خواهد شد.

در مبارزه با تغییرات آب و هوا، ممانعت از افزایش میانگین دمای زمین به بیش از ۲ درجه‌ی سانتی‌گراد بسیار حیاتی است. بسیاری از گزینه‌های زیربنایی سرمایه‌گذاری، در طول دو الی سه سال آینده ساخته خواهند شد. به عقیده‌ی هلن منوتفورد سرپرست تحقیقات کمیته‌ی بین المللی اقتصاد و تغییرات آب و هوایی؛ اگر اصلاحات اساسی را به درستی تشخیص دهیم، با سرمایه‌گذاری در آن‌ها در مسیر درستی برای ممانعت از گرمایش کره‌ی زمین قرار خواهیم گرفت، در غیر این صورت راه به جایی نخواهیم برد.

هرچه هزینه‌ی فناوری‌های استفاده از انرژی‌های طبیعی کاهش می‌یابند، سرمایه‌گذاران بیش‌تری جذب آن‌ها می‌شوند. البته هنوز فاصله‌ی زیادی با تامین اساسی انرژی از منابع طبیعی داریم. به نظر مونتفورد اقدامات اساسی در مسیر جایگزینی منابع طبیعی با سوخت‌های فسیلی در حال انجام است. خوشبختانه در مسیر درستی قدم برمی‌داریم اما سرعت این تغییرات راضی کننده نیست. متاسفانه اگر با سرعت فعلی ادامه دهیم، قادر به دستیابی به اهداف تعین شده نخواهیم بود.

ناظران بین‌المللی عقیده دارند اقتصاد‌‌های بزرگ جهانی باید مالیات بر انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را در هر واحد ۴۰ تا ۸۰ دلار افزایش داده و یارانه‌ی صنایع آلاینده را قطع کنند. شهر‌ها به سیستم‌های حمل‌نقل عمومی کارآمد مجهز شوند. از جنگل‌ها حفاظت شود. صنایع حجم انتشار گازهای گلخانه‌ای را منتشر کنند. تمام شرکت‌های چند ملیتی برای راهکار‌‌های علمی به منظور کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای تا سطح معاهده‌ی پاریس سرمایه‌گذاری کنند. صرف‌نظر از بخش انرژی، فناوری‌های حفاظت از آب و هوا، حداقل به ۵۰ میلیارد دلار سرمایه نیاز دارند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری باید اعتبارات این بخش را دو برابر کرده و به تامین پایدار سرمایه متعهد باشند.

 همه‌ی اقدامات ذکر شده باید همزمان انجام شوند. برای اطمینان از نتیجه‌بخش بودن اقدامات، باید کمیته‌های محلی، شرکت‌های انرژی و سایر سازمان‌های تاثیرگذار در یک مسیر واحد مدیریت شوند.

اگر چه تغییرات در حال انجام هستند، اما هنوز راه ‌درازی در پیش داریم. شورا‌های محلی ۷۰ منطقه که حدود ۲۰ درصد گاز‌های گلخانه‌ای دنیا را منتشر می‌کنند، مالیات بر انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را تصویب کرده اند یا در حال تصویب آن هستند. چند سال قبل فقط یک درصد این مناطق تحت پوشش بودند. ۴۰۰ شرکت بزرگ متعهد به انتشار اسناد آلایندگی خود شده‌اند. بیش از ۴۵۰ شرکت برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای تا سطح معاهده‌ی پاریس برنامه‌ریزی کرده‌اند. اکنون بیش از ۱۰۰ شهر اغلب انرژی برق خود را از منابع طبیعی تامین می‌کنند. در ایالات متحده ده‌ها شهر متعهد به تامین ۱۰۰ درصد انرژی برق خود از منابع تجدید‌پذیر شده‌اند.

اگر این تحولات در مقیاس مورد نظر کارشناسان محقق شوند، منافع آن بسیار گسترده و جهانی خواهد بود. با نگاهی به گزارشات فواید این تحولات و اتخاذ نگرش‌ جدید برای منابع انرژی، فراتر از منافع زیست محیطی خواهد بود. این تحولات فرصت‌های اقتصادی و اجتماعی بسیاری در بر خواهند داشت.