توسعه اولین زانوی مصنوعی با قابلیت دوچرخه‌سواری در ایران

هسته‌ی فناوری راه‌گشایان تفاوت زیستی در تابستان ۱۳۹۸ توسط هادی شعبانی در مرکز رشد دانشگاه علوم پزشکی ایران بنیان گذاشته شد. تفاوت زیستی واژه‌ای است که جامعه آن را معلولیت می‌نامد. هدف این مجموعه، طراحی و ساخت محصولاتی است که افرادی با شرایط جسمی متفاوت، بتوانند با اصلاح سبک زندگی از محدودت کمتری برخوردار باشند. زانوی مصنوعی، نخستین محصول این استارتاپ، در حال طراحی و توسعه با کمک مرکز رشد است.

هادی شعبانی، موسس شرکت راه‌گشایان تفاوت زیستی در حاشیه‌ی نمایشگاه THL از روند مثبت توسعه‌ی زانوی مصنوعی برای معلولان قطع عضو پا از بالای زانو خبر داد. وی که تحصیل‌کرده‌ی رشته‌ی هنر است و مجسمه‌سازی را به‌عنوان حرفه‌ی اصلی خود دنبال می‌کند، در سانحه‌‌ای دچار قطع عضو پای چپ از بالای زانو شد. علاقه‌ی وافر شعبانی به ورزش و به‌خصوص دوچرخه‌سازی، وی را به توسعه‌ی زانوی مصنوعی سوق داد. در همین راستا نیز پس از تولید نمونه‌ی اولیه برای خود، با دعوت از دانشگاه علوم پزشکی ایران، روند توسعه و تجاری‌سازی نمونه‌ی نهایی برای این دسته از معلولان در مرکز رشد این دانشگاه را آغاز کرد.

زانوی در حال توسعه با طراحی خاص خود برای افرادی که به دنبال دوچرخه‌سواری هستند، بسیار مناسب خواهد بود. این در حالی است که به‌گفته‌ی شعبانی، بسیاری از نمونه‌های خارجی با قیمت‌های چند ده هزار دلاری، به‌دلیل زاویه‌ی اندکی خم شدن زانو حدود ۱۱۰ درجه‌ای، امکان استفاده در ورزش‌هایی مانند دوچرخه‌سواری را ندارند. به دلیل تحریم‌ها نیز قیمت زانوی ساده نزدیک به ۲۰ میلیون تومان است که خرید آن را امری سخت و هزینه‌بر می‌کند. راه‌گشایان تفاوت زیستی در تلاش است تا قیمت نهایی زانو را از چندین هزار دلار به چند صد دلار کاهش دهد. مراحل ساخت متفاوت آن نیز عمر کاری زانو را برای استفاده‌های سنگین در ورزش‌ها افزایش می‌دهد. 

به‌گفته‌ی شعبانی، گروهی از مردم پس از بروز سانحه و قطع عضو، زندگی خود را مختل می‌بینند و متاسفانه دچار مشکلات روحی می‌شوند و به همین دلیل بازگرداندن آن‌ها به شرایط روحی و روانی متعادل باید صورت گیرد.

هر یک از پاها معادل ۵۰ درصد قابلیت حرکتی انسان است و پس از دست دادن آن، بسیاری اعتماد‌به‌نفس، امید و حتی در برخی مواقع خانواده‌ی خود را نیز از دست می‌دهند که این موضوع در ادامه منجر به بروز بیماری‌های روانی خواهد شد. ما با برگزاری برخی جلسات سعی در بازگرداندن روحیه‌ی معلولان خواهیم داشت. من شخصا با پوشیدن شلوارک و نمایش پای مصنوعی خود سعی بر ارسال این پیام دارم که می‌توان با محدودیت نیز زندگی کرد. باور دارم دوچرخه‌سواری من در پارک‌ها تاثیر اندکی نه تنها بر افراد معلول بلکه افراد دچار افسردگی و آسیب اجتماعی نیز خواهد داشت.

به گفته‌ی هادی شعبانی، عرضه‌ی محدود و آزمایشی زانوی مصنوعی آغاز شده است تا در آینده شاهد تولید انبوه آن در کشور باشیم.