ایموجی‌های جدید چگونه متولد می‌شوند؟ چگونه خودمان ایموجی بسازیم؟

اغلب مردم گمان می‌کنند ایموجی‌ها یکی از اختراعات اخیر انسان هستند، اما تاریخچه‌ی آن‌ها به سال‌ها پیش باز می‌گردد. ایده‌ی شخصیت‌هایی که حالت صورت یا یک شیء را نمایش می‌دهند، به اواخر دهه‌ی ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ میلادی در ژاپن و زمانی بازمی‌گردد که اسمایلی (صورت خندان) و آیکون‌ها مستقیما بخشی از فونت گوشی‌های موبایل بودند. تا پیش از این مردم از سمبل‌های مختلف برای ساخت شکلک‌هایی مانند :-) یا ^_^ استفاده می‌کردند.

استفاده از ایموجی‌ها به‌عنوان روشی رسمی و جهانی برای برقراری ارتباط از سال ۲۰۱۰ و هم‌زمان با اضافه شدن آن‌ها به یونیکد (استاندارد جهانی برای رمزگذاری و متن در سیستم‌های کامپیوتری) آغاز شد. کنسرسیوم یونی‌کد، به‌عنوان مسئول نگه‌داری یونیکد، پروپوزالی از تیم مهندسی گوگل و اپل برای استانداردسازی این کاراکترها را پذیرفت و از آن به بعد استفاده از ایموجی به فرهنگی جهانی برای برقراری ارتباط تبدیل شد. فرهنگ لغت آکسفورد در سال ۲۰۱۵، ایموجی «چهره با اشک شوق» را به‌عنوان لغت سال اعلام کرد.

از آنجایی که فرایند ثبت عمومی است، هر شخصی در دنیا می‌تواند یک ایموجی بسازد. جی پیترز، از نویسندگان وب‌سایت Verge در سال ۲۰۱۹ مقاله‌ای در مورد تجربه‌ای که از پیشنهاد دو طرح ایموجی داشته منتشر کرده است. یکی از ایموجی‌های او صورتی در حال خمیازه و دیگری شیرینی وافل است که هر دو در یونیکد پیاده‌سازی شده‌اند و در اکثر اپلیکیشن‌های پیام‌رسان و سیستم‌عامل‌ها وجود دارند.

پیدا کردن مفهومی برای طراحی ایموجی، به‌معنای ساختن آیکونی که تا پیش از این توسط شخصی طراحی نشده نیست. کنسرسیوم یونی‌کد فهرستی از فاکتورهایی دارد که پیشنهاد شما را براساس آن ارزیابی کرده و ارزش آن برای تبدیل شدن به یک ایموجی واقعی را می‌سنجد. کنسرسیوم فاکتورها را به دو بخش تقسیم‌بندی می‌کند: فاکتورهایی برای پذیرش و فاکتورهایی برای عدم پذیرش. فاکتورهای لازم برای پذیرش عبارت‌اند از:

۱- سازگاری: آیا ایموجی پیشنهادی درحال‌حاضر در سایر پلتفرم‌های اجتماعی استفاده می‌شود؟ اگر پاسخ مثبت باشد شانس پذیرش توسط یونیکد افزایش پیدا می‌کند.

۲- تعداد دفعات استفاده مورد انتظار: ایموجی پیشنهادی شما چقدر مورد استفاده قرار خواهد گرفت؟ معیارهای متعددی برای احتمال استفاده از ایموجی وجود دارد مانند تعداد دفعات استفاده، پتانسیل استفاده‌ی چند باره، قابلیت استفاده از آن با سایر ایموجی‌ها و متفاوت و نوآورانه بودن ایموجی.

۳- تمایز: ایموجی پیشنهادی باید از نظر تصویری متمایز و قابل تشخیص باشد.

۴- کامل بودن: ایموجی پیشنهادی باید شکاف موجود بین کتابخانه‌ی ایموجی‌های فعلی را پر کند.

به عبارت دیگر برخی از فاکتورهای عدم پذیرش پیشنهاد عبارت‌اند از: طرح‌های تکراری، بیش از اندازه خاص بودن یا به‌اندازه‌ی کافی خاص نبودن و احتمال گذار بودن و فراموشی آن‌ها؛ تمامی این موارد طرح شما را به یک پیشنهاد ضعیف تبدیل می‌کند.

بعد از بررسی فاکتورهای پذیرش و پیدا کردن ایده‌ای سازگار با این فاکتورها، نوبت به نوشتن پروپوزال می‌رسد. کنسرسیوم یونی‌کد در راهنمایی به آدرس نحوه‌ی نوشتن پروپوزال را توضیح داده است. یک پروپوزال باید شامل موارد زیر باشد:

تعیین هویت: نام ایموجی که پیشنهاد می‌دهید مانند جشن تولد یا صورتی با چشم‌های چرخان.

تصاویر: نمونه تصاویری از ایمجوی پیشنهادی که هم باید به‌صورت رنگی و هم به‌صورت سیاه و سفید ارائه شود.

دسته‌بندی: در این قسمت باید مشخص کنید ایموجی شما در کدام دسته‌بندی (به‌عنوان مثال دسته‌ی «اسمایلی‌ها»، «آدم‌ها» یا «غذا و نوشیدنی») قرار می‌گیرد.

فاکتورهای انتخابی: خلاصه‌ای از هر یک از فاکتورهای انتخابی برای پذیرش و عدم‌پذیرش که در بالا ذکر شد.

برای تمامی عواملی انتخابی باید شواهد و ایده‌های قابل‌توجه ارائه دهید. به‌عنوان مثال برای تعداد دفعات استفاده می‌توانید اسکرین‌شات‌هایی از ترندهای گوگل یا ترندهای تصویری گوگل ارائه دهید. اگر احساس می‌کنید به کمک بیشتری نیاز دارید، سری به این آدرس بزنید. در این وب‌سایت می‌توانید تمام پروپوزال‌های موفق را مشاهده کنید و با ایده گرفتن از آن‌ها، پروپوزال خود را بهبود دهید.

بعد از تکمیل اسناد و مدارک، آن‌ها را در کنسرسیوم یونی‌کد ثبت کنید. دستور کامل مراحلی که باید انجام دهید یا فرمتی که برای مدارک باید استفاده کنید در این راهنما آورده شده است.

فرایند تأیید، بسته به اینکه طرح ایموجی پیشنهادی خود را چه زمانی ثبت می‌کنید متغیر بوده و ممکن است بسیار طولانی شود. قبل از پذیرش و استاندارد شدن ایموجی در یونیکد، پردازشی سه مرحله‌ای انجام می‌شود:

۱- پیشنهاد اولیه: در این زمان کمیته‌ی فرعی ایموجی (ESC) در یونیکد، تمام پیشنهادها را بررسی کرده و برای تأیید به کمیته‌ی فنی یونیکد (UTC) ارسال می‌کند.

۲- بررسی UTC: سپس کمیته مجموعه‌‌ی پیشنهادی ESC را بررسی می‌کند و پیشنهادهای پذیرفته شده به «نامزدهای موقت» تبدیل می‌شوند. در سه‌ماهه‌ی دوم هر سال، برخی از نامزدهای موقفت به «نامزدهای پیش‌نویس» تبدیل می‌شوند.

۳- تأیید نهایی: بعد از اینکه یونیکد تصمیم به پیاده‌سازی ایموجی گرفت، نامزدهای پیش‌نویس به «نامزدهای نهایی» تبدیل می‌شوند. پیشنهادها سپس برای طراحی به شرکت‌های فناوری فرستاده می‌شوند و مدتی بعد در یونیکد منتشر می‌شوند و اپلیکیشن‌ها از آن‌ها پشتیبانی خواهند کرد.

به‌طور کلی فرایند طراحی اولیه ایموجی تا مدت زمانی‌که می‌توانید آن‌ها را در واتس‌اپ یا آی‌مسیج مشاهده کنید بیش از یک سال زمان می‌برد؛ بااین‌حال مدت کمی طول می‌کشد تا ببینید آیا طرح شما جهانی می‌شود یا خیر بسیار کم است. اگر ایموجی شما پذیرفته شود در تمامی دستگاه‌هایی که از ایموجی‌ها پشتیبانی می‌کنند مانند آیفون‌ها، دستگاه‌های اندرویدی، ویندوز کامپیوتر، مک و حتی لینوکس قابل استفاده است.