بررسی هواوی نوا 5T

هواوی در ماه‌های پایانی سال ۲۰۱۹، گوشی هوشمند دیگری را معرفی کرد؛ البته نمی‌توان صفت «جدید» را به این محصول نسبت داد؛ چرا که نوا 5T در حقیقت نسخه‌ی تغییرنام‌یافته‌ای از میان‌رده‌ی آنر ۲۰ از شرکت هم‌خانواده‌ی هواوی موبایل محسوب می‌شود. نوا 5T یکی از معدود گوشی‌های شرکت چینی به‌همراه سرویس‌های پرکاربرد گوگل است.

پردازنده‌ی پرچم‌دار کرین ۹۸۰، نمایشگر تمام‌صفحه و دوربین چهارگانه، اصلی‌ترین ویژگی‌های نوا 5T هستند و آن را به محصولی ارزشمند در بازه‌ی قیمتی حدود ۵ میلیون تومان بدل می‌کنند. حال باید دید که ویژگی‌های یادشده می‌توانند نظر افرادی را که به‌دنبال میان‌رده‌ای توانمند هستند، به‌سوی گوشی هواوی جلب کنند یا خیر. با بررسی نوا 5T‌ همراه زومیت باشید. برای مشاهده قیمت گوشی در فروشگاه‌های اینترنتی معتبر، مقایسه انواع گوشی هواوی، گوشی شیائومی، گوشی سامسونگ و‌ آیفون‌های اپل و همچنین طرح سوالات خود در گجت‌های مختلف از بخش محصولات زومیت استفاده کنید.

میان‌رده‌ی خوش‌ساخت هواوی بین دو ورق شیشه‌ای و فریم آلومینیومی احاطه شده؛ ترکیبی که در بدنه‌ی ۹۹/۹۹ درصد از گوشی‌های خوش‌ساخت دیگر بازار نیز به‌کار رفته است. هواوی مطابق عادت همیشگی خود، تمایلی به‌نام‌بردن از تولیدکننده‌ی پنل‌های شیشه‌ای نوا 5T‌ ندارد؛ بنابراین مشخص نیست که با نوعی از گوریلا گلس طرف هستیم یا خیر.

نمایشگر ۶/۲۶ اینچی نوا ۵تی با گوشه‌های گرد خود ۸۴/۲ درصد از نمای مقابل گوشی را دراختیار دارد و به‌استثناء حاشیه‌ی ۵ میلی‌متری پایین، از چهار ضلع دیگر دستگاه، فاصله‌‌ی بسیار کمی دارد. حاشیه‌های باریک و خلأ بریدگی نمایشگر به‌لطف جای‌دادن دوربین سلفی درون حفره‌ای کوچک به قطر ۶ میلی‌متر در گوشه‌ی سمت چپ، تجربه‌ی بصری فراگیری را به‌ارمغان می‌آورد. فاصله‌ی بین فریم و پوشش شیشه‌ای 2.5D نمایشگر، با نوار پلاستیکی باریکی پر شده است؛ طراحان هواوی از این فاصله برای جای‌دادن اسپیکر مکالمه و چراغ LED اعلانات/وضعیت شارژ در لبه‌ی بالایی گوشی استفاده کرده‌اند.

پیش‌تر گفتیم که نوا 5T نسخه‌ی تغییرنام‌یافته‌ی آنر ۲۰ به‌حساب می‌آید. هواوی برای کم‌رنگ‌تر کردن این حقیقت، میان‌رده‌ی توانمندش را درکنار رنگ‌های آشنای مشکی و آبی، با رنگ ویژه‌ای موسوم به Midsummer Purple به‌فروش می‌رساند؛ رنگی که بسته به زاویه‌ی تابش نور، طیفی از رنگ‌های آبی تا بنفش را به‌نمایش می‌گذارد و در سرتاسر سطحش، حروف واژه‌ی «nova» با چینشی مربعی نقش بسته است؛ البته لوگوی یادشده با فرمی آینه‌ای در نیمه‌ی پایینی گوشی به‌چشم می‌خورد.

ورق شیشه‌ای 2.5D پشتی نوا 5T هیچ‌گونه انحنایی ندارد و مانند پوشش نمایشگر با نوار پلاستیکی باریکی به فریم گوشی متصل شده است. دوربین پشتی دستگاه با چینشی عمودی و برآمدگی نسبتا زیادی در گوشه‌ی بالایی دیده می‌شود؛ البته دوربین ۲ مگاپیکسلی ماکرو خارج از این چنیش قرار دارد. درکنار مجموعه‌ی دوربین، واژه‌های Huawei و AI Quad Camera به‌همراه لوگویی متشکل از ۴ دایره برای تأکید بر چهارگانه بودن دوربین پشتی به‌چشم می‌خورد.

ابعاد ۷/۸ × ۷۴ × ۱۵۴/۳ میلی‌متری و وزن ۱۷۴ میلی‌متری Nova 5T مدیریت آن را برای کاربرانی با دستان متوسط چندان دشوار نمی‌کند؛ اما دسترسی به لبه‌ی گوشی با جابه‌جا کردن دست امکان‌پذیر است و همین موضوع باتوجه‌به جنس شیشه‌ای و لغزنده‌ی بدنه، احتمال سُر خوردن دستگاه را افزایش می‌دهد. پیشنهاد می‌کنیم در صورت خرید نوا 5T برای جلوگیری از سر خوردن گوشی و به‌جا ماندن لک و اثرانگشت، از کاور شفاف همراه گوشی یا کاور دلخواه دیگری استفاده کنید.

کلیدهای پاور و کنترل صدا در ارتفاعی مناسبی از لبه‌ی سمت راست فریم براق نوا 5T قرار گرفته‌اند. حسگر اثرانگشت نوا 5T با کلید پاور یکپارچه شده است و مطابق انتظار، احراز هویت کاربر را به‌سرعت انجام می‌دهد. درگاه سیمکارت در لبه‌ی سمت چپ گوشی دیده می‌شود؛ درحالی‌که لبه‌ی پایین از دریچه‌ی اسپیکر و پورت USB 2.0 Type-C میزبانی می‌کند. متأسفانه در نوا 5T خبری از جک هدفون نیست.  

در شرایطی که بسیاری از سازندگان گوشی‌‌های هوشمند به استفاده از نمایشگر OLED حتی در میان‌رده‌های خود روی آورده‌اند، هواوی هنوز به استفاده از پنل‌های IPS LCD ادامه می‌دهد و OLED‌ها در انحصار محصولات پرچم‌دار این شرکت است؛ همان‌طور که در جدول مشخصات نیز مشخص است از نظر ابعاد، رزولوشن، محل حفره نمایشگر مشابه آنر ۲۰ است. نمایشگر ۱۹.۵ به ۹ با قطر ۶.۲۶ اینچ نوا ۵ تی تقریبا ۸۴ درصد جلوی گوشی را پوشانده و حفره‌ای در بخش بالایی و سمت چپ آن برای دوربین سلفی تعبیه شده است. رزولوشن ۲۳۴۰ در ۱۰۸۰ پیکسل برای یک گوشی با چنین رده‌ی قیمتی و ابعادی مناسب است و تراکم ۴۱۲ پیکسلی در کاربری‌های روزمره و عادی شما را راضی خواهد کرد. 

در آزمایش روشنایی زومیت، نوا ۵ تی با رسیدن به روشنایی ۴۰۰ نیتی عملکرد رضایت‌بخشی در بین نمونه‌های LCD از خود نشان داد اما در برابر نمونه‌های OLED هنوز رقم کمتری محسوب می‌شود؛ فعال شدن حالت تنظیم خودکار روشنایی، تغییری در حداکثر روشنایی ایجاد نمی‌کند. نمایشگر در فضای باز خوانایی لازم را دارد اما در بین بهترین‌ها قرار نمی‌گیرد. روشنایی ۴.۷ نیتی رنگ مشکی بالاتر از حدانتظار ما بود که کنتراست Native برابر با ۸۵ را به یک ضعف برای نوا ۵ تی بدل می‌کند. هواوی در بحث روشنایی حداقل باز هم موفق عمل کرده است و نمایشگر با رسیدن به روشنایی ۰/۸ نیتی برای استفاده در محیط‌های تاریک مناسب است.

وقتی برای اولین‌بار به نمایشگر نگاه می‌کنید سرد بودن رنگ‌ها کاملا مشخص است؛ در حالت پیش‌فرضِ Vivid که ۹۷.۸ درصد فضای رنگی DCI P3 (که یک فضای رنگی نسبتا گسترده محسوب می‌شود) را پوشش می‌دهد، دمای رنگ (CCT) با رسیدن به ۱۱۴۰۹ کلوین، اختلاف زیادی با سفید معیار (D65) دارد. هواوی دو حالت Vivid مطابق با فضای رنگی DCI-P3 و Normal مطابق با sRGB (پوشش ۹۸.۳ درصدی) را در تنظیمات گنجانده است؛ حالت Vivid رنگ‌های شاداب‌تر و اغراق‌شده‌تر و حالت Normal رنگ‌های طبیعی‌تری را ارائه می‌کند. 

در بحث دقت رنگ، نوا ۵ تی عملکرد متوسطی ارائه می‌کند؛ کمترین خطای ثبت‌شده برای این نمایشگر در حالت Normal و درفضای رنگی sRGB برابر با ۳/۴ به‌دست آمد. خطای کمتر از ۳ را عموما می‌توان خطایی قابل‌قبول دانست. حالت Vivid به‌عنوان حالت پیش‌فرض، رنگ‌های زنده‌تر و اشباع‌تری ارائه می‌کند و خطای آن نیز در دو فضای رنگی sRGB و DCI P3 به‌ترتیب ۷.۵ و ۸.۲ است که نتیجه‌ای خاص محسوب نمی‌شود.

در نوا ۵تی خبری از اسپیکر استریو نیست و صدا ازطریق دریچه‌‌ای در لبه‌ی پایین دستگاه به‌گوش می‌رسد. بلندی صدای نوا ۵‌تی در سطح بسیار خوبی است؛ اما کیفیت صدای خروجی تنها زمانی شفاف و عاری از نویز خواهد بود که حجم صدا در بیش‌ترین حالتِ ممکن نباشد. 

نوا 5T به‌صورت پیش‌فرض با سیستم‌عامل اندروید ۹ پای و رابط کاربری EMUI 9.1 به‌فروش می‌رسد؛ بنابراین آنچه کاربر تجربه می‌کند، فاصله‌ی بسیاری با اندروید خالص دارد. خوشبختانه میان‌رده‌ی هواوی با سرویس‌های گوگل عرضه می‌شود و دسترسی کاملی به فروشگاه پلی‌استور دارد. چینی‌ها در نوامبر سال گذشته، از آغاز انتشار اندروید ۱۰ و EMUI 10 برای نوا ۵‌تی خبر دادند؛ اما هم‌اکنون برای دستگاه دراختیار زومیت، به‌روزرسانی یادشده دردسترس قرار نگرفته است.

از جمله‌ی مهم‌ترین ویژگی‌های EMUI 9.1 می‌توان به فایل‌سیستم EROFS با افزایش ۲۰ درصدی نرخ خواندن تصادفی، ۲ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی اضافه‌تر نسبت به گذشته، امنیت بیشتر ازطریق ایزوله‌سازی حافظه‌ی read-only، قابلیت GPU Turbo 3.0 سازگار با ۲۵ بازی محبوب، کاهش ۱۰ درصدی مصرف انرژی پردازنده و بهینه‌سازی تجربه‌ی بازی مداوم و در نهایت اپلیکیشن AR Measure برای سنجش ابعاد اجسام اشاره کرد.

مانند سایر دستگاه‌های مبتنی‌بر EMUI، در نوا ۵‌تی به‌صورت پیش‌فرض خبری از منوی اپلیکیشن‌ها نیست؛ اما کاربر می‌تواند از تنظیمات گوشی، این منو را اضافه کند. با سوایپ به سمت راست از داخل نمایشگر، گوگل فید ظاهر می‌شود که اطلاعاتی همچون آب‌وهوا یا اخبار سفارشی‌شده را به‌نمایش می‌گذارد. حسگر اثر انگشت فیزیکی نوا ۵‌تی، امکان سوایپ برای گشودن مرکز اعلانات را نیز دارد که کاربر را از جابه‌جایی مداوم دست برای دسترسی به لبه‌ی بالایی نمایشگر ۱۹/۵:۹ دستگاه بی‌نیاز می‌سازد.

هواوی درکنار راهکار ناوبری قدیمی اندروید مبتنی‌بر سه کلید هوم، بازگشت و اپلیکیشن‌های اخیر، امکان استفاده از ژست‌های حرکتی را دراختیار کاربر می‌گذارد؛ بدین‌ترتیب که با سوایپ از کناره‌های پایینی نمایشگر می‌توان به عقب بازگشت، با سوایپ از لبه‌ی پایین به‌سمت بالا، وارد صفحه‌ی هوم شد یا با مکثی کوتاه به فهرستی افقی از اپلیکیشن‌های اجرا‌شده‌ دسترسی داشت، سوایپ به‌سمت بالا از گوشه‌ها، گوگل اسیستنت را فرامی‌خواند و در نهایت برای دسترسی به منوی همبرگی اپلیکیشن‌ها نیز باید از کناره‌های بالایی نمایشگر سوایپ کرد. نگارنده راهکار هواوی برای ناوبری را نه‌چندان شهودی و کمی گیج‌کننده می‌داند.

بهره‌گیری از رابط کاربری پرقابلیتی همچون EMUI، سروکله‌زدن با انبوهی از اپلیکیشن‌های اضافه را نیز در پی دارد؛ نوا 5T دو گالری عکس، دو پخش‌کننده‌ی موسیقی، دو اپلیکیشن Email، دو فروشگاه اپلیکیشن و اپلیکیشن‌های نتفلیکس، Camera360 ،Agoda و Booking.com را به‌صورت پیش‌فرض دارد.

دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسلی، دوربین اولتراواید نه‌چندان چشم‌گیر به‌همراه دو ماژول دیگر برای تشخیص عمق و ثبت عکس‌های ماکرو؛ این ترکیب را بارها و بارها با دستگاه‌های میان‌رده‌ی مختلف تجربه کرده‌ایم و اکنون نوا ۵تی نیز دقیقا وضعیت مشابهی دارد. میان‌رده‌ی توانمند هواوی برای دوربین اصلی از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی IMX586 سونی به‌همراه لنز F/1.8 فاقد لرزش‌گیر اپتیکال استفاده می‌کند و به‌موجب بهره‌گیری از فیلتر Quad Bayer برای تجمیع داده‌های هر ۴ پیکسل مجاور، عکس‌ها را به‌صورت پیش‌فرض با وضوح ۱۲ مگاپیکسل می‌گیرد.

دوربین دوم نوا ۵‌تی با حسگر ۱۶ مگاپیکسلی و لنز F/2.2 از لرزش‌گیر اپتیکال و فوکوس خودکار بی‌بهره است و برای ثبت عکس‌های اولتراواید به‌کار می‌رود. دوربین سوم با وضوح ۲ مگاپیکسل و لنز F/2.4 منحصرا وظیفه‌ی ثبت عکس‌های ماکرو از فاصله‌ی ۳ تا ۴ سانتی‌متری را برعهده دارد و در نهایت دوربین چهارم با حسگر ۲ مگاپیکسلی برای تشخیص عمق و پیاده‌سازی بهتر افکت بوکه در عکس‌های پرتره استفاده می‌شود.

امروزه رابط کاربری دوربین در اغلب گوشی‌های هوشمند، شاکله‌ی مشابهی دارد؛ نواری از حالت‌های استفاده از دوربین که با سوایپ‌کردن می‌توان بین آن‌ها جابه‌جا شد، آیکون‌های واضحی برای جابه‌جایی بین دوربین‌های پشتی و نواری که دسترسی به مواردی مانند منوی تنظیمات دوربین، هوش‌مصنوعی و فلش را می‌دهد، از جمله‌ی موارد آشنایی هستند که در رابط کاربری دوربین نوا ۵تی نیز به‌چشم می‌خورند. 

در نوار مربوط به حالت‌های استفاده از دوربین مواردی همچون عکاسی با حالت Night، پرتره، عکاسی خودکار و فیلم‌برداری به‌چشم می‌خورد، درحالی‌که منوی More نیز برای دسترسی به‌حالت‌های بیشتر، شامل سوپرماکرو، فیلم‌برداری صحنه‌آهسته، عکاسی حرفه‌ای، Aperture برای عکاسی با افکت بوکه از اجسام در نظر گرفته شده است. چینی‌ها در تصمیمی عجیب، عکاسی HDR را در قالب حالتی مستقل دراختیار کاربر می‌گذارند.

با وجود آنکه در منظره‌یاب رابط کاربری، اسلایدر سه‌حالته‌ای با عناوین 2X ،1X و Wide به‌چشم می‌خورد، براثر خلأ دوربین تله‌فوتو، آنچه نوا ۵تی تحت عنوان 2X ثبت می‌کند، تصویری کراپ‌شده از دوربین اصلی با وضوح ۱۲ مگاپیکسل است. در روشنایی روز، جزئیات و گستره‌ی دینامیکی عکس‌های دوربین اصلی را مطلوب می‌دانیم. نوا ۵‌تی به‌صورت پیش‌فرض از هوش مصنوعی برای تنظیم پارامترها کمک می‌گیرد و این موضوع در پاره‌ای از موارد به اشباع‌ یا به‌اصطلاح، اینستاگرامی‌شدن (!) رنگ‌ها می‌انجامد؛ اما باتوجه‌به تأثیر مثبت هوش مصنوعی بر گستره‌ی دینامیکی باعث می‌شود تا استفاده از آن را توصیه کنیم.

علاوه‌بر حالت عکاسی ۴۸ مگاپیکسلی، حالتی موسوم به 48MP AI Ultra Clarity نیز برای عکاسی با نوا ۵تی وجود دارد. این حالت تنها در روشنایی روز کارایی خواهد داشت و نتیجه‌ی آن عکس‌هایی با جزئیات به‌مراتب بیشتر خواهد بود؛ اما مواردی همچون مدت‌زمان ۵ تا ۶ ثانیه‌ای برای ثبت عکس‌ها و حجم ۲۰ مگابایتی آن‌ها، استفاده‌ی مداوم از حالت یادشده را به‌ امری غیرمنطقی بدل می‌سازد.

دوربین اولتراواید نوا ۵‌تی درست‌مانند آنچه اغلب گوشی‌های هوشمند ارائه می‌دهند، عکس‌هایی با جزئیات متوسط و رنگ‌های کدر می‌گیرد؛ از سوی دیگر گستره‌ی دینامیکی عکس‌ها نیز به‌وسعت دوربین اصلی نیست. نوا ۵‌تی به‌صورت خودکار، اعوجاج سوژه در بخش‌های حاشیه‌ای عکس را مرتفع می‌سازد؛ اما گاهی این موضوع به سافت‌شدن عکس می‌انجامد. 

خلأ قابلیت فوکوس خودکار، گشودگی اندک لنز (F/2.4) و فقدان لرزش‌گیر اپتیکال تصویر باعث می‌شود تا دوربین ماکرو نوا ۵‌تی تنها در روشنایی روز و در دستانی کاملا بدون لرزش، عکس مناسبی را ثبت کند. در نقطه‌ی مقابل، وجود ماژول ۲ مگاپیکسلی تشخیص عمق، به ثبت عکس‌های پرتره با تفکیک نسبتا دقیق بین پس‌زمینه و سوژه می‌انجامد. سطح جزئیات عکس‌های پرتره‌ی نوا ۵‌تی نیز مناسب ارزیابی می‌شود.

عملکرد دوربین اصلی در تاریکی چندان شگفت‌انگیز نیست؛ اما به‌لطف نوردهی چندثانیه‌ای در حالت عکاسی Night، بهبود چشمگیری در کیفیت‌ عکس‌های خروجی حاصل می‌شود. حالت Night عکس‌ها را روشن‌تر و با نویز کم‌تر می‌گیرد؛ اما سطح جزئیات در این حالت اندکی افت می‌کند. توجه داشته باشید که حالت Night با دوربین اولتراواید نیز کارایی دارد و وضعیت فاجعه‌بار عکس‌های آن را اندکی بهبود می‌دهد.  

نوا ۵‌تی برای ثبت عکس‌های سلفی به حسگر ۳۲ مگاپیکسلی با لنز F/2.0 و فوکوس ثابت اتکا دارد؛ البته این حسگر از فیلتر Quad Bayer بهره نمی‌برد و عکس‌های آن با وضوح ۳۲ مگاپیکسل ثبت می‌شوند. ما جزئیات، دقت رنگ‌ و گستره‌ی دینامیکی در عکس‌های سلفی نوا ۵تی را مناسب می‌دانیم؛ اما تفکیک سوژه از پس‌زمینه حین پیاده‌سازی افکت بوکه چندان شگفت‌انگیز نیست. 

بی‌شک نقطه‌قوت اصلی نوا ۵تی پردازنده‌ی توانمند آن است. میان‌رده‌ی جدید هواوی از همان پردازنده‌ای قدرت می‌گیرد که سال گذشته در محصولاتی همچون میت ۲۰ پرو و پی ۳۰ پرو به‌کار رفته بود. تراشه‌ی ۷ نانومتری کرین ۹۸۰ از ترکیب ۴ هسته‌ی پرچم‌دار Cortex A76 و ۴ هسته‌ی کم‌مصرف Cortex A55 به‌عنوان CPU استفاده می‌کند و برای پردازش‌های گرافیکی نیز به ماژول ۱۰ هسته‌ای Mali-G76MP10‌ اتکا دارد.

ازآنجاکه پیش‌تر در بررسی میت ۲۰ پرو به‌صورت مفصل از ویژگی‌ها و مشخصات فنی کرین ۹۸۰ صحبت کرده‌ایم، در بررسی نوا 5T به آوردن جدولی از مشخصات آن بسنده می‌کنیم. توجه داشته باشید که رقبای کرین ۹۸۰ به‌ هیچ‌وجه پردازنده‌هایی با هسته‌‌های قدیمی Cortex A73 و Cortex A53 نیستند.

نوا 5T در دو نسخه با رم ۶ یا ۸ گیگابایتی و حافظه‌ی ذخیره‌سازی ۱۲۸ گیگابایتی به‌فروش می‌رسد. وجود حداقل ۶ گیگابایت رم، حتی در استاندارد پرچم‌داران اندرویدی نیز برای تجربه‌ی چندوظیفگی کم‌نقص کافی به‌نظر می‌رسد؛ اما خبری از درگاه کارت حافظه نیست و خریدار نوا 5T باید این نکته را در نظر داشته باشد. سرعت خواندن و نوشتن حافظه‌ی نوا ۵تی در ادامه آمده است:

در منوی تنظیمات نوا 5T سه پروفایل Power Saving ،Performance و Ultra Power Saving برای مدیریت مصرف باتری گوشی به‌چشم می‌خورد که در حالت پیش‌فرض هیچ‌کدام فعال نیستند؛ اما ما برای ارزیابی تأثیر پروفایل Performance برعملکرد نوا ۵‌تی، بنچمارک‌های متداول زومیت را با و بدون فعال‌سازی آن اجرا می‌‌کنیم.

نوا ۵‌تی به‌لطف پردازنده‌ی توانمندش تمام محصولات میان‌رده‌ی دیگر را از پیش‌رو برمی‌دارد و عملکردی در سطح محصولات پرچم‌دار به‌نمایش می‌گذارد. بنچمارک‌های نرم‌افزاری تقریبا در تمامی موارد، از بهبود چشمگیر عملکرد براثر فعال‌سازی حالت Performance حکایت می‌کنند؛ به‌عنوان مثال در آزمونی مانند PCMark که مبتنی‌بر شبیه‌سازی کاربری‌های روزمره نظیر وب‌گردی، ویرایش عکس و نوشتن متن است، شاهد افزایش ۲۰/۸ درصدی امتیاز کلی هستیم.

صرف‌نظر از بهبود امتیاز بنچمارک‌ها، فعال‌سازی حالت Performance مشکلاتی را حین بررسی به‌بار آورد؛ به‌عنوان مثال تکرار برخی از بنچمارک‌ها مانند GFXBench منجر به حصول نتایج متناقضی می‌شد، ضمن اینکه دمای دستگاه نیز بیشتر از حالت پیش‌فرض افزایش می‌یافت.

در شرایطی‌ که اغلب محصولات پرچم‌دار و میان‌رده، انرژی موردنیازشان را حداقل با یک باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی تأمین می‌کنند، ظرفیت باتری نوا ۵‌تی ۳۷۵۰ میلی‌آمپرساعت است؛ البته نباید از این حقیقت غافل شد که ظرفیت باتری تنها یکی از شاخصه‌های تأثیرگذار بر شارژدهی گوشی‌های هوشمند به‌حساب می‌آید و عوامل دیگری همچون وضوح نمایشگر، میزان بهینگی نرم‌افزار و نوع پردازنده نیز تأثیر به‌سزایی دارند.

برای سنجش میزان شارژدهی نوا ۵‌تی، ابتدا به‌سراغ آزمون پخش فیلم می‌رویم. در شرایطی که روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت قرار دارد و کلیه‌ی اتصالات بی‌سیم به‌همراه صدای اسپیکر کامل قطع شده‌اند، میان‌رده‌ی توانمند هواوی ویدئو‌ی معیار زومیت با وضوح HD را به‌مدت ۱۳ ساعت و ۳۰ دقیقه پخش می‌کند که برای تماشای فیلم انگل، روزی روزگاری در هالیوود، فیلم جوکر، فیلم مرد ایرلندی و فیلم 1917، برندگان و بازندگان بزرگ اسکار 2020 کافی خواهد بود.

در مرحله‌ی بعدی نوبت به دو آزمون نرم‌افزاری PCMark و GFXBench‌ می‌رسد تا به‌ترتیب شارژدهی نوا ۵‌تی را در کاربری‌های روزمره (Screen-on-Time) و پردازش مداوم محتوای گرافیکی سنگین ارزیابی کنند. ما آزمون PCMark را در شرایطی اجرا می‌کنیم که تنظیمات مدیریت مصرف انرژی روی حالت پیش‌فرض قرار دارد و Performance mode فعال نیست. نمایشگر نوا ۵تی با روشنایی ۲۰۰ نیتی و حین شبیه‌سازی کاربری‌های روزمره توسط آزمون PCMark مدت ۹ ساعت و ۱۲ دقیقه روشن می‌ماند.

برای نشان‌دادن تأثیر حالت Performance بر شارژدهی و پایداری عملکرد نوا ۵‌تی در اجرای محتوای گرافیکی، آزمون ۳۰ مرحله‌ای GFXBench را در دو حالت روی Nova 5T اجرا می‌کنیم؛ درحالی‌که Perf. mode حدود ۲۴ درصد تعداد فریم‌های پردازش‌شده را افزایش می‌دهد، مدت شارژدهی را ۴۵ درصد کاهش می‌‌دهد و بر میزان نوسان عملکرد می‌افزاید.

نوا 5T از فناوری شارژ سریع پشتیبانی می‌کند و به‌صورت پیش‌فرض با شارژر ۲۲/۵ واتی Super Charge به‌فروش می‌رسد؛ شارژری که سطح شارژ باتری میان‌رده‌ی هواوی را ظرف ۳۰ دقیقه از صفر به ۵۰ درصد می‌رساند و برای شارژ کامل نیز به حدود یک ساعت و ۳۰ دقیقه نیاز دارد.

برای افرادی که به‌دنبال عملکردی در سطح پرچم‌دار با گوشی هوشمندی از کلاس میان‌رده هستند، نوا 5T می‌تواند یکی از گزینه‌های خرید باشد. با نگاهی به بخش محصولات زومیت، متوجه می‌شویم که در بازه‌ی قیمتی حدود ۵ میلیون تومان، صرف‌نظر از چند مدل انگشت‌شمار، سایر محصولات همگی از پردازنده‌هایی همچون اسنپدراگون ۷۳۰جی، اسنپدراگون ۶۱۷ و اسنپدراگون ۶۵۲ بهره می‌برند که هیچ‌کدام نمی‌توانند تجربه‌ای هم‌سطح کرین ۹۸۰ به‌ارمغان آورند.

صرف‌نظر از عملکرد هم‌سطح محصولات پرچم‌دار و شارژدهی خوب، نوا ۵تی در زمینه‌ی عکاسی به‌ویژه در طول روز تجربه‌ی مطلوبی را به‌ارمغان می‌آورد؛ هرچند که این تجربه مطابق انتظار، در سطح بهترین‌های بازار نیست. شاید تنها ضعف مهم نوا 5T به‌عنوان میان‌رده‌ای شاخص را بتوان آینده‌ی مبهم به‌روزرسانی‌های اندروید و سرویس‌های گوگل برای آن دانست.