بررسی رابط کاربری One UI 2.0‌ سامسونگ

بسیاری از کارشناسان، One UI را بهترین تغییر نرم‌افزاری سامسونگ برای گوشی‌های هوشمندش می‌دانند. کره‌ای‌ها در طراحی جدید خود تلاش کردند تا تنها اطلاعات و المان‌‌های مهم را در دسترس و دید کاربر قرار دهند و طراحی خود را هرچه بیشتر، ساده کنند؛ به‌گونه‌ای که درنهایت، کل رابط کاربری حالتی چشم‌نوازتر نسبت به تجربه‌های قبلی داشت.

سامسونگ پیش از عرضه‌ی پرچم‌داران موردانتظارش، One UI 2.0 مبتنی‌بر اندروید ۱۰ را به‌صورت پیش‌‌فرض با چند محصول میان‌رده از جمله گلکسی A51 و گلکسی A71 در دسترس کاربران قرار داد؛ اما مطابق انتظار، کامل‌ترین حالت One UI جدید را می‌توان با خانواده‌ی گلکسی S20 تجربه کرد.

زومیت هم‌اکنون در حال تهیه‌ی بررسی گوشی سامسونگ گلکسی S20 اولترا است؛ اما تا زمان انتشار بررسی، از شما کاربران عزیز دعوت می‌‌کند تا نگاهی به تغییرات One UI 2.0 نسبت به نسخه‌های دیگر داشته باشید:

با نگاهی اولیه به رابط کاربری جدید سامسونگ، متوجه شباهت و وفاداری آن به قابلیت‌های اصلی اندروید ۱۰ می‌شویم. اگرچه جدیدترین نسخه از سیستم‌عامل موبایلی گوگل، تغییرات بزرگ و مهمی را به‌همراه نداشت، اما بهبود تجربه‌ی کاربری به‌خوبی در آن احساس می‌شد. سامسونگ با درک همین نکات مثبت از اندروید ۱۰، بهترین تغییرات آن را در رابط خود نیز به کار گرفت و حالتی متعادل از سفارشی‌سازی و وفاداری به سیستم‌عامل اصلی را ایجاد کرد.

از مهم‌ترین قابلیت‌های اندروید ۱۰ که به‌خوبی در One UI 2.0 هم به‌کار گرفته شده است، می‌توان به مجوزهای دسترسی به موقعیت کاربر اشاره کرد. به‌علاوه انتخاب گزینه‌ی دسترسی به موقعیت «فقط در هنگام استفاده از اپلیکیشن» هم در تنظیمات وجود دارد که امنیت خاطر بهتری را به کاربر می‌دهد. این بخش در One UI 2.0 کاملا شبیه به گوشی گوگل پیکسل 4 طراحی شده است و حتی در زمان دسترسی یک اپلیکیشن به موقعیت مکانی در پس‌زمینه، اعلان‌‌هایی را برای کاربر ارسال می‌کند.

بخش مدیریت اعلان‌ها در اندروید ۱۰ تغییرات قابل‌توجهی داشت و مدیریت و دسته‌بندی اعلان اپلیکیشن‌ها را بسیار آسان کرد. سامسونگ در این بخش نیز به قابلیت‌های پیش‌فرض گوگل وفادار مانده است و رابطی مشابه با اندروید خالص برای مدیریت و دسته‌بندی و اولویت‌دهی اعلان‌ها ارائه می‌دهد.

از تغییرات مهم سامسونگ در One UI 2.0 و وفاداری به طراحی گوگل می‌توان به تغییر پوسته‌ی تیره (Dark Mode) اشاره کرد. کره‌ای‌ها در نسخه‌ی جدید، طراحی خود را کنار گذاشته‌اند و از المان‌های گوگل بهره می‌برند؛ البته در حالت تاریک، طراحی اپلیکیشن‌های اختصاصی سامسونگ تفاوتی نسبت به اندروید ۹ پای ندارد، اما اپلیکیشن‌های متفرقه و ویجت‌ها با طراحی بهتری در حالت تاریک دیده می‌شوند.

سیستم ژست‌های حرکتی در اندروید ۱۰، تغییراتی نسبت به نسخه‌های قبلی دارد و قابلیت‌های متنوعی را ارائه می‌کند. سامسونگ طی تصمیمی عجیب، فیدبک لرزشی را به دستورهای حرکتی رابط کاربری One UI 2.0 افزوده است که در تعامل با گوشی، تجربه‌ی جالبی را ارائه نمی‌کند؛ البته چالش مهم دستورهای حرکتی در نسخه‌ی جدید، در هماهنگ شدن آن‌ها با لبه‌های خمیده‌ی گوشی‌های سامسونگ دیده می‌شود. در تجربه‌های اولیه، استفاده از دستور حرکتی برای بازگشت به صفحه یا منوی قبلی، با کمی دشواری همراه بود.

راهکار خاصی برای حل مشکل هماهنگی نمایشگرهای خمیده‌ی سامسونگ با دستورهای حرکتی وجود ندارد. البته می‌توانید از گزینه‌های دیگر برای تنظیم ناوبری و دستورها استفاده کنید. به‌علاوه در One UI 2.0 امکان تنظیم حساسیت منطقه‌ی پایینی دریافت دستور نیز وجود دارد که کاربردی خواهد بود. درنهایت پس از کمی استفاده از دستورهای حرکتی، با چگونگی عملکرد آن‌ها آشنا می‌شویم و مشکل خاصی در تجربه‌ی کاربری نیست. خوشبختانه طراحان سامسونگ در خانواده‌ی گلکسی S20‌ تا حدود زیادی از شدت خمیدگی کناره‌های نمایشگر کاسته‌اند.

سامسونگ در کنار وفاداری بیشتر به اندروید ۱۰ در بخش کاربری‌ها و تعامل‌های One UI 2.0، تغییرات متعددی را در رابط کاربری جدید خود اعمال کرده است که آن را از نسخه‌ی قبلی One UI هم متمایز می‌کند. در مقایسه‌هایی که بین One UI 2.0 و One UI 1.1 و 1.5 داشتیم، متوجه تغییراتی در رابط کاربری و بخش‌های تعاملی شدیم که درادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

صفحه‌ی قفل در One UI 2.0 توانایی تشخیص نواحی روشن و تاریک تصویر پس‌زمینه را دارد و رنگ متون را براساس آن‌ها تغییر می‌دهد. به‌بیان دیگر متون در بخش‌های تیره‌ی تصویر پس‌زمینه با رنگ روشن نمایش داده می‌شوند و بالعکس. این تغییرات با هدف خوانایی بهتر در صفحه‌ی قفل انجام شده است که در نسخه‌ی قبلی وجود نداشت.

در استفاده از رابط کاربری جدید سامسونگ متوجه تغییر جدیدی در اضافه کردن میان‌بر به صفحه‌ی قفل می‌‌شویم. در نسخه‌های قبلی تنها امکان اضافه کردن اپلیکیشن به صفحه‌ی قفل وجود داشت، درحالیکه در One UI 2.0 می‌توان گزینه‌های دیگر همچون تنظیمات سریع مانند چراغ قوه را هم به صفحه افزود. به‌علاوه، سرویس‌ها و اپلیکیشن‌ها در بخش تنظیمات در دو گروه نیازمند و بدون نیاز به بازکردن قفل دسته‌بندی شده‌اند. 

سامسونگ در One UI 2.0 تغییری جزئی در گروه‌بندی اعلان‌ها انجام داده است. کاربران می‌توانند در بخش تنظیمات، گزینه‌ی نمایش اعلان را روی صفحه‌ی قفل روی حالت «نمایش آیکن» تنظیم کنند. در این حالت با اشاره روی آیکن هر اپلیکیشن در گروه اعلان‌ها، تنها همان اعلان نمایش داده می‌شود. در نسخه‌های قبلی به‌محض اشاره روی آیکون، تمامی گروه‌بندی‌ها باز می‌شدند که تجربه‌ی خوبی را به‌همراه نداشت.

در بررسی‌های اولیه‌ی One UI 2.0، افزایش تعداد سطرهای تنظیمات سریع در منوی مذکور، چالش‌هایی را در تجربه‌ی کاربری به‌همراه داشت. با افزایش سطرها، سطر اول تنظیمات که عموما شامل آیکون‌های پرطرفدار و پرکاربرد می‌شود در فاصله‌ای دورتر از لبه‌ی پایینی دستگاه قرار می‌گیرد. درنتیجه در زمان استفاده از گوشی با یک دست، دسترسی به سطر اول کمی دشوار می‌شود. البته در مجموع، کاهش زمان و مرتبه‌های مورد نیاز برای اسکرول کردن در منو، کمی تجربه را بهتر می‌کند.

از تغییرات مهم بخش اعلان‌ها در One UI 2.0 می‌توان به گروه‌بندی اعلان‌های عادی و حالت سکوت اشاره کرد. سامسونگ گروهی به‌نام Silent notifications در منوی اعلان‌ها طراحی کرده است. قطعا کاربران اندروید تعداد زیادی از اعلان‌های اپلیکیشن را در حالت سکوت قرار می‌دهند که گروه‌بندی آن‌ها در یک بخش مجزا، تجربه‌ی جالبی به‌همراه دارد. به‌علاوه همه‌ی اعلان‌های ارسال‌شده در زمان فعال بودن حالت Do not disturb نیز در همین بخش گروه‌بندی می‌شوند.

پس از بررسی صفحه‌ی قفل و منوی اعلان‌ها، نوبت به طراحی‌های ظاهری رابط کاربری One UI 2.0 می‌رسد. سامسونگ در نسخه‌ی جدید تغییراتی را در بخش تنظیم تصویر پس‌زمینه اعمال کرده است. در نسخه‌های قبلی برای تغییر تصویر (چه از منوی تنظیمات چه به‌صورت مستقیم از پس‌زمینه)، وارد گلکسی استور می‌شدیم که تصاویر پس‌زمینه را از بازارچه‌ی سامسونگ یا گالری خود گوشی به‌ نمایش می‌گذاشت. در نسخه‌ی جدید منویی اختصاصی برای تصاویر پس‌زمینه (جدا از منوی تم‌ها) وجود دارد که علاوه بر گزینه‌های متعدد، در طراحی شبیه به iOS، وضعیت کنونی پس‌زمینه‌ی اصلی و صفحه‌ی قفل را هم نشان می‌دهد.

از تغییرات ظاهری دیگر One UI 2.0 نسبت به نسخه‌های قبل می‌توان به مکان قرارگیری پیام‌های دسترسی اپلیکیشن اشاره کرد. پیام‌ها در نسخه‌ی جدید در پایین صفحه ظاهر می‌شوند که کاربری با یک دست را آسان‌تر می‌کند. به‌علاوه گزینه‌های بیشتری از لحاظ مجوز دسترسی در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. همان‌طور که در تصویر می‌بینید، می‌توان مجوز دسترسی به موقعیت را در حالت‌های سه‌گانه انتخاب کرد. کاربر می‌تواند دسترسی را یک بار یا برای همیشه لغو کند یا امکان دسترسی را تنها در زمان استفاده از اپلیکیشن به آن بدهد.

تغییر رابط کاربری دوربین در نسخه‌های متعدد رابط کاربری اجتناب‌ناپذیر به‌نظر می‌رسد. سامسونگ در نسخه‌ی جدید One UI تغییراتی جزئی را در رابط کاربری اپلیکیشن پیش‌فرض دوربین ایجاد و حالت‌های تصویربرداری متعدد را در بخش More پنهان کرد. تمامی حالت‌ها به‌جز Video و Photo به‌همراه قابلیت جدید پرچم‌داران سامسونگ موسوم به Single Take در بخش یاشده هستند. البته می‌توانید با شخصی‌سازی منو، مجددا آن‌ها را با بخش اصلی رابط کاربری دوربین اضافه کنید.

تغییر دیگر در رابط کاربری جدید دوربین، در زمان الصاق عکس به پیام در اپلیکیشن پیام‌ها دیده می‌شود. اگر در زمان ارسال پیام نیاز به اضافه کردن عکس به آن داشته باشید و دکمه‌ی دوربین را فشار دهید، اپلیکیشن دوربین به‌صورت تمام‌صفحه و کامل باز می‌شود. در One UI 1.x به‌محض انتخاب گزینه‌ی اضافه کردن عکس، دوربین نیمه‌ی پایینی اپلیکیشن پیام‌ها را اشغال می‌کرد و امکان بزرگ کردن آن بخش با کشیدن صفحه به بالا وجود داشت.

سامسونگ رابط کاربری در اپلیکیشن تقویم را ساده‌تر کرده و انتخاب تاریخ مشخص برای اعلام هشدار، آسان‌تر شده است. در تقویم جدید، به‌جای استفاده از منوی گردان برای انتخاب روز و ماه و سال، با منویی جامع شامل همه‌ی ماه‌های سال روبه‌رو می‌شویم که انتخاب آسان‌تری به‌همراه دارد. تنها برای تنظیم روز و ساعت و دقیقه، منوی گردان وجود دارد.

بخش تنظیمات رابط کاربری One UI 2.0 مانند نسخه‌‌‌های گذشته منویی به‌نام Device care دارد که به فعالیت‌های نگه‌داری و بهینه‌سازی عملکرد گوشی هوشمند اختصاص دارد. در رابط کاربری جدید شاهد بازطراحی این منو هستیم و تنظیمات باتری و حافظه‌ی ذخیره‌سازی و رم و امنیت در گزینه‌های مجزا به‌صورت عمودی دیده می‌شوند. از تغییرات دیگر می‌توان به اضافه شدن بخش نکات اشاره کرد که آموزش‌های متعددی را برای بهینه‌سازی عملکرد دستگاه به کاربر ارائه می‌کند.

بخش Device care قابلیتی به‌نام Auto optimizaion دارد که در اندروید ۹ پای معرفی شد. در این بخش می‌توان زمانی را مشخص کرد تا گوشی در موقع مشخص، تمامی اپلیکیشن‌های پس‌زمینه را به‌جز چند مورد اخیر ببندد و فایل‌های غیر الزامی را نیز از حافظه پاک کند. در One UI 2.0 شاهد گزینه‌ای جدید هستیم که با فعال کردن آن، تمامی اپلیکیشن‌ها از پس‌زمینه پاک می‌شوند. این حالت در گوشی‌های با حافظه‌ی رم کمتر از ۱۲ گیگابایت به‌صورت پیش‌فرض فعال خواهد بود.

تنظیمات مرتبط با ساعت در One UI 2.0 در یک بخش واحد جمع‌آوری شده‌اند. کاربر می‌تواند با ورود به اپلیکیشن اختصاصی ساعت، تنظیمات زنگ هشدار، ساعت جهانی، کرونومتر و تایمر را تغییر دهد. در نسخه‌های قبلی برای اعمال تغییرات گوناگون باید در منوهای متعدد جابه‌جا می‌شدید. در نسخه‌ی جدید، همه‌ی تنظیمات در یک صفحه و پس از فشار دادن دکمه‌ی سه‌نقطه‌ای تنظیمات دیده می‌شوند. 

از تنظیمات جالب و جدیدی که در نسخه‌ی دوم رابط کاربری One UI دیده می‌شود، می‌توان به امکان تغییر ابعاد پاپ‌آپ تماس جدید اشاره کرد. در نسخه‌ی قبلی کاربر امکان داشت تا در بخش تنظیمات، نمایش تماس جدید را در زمان استفاده از اپلیکیشن دیگر، به‌صورت پاپ‌آپ مشاهده کند. در One UI 2.0 این امکان وجود دارد که ابعاد پنجره‌ی پاپ‌آپ تماس را تغییر دهیم. برای این کار باید در اپلیکیشن Phone روی دکمه‌ی سه‌‌نقطه اشاره و سپس در بخش تنظیمات، Call display while using apps را انتخاب کنید. منوی کوچک جدید، علاوه بر نام مخاطب، تنها دکمه‌های پذیرش و رد تماس را با طراحی جدید در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

همان‌طور که در بخش‌های قبل هم مشاهده کردیم، سامسونگ برای آسان کردن تجربه‌ی کاربری در بخش‌های متعدد، منوهای زیادی را به پایین صفحه منتقل کرده است. به‌عنوان مثالی دیگر می‌توان به جابه‌جایی دکمه‌های انتقال بین کلمه‌ها در Find in page در اپلیکیشن Samsung Internet اشاره کرد. در نسخه‌های قبلی، دکمه‌ها در بالای صفحه قرار داشتند که کار با آن‌ها را در حالت استفاده از گوشی با یک دست، دشوار می‌کرد. البته تغییر جدید تنها در اپلیکیشن اختصاصی پیش‌فرض سامسونگ (و نه کروم) دیده می‌شود.

سامسونگ علاوه بر تغییر طراحی در بخش‌های متعدد One UI، قابلیت‌های جدیدی را نیز همراه‌با اندروید ۱۰ به رابط کاربری خود افزوده است که آن را از رقبا و نسخه‌های قبلی One UI متمایز می‌کند. از قابلیت‌های اصلی و مهم می‌توان به ضبط تصویر نمایشگر اشاره کرد. گوگل ابتدا تلاش کرد تا ضبط تصویر را در اندروید ۱۰ ارائه کند که درنهایت در نسخه‌ی اصلی دیده نشد. سامسونگ این قابلیت را به رابط کاربری خود افزود که گزینه‌های کاملی را هم در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

در بخش Screen Recording رابط کاربری سامسونگ نه‌تنها می‌توان از نمایشگر گوشی تصویرضبط کرد (که قبلا با اپلیکیشن‌های متفرقه ممکن بود)، بلکه اضافه کردن صدای سیستم و رسم خط روی تصویر و حتی اضافه کردن تصویر دوربین جلو نیز در ضبط فیلم وجود دارد. منوی کنترل ضبط نیز به‌صورت شناور در دسترس قرار می‌گیرد که در اپلیکیشن‌های متفرقه امکان‌پذیر نیست.

سامسونگ در One UI 2.0 قابلیت کاربردی خوبی را در اپلیکیشن دوربین اضافه کرد که امکان ضبط ویدئوهای سلفی آهسته را فراهم می‌کند. البته این قابلیت از ویژگی‌های اندروید ۱۰ محسوب می‌شود که سامسونگ تنها آن را برای رابط کاربری خود بهینه‌سازی کرده است. 

رابط کاربری One UI 2.0 در بخش اعتبارسنجی امنیتی کاربر چند قابلیت جدید دارد. در زمان معرفی چهره برای تشخیص چهره با دوربین جلو، می‌توان دو حالت چهره را اضافه کرد که قبلا ممکن نبود. به‌علاوه کاربر می‌تواند در تنظیمات، گوشی را ملزم به تشخیص چهره تنها در موقعیتی بکند که چشم‌ها باز باشد. 

قابلیت شارژ معکوس بی‌سیم سال گذشته با گوشی‌های گلکسی S10 و نوت 10 معرفی شد. اکنون کاربران این گوشی‌ها در One UI 2.0 قابلیت محدودسازی شارژ بی‌سیم معکوس را خواهند داشت. با فعال کردن این بخش، پس از کاهش شارژ گوشی به میزان مشخص (به خاطر شارژ کردن دستگاه دیگر) فرایند انتقال نیرو متوقف می‌شود.

رابط کاربری One UI 2.0 نسبت به نسخه‌های قبلی تغییرات شدیدی را در طراحی تجربه نمی‌کند. ازطرفی تجربه‌های اولیه نشان داد که در استفاده از رابط کاربری جدید، شاهد ارتباط و تعامل آسان‌تر با گوشی هوشمند هستیم و همچنین قابلیت‌های هرچند محدود جدید، ابزارهای کاربردی را در اختیار کاربر قرار می‌دهند.