طرح تجدیدپذیر بلندپروازانه دانمارک برای احداث جزایر انرژی بادی

یکی از برنامه‌‌های پیشنهادی مهم دولت سوسیال دموکرات دانمارک در اقدام علیه تغییرات اقلیمی، احداث جزایر انرژی است؛ برنامه‌‌ای جسورانه که تا رسیدن به مرحله‌‌ی اجرا، تنها به تصویب مجلس این کشور نیاز دارد.

بنابه اظهارات دن جورگنسون، وزیر انرژی و اقلیم دانمارک، اجرای این برنامه به سرمایه‌‌ای بالغ‌‌بر ۱۴/۷ میلیارد دلار نیاز خواهد داشت. او می‌‌گوید بخش اعظم این سرمایه‌‌گذاری ازسوی بخش خصوصی انجام خواهد شد و احتمالا هیچگونه مشوق دولتی برای آن در نظر گرفته نخواهد شد. او افزود:

واقعیت امروز این است که مزارع بادی فراساحلی در چندین نقطه از جهان و بدون هیچ‌‌گونه یارانه‌‌ای در حال ساخت هستند و ابن همان آینده‌‌ای است که ما به‌‌دنبال آن هستیم.

جورگنسون در مصاحبه‌‌ی اخیر خود با مجله‌‌ی خبری فایننشال تایمز نیز از تعهد کشور خود درقبال تغییرات اقلیمی علی‌‌رغم درگیری با بحران جهانی کرونا خبر داد. او افزود: «اگرچه ما در بحبوحه‌‌ی یک بحران غیرمنتظره‌‌ی در حوزه‌‌ی سلامت به‌‌سر می‌‌بریم؛ این بدان معنا نیست که معضل تغییرات اقلیمی کوچکتر شده است. ما همچنان با یک بحران اقلیمی دست‌‌وپنجه نرم می‌‌کنیم. همه‌ی این‌ها بدان معنا است که درنهایت ما (به‌عنوان بشر) در مشت طبیعت جای گرفته‌‌ایم.»

از دهه‌‌ی ۹۰ میلادی تاکنون صنعت توربین‌‌های بادی فراساحلی در حال تکامل بوده است و دولت‌‌های جهان تلاش هر ساله داشته‌‌اند هزینه‌‌ی ساخت این ساختگاه‌‌ها و میزان یارانه‌‌ی اختصاص یافته به این صنعت را کاهش دهند؛ نتیجه اینکه هزینه‌‌ی احداث این‌‌گونه مزارع بادی از سال ۲۰۱۲ تابه‌‌امروز کاهشی ۷۰ درصدی را تجربه کرده است.

دولت دانمارک دو نقطه‌‌ی اصلی را برای احداث ساختگاه‌‌های جدید خود در نظر گرفته است: جزیره‌‌ی بورن‌‌هولم در دریای بالتیک  و یک جزیره‌‌ی مصنوعی واقع‌‌در دریای شمال. قرار است حداقل ظرفیت انرژی بادی منصوب در هرکدام از این دو جزیره دو گیگاوات باشد. چنین ظرفیتی برای تأمین انرژی موردنیاز بیش از چهار میلیون خانوار در این کشور کفایت خواهد کرد (تعداد کل خانوارهای دانمارک ۵/۸ میلیون برآورد شده است). همچنین ظرفیت پروژه‌‌ی دریای شمال که سال گذشته آغاز شد، درنهایت به عدد ۱۰ گیگاوات خواهد رسید.

پیش‌‌تر قانون‌‌گذاران دانمارک با برنامه‌‌ی کاهش ۷۰ درصدی میزان انتشار گازهای گلخانه‌‌ای نسبت‌‌به سطح آن در سال ۱۹۹۰ موافقت کرده بودند.؛ چشم‌‌اندازی بلندپروازانه که هنوز درمورد چگونگی دستیابی به آن اختلاف‌‌نظرهای فراوانی به چشم می‌‌خورد. اهمیت این موضوع زمانی روشن می‌‌شود که متن گزارش اخیر آژانس بین‌‌المللی انرژی درمورد اثرات بحران ویروس کرونا بر صنعت انرژی جهان را نیز در نظر آوریم. بنابر این گزارش، پیش‌‌بینی می‌‌شود حجم تاسیسات انرژی تجدیدپذیر نصب‌‌شده در سال ۲۰۲۰ با کاهش یک‌‌سومی نسبت‌‌به سال ۲۰۱۹ مواجه شود.