چین جزئیات برنامه فشرده خود برای ساخت ایستگاه فضایی اختصاصی را اعلام کرد

براساس اطلاعات به‌دست‌آمده از پکن، دولت چین خودش را برای انجام ۱۱ مأموریت مهم در دو سال آماده می‌کند تا بتواند ایستگاهی فضایی بسازد. چین قصد دارد در آینده‌ای نزدیک گروهی از فضانوردان را برای این پروژه‌ی مهم انتخاب کند و آن را به خارج از زمین بفرستد. طبق گفته‌های ژو‌ جیان‌پینگ، طراح ارشد برنامه‌ی پرواز فضایی انسانی چین، نخستین ماژول از این ایستگاه فضایی سال آینده‌ی میلادی به مدار زمین فرستاده خواهد شد. جیان‌پینگ این خبر مهم را در حاشیه‌ی برگزاری کنفرانسی سیاسی‌محور اعلام کرد که سه‌شنبه‌ی گذشته در پکن برگزار شد.

ماژول اصلی ایستگاه فضایی چین تیان‌هه (Tianhe) نام دارد و قرار است ازطریق راکت لانگ مارس ۵ بی (Long March 5B) به فضا پرتاب شود. طبق گفته‌های ژو جیان‌پینگ، احتمالا در اوایل سال ۲۰۲۱ در شهر ونچنگ چین، تیان‌هه با راکت یادشده ارسال خواهد شد. به‌دنبال این اتفاق فضاپیمای سرنشین‌دار شن‌ژو از شهر جیکوان به فضا فرستاده خواهد شد. به‌دنبال ارسال این فضاپیما، چین قصد دارد محموله‌های موردنیاز را مدتی بعد ازطریق فضاپیمای تیانژو به مدار زمین بفرستد.

پس از طی این مراحل، نخستین ماژول تحقیقاتی با هدف متصل‌شدن به تیان‌هه به فضا فرستاده می‌شود. ماژول‌های تحقیقاتی ایستگاه ونتیان و منگتیان نام دارند که در دو سمت ماژول مرکزی قرار خواهند گرفت. ظاهرا ایستگاه فضایی چین که با نام تیان‌گونگ (Tiangong) شناخته می‌شود، طرحی شبیه به حرف T خواهد داشت و از سه بخش تشکیل خواهد شد.

طبق اعلام رسمی، چین قصد دارد مأموریت تیان‌ون ۱ مارس (Tianwen-1 Mars) را ژوئیه‌ی ۲۰۲۰ (تیر و مرداد ۱۳۹۹) ‌انجام دهد. همچنین، انجام مأموریت پیچیده‌ی چانگ‌ای ۵ (Chang’e-5) به‌منظور بازگرداندن نمونه‌سنگ‌هایی از ماه به زمین برای فصل چهارم سال جاری میلادی تعیین شده است. دو مأموریت یادشده قرار است پیش از فرستاده‌شدن ماژول اصلی ایستگاه فضایی به مدار زمین انجام شوند. ایستگاه فضایی چین که به سه ماژول مجهز خواهد بود و ۶۶ متریک‌تن وزن خواهد داشت، قرار است در مدت ۶ ماه گردش به‌ دور زمین، میزبان سه فضانورد باشد. این فضانوردان اهداف خاصی دنبال می‌کنند و چین برنامه‌هایی ویژه برای آن‌ها تعیین کرده است. این برنامه‌ها برخی از پروژ‌ه‌های بین‌المللی در حوزه‌ی نجوم، پزشکی فضایی، علوم زیستی فضایی، زیست‌فناوری (بیوتکنولوژی)، فیزیک سیال ریزگرانش، اشتعال ریزگرانش و فناوری‌های فضایی را شامل خواهد شد.

ایستگاه فضایی چین قرار است حداقل ۱۰ سال بین مدارهای ۳۵۰ تا ۴۵۰ کیلومتری گردش کند. طبق اطلاعات رسمی، انحراف مداری (Orbital Inclination) ایستگاه درحدود ۴۳ درجه خواهد بود تا فضاپیماهای سرنشین‌داری که از جیکوان در صحرای گبی به فضا فرستاده می‌شوند، بتوانند ‌به ایستگاه متصل شوند. چین می‌گوید ایستگاه فضایی اختصاصی‌اش قابلیت گسترش‌یافتن دارد و می‌توان شمار ماژول‌های آن را با بهره‌گیری از ماژول‌های پشتیبان به ۶ عدد ارتقا داد.

چین به‌دنبال فرستادن اجزای اصلی ایستگاه فضایی خود به مدار زمین، قصد دارد تلسکوپی فضایی با دهانه‌ای به‌اندازه‌ی دو متر به مداری بفرستد که ایستگاه در آن حضور دارد تا به‌همراه آن گردش کند. ماژول نوری یادشده با نام زونشن (Xuntian) شناخته می‌شود و می‌تواند به ایستگاه فضایی چین متصل شود تا اگر مشکلی در تلسکوپ پیش آمد، فضانوران آن را تعمیر کنند. ژو جیان‌پینگ در اوایل ماه جاری میلادی در مصاحبه‌ای اعلام کرد:

نسبت وضوح تلسکوپ زونشن با نسبت وضوح تلسکوپ معروف هابل برابری خواهد کرد؛ بااین‌حال، زاویه‌ی دید زونشن ۳۰۰ برابر بزرگ‌تر از هابل خواهد بود. به‌لطف داشتن چنین زاویه‌ی دید بزرگی، خواهیم توانست مطالعه و بررسی مناطق بزرگ را در فضا در مدت ۱۰ سال به‌پایان برسانیم. 

یکی از فضانوردان چینی با نام وانگ یاپینگ ۲۴ مه ۲۰۲۰ (۴ خرداد ۱۳۹۹) در گفت‌و‌گو با رسانه‌ها اعلام کرد چین سومین گروه فضانوردان را قرار است ژوئیه‌ی امسال (تیر و مرداد) برای پروژه‌ی ساخت ایستگاه فضایی انتخاب کند. چین قصد دارد حداکثر ۱۸ فضانورد را که در بین آن‌ها فضانوردان مرد و زن دیده می‌شود، از بین اعضای نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق برای پروژه‌ی بزرگش برگزیند. طبق اطلاعیه‌های رسمی پیشین، نخستین‌بار افراد غیرنظامی با سوابقی درخشان در حوزه‌ی علمی و مهندسی قرار است برای اهداف فضایی استفاده شوند. متخصصان حوزه‌ی مهندسی در تلاش هستند تخصص خودشان را با دانش متخصصان علمی همراه کنند تا نهایتا انجام پروژه‌ی علمی با بازدهی بهتری انجام شود.

چین نخستین‌بار در سال ۲۰۱۷ اعلام کرده بود قصد دارد گروهی جدید از فضانوردان انتخاب کند. بااین‌حال، پرتاب ناموفقیت‌آمیز راکت لانگ مارس ۵ در ژوئیه‌ی همان سال باعث شد چین تصمیم بگیرد برنامه‌های خود برای ساخت ایستگاه فضایی را به‌تعویق بیندازد. اکنون به‌نظر می‌رسد مشکلات رفع شده‌اند و چین برای انتخاب فضانوردان جدید کاملا آماده است. همان‌طورکه اشاره کردیم، پنجم مه امسال (شانزدهم اردیبهشت) راکت لانگ مارس 5B نخستین پرتاب موفقیت‌آمیزش را سپری کرد. لانگ مارس 5B همان راکتی است که ماژول‌های ایستگاه فضایی چین ازطریق آن به مدار فرستاده خواهد شد.

پرتاب موفقیت‌آمیز لانگ مارس 5B در حالی اتفاق افتاد که چین در دسامبر سال پیش (آذر و دی ۱۳۹۸) مجبور شد راکت لانگ مارس ۵ را به ‌عملیات برگرداند و از آن استفاده کند. بازگشت لانگ مارس ۵ به عملیات پس از حدود ۹۰۰ روز زمین‌گیربودن اتفاق افتاد. در پرواز اولیه‌ی لانگ مارس 5B، آزمایش نوعی فضاپیمای سرنشین‌دار نسل جدید را شاهد بودیم. مدلی از این فضاپیما مخصوص مدارهای پایینی زمین است و می‌تواند حداکثر ۶ فضانورد یا ۳ فضانورد به‌همراه ۵۰۰ کیلوگرم محموله را با خود به ایستگاه فضایی ببرد. این فضاپیما احتمالا درنهایت قرار است به‌عنوان فضاپیمای اصلی به‌منظور منتقل‌کردن فضانوردان به ایستگاه فضایی به‌کار برده و جایگزین فضاپیمای شن‌زو شود.

دیدگاه شما کاربران زومیت درباره‌ی ساخت ایستگاه فضایی چین چیست؟