خرید دوربین گوشی های موبایل از فروشگاه اینترنتی

اساس کار این فروشگاه بر مبنای جلب رضایت مشتریان و ارائه‌ی اجناس با کیفیت به‌همراه گارانتی و مهلت تست با قیمت مناسب است. در‌ادامه، ساختار دوربین‌های موبایل هوشمند را بررسی خواهیم کرد.

امروزه یکی از بخش‌های بسیار مهم گوشی هوشمند، دوربین آن است. سال‌هایی را به‌یاد بیاورید که گوشی‌ها کاملا ساده بودند، بدون دوربین و امکانات گوناگون امروزی؛ اما بلافاصله پس از ورود اولین گوشی دوربین‌دار به بازار، انقلابی در این صنعت پدید آمد. حالا گوشی‌ای که در دستان خود دارید، فقط محصولی با قابلیت ابتدایی مکالمه نیست؛ بلکه گجتی تمام‌عیار و همه‌فن حریف است که بخش مهمی از آن را دوربین تشکیل می‌دهد. همین لنز کوچک نصب‌شده در پشت گوشی دنیای امروزی گوشی‌ها را در دست گرفته است؛ به‌گونه‌ای که این پارامتر به یکی از اولویت‌های اساسی هنگام انتخاب گوشی تلفن‌همراه تبدیل شده است. البته با بازشدن پای دوربین‌های چندگانه به گوشی‌ها، دوباره رقابتی هیجانی بین آن‌ها ایجاد شده است.

در ابتدا، ساختار دوربین موبایل گوشی‌ها را تشریح و پس‌از‌آن، پارامترهای مهم در انتخاب دوربین را بررسی می‌کنیم. پس با ما همراه باشید. به‌طورکلی، دوربین کوچکی که در پشت یا جلو گوشی جا خوش کرده، از دو قسمت حسگر و لنز تشکیل شده است. این دو بخش را فلت به برد گوشی متصل می‌کند. همچنین، بخش دیگر آن نرم‌افزار هوشمندی است که با تحلیل داده‌ها به‌کمک پردازنده‌ی تصویر، فایل تصویری باکیفیتی دراختیار شما قرار می‌دهد.

حسگر بخشی از دوربین است که عکس را می‌گیرد. این مدار پیچیده به‌صورت یکپارچه از ترکیب چندین حسگر نور، ترانزیستور، تقویت‌کننده و سخت‌افزارهای مربوط به پردازش و مدیریت انرژی ساخته شده است. وقتی نرم‌افزار هوشمند دوربین گوشی فرمان ضبط تصویر را می‌دهد، حسگر تمام داده‌های موردنیاز را فراهم خواهد کرد.

هنگام ثبت تصویر، نور منعکس‌شده از اشیاء و اجسامی که در میدان دید دوربین قرار دارند، ازطریق لنز وارد دوربین می‌شود و به حسگر نور دوربین انتقال پیدا می‌کند. این حسگر پس از جذب نور آن را به سیگنال‌های دیجیتالی تبدیل و به واحد پردازش تصویر منتقل می‌کند. در این قسمت، تصویر مدنظر ایجاد و عملیاتی مانند کاهش نویز تصویر روی آن انجام می‌شود.

پس در حالت کلی، حسگر وظیفه‌ی جذب نور منعکس‌شده از سوژه‌ها و تبدیل آن به داده‌ها و پارامترهای دیجیتالی را برعهده دارد. هر حسگر سه مشخصه‌ی عمده دارد که باعث مشخص‌شدن میزان کیفیت و عملکرد آن است: تعداد پیکسل‌ها و اندازه‌ی حسگر و فناوری به‌کاررفته برای جذب نور و تبدیل به داده‌های دیجیتالی. درادامه، این سه مشخصه را معرفی می‌کنیم.

حسگر دوربین دیجیتال به‌صورت آرایه‌ای دوبعدی از پیکسل‌ها است که حاصل‌ ضرب تعداد ردیف‌ها در تعداد ستون‌ها و پیکسل‌های حسگر یا حسگر و درنهایت، پیکسل‌های موجود در تصاویر خروجی است. همچنین، لازم است بدانید مقیاس شمارش مقدار پیکسل‌ها در دوربین‌های امروزی واحد مگاپیکسل (MP) است. پس یک مگاپیکسل معادل یک‌ میلیون پیکسل است.

برای واضح‌ترشدن این موضوع، باید بگوییم به‌عنوان مثال، تصویر خروجی دوربینی ۱۶ مگاپیکسلی معادل ۱۶ میلیون پیکسل است. البته این نکته را فراموش نکنید که هرچه تعداد پیکسل‌های تصویر بیشتر باشد، هنگام بزرگ‌نمایی و برش و چاپ عکس در ابعاد بزرگ، نتیجه‌ی نهایی از کیفیت بیشتری برخوردار خواهد بود. البته پارامترهای دیگری نیز در کیفیت تصویر تأثیر می‌گذارند و فقط تعداد پیکسل‌ها تعیین‌کننده‌ی کیفیت تصویر نیستند.

بزرگ‌تربودن اندازه‌ی حسگر دوربین به‌منزله‌ی جذب نور بیشتر است. حال هرچه نور دریافتی حسگر بیشتر باشد، نویز تصاویر کمتر و عملکرد دوربین به‌خصوص در محیط‌های با نور کم بسیار بهتر می‌شود. همچنین، قابلیت فوکوس روی سوژه‌های در حال حرکت دقیق‌تر می‌شود و محدوده‌ی دینامیکی یا تفاوت روشنایی بین تاریک‌ترین و روشن‌ترین نقاط تصویر و جزئیات افزایش می‌یابد. این اندازه در اکثر دوربین‌های گوشی‌های هوشمند، به‌جز گوشی‌های پرچم‌دار، در‌حدود یک‌سوم اینچ است. اندازه‌ی حسگر اکثر دوربین‌های به‌کار‌رفته در گوشی‌های هوشمند غیرپرچم‌دار در‌حدود یک‌سوم اینچ و در برخی گوشی‌های پرچم‌دار ممکن است تا یک اینچ هم باشد.

در بازار فعلی، رقابت بر سر تعداد پیکسل‌های دوربین است؛ به‌همین‌دلیل، تولید‌کنندگان با کاهش اندازه‌ی پیکسل، سعی می‌کنند تعداد بیشتری پیکسل روی دوربین بگنجانند. افزون‌براین، طراحی گوشی‌های جدید به‌سمت باریک‌ترشدن می‌رود و این موضوع سبب ایجاد محدودیت در اندازه‌ی حسگرها و محدودشدن میزان نور ورودی و درنتیجه افزایش نویز تصویر می‌شود. به‌همین‌دلیل، برخی از شرکت‌ها در افزایش تعداد پیکسل‌ها کمی بااحتیاط عمل می‌کنند و افزایش اندازه‌ی حسگر را به افزایش تعداد پیکسل‌ها ترجیح می‌دهند.

حسگر دوربین‌های دیجیتال برپایه‌ی یکی از دو فناوری CCD  یا CMOS هستند. گوشی‌های دوربین‌دار ابتدایی از حسگر CCD استفاده می‌کردند؛ ولی به‌دلیل مصرف باتری و قیمت تمام‌شده‌ی بیشتر کم‌کم جای خود را به حسگرهای CMOS دادند. البته در تمامی دوربین‌های امروزی از فناوری CMOS استفاده می‌شود. سطح این حسگرها شامل آرایشی دوبعدی از آشکارسازهای نوری هستند؛ یعنی مثلا حسگری ۱۶ مگاپیکسلی از ۱۶ میلیون آشکارساز نوری تشکیل شده است. مکانیسم کلی عملکرد حسگر CMOS بدین‌ترتیب است که آشکارساز نوری مربوط به هر پیکسل از تصویر و اطلاعات آنالوگ و غیر‌دیجیتالی مربوط به فوتون‌های نوری را دریافت می‌‌کند که به آن برخورد کرده است. در‌نهایت، این اطلاعات تقویت و به سیگنالی دیجیتالی در ارتباط با روشنایی فوتون‌ها تبدیل خواهد شد. در‌انتها، الگوریتم نرم‌افزاری هوشمند با دریافت سیگنال‌های دیجیتالی، عکس رنگی باکیفیت را تولید می‌کند.

لنز وظیفه‌ی متمرکزکردن نور بر حسگر دوربین را برعهده دارد و از مجموعه‌ای از عدسی‌های پلاستیکی یا شیشه‌ای تشکیل شده است. عدسی‌های شیشه‌ای موجب افزایش کیفیت و وضوح تصویر می‌شود و درمقابل، عدسی‌های پلاستیکی نیز ارزان‌تر و سبک‌تر هستند. برخی از وظایف لنزهای دوربین عبارت‌اند از: متمرکزکردن و شکل‌‌دادن به نور به‌طوری‌که با اندازه‌ی حسگر انطباق پیدا کند و اصلاح اشکالات احتمالی و فراهم‌کردن نقطه‌ی فوکوس پایانی تصویر.

به فاصله‌ای که بین عدسی و حسگر دوربین وجود دارد، فاصله‌ی کانونی می‌گویند. فاصله‌ی کانونی تعیین‌کننده‌ی میزان میدان دید و میزان بزرگ‌نمایی آن است. نسبت فاصله‌ی کانونی و میدان دید بدین‌شکل است که هرچه فاصله‌ی کانونی کم تر باشد، میدان دید دوربین وسیع‌تر و بزرگ‌نمایی کمتر است و هرچه فاصله‌ی کانونی بیشتر باشد، میدان دید کمتر و محدودتر و بزرگ‌نمایی بیشتر است.

فاصله‌ی بین عدسی و حسگر برمبنای اندازه‌ی حسگر و عملکرد مدنظر برای لنز تعیین می‌شود. بیشتر ماژول دوربین‌های به‌کار‌رفته در گوشی‌های هوشمند، حسگرهای کوچک با میدان دید وسیع و فاصله‌ی کانونی کوتاه و ثابت دارند. اندازه‌ی فاصله‌ی کانونی در دوربین گوشی‌های امروزی، کمتر از ۵ میلی‌متر است. همچنین برای وسیع‌تر‌کردن میدان دید، می‌توان از عدسی‌های جانبی استفاده کرد که در بازار وجود دارند و به‌راحتی روی گوشی نصب می‌شوند.

به دریچه‌ای که بین حسگر و عدسی دوربین وجود دارد و نور متمرکز‌شده را از خود عبور می‌دهد و به حسگر می‌تاباند، دیافراگم می‌گویند. اندازه‌ی این دریچه تعیین‌کننده‌ی میزان نور عبوری و تنظیم وضوح و فوکوس تصویر است. این اندازه در دوربین گوشی‌ها میزان ثابت است و نمی‌توان میزان نور منتقل‌شده را تغییر داد.

اندازه‌ی دهانه‌ی دیافراگم نسبت به فاصله‌ی کانونی را به‌صورت f/number بیان می‌‌کنند. اندازه F/3.0 برای دیافراگم به این معنی‌ است که اندازه‌ی فاصله‌ی کانونی دوربین دو برابر قطر دیافراگم یا به‌عبارت ساده‌تر، قطر دیافراگم برابر با یک‌سوم فاصله‌ی کانونی است. بنابراین، هرچه این نسبت کوچک‌تر باشد، دیافراگم دوربین بزرگ‌تر و نور بیشتری به حسگر انتقال پیدا می‌کند. همچنین اگر اندازه‌ی دیافراگم افزایش پیدا کند، عملکرد کلی دوربین در شرایط کم‌نور بهتر و عمق میدان دید کاهش خواهد یافت و درنتیجه، سوژه‌ی مدنظر واضح‌‌تر و پس‌زمینه‌ی تصویر به‌تدریج تار و محو می‌شود.

ایزو تعیین‌کننده‌ی میزان حساسیت دوربین به نور است و اپلیکیشن‌های پیشرفته‌ی کنترل دوربین گوشی، امکان تنظیم آن را فراهم می‌کنند. هرچه میزان ایزو بزرگ‌تر باشد، حسگر دوربین به نور حساس‌تر می‌شود. البته به‌خاطر داشته باشید که افزایش حساسیت حسگر به نور، موجب افزایش نویز تصویر می‌شود. حال اگر کیفیت تصویر خیلی مهم است، باید میزان ایزو را در کمترین سطح تنظیم کنید.

فرایند تمرکز یا فوکوس روی نقاط مختلف تصویر را ازطریق جابه‌جایی بخشی از عناصر تشکیل‌دهنده عدسی به‌کمک موتور داخلی ویژه می‌توان انجام داد. اساس کار فوکوس خودکار بدین‌ترتیب است که سیستم کنترل فوکوس وضعیت پیکسل‌های تصویر را به‌طور دائم در سطح حسگر دوربین بررسی می‌کند و براساس نتایج حاصل‌شده، اجزای متحرک لنز را باتوجه‌به حسگر دورتر یا نزدیک‌تر می‌کند تا بهترین شرایط فوکوس یا تمرکز ایجاد شود. پارامتر دیگری که کیفیت نهایی عکس را تعیین می‌کند، سرعت شاتر است. البته باید بدانید وظیفه‌ی شاتر جلوگیری از رسیدن نور به حسگر است. در زمان عکس‌گرفتن، شاتر به مدت کوتاهی باز و مجدد بسته می‌شود. میزان و مدت این فاصله‌ی زمانی بین باز و بسته شدن شاتر، با تغییر سرعت شاتر تنظیم‌شدنی است.

سرعت شاتر با مقیاس ثانیه نمایش داده می‌شود. برای درک راحت‌تر، باید بگوییم اگر عدد یک را برای سرعت شاتر در نظر بگیریم، بدین‌معنی است که شاتر یک ثانیه برای جمع‌کردن نور در هر عکس باز خواهد بود. هرچه عدد تنظیمی کمتر باشد، سرعت شاتر افزایش پیدا می‌کند. اگر مدت باز‌بودن شاتر طولانی‌تر باشد، میزان نور بیشتری وارد حسگر و در‌نهایت به تارشدن تصویر منجر می‌شود. به‌عنوان مثال، برای گرفتن عکس از سوژه‌هایی با تحرک زیاد، باید سرعت شاتر بیشتر، یعنی بازه‌ی زمانی کوچک‌تر و برای عکس‌برداری در محیط‌های با نور کم یا ثبت تصویرهای صاعقه و آتش‌بازی سرعت شاتر کمتر، یعنی بازه‌ی زمانی بزرگ‌تر باشد.

منظور از تثبیت تصویر کاهش و خنثی‌کردن اثر تکان‌ها و لرزش‌های دست یا دوربین هنگام عکس‌گرفتن است. فرایند تثبیت تصویر به دو روش نوری یا OIS و دیجیتالی یا DIS انجام می‌شود. در روش نوری، عملیات تثبیت قبل از تبدیل نور به سیگنال‌های دیجیتال و در روش دیجیتالی، این عمل پس از ثبت‌شدن تصویر و به‌کمک پردازش نرم‌افزاری انجام می‌شود. روش تثبیت نوری بسیار باکیفیت‌تر و بهتر؛ ولی پرهزینه و پیچیده است.

برای گرفتن عکس‌های باکیفیت‌تر در محیط‌های کم‌نور و تنظیم میزان نور آن، استفاده از فلش گوشی توصیه می‌شود که به دو صورت زنون یا ال‌ای‌دی وجود دارند. فلش‌های زنون از لوله‌ی شیشه‌ای پرشده با گاز زنون تشکیل شده‌اند. پس از دریافت جریان الکتریکی با ولتاژ زیاد، نور سفید بسیار زیاد و درمقایسه‌با فلش‌های LED نور بیشتر و روشن‌تری از خود تولید می‌کنند. این نوع فلش‌ها با روشن‌کردن بیشتر فضای تصویر، به عمق بیشتری از محیط نفوذ می‌کنند و امکان افزایش سرعت شاتر را فراهم می‌آورند.

فلش‌های زنون اندازه‌ی بزرگ و مصرف باتری بیشتری دارند که باتوجه‌به باریک‌شدن گوشی‌های امروزی که فضای زیادی برای استفاده از باتری‌های حجیم ندارند، عیب بزرگی محسوب می‌شود؛ به‌همین‌دلیل به‌جز موارد محدود، استفاده از آن‌ها در گوشی‌های جدید امکان‌پذیر نیست. ناگفته نماند فلش‌های ال‌ای‌دی باتوجه‌به کوچک و کم‌مصرف بودنشان، به‌شدت مدنظر شرکت‌های تولیدکننده قرار گرفته‌اند. این فلش‌ها توانایی خاموش و روشن شدن سریع و روشن نگه‌داشتن طولانی‌مدت برای فیلم‌برداری و استفاده از چراغ‌قوه را دارند.

در این مقاله، به‌صورت مختصر با ساختار دوربین‌های تلفن‌همراه و فناوری‌های متداول در ساخت و نحوه‌ی عملکرد آن‌ها آشنا شدیم. لازم است به این نکته اشاره کنیم که در بیشتر گوشی‌های جدید، از دوربین‌های چندگانه استفاده می‌شود. از مزیت استفاده از این دوربین‌ها می‌توان به افزایش عمق تصویر و ثبت جزئیات بیشتر، ثبت تصاویر واید با فضای گسترده‌تر، مات‌کردن پس‌زمینه‌ی تصاویر، بزرگ‌نمایی بیشتر و بدون دردسر و ثبت تصاویر پرسپکتیو اشاره کرد.

تمامی ‌ساختار یکپارچه که در این مطلب به آن‌ها اشاره شد، در یک مجموعه جمع می‌شوند و دوربین گوشی را تشکیل می‌دهند که به‌وسیله‌ی شیشه‌ای محافظت می‌شوند که به آن شیشه دوربین می‌گویند. البته به‌خاطر داشته باشید که اگر دوربین گوشی شما آسیب دید یا شیشه آن دچار شکستگی شد، همانند سایر قطعات گوشی مانند فریم LCD، خشاب سیم‌کارت، فلت LCD و... به‌صورت جداگانه در بازار و فروشگاه سی و سه پل موجود و دردسترس است.