هوش مصنوعی با خواندن مغز افراد، چهره‌های ساختگی جذابی خلق می‌کند

تصور کنید در آینده‌ای نه چندان دور، نسخه‌ای از اپلیکیشن‌های دوست‌یابی قادر باشد وارد مغز شما شود و ویژگی‌های ظاهری را که از نظر شما جذاب است، بدون پرسیدن حتی یک سؤال، پیدا کند. بعد با توجه به این ویژگی‌ها، در دیتابیس خود دنبال چهره‌ای بگردد که تمام این ویژگی‌ها را در کنار هم داشته باشد و صاحب چهره را به شما نشان دهد؛ البته منظور از ویژگی ظاهری، قد یا رنگ مو نیست. همان‌طور که سیستم پیشنهاد آهنگ اسپاتیفای، یاد می‌گیرد که چه آهنگ‌هایی را دوست دارید و براساس ویژگی‌های مشترک، آهنگ‌های مشابه‌ای به شما پیشنهاد می‌کند، این الگوریتم فرضی نیز درست همین کار را برای پیدا کردن افرادی با ظاهری جذاب از نظر شما انجام می‌دهد. 

تماشا در یوتیوب

به‌گزارش DigitalTrends، محققان دانشگاه‌های هلسینکی و کپنهاگ در حال کار روی پروژه‌ی طراحی هوشمند چهره‌‌های جذاب با خواندن سیگنال‌های مغز افراد هستند و به نتایج موفقیت‌آمیزی نیز دست پیدا کرده‌اند. این محققان در جدیدترین آزمایشی که روی این پروژه انجام داده‌اند، به کمک شبکه‌ی زایای دشمنگونه (Generative adversarial network) که به دیتابیس بزرگی متشکل از ۲۰۰ هزار تصویر دسترسی داشت و با توجه به داده‌ای که از بررسی فعالیت‌های مغزی شرکت‌کنندگان به دست آمده بود، صدها تصویر جدید از چهره‌‎های ساختگی ایجاد کردند که برای هر شرکت‌کننده به‌صورت خاص جذاب بود.

تصاویر وارد شده به «شبکه‌ی زایای دشمنگونه» از چهره‌ی افراد مشهوری بود که در قالب اسلایدهایی به ۳۰ نفر که کلاه نوار مغز EEG بر سر داشتند، نشان داده شد تا فعالیت مغز آن‌ها هنگام نگاه کردن به این تصاویر ثبت شود. از هر شرکت‌کننده خواسته شده بود هنگام دیدن تصاویر روی این تمرکز کند که آیا چهره‌ای که در صفحه‌ی نمایشگر نشان داده شده بود برایش جذاب است یا خیر. در آزمایش یادشده نیازی نبود شرکت‌کنندگان برای نشان دادن نظر مساعد خود چیزی روی کاغذ بنویسند یا دکمه‌ای را فشار دهند، بلکه ارزیابی واکنش مغز آن‌ها به تصاویری که می‌دیدند، کافی بود. 

واکنش مغزی به چهره‌های زیبا چطور اندازه‌گیری می‌شود؟ به‌گفته‌ی محققان حاضر در پروژه، تقریبا ۳۰۰ میلی ثانیه بعد از اینکه شرکت‌کننده تصویر جذابی می‌بیند، مغز او نوعی سیگنال الکتریکی خاص موسوم به موج P300 می‌فرستد؛ البته موج P300 همیشه نمایانگر میزان جذابیت نیست، بلکه در جواب محرکی مرتبط فرستاده می‌شود و ماهیت این محرک هم به چیزی که از فرد خواسته شده دنبال آن بگردد، بستگی دارد. برای مثال در دروغ‌سنج‌ها نیز موج P300 اندازه‌گیری می‌شود.

به‌گفته‌ی یکی از اعضای تیم محققان پروژه، فناوری به‌کاررفته در طراحی هوشمند چهره‌های جذاب می‌تواند به درک انواع ویژگی‌های ظاهری و ترکیبی از آن‌ها کمک کند که به عملکردهای شناختی مانند تعصبات، کلیشه‌ها و همچنین ترجیحات و تفاوت‌های فردی مربوط است. همچنین با مشاهده‌ی واکنش مغز انسان به تصاویر چهره، می‌توان هوش مصنوعی را به گونه‌ای توسعه داد تا جنبه‌‎های مختلف زیبایی‌شناسی انسان را درک کند و با دقت بسیار بالا، تصاویری ایجاد کند که طبق سلیقه‌ی شخصی فرد، جذاب باشد.