تنظیمات مهم دوربین برای فیلم‌برداری و پخش زنده

مهم نیست که تولیدکننده‌ی محتوای ویدئویی با دوربین حرفه‌ای در یوتیوب هستید یا استریمر با وب‌کم؛ بلکه مهم این است که از بهترین تنظیمات دوربین برای نمایش تصویر استفاده کنید. در این مقاله، به برخی از تنظیمات مهم دوربین برای فیلم‌برداری و پخش زنده اشاره می‌کنیم.

بعضی از دوربین‌ها قابلیت ضبط ویدئو در حالت عکاسی هم دارند؛ اما توصیه می‌شود برای استفاده از نهایت کیفیت و بُرش مناسب تصویر برای نمایش در پخش‌کننده‌ها از حالت فیلم (Movie) استفاده کنید. برای مثال، در بسیاری از دوربین‌ها اگر در حالت 4K تصویربرداری شود، بُرشی در فیلم ایجاد می‌کند که فقط در حالت (Movie) امکان فعال‌کردن آن وجود دارد.

برای خروجی ویدئو مناسب، به نورپردازی درجه‌یک استودیویی نیازی نیست؛ اما شرایط نوری مناسب گزینه‌های بیشتری در تنظیمات به کاربر ارائه می‌دهد. هرچه نور محیط زیادتر باشد، خروجی تصویر بهتر است؛ اما شرایط نوری نامناسب محدودیتی در تنظیمات ایجاد می‌کند.

گشودگی دیافراگم لنز دوربین مقدار فضایی است که برای عبور نور به حسگر دوربین برای ثبت تصویر وجود دارد. ضریب دیافگرام کمتر به‌معنای فضای بازتر برای عبور نور است که باعث نوردهی بیشتر و تار‌شدن پس‌زمینه می‌شود. برای مثال، لنزی با گشودگی دیافراگم f/1.4 عمق میدان بیشتری از لنز با f/4 دارد.

ضبط ویدئو با گشودگی دیافراگم باز در شرایط نوری ضعیف بهتر است؛ اما اگر ویدئو در شرایط نوری مناسبی هم ضبط شود، همچنان دریچه‌ی دیافراگم باز می‌تواند گزینه‌های بیشتری در تنظیم نور فراهم کند. گشودگی دیافراگم بسته برای زمانی پیشنهاد می‌شود که بخواهید پس‌زمینه‌ی سوژه واضح باشد یا شرایط نوری مناسب باشد.

هنگام ضبط ویدئو، میزان تار‌بودن پس‌زمینه مهم است. اگر در محیط بسته ویدئو را ضبط می‌کنید، به‌دلیل شرایط نوری نامناسب، باید گشودگی دیافراگم را بازتر کرد که پس‌زمینه‌ی ویدئو هم تارتر می‌شود؛ اما در محیط باز و با نور آفتاب، مقدار گشودگی دیافراگم و تار‌بودن پس‌زمینه را می‌توان به‌دلخواه تنظیم کرد.

سرعت شاتر مدت‌زمانی است که نور از دیافراگم وارد حسگر می‌شود. با آهسته‌تر‌شدن سرعت شاتر، دیافراگم لنز برای مدت طولانی‌تری باز باقی می‌ماند و باعث ورود نور بیشتری می‌شود. با افزایش سرعت شاتر بیشتر هم دیافراگم برای مدت‌زمان کمتری باز باقی می‌ماند که باعث نوردهی کمتر می‌شود.

به‌طور خلاصه، سرعت شاتر میزان تار‌بودن حرکت و طول نوردهی را تعیین می‌کند و مدت‌زمانی است که گرفتن یک عکس یا یک فریم ویدئو طول می‌کشد. برای ویدئو بهتر است سرعت شاتر دوربین مضربی نزدیک به نرخ‌ فریم ویدئو باشد. در حالت ایدئال، سرعت شاتر را حدود دو برابر نرخ فریم ویدئو تنظیم کنید. نیازی نیست دقیق دو برابر نرخ فریم باشد؛ اما سعی کنید تا حد امکان نزدیک باشد.

اگر با سرعت ۲۴ فریم‌برثانیه ویدئو ضبط می‌کنید، از سرعت شاتر ۱/۵۰ استفاده کنید. اگر با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه ویدئو ضبط می‌کنید، سرعت شاتر را روی ۱/۶۰ تنظیم کنید. در ضبط ویدئو ۶۰ فریم‌بر‌ثانیه هم از سرعت شاتر ۱/۱۲۵ استفاده کنید.

حداقل می‌توانید سرعت شاتر دوربین را با نرخ فریم ویدئو مطابقت دهید. برای مثال، اگر با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه (۲۹.۹۷) ویدئو می‌گیرید، حداقل سرعت شاتر باید ۱/۳۰ باشد تا کیفیت ویدئو پذیرفتنی داشته باشید؛ اما هنگام حرکت سوژه، تصویر بیش‌از‌حد تار خواهد شد.

ایزو میزان حساسیت حسگر دوربین به نور است که هرچه عدد بیشتری داشته باشد، نور ویدئو با نور بیشتری ضبط و نویز ویدئو هم بیشتر می‌شود؛ اما اگر ایزو کمتر باشد، حساسیت به نور کمتر می‌شود و نویز ویدئو هم کاهش پیدا می‌کند.

میزان ایزو باید باتوجه‌به نور محیط تنظیم شود و بعد از تنظیم نور، حتماً ایزو را تنظیم کنید و در آخرین مرحله، سراغ گشودگی دیافراگم و سرعت شاتر بروید.

تراز سفیدی یا وایت‌بالانس میزان دمای رنگ تصویر است. تراز سفیدی کمتر باعث خنک‌تر‌شدن تصویر و نمایش رنگ آبی بیشتر می‌شود. تراز سفیدی بیشتر هم باعث گرم‌تر‌شدن تصویر و در‌نتیجه نمایش رنگ زرد‌نارنجی بیشتر می‌شود.

هدف از تنظیم تراز سفیدی طبیعی‌تر‌شدن تصویر است. اگر تراز سفیدی را به‌صورت دستی تنظیم می‌کنید، پیشنهاد می‌شود باتوجه‌به نور هر محیط، آن را تغییر بدهید. برای مثال، در نور مصنوعی استودیو تراز سفیدی 5000K منطقی به‌نظر می‌رسد؛ اما در شرایط نور خورشید و گرم یا سرد بودن نور، تراز سفیدی متفاوت است.

استفاده‌ی درست از ابزار تصویربرداری باعث حرفه‌ای‌تر‌شدن ویدئو می‌شود. اگر دوربین سینمایی هم داشته باشید؛ اما از تنظیمات آن به‌درستی استفاده نکنید، بدتر از دوربین وب‌کم با تنظیم درست است.