بلک بری Storm؛ فاجعه‌ی ادغام طراحی لمسی با دکمه‌های فیزیکی
اپل در سال ۲۰۰۷، با معرفی آیفون عصر جدیدی را در دنیای فناوری ایجاد کرد؛ صفحه‌نمایش لمسی این گوشی باعث شد کلیدهای فیزیکی تقریباً برای همیشه از گوشی‌ها ناپدید شوند. در این میان، بلک بری تصمیم عجیب و جسورانه‌ای گرفت؛ این شرکت با ادغام طراحی لمسی و کلیدهای فیزیکی در گوشی Storm خود، تلاش کرد نوآوری منحصر‌به‌فرد خود را عرضه کند.
گوشی Storm بلک بری، دستگاهی بود که علاوه بر صفحه‌نمایش لمسی، به کلیدی فیزیکی نیز مجهز بود؛ این گوشی یکی از اولین (و آخرین) تلاش‌ها برای ایجاد پلی میان دنیای قدیمی صفحه‌کلیدهای فیزیکی و دنیای مدرن صفحه‌نمایش‌های لمسی محسوب می‌شود. برای درک وجود گوشی Storm بلک بری، صفحه‌نمایش عجیب آن و پافشاری برای زنده نگه داشتن کلیدهای فیزیکی، بهتر است ابتدا کمی به عقب برگردیم و بلک بری را در اوج قدرتش درک کنیم.
بلک بری، کلیدهای فیزیکی را هدف اصلی عرضه‌ی محصولاتش و امضای خود می‌دانست.همه‌ی ما وقتی یک گوشی از برند بلک بری را در ذهن خود تصویر می‌کنیم، صفحه‌کلیدی کامل با چیدمان رایج QWERTY و کلیدهای بسیار کوچک و مناسب برای تایپ در ذهنمان نقش می‌بندد که یک‌سوم فضای پایینی گوشی را تشکیل می‌دهد. گوشی‌های بلک بری با امضای صفحه‌کلیدی برای تایپ و کلیک کردن برای همگان شناخته شده بودند؛ حتی لوگوی این شرکت نیز کلیدهای چیکلتی این صفحه‌کلید را تداعی می‌کند.
QWERTY، رایج‌ترین نوع چیدمان صفحه‌کلیدهای امروزی است که از شش حرف اول قرار گرفته در ردیف حروف بالا سمت چپ کیبورد تشکیل شده است: Q-W-E-R-T-Y و صفحه‌کلید چیکلت یا کیبورد جزیره‌ای نیز صفحه‌کلیدی است که کلیدهای آن با فاصله از یکدیگر قرار گرفته‌اند ( مانند یک جزیره) و هر کلید لبه‌های گردی دارد که به طراحی آدامس‌های برندی به نام چیکلت شبیه است. ارتفاع کم کلیدهای کیبوردهای چیکلت باعث می‌شود تا کاربر هنگام تایپ فشار کمتری وارد کرده و صدای کمی تولید کند، فاصله‌ی کلیدها از هم نیز، اشتباهات تایپی را به حداقل می‌رساند.
با وجود تلاش‌های بلک بری برای عرضه‌ی صفحه‌کلیدی بهینه، این برند در نهایت موفق نشد موج بی‌وقفه‌ی پیشرفت‌ها را مهار کند: صفحه‌نمایش‌های لمسی، فناوری نسل بعدی به‌کاررفته در گوشی‌های آینده بودند و بلک بری نیز مجبور بود برای ماندن در عرصه‌ی رقابت، این موضوع را بپذیرد.
رویداد معرفی آیفون در سال ۲۰۰۷ شروع دوران افول کلیدهای سخت‌افزاری در گوشی‌ها محسوب می‌شود
همان‌طورکه استیو جابز در رویداد معروف آیفون سال ۲۰۰۷ اظهار داشت، گوشی‌های برندهایی مانند بلک بری یا پالم (Palm Treo) صفحه‌کلیدهایی دارند که بی‌توجه به نیاز کاربر و پیشرفت تکنولوژی همچنان با کلیدهای پلاستیکی عرضه می‌شوند. این برند‌ها با ادامه‌ی همین روند نمی‌توانند با برنامه‌های کاربردی یا رابط‌های کاربری خاص منطبق شوند.
بلک بری تصمیم گرفت خود را با شرایط وفق دهد و یک سال بعد، اولین گوشی مجهز به صفحه‌نمایش لمسی خود را به نام Storm معرفی کرد. این گوشی صفحه‌نمایشی ۳٫۲۵ اینچی داشت که از صفحه‌نمایش‌های ۲٫۵ اینچی معمولی آن زمان، بسیار بزرگ‌تر بود و صفحه‌کلیدی فیزیکی نیز نداشت؛ بااین‌حال به صفحه‌نمایش منحصر‌به‌فردی مجهز بود که به جای لمس به فشار حساس بود و در قسمت پایینی چهار کلید نسبتاً بزرگ داشت، این کلیدها کل عرض گوشی را اشغال کرده و شامل دو کلید سبز و قرمز برقراری تماس، کلید بازگشت (Escape) و میان‌بر ورود به منوی اصلی بودند.
در آیفون، کاربر برای استفاده از صفحه‌کلید به‌سادگی می‌توانست صفحه‌کلید مجازی را با لمس انتخاب کند و بعد از ظاهر شدن کیبورد بازهم با لمس روی حروف، تایپ کند، اما در گوشی Storm بلک بری، برای تایپ کردن سوئیچی مکانیکی در نظر گرفته شده بود که برای تایپ به فشار دادن انگشت نیاز داشت و با هر بار فشار نیز صدای کلیک فوق‌العاده رضایت‌بخشی شنیده می‌شد.
شاید طراحی صفحه‌نمایش Storm، در تئوری ایده‌ی خوبی به نظر می‌رسید، اما در عمل، تایپ با آن فاجعه بود. صفحه‌ی بزرگ این گوشی بسیار کند عمل می‌کرد و با فشار هر کلید، یک بار باز و بسته می‌شد. سرعت تایپ بالای معروف بلک بری، به سرعت بسیار پایین تایپ یک حرف در هر بار فشار، کاهش یافت.
بلک بری یک سال بعد، گوشی Storm2 را معرفی کرد که به جای سوئیچ مکانیکی به چهار کلید پیزوالکتریک در چهار گوشه‌‌ی صفحه‌نمایش مجهز بود و امکان فشردن چند کلید به‌طور هم‌زمان را فراهم می‌کرد. این گوشی کیبورد QWERTY عمودی داشت، اما با تمام این تلاش‌ها بازهم صفحه‌نمایش Storm2 احساس تایپ دلپذیر معروف بلک بری را برای کاربر ایجاد نمی‌کرد.
در واقع بلک بری قصد داشت با عرضه‌ی گوشی Storm، مزیت تایپ روان منحصر‌به‌فرد خود را با طراحی لمسی ارائه‌شده برای آیفون ادغام کند، اما در عوض بدترین قابلیت‌های سخت‌افزاری فیزیکی را با تایپ لمسی همراه کرد و تجربه‌ی ناخوشایندی از تایپ کردن را به کاربر ارائه کرد. این شرکت در نهایت مجبور شد فناوری صفحه‌نمایش خود را کنار بگذارد و در سال ۲۰۱۰ گوشی مدل Torch را در همان اندازه‌ی Storm و صفحه‌کلیدی سنتی QWERTY عرضه کند.
با گذشت چندین سال از عرضه‌ی گوشی Storm، بلک بری هنوز گوشی‌هایی با صفحه‌نمایش لمسی کامل یا با صفحه‌کلید سخت‌افزاری یا با هر دو فناوری ارائه می‌دهد، اما هرگز دوباره برای ساخت صفحه‌نمایش حساس به فشار تلاش نکرد.
کلیدهای سخت‌افزاری شاید تجربه‌ی خوبی برای استفاده از گوشی و تایپ ارائه کنند و صفحه‌نمایش‌های لمسی نیز شاید روش مناسبی برای استفاده از گوشی باشند، اما آنچه بر سر گوشی Storm آمد، نشان داد که ترکیب این دو ایده می‌تواند فاجعه‌بار باشد.
نظرات