مروری مختصر بر تاریخچه‌ مدیریت زمان

امروزه،‌ اصطلاح مدیریت زمان تمام ابعاد زندگی شخصی و کاری فرد را در بر ‌می‌گیرد. مدیریت بهتر زمان، تعادل زندگی و کاری را حفظ می‌کند و شادی و نشاط را افزایش می‌دهد.

بنجامین فرانکلین، سیاستمدار، مخترع و دانشمند آمریکایی، در مورد زمان می‌گوید:

 زمان همان پول است.

ریشه‌ی مدیریت زمان در دل کسب‌و‌کار و تجارت نهفته است. با وقوع انقلاب صنعتی در قرن نوزدهم و رشد چشم‌گیر کارخانه‌ها و صنعت، نیاز به استفاده‌ی بهتر زمان احساس شد. کار در کارخانه، برخلاف کار کشاورزی معمول و سنتی، نیاز به دقت و نظم در استفاده از زمان داشت.

به دنبال این انقلاب، آماده‌سازی دانش‌آموزان برای کار در کارخانه‌ها، هدف اصلی بیشتر مدرسه‌ها شد؛ بنابراین وقت‌شناسی و بهره‌وری در کارها دغدغه‌ی اصلی افراد بود.

در سال ۱۹۱۱، فردریک وینسلو تیلور اصول علمی مدیریت را در تئوری خود بر مبنای تحلیل و ترکیب عوامل مؤثر بر کار نوشت. مهم‌ترین مورد در تئوری تیلور، افزایش بهره‌وری کارگران بود.

تئوری تیلور در موارد زیر خلاصه می‌شود:

• مشاهده کار
•  یافتن بهترین روش برای انجام کار
•  تقسیم وظیفه به قسمت‌های کوچک‌تر
•  مدیریت وظایف
• آموزش کارگران

تئوری تیلور بسیار کاربردی و مؤثر واقع شد. اوج این کار، در مدل تی اتومبیل فورد و در خط مونتاژ آن به کار برده شد. تئوری تیلور او را به پدر علم مدیریت مبدل ساخت و عصر جدیدی در نظم و مدیریت به وجود آورد.

واضح است که علاوه بر کارگران کارخانه، یقه‌سفید‌ها (کارمندان) باید مدیریت شوند. پیتر دراکر تئوری کامل‌تری برای مدیریت ارائه داد. تئوری او بر مبنای عوامل مؤثر در کسب‌و‌کار و مدیریت این عوامل از طریق ایجاد تعادل میان ملزومات، نیاز‌ها و اهداف کسب‌و‌کار بود.

اغراق نیست اگر بگوییم دراکر دنیای کسب‌و‌کار و مدیریت را دگرگون کرد. او ۳۹ کتاب درباره‌ی نحوه‌ی عملکرد سازمان‌ها نوشته‌ است و همچنین بسیاری از پیشرفت‌های قرن بیستم همانند ظهور عصر اطلاعات و فناوری را پیش‌بینی کرده بود.

علاوه بر موارد ذکرشده در زمینه‌ی مدیریت زمان، کتاب «عادت‌های مردمان موفق و تأثیر‌گذار» به قلم استیون آر. کاوی، از کتاب‌های بسیار پرفروش است. این کتاب در گسترش مفهوم «مدیریت زمان شخصی» نقش به‌سزایی دارد؛ در همین راستا نگاهی نزدیک به این مفهوم می‌اندازیم.

بیشتر افراد وقتی اصطلاح مدیریت زمان را می‌شوند، از دید شخصی به آن می‌نگرند. در نظر آن‌ها مدیریت زمان به‌ این مفهوم است که میزان هدر دادن زمانمان را کاهش دهیم تا بتوانیم کارهای بیشتری انجام دهیم.

مدیریت زمان اغلب به‌صورت مجموعه‌ای از مهارت‌ها اطلاق می‌شود؛ مهارت‌هایی که با دستیابی به آن‌ها منظم‌تر، پر‌بازده‌تر و شادتر خواهیم بود. بیشتر افرادی که دارای این مهارت هستند، در زندگی شخصی و کاری خود از آن سود می‌برند.

مدیریت زمان شخصی شامل موارد زیر است:

•  هدف گذاری
• برنامه‌ریزی
•  اولویت‌بندی
•  تصمیم‌گیری
•  تقسیم وظایف و دادن کار به دیگران
• انجام کار‌ها و مسئولیت‌ها

اغلب مردم ابزارهای مدیریت زمان همانند PIM را بسیار مفید می‌دانند؛ زیرا این ابزار‌ها در مدیریت زمان بسیار به آن‌ها کمک می‌کنند.

فرقی نمی‌کند که شما از ابزارهای به‌روز برای مدیریت زمان خود استفاده می‌کنید یا قدیمی؛ اما در صورت استفاده از ابزار‌های جدید،‌ می‌توانید نحوه‌ی استفاده از زمان خود را بهتر تحلیل کنید و تصمیم‌های مناسب‌تری برای آینده اتخاذ کنید. انتخاب با شما است!