داستان برند VMware، از مجازی‌سازی تا پردازش ابری

VMware شرکت نرم‌افزاری آمریکایی است که مرکز مدیریت آن در پالو آلتو کالیفرنیا قرار دارد. این شرکت امروز به‌عنوان یک سازمان سهامی عام فعالیت می‌کند و زمینه‌های اصلی محصولات و خدمات آن، مجازی‌سازی و پردازش ابری هستند. شرکت دل از سهام‌داران عمده‌ی VMware محسوب می‌شود که بیش از ۸۰ درصد از آن را در اختیار دارد.

VMware پیش‌گام مجازی‌سازی در دنیای مدرن نرم‌افزار است. آن‌ها به تمامی شرکت‌های فهرست فورچن ۱۰۰ خدمت‌رسانی می‌کنند. نرم‌افزارهای شرکت برای سیستم‌عامل‌های ویندوز، لینوکس و macOS ارائه می‌شوند و سرویس‌های تجاری نیز برای استفاده در سرورها وجود دارند. از میان مهم‌ترین سرویس‌های مخصوص سرور VMware می‌توان به VMware ESXi اشاره کرد که مستقیما و بدون نیاز به سیستم‌عامل روی سخت‌افزار سرور اجرا می‌شود.

همان‌طور که گفته شد امروز شرکت دل به‌عنوان سهام‌دار اصلی VMware شناخته می‌شود و مایکل دل مشهور، رئیس هیئت‌مدیره‌ی آن است. طبق آخرین آمار، درآمد شرکت در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۹ میلیارد دلار عنوان شد. VMware امروز ۲۴،۲۰۰ کارمند در سرتاسر جهان دارد.

ورودی مرکز مدیریت VMware در پالو آلتو

VMware در دهم فوریه‌ی سال ۱۹۹۸ توسط پنج دوست عاشق فناوری و کامپیوتر تأسیس شد که برخی از آن‌ها در دانشگاه برکلی با هم آشنا شده بودند. دایان گرین، مندل روزرنبلوم، اسکات دوین، الن ونگ و ادوارد باگنیون شرکت را با ایده‌ی بهبود بازدهی دنیای پردازش تأسیس کردند. تا پایان سال تعداد کارمندان آن‌ها به ۲۰ نفر رسید. در آن سال‌ها، کاربران تجاری دنیای کامپیوتر برای هر کاربرد خاص در شبکه‌ی خود یک سرور نصب می‌کردند. چنین رویکردی امروز هم وجود دارد، اما در دهه‌ی ۱۹۹۰، سرورها به‌صورت فیزیکی طراحی و نصب می‌شدند.

بسیاری از سرورهای فیزیکی که برای کاربردهای متنوع تجاری پیکربندی می شدند، در دیتاسنترهای سرتاسر جهان به‌صورت متوقف و با فعالیت‌های جزئی حضور داشتند. حضور آن‌ها موجب مصرف انرژی و منابع دیگر می‌شد که هزینه‌های سرباری را برای شرکت‌ها ایجاد می‌کرد. حداکثر کارایی پردازنده‌‌ی سرور متوقف، بین یک تا پنج درصد بود و به‌نوعی بازدهی بسیار پایینی در آن‌ها وجود داشت. متخصصان به‌دنبال راهی برای بهره‌برداری هرچه بیشتر از ظرفیت‌های پردازشی رفتند. همین ایده، بهانه‌ی اولین سرویس و محصول VMware را ایجاد کرد.

اولین محصول VMware در سال ۱۹۹۹ متولد شد. البته محصول اول مخصوص سرور نبود و به‌عنوان یک نرم‌افزار جانبی به‌نام VMware Workstation معرفی شد. این محصول هنوز به‌عنوان یکی از برترین ابزارهای مجازی‌سازی شناخته می‌شود. اولین نمونه‌های آن، سرعت بسیار پایینی داشتند و برای راه‌اندازی یک ماشین مجازی، ۳۰ دقیقه زمان می‌بردند. البته اولین تلاش مهندسان VMware به‌هرحال نوعی اثبات ایده‌هایشان نیز بود. مهندسان VMware اولین محصول خود را به‌صورت هم‌زمان برای سیستم‌عامل‌های ویندوز و لینوکس ارائه کردند؛ رویکردی که در آن سال‌ها منحصربه‌فرد محسوب می‌شد.

بنیان‌گذارهای VMware

وال استریت ژورنال در توصیف اولین محصول VMware نوشت: «VMware انتخاب آزادی را به سیستم دسکتاپ شما می‌آورد». برنامه‌نویس‌های سرتاسر جهان رویکرد مثبتی نسبت به نرم‌افزار VMware داشتند و از اجرای سیستم‌عامل‌‌های گوناگون روی یک کامپیوتر شخصی، هیجان‌زده بودند. ۲،۲۶۰ دانشگاه، اولین نرم‌افزار VMware را خریداری کردند که در کنار دیگر فروش‌های شرکت، درآمد را به یک میلیون دلار رساند.

نسخه‌های متعدد ورک‌استیشن در گذر زمان

در سال‌های بعدی ESX و GSX در کنار هم توسعه یافتند تا اینکه GSX با سرویسی به‌نام Server جایگزین شد. ESX توسعه‌ی قابل توجهی داشت و پس از رسیدن به نسخه‌ی ۳/۵، با Virtual Server Center یا vCenter ادغام شد. ترکیب جدید به‌عنوان یکی از برترین ابزارهای مجازی‌سازی در سرور شناخته می‌شود.

VMware اولین پتنت رسمی خود را در سال ۲۰۰۲ ثبت کرد. پتنت آن‌ها «سیستم و روش مجازی‌سازی سیستم‌‌های کامپیوتری» نام داشت. سه نفر از بنیان‌گذاران، اسکات دوین، ادوارد باگنیون و مندل روزنبلوم به‌عنوان مختراعان پتنت مذکور شناخته شدند. امروز VMware بیش از ۱،۸۰۰ پتنت در دفتر ثبت پتنت آمریکا دارد و سازمان IEEE مجموعه‌ی پتنت‌های آن‌ها را به‌عنوان دومین مجموعه‌ی بزرگ و ارزشمند نرم‌افزاری می‌شناسد.

از ابزارهای کاربردی VMware که در ابتدای قرن ۲۱ معرفی شد می‌توان به vMotion اشاره کرد. این سرویس به کاربران امکان می‌داد تا یک وظیفه‌ی پردازشی را از یک سرور به دیگری منتقل کنند. در زمان جابه‌جایی، همه‌ی اپلیکیشن‌ها به فعالیت خود ادامه می‌دادند. امروزه توانایی جابه‌جا کردن ماشین‌های مجازی یکی از بخش‌های اصلی و یکپارچه در هر سیستم مجازی‌سازی محسوب می‌شود.

با ارائه‌ی ابزارهای متنوع مجازی‌سازی توسط VMware، کاربرد آن‌ها نیز به‌مرور در صنعت افزایش یافت. بازار پردازش به‌مرور متوجه ظرفیت‌های بالای مجازی‌سازی شد و روز‌به‌روز شرکت‌های بیشتری ابزارهای آن را آزمایش می‌کردند. برخی از شرکت‌ها تنها برای آزمایش کارایی‌های متنوع به مجازی‌سازی روی آوردند و برخی دیگر، سرورهای اصلی و پروداکشن خود را نیز با مجازی‌سازی مدیریت کردند.

از رخدادهای مهم دیگر در سال ۲۰۰۴، می‌توان به راه‌اندازی کنفرانس کاربران VMware به‌نام VMworld اشاره کرد. این کنفرانس در سال‌های بعد به‌مرور به بزر‌گ‌ترین گردهم‌آیی حوزه‌ی مجازی‌سازی و پردازش ابری تبدیل شد. اولین کنفرانس، ۱،۴۰۰ شرکت‌کننده داشت که سه‌برابر تعداد پیش‌بینی شده بود.

در سال ۲۰۰۵ تأسیس دفاتر VMware در کشورهای دیگر ادامه پیدا کرد و بنگلور، هند و چین میزبان شرکت نرم‌افزاری بودند. تا آن سال تعداد کارمندان به بیش از هزار نفر در سرتاسر جهان رسیده بود.

دسامبر ۲۰۰۷ و عرضه‌ی ESX 3.5 نقطه‌ی عطفی در ابزارهای مجازی‌سازی سرور VMware بود. آن‌ها محصول جدیدی به‌نام ESX Server ESXi edition یا ESXi عرضه کردند که کاربری مجازی‌سازی در لینوکس را بهینه‌تر می‌کرد. عبارت i در نام محصول جدید به‌عنوان اختصاری برای کلمه‌ی integrated استفاده شد که یکپارچگی ابزار جدید را با سیستم‌عامل نشان می‌داد.

ESXi نیاز به کنسول‌های سنتی نداشت و هیچ بخشی از لینوکس در آن نبود. ابزارهای کافی در سرویس جدید VMware ارائه می‌شدند تا یک آدرس شبکه‌ای ایجاد کرده و مدیریت سیستم را از راه دور ممکن کنند. مزیت ابزار جدید این بود که با حجم ۳۲ مگابایت، قابلیت نصب و اجرا از حافظه‌های فلش کوچک را هم داشت. چنین کاربردی تا آن سال‌ها در هیچ سرویس مجازی‌سازی دیده نشده بود.

لوگوی VMware تا سال ۲۰۰۲

در سال ۲۰۰۷، سرویسی برای مدیریت ماشین‌های مجازی معرفی شد. VMware سرویس جدید را Distributed Resource Scheduler یا DRS نامید که به کاربران امکان می‌داد تا قوانینی برای توزیع منابع فیزیکی بین ماشین‌های مجازی متعدد تدوین کنند.

شرکت سیسکو از بزرگ‌ترین فعالان صنعت شبکه، در سال ۲۰۰۸ همکاری کاربردی را با VMware شروع کرد. آن‌ها سرویسی به‌نام Nexus 1000V را توسعه دادند که به‌عنوان یک سوئیچ نرم‌افزاری مجازی کار می‌کرد. محصول مذکور به‌عنوان یک گزینه‌ی داخلی به زیرساخت‌های VMware اضافه شد.

لوگوی شرکت از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۹

در سال‌های پایانی دهه‌ی ۲۰۰۰، فهرست نرم‌افزارهای VMware کامل‌تر شده بود و شرکت به‌مرور خود را به‌عنوان نامی بزرگ در صنعت مشهور می‌کرد. از سرویس‌های آن زمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• VMware Fusion: ابزار مجازی‌سازی ورک‌استیشن برای مک
• VMware Workstation: ابزار مجازی‌سازی ورک‌استیشن برای ویندوز و لینوکس
• VMware Converter: ابزاری برای تبدیل اولیه‌ی ماشین‌های فیزیکی به ماشین‌های مجازی
• VMware ESX و ESXi: ابزارهای مجازی‌سازی سرور با سیستم‌عامل امبدد
• VMware Server: ابزار مجازی‌سازی مبتنی بر ویندوز
• VMware Virtual Center: برنامه‌‌ی مدیریتی برای مدیریت خوشه‌های سرور مجازی VMware ESX یا ESXi

سرویس VMware Server در ژانویه ی سال ۲۰۱۰ از فهرست خدمات شرکت خارج شد. درواقع از آن زمان مجازی‌سازی در بخش سرور تنها در دو سرویس ESX و ESXi ارائه شدند.

اولین دفتر VMware در بریتانیا

از سرویس‌های تأثیرگذار دیگر VMware در سال‌های پایانی دهه‌ی ۲۰۰۰ می‌توان به Virtual Desktop اشاره کرد. سرویس مذکور به‌نوعی شروع دوران تازه‌ای در مجازی‌سازی دسکتاپ محسوب می‌شد که دسکتاپ و اپلیکیشن‌ها را نه‌تنها به لپ‌تاپ‌ها و دیگر کامپیوترهای شخصی آورد، بلکه گوشی‌های هوشمند و دیگر دستگاه‌های موبایل هم از خدمات آن بهره بردند. پیاده‌سازی مستقیم این سرویس از فضای ابری، منجر به ساده‌سازی فرایندهای فناوری اطلاعات، کاهش هزینه‌های شرکتی، افزایش امنیت و انعطاف‌پذیری بیشتر در عملکرد مشتریان شد.

با ورود به دهه‌ی ۲۰۱۰، شرکت‌های بزرگ نرم‌افزاری متوجه تهدید‌های VMware برای محدوده‌ی سلطه‌ی خود شدند. تعدادی از آن‌ها شروع به توسعه‌ی ابزارهای مجازی‌سازی سخت‌افزار گرفتند که البته موفقیت چندانی نداشتند. VMware در آن زمان تنها شرکت معتبر با خدمات تجاری مجازی‌سازی بود. البته تلاش‌های هرچند ناموفق رقبا نشان داد که بازار مجازی‌سازی در حال بیدار شدن است.

پات گلسینجر، مدیرعامل VMware

از محصولات VMware که در آن سال‌ها عرضه شدند می‌توان به View اشاره کرد. VMware View رویکردی جدید در سیستم‌‌های دسکتاپ بود. تا آن زمان دسکتاپ برابر با ویندوز محسوب می‌شد که در یک ماشین فیزیکی مانند ورک‌استیشن یا لپ‌تاپ یا محیط‌های پردازشی سرور فعالیت می‌کند. به‌هرحال View ابزارهای جدیدی را در اختیار کاربران تجاری و خانگی گذاشت و به‌نوعی تعاریف دسکتاپ را تغییر داد.

در سال ۲۰۱۱ یکی از مهم‌ترین تغییرات VMware به رسانه‌ها اعلام شد. شرکت در کنفرانس کاربری خود به‌نام VMworld در لاس‌وگاس، ESX را به‌صورت کامل منسوخ و همه‌ی خدمات را به زیر چتر vSphere برد. vSphere در سال ۲۰۰۹ معرفی شده بود.

VMware هم مانند بسیاری از شرکت‌های بزرگ دنیای فناوری، فعالیت‌های خیرخواهانه را به وظایف اصلی خود اضافه کرده است. آن‌ها در سال ۲۰۱۰ VMware Foundation را تأسیس کردند که به کارمندان امکان مشارکت اجتماعی در جامعه‌ی محل فعالیت را می‌داد. یکی از رویکردهای اصلی VMware در بنیاد خیریه، به‌نام Citizen Philantropy نام‌گذاری شد که زمان، مهارت‌ها و توانایی‌های افراد را به سمت حوزه‌های کاربردی و مورد علاقه‌ی خودشان جهت‌دهی و تقویت می‌کند.

پات گلسینجر در کنار مایکل دل

VMware در سال‌های فعالیت، تحقیق و توسعه را به‌عنوان بخش مهمی از وظایف انتخاب کرده است. مراکز تحقیقی آن‌ها در بلغارستان، چین، هند و سرزمین‌های اشغالی از مراکز مهم توسعه‌ی خدمات نرم‌افزاری هستند. در سال ۲۰۱۱ یک مرکز بزرگ تحقیقاتی نیز در پونا هند تسیس شد که به‌صورت اختصاصی به توسعه‌ی پورتفولیوی شرکت در حوزه‌ی خدمات ابری می‌پردازد. با تأسیس آن مرکز، تعداد کارمندان در سرتاسر جهان به ۱۱ هزار نفر رسید.

در سال ۲۰۱۱، سرویسی به‌نام vCenter Operation منتشر شد که امروز به‌نام vRealize Operations شناخته می‌شود. سرویس مذکور امکان مدیریت همه‌ی بخش‌های عملکردی از اپلیکیشن‌ها تا زیرساخت را به کاربر می‌دهد. چنین سطحی از کنترل، به کاربران امکان می‌دهد تا عملیات IT را با سرعت و سهولت بیشتری انجام دهند و به‌نوعی کنترل ترکیبی زیرساخت‌های مجازی و ابری را ممکن می‌کند.

توسعه‌ی خدمات شبکه در سال‌های اخیر بخش مهمی از فرایندهای توسعه‌ای VMware را به‌خود اختصاص داده است. NSX سرویس جدیدی بود که مدل عملیاتی جدیدی را به راهکارهای شبکه اضافه کرد و تمامی بخش‌های شبکه را به ساختار نرم‌افزاری برد. از سرویس‌های مهم دیگر در جهت رویکرد SDDC می‌توان به vSAN اشاره کرد که در همان سال ۲۰۱۳ معرفی شد.

شروع همکاری با آمازون AWS

در سال ۲۰۱۳ یک اسپین‌آف در VMware رخ داد و بخشی از خدمات آن‌ها به‌صورت یک شرکت مجزا درآمدند. جنرال الکتریک از سرمایه‌گذاران شرکت جدید بود که به‌نام Pivotal Software فعالیت خود را شروع کرد. تمامی محصولات مرتبط با اپلیکیشن و توسعه‌دهنده‌ها، به شرکت جدید منتقل شدند. از میان آن‌ها می‌توان به Spring, tc Server, Cloud Foundry, RabbitMQ, GemFire و SQLFire اشاره کرد.

از خریدهای مهم دیگر VMware در سال‌های اخیر می‌توان به AirWatch اشاره کرد که با قیمت ۱/۵۴ میلیارد دلار د رسال ۲۰۱۴ خریداری شد. شرکت مذکور لقب بزرگ‌ترین خرید تاریخ VMware را به خود اختصاص داد و آن‌ها را به بازیگری مهم در صنعت مدیریت دستگاه‌های موبایل تبدیل کرد. این رویکرد به مشتریان سازمانی امکان می‌دهد تا مفهوم جدید BYOD یا همراه داشتن دستگاه‌های شخصی در محیط کار را بهتر توسعه دهند.

در سال ۲۰۱۵ یکی از بزرگ‌ترین فرایندهای خرید و ادغام در تاریخ فناوری رخ داد. شرکت دل در آن سال تصمیم به خرید EMC گرفت که سهام آن‌ها در VMware را هم شامل می‌شد. قیمت پیشنهادی ۶۷ میلیارد دلار بود و پس از اتمام، دل را به مجموعه‌ای از کسب‌وکارهای گسترده در حوزه‌ی رایانش تبدیل کرد.

پس از ادغام EMC با دل، VMware حدود ۸۰۰ نیروی کاری را تعدیل کرد و تعدادی از مدیران اجرایی هم استعفا دادند. از پیامدهای دیگر می‌توان به انحلال کل تیم توسعه‌ی Workstation و Fusion و اخراج تمامی توسعه‌دهنده‌های آمریکایی اشاره کرد. تحلیل‌گران در آن زمان پیش‌بینی کردند که تداخل فرهنگی در شرکت‌های دل، EMC و VMware موجب ترک سازمان از سوی بسیاری از کارمندان VMware خواهد شد. به‌هرحال هنوز زمان زیادی از خرید مذکور نگذشته است و نمی‌توان اظهارنظر قطعی درباره‌ی صحیح بودن آن پیش‌بینی‌ها داشت.

همان‌طور که گفته شد خدمات ابری از مهم‌ترین حوزه‌های فعالیت VMware هستند. آن‌ها در جدیدترین اقدام خود در سال ۲۰۱۶ با AWS وارد همکاری شدند و VMware Cloud on AWS تأسیس شد. سرویس جدید به تیم‌های IT امکان می‌داد تا منابع مبتنی بر ابر خود را با ابزارهای مشهور و کاربردی VMware مدیریت کنند.

VMware به‌عنوان شرکتی کوچک متشکل از پنج متخصص عاشق فناوری در یک آپارتمان شروع به کار کرد. امروز پس از گذشت بیش از ۲۰ سال، آن‌ها به یکی از نوآوران پیش‌گام در صنعت نرم‌افزارهای تجاری تبدیل شده‌اند. راهکارهای پردازشی، ابری، شبکه، موبایل و امنیت این شرکت، زیرساختی کامل و پربازده را برای بیش از ۵۰۰ هزار مشتری آن‌ها ارائه می‌کند. ساختار مجازی‌سازی که توسط VMware به جهان معرفی شد، به‌نوعی دنیای فناوری اطلاعات را متحول کرد و امروز به‌عنوان نیازی الزامی در ساختارهای IT شناخته می‌شود.

مهم‌ترین دسته‌بندی محصولات VMware، هایپروایزرها هستند. GSX اولین سرویسی بود که به‌صورت رسمی VMware را به‌دنیای هایپروایزر وارد کرد. از آن زمان دو نوع سرویس در این خانواده توسعه پیدا می‌کند که نوع اول مستقیما با سخت‌افزار ارتباط دارد و نوع دوم، به‌صورت هاست شده و به کمک سیستم‌عامل واسط اجرا می‌شود.

نرم‌افزارهای VMware یک پکیج سخت‌افزاری کامل را به‌صورت مجازی برای سیستم‌عامل میهمان فراهم می‌کنند. به‌عنوان مثال بخش‌های سخت‌افزاری ویدئو، شبکه و هارد دیسک به‌صورت کامل در سیستم‌عامل مجازی وجود دارند. با چنین رویکردی، ماشین‌های مجازی VMware کاملا پرتابل می‌شوند و سیستم‌عامل میهمان می‌تواند در هر سخت‌افزاری میزبانی فعالیت کند.

در توضیح کاربری ماشین‌های مجازی VMware باید بدانید که مدیر سیستم می‌تواند عملیاتی را در یک ماشین مجازی میهمان متوقف کند و پس از کپی کردن آن به سخت‌افزار دیگر، فرایند را ادامه دهد. همین رویکرد در ساختارهای سرور به‌نام vMotion ارائه می‌شود که در بخش‌های بالا معرفی شد.

سرویس‌های VMware رویکردی متفاوت با شبیه‌سازها دارند و سیستم‌عامل میهمان را با بازدهی بالاتر طراحی و توسعه می‌دهند. شبیه‌سازها، عملیات هر دستورالعمل پردازنده را یک‌به‌یک در ماشین هدف شبیه‌سازی می‌کنند. VMware رویکردی متفاوت دارد و شبیه‌سازی نمی‌کند. البته رویکرد آن‌ها در برخی مواقع در جابه‌جایی سیستم مجازی بین سخت‌افزارها با چااش روبه‌رو می‌شود. به‌عنوان مثال در جابه‌جایی بین پردازنده‌های ۶۴ بیتی اینتل و AMD یا جابه‌جایی بین سخت‌افزارهای گوناگون با تعداد هسته‌ی پردازنده‌ی متفاوت، چالش‌هایی ایجاد می‌شود.

• VMware Workstation در سال ۱۹۹۹ معرفی شد و اولین محصول شرکت بود. این نرم‌افزار به کاربران امکان می‌دهد تا سیستم‌عامل‌های متعدد x86 یا x64 را در یک کامپیوتر شخصی فیزیکی نصب و اجرا کنند. آخرین نسخه از آن به‌نام Workstation Pro 15.02 در نوامبر ۲۰۱۸ منتشر شد.
• VMware Fusion رویکرد بالا را برای کاربران مک فراهم می‌کند. این سرویس هماهنگی کاملی با دیگر ماشین‌های مجازی دارد که در محصولات دیگر VMware ساخته شده‌اند.
• VMware Workstation Player نرم‌افزار رایگان برای کاربردهای غیرتجاری است. البته کاربران تجاری می‌توانند با تهیه‌ی مجوز از آن استفاده کنند. این سرویس امکاناتی شبیه‌ و کمی کمتر نسبت به Workstation به کاربر ارائه می‌کند.

از خدمات VMware در حوزه‌ی سرور می‌توان به ESXi اشاره کرد که در بالا به تفصیل به آن پرداختیم. سرویس رایگان دیگر به‌نام VMware Server ارائه می‌شود که امکاناتی مشابه، اما کمتر دارد.

• VMware vRealize Suit پلتفرم مدیریت ابری مخصوص سرویس‌های ابری هیبرید
• VMware Go سرویس مبتنی بر وب با هدف راهنمایی کاربران در هر سطح از مهارت برای نصب و پیکربرندی VMware vSphere Hypervisor
• VMware Cloud Foundation ارائه‌دهنده‌ی راهکارهای آسان برای پیاده‌سازی و مدیریت سرویس‌های ابری در سیستم‌های یکپارچه‌ی SDDC
• VMware Horizon View زیرساخت مجازی دسکتاپ

در بخش‌های ذخیره‌سازی و قابلیت دسترسی، دو سرویس اصلی از سوی VMware عرضه می‌‌شوند که تاحدودی نیازهای کاربران را به‌صورت کامل در این بخش برطرف می‌کنند:

• VMware vSAN که قبلا به‌نام VMware Virual SAN شناخته می‌شد راهکاری با تدوین نرم‌افزاری است که در ESXi به‌صورت امبدد ارائه می‌شود. این سرویس در کنار vSphere در سرورهای استاندارد x86 اجرا می‌شود و یک راهکار زیرساخت فوق همگرا (HCI) را ارائه می‌کند. اپولین نسخه از سرویس در مارس ۲۰۱۴ منتشر شد و نسخه‌ی ۶/۶ عرضه‌شده در سال ۲۰۱۷، امکاناتی همچون رمزنگاری، محافظت محلی از داده در خوشه‌های سروری گسترده، تحلیل و بهبود کارایی درایوهای SSD را ارائه می‌کند.
• VMware Site Recovery Manager یک راهکار بازسازی پس از بحران محسوب می‌شود که توقف فعالیت احتمالی ماشین‌های مجازی را از بخش مدیریت مجزا، هدایت می‌کند.

VMware NSX به‌عنوان محصول مجازی‌سازی شبکه شناخته می‌شود که در کنار مفهوم SDDC شرکت، بازاریابی و به کاربران معرفی شد. فناوری موجود در این سرویس پس از خرید Nicira به زیرمجموعه‌ی VMware پیوست.

از محصولات اختصاصی کاربران موبایل می‌توان به Workspace One شااره کرد که دسترسی به اپلیکیشن‌ها و داده را برای کاربران موبایلی ممکن می‌کند. سرویس دیگر یک API به‌نام VIX یا Virtual Infrastructure eXtension است که مدیریت مبتنی بر اسکریپت یا مدیریت خودکار یک کامپیوتر مجازی را ممکن می‌کند. کاربران می‌توانند با استفاده از هریک از سرویس‌های Workstation، vSphere، Player یا خانواده‌ی Fusion، از API مذکور بهره ببرند.

VIX راهکارهای اتصال و هماهنگی را برای زبان‌های برنامه‌نویسی C, Perl, Visual Basic, VBscript و #C فراهم می‌کند.

علاوه بر موارد بالا، محصولات بسیار متنوع دیگری هم توسط VMware به بازار عرضه می‌شوند که فهرست کامل آن‌ها در وب‌سایت‌های منبع موجود است. غول مجازی‌سازی دنیای پردازش امروز با ۲۴،۲۰۰ کارمند در سرتاسر جهان فعالیت می‌کند. آخرین آمار مالی، درآمد آن‌ها را در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۹ میلیارد دلار بیان می‌کند.