۱۳ کاری که افراد خلاق و قدرتمند انجام نمی‌دهند

مطمئنا، قدرت ذهنی افراد در عملکرد آن‌ها تاثیرگذار خواهد بود و بر مواردی چون نگرش و رویارویی آن‌ها با ترس‌هایشان اثر بسزایی می‌گذارد.

"امی مورین" (Amy Morin) در کتاب خود با عنوان "۱۳ کاری که افراد دارای قدرت ذهنی بالا انجام نمی‌‌دهند" نوشته است که توسعه‌ی قدرت ذهن یک "رویکرد سه جانبه" است. چرا که به توانایی شما در کنترل افکار، رفتارها و احساسات مربوط می‌شود.

مورین فهرستی را فراهم کرده است که در آن به ۱۳ کاری اشاره می‌کند که افراد دارای ذهن قوی از آن‌ها اجتناب می‌کنند:

مورین می‌نویسد: "احساس تاسف برای خود، نوعی خودویرانگری به حساب می‌آید. غرق شدن در حسرت‌ها و اهداف نرسیده مانع تجربه‌ی یک زندگی سالم می‌شود." این کار به نوعی هدر دادن زمان است و با ایجاد احساسات منفی به روابط شما هم لطمه خواهد زد.

او می‌نویسد: "چنانچه قبول کنید که به اندازه‌ی کافی خوب هستید، از داشته‌های خود قدردانی خواهید کرد." در اینجا هدف این است که حس قدردانی را جایگزین حسرت و تاسف کنید.

معمولا افرادی که فاقد چارچوب‌های جسمی و روحی هستند، در مواجهه با مشکلات قدرت خود را نادیده فرض می‌کنند. شما نیاز دارید که به خاطر خودتان هم که شده روی پا بایستید و هر مسیری را که لازم است ادامه دهید. "اپرا وینفری" یک مثال بسیار معروف! در این وضعیت است.

پنج مرحله در تغییر وجود دارد؛ پیش از تفکر، تفکر، آماده شدن، اقدام و ثبات قدم.

گذراندن هر یک از این پنج مرحله دارای اهمیت است. تغییرات می‌توانند ترسناک باشند اما تعلل در ‌آن‌ها مانع رشد خواهد شد. مورین نوشته است: "هر چه بیشتر معطل کنید، رسیدن به آن سخت‌تر می‌شود."

این که همه چیز تحت کنترل باشد به ما احساس امنیت می‌دهد. اما این که فکر کنیم قدرت در اختیار گرفتن همه چیز را داریم می‌تواند به مشکل تبدیل شود. تلاش برای در کنترل گرفتن همه چیز به احتمال زیاد باعث احساس فشار و اضطراب خواهد شد.

از این رو سعی کنید به جای آن، استرس خود را مدیریت کنید و کنترل محیط اطراف خود را به دست بگیرید. تغییر تمرکز از مسائل خارج از کنترل می‌تواند باعث افزایش شادی، استرس کم‌تر، روابط بهتر، فرصت‌های جدید و موفقیت‌های بیشتر شود.

اغلب اوقات، با اهمیت دادن به قضاوت‌های دیگران درباره‌ی خود، خودمان را به زحمت و سختی می‌اندازیم. در حالی که راضی نگه داشتن همه فقط اتلاف وقت است. افرادی که مدام به دنبال راضی کردن بقیه هستند تحت سواستفاده قرار می‌گیرند. بنابراین ایرادی ندارد که عده‌ای از شما عصبانی یا حتی ناامید شوند. چرا که واقعا نمی‌توانید همه را راضی نگه دارید. پس ذهنیت راضی نگه داشتن همه را دور بیاندازید تا علاوه بر قوی‌تر شدن، اعتماد به نفس شما هم بیشتر شود.

مردم، اغلب از ریسک کردن واهمه دارند. این ریسک می‌تواند مالی، جسمی، عاطفی، اجتماعی یا مربوط به کسب و کار باشد. اما این موضوع به دانش و آگاهی هم ارتباط دارد. عدم آگاهی و دانش در مورد نحوه‌ی محاسبه‌ی ریسک منجر به افزایش ترس می‌شود.

از این رو برای تجزیه و تحلیل بهتر هر ریسک، این سوالات را از خود بپرسید:

چه هزینه‌های بالقوه‌ای وجود دارد؟

چه منافع بالقوه‌ای در کار خواهد بود؟

این ریسک چطور می‌تواند من را به هدف برساند؟

چه پیشنهادات دیگری وجود دارد؟

در بهترین حالت چه شرایطی پیش خواهد آمد؟

بدترین اتفاقی که ممکن است پیش بیاید چیست و چطور می‌توانم خطر بروز آن را کاهش دهم؟

در بدترین حالت ممکن، چه پیش خواهد آمد؟

آیا این تصمیم‌گیری در پنج سال آینده هم تاثیر خواهد گذاشت؟

گذشته‌ها گذشته است. هیچ راهی برای تغییر آنچه اتفاق افتاده است وجود ندارد و ماندن در آن نقطه، تنها اوضاع را بدتر می‌کند و اجازه نمی‌دهد تا از حال لذت ببرید و برای آینده برنامه‌ریزی کنید. از این رو نه تنها هیچ مسئله‌ای حل نمی‌شود بلکه می‌تواند افراد را دچار افسردگی کند.

البته فکر کردن به گذشته منافعی هم دارد. چرا که این امکان را فراهم می‌کند تا در مورد درس‌هایی که گرفته‌ایم تامل کنیم و مسائل را به جای احساساتی شدن، واقع‌بینانه بررسی کنیم. از طرفی ارزیابی یک وضعیت از دیدگاه‌های مختلف نتایج مفیدی ارایه خواهد کرد.

گاهی فکر و تامل می‌تواند شما را مطمئن کند که اشتباهات خود را تکرار نمی‌کنید. مهم است که بررسی کنید مشکل چگونه شکل گرفته است، چه کار می‌توانستید انجام دهید که این اتفاق به شکل بهتری بیافتد و در نهایت دفعه‌ی بعد چه اقدام متفاوتی انجام خواهید داد.

افرادی که قدرت ذهنی بالایی دارند، مسئولیت اشتباهات خود را می‌پذیرند و با تهیه‌ی یک برنامه‌ریزی مکتوب، از تکرار آن در آینده جلوگیری می‌کنند.

رنجش مانند آتش زیر خاکستر است که محتوای آن پنهان باقی مانده است. تمرکز بر موفقیت فرد دیگر راه شما را مسدود نمی‌کند و انحرافی بر مسیر شما وارد نخواهد کرد.

اگر حواس‌تان مدام به دستاوردهای دیگران باشد، حتی اگر به موفقیت هم برسید احساس رضایت نخواهید داشت. حتی ممکن است استعدادهای خود را نادیده بگیرید و ارزش‌های خود را رها کنید.

موفقیت یک فرآیند سریع و فوری نیست. از طرفی تقریبا همیشه یک مانع شکست در برابر پیروزی شما وجود دارد. در این میان افراد معروف زیادی وجود دارند که قبل از موفقیت‌شان کتاب ‌آن‌ها توسط ناشرهای مختلف رد شده است یا صلاحیت ‌آن‌ها زیر سوال رفته است.

اگر شکست از نگاه شما غیر قابل قبول است یا فکر می‌کنید که به اندازه‌ی کافی خوب نیستید، فاقد یک ذهن قدرتمند هستید. در واقع ایستادن پس از زمین خوردن، شما را قوی‌تر خواهد کرد.

ایجاد زمانی برای تنها بودن نه تنها یک تجربه‌ی ارزشمند است، بلکه شما را در رسیدن به اهدافتان کمک خواهد کرد. وقتی از لحاظ ذهنی، قدرتمند باشید نیاز به زمان‌هایی دارید که رها از مشغولیت‌های روزمره، بر رشد خود تمرکز کنید.

مورین در کتاب خود بعضی از مزایای تنهایی را برشمرده است:

تنهایی در دفتر کار می‌تواند بهره‌وری را افزایش دهد.

زمان تنهایی ممکن است حس همدلی را در شما افزایش دهد.

در تنهایی بعضی از جرقه‌های خلاقیت زده می‌شوند.

مهارت‌های زمان تنهایی برای سلامت روان مفید هستند.

تنهایی باعث تجدید قوا می‌شود.

خیلی راحت است که تمام ناکامی‌ و شکست‌های خود را به گردن جهان بیاندازیم، اما حقیقت این است که هیچ کس استحقاق هیچ چیزی را ندارد مگر آن را به دست آورد.

قرار نیست زندگی عادلانه باشد. از این رو عجیب نیست که بعضی از مردم موفقیت و شادی بیشتری نسبت به بقیه تجربه می‌کنند و این به معنای بد تا کردن دنیا با شما نیست. نکته‌ی کلیدی در این میان این است که روی تلاش‌های خود تمرکز کنید، انتقاد را قبول کنید، نقص‌های خود را بپذیرید و به فکر تلافی کردن نباشید. این را هم بدانید که مقایسه کردن خود با دیگران تنها شما را ناامید خواهد کرد.

اگر می‌خواهید به تمام پتانسیل‌های خود برسید، باید انتظارات شما واقع‌بینانه باشد و درک کنید که موفقیت یک شبه حاصل نمی‌شود. افرادی که قدرت ذهن پایینی دارند، اغلب در رسیدن به نتیجه بی‌تابی می‌کنند. آن‌ها توانایی‌های خود را دست بالا می‌گیرند و در عوض زمان رسیدن به نتیجه را کوتاه فرض می‌کنند. از این رو انتظار دارند که در کوتاه مدت به نتیجه برسند.

در صورتی که باید "چشم به‌راه پاداش" بود و بی‌وقفه به سمت اهداف بلند مدت حرکت کرد. مطمئنا شکست در طول راه وجود خواهد داشت اما اگر میزان پیشرفت خود را مد نظر داشته باشید و چشم‌انداز مسیر را در نظر بگیرید، موفقیت امری قابل دستیابی خواهد بود.