۲۱ نکته‌ ای که در رابطه با افزایش حقوق نباید عنوان کنید

مذاکره درباره‌ی حقوق و دستمزد، هنری است که باید در خودتان پرورش دهید؛ فرقی نمی‌کند که در حال تقاضای یک شغل جدید باشید یا کارمندی هستید که می‌خواهید پس از مدتی حقوق‌تان افزایش پیدا کند.

مبارزه، یک بخش اساسی در مذاکره درباره‌ی حقوق و مزایا است. شما می‌خواهید تا آنجا که ممکن است حقوق خود را افزایش دهید. از طرفی سازمان شما می‌خواهد تا آنجا که جا دارد، پول کم‌تری به شما بدهد. در اینجا درگیر یک فرایند پیچیده، استرس‌زا و نفس‌گیر هستیم.

در واقع، مهم است که در هر مذاکره‌ای که برای افزایش حقوق دریافتی خود شرکت می‌کنید، نهایت تلاش خود را بکنید.  افراد موفق به‌خوبی می‌دانند که چطور این موقعیت‌های استرس‌زا را مدیریت کنند. در مقابل افراد ناموفق صحبت‌هایی در مذاکره می‌کنند که برگ برنده را از آن‌ها می‌گیرد.

در ادامه به ۲۱ پاسخی که می‌تواند نتیجه‌ی مذاکره‌ی شما را نقش بر آب کند، می‌پردازیم:

به خاطر داشته باشید که در حال مذاکره هستید. پس مراقب باشید که همان اول کار، شانس خود را از بین نبرید.

هرگز اولین رقم مورد نظر خود را پیشنهاد ندهید. چرا که این یک استراتژی واقعا وحشتناک است. شما از اول هم برای بحث و مذاکره وارد اتاق شده‌اید. یک استراتژی خوب در مذاکره آن است که به کارفرما اجازه دهید رقم پیشنهادی خود را قبل از شما ارائه دهد. از این رو موقعیتی برای شما فراهم می‌شود که با توجه به رقم پیشنهادشده، برای افزایش آن چانه‌زنی کنید.

هیچ‌وقت چنین پاسخی ندهید چرا که نوعی توهین به کارفرما به حساب می‌آید؛ حتی اگر حقوق یا دستمزد پیشنهادشده از نظر شما خنده‌دار یا ناامیدکننده باشد. فراموش نکنید که افراد موفق بدون بی‌ادبی، مخالفت خود را عنوان می‌کنند.

حتی اگر این ادعا واقعیت دارد، از این اهرم برای تحت فشار قرار دادن کارفرما استفاده نکنید. تمرکز شما روی پیشنهاد فعلی باشد و درباره‌ی آن بحث کنید. اگر هم این ادعا ساختگی است، صد در صد از این تاکتیک اجتناب کنید. چرا که با این ادعای دروغ، ناخواسته خود را به دردسر می‌اندازید. ممکن است مسئول استخدام، استادانه جزئیاتی را از شما بپرسد که از پس پاسخ به آن‌ها بر‌نیایید.

در مذاکره باید انعطاف‌پذیر باشید و همیشه پیشنهاد دومی در مقابل پیشنهاد نه‌چندان خوشایند طرف مقابل ارائه دهید. با «نه» گفتن، به‌سرعت درهای گفت‌وگو را می‌بندید.

گفتن این گونه عبارات شبیه تهدید به نظر می‌رسد و باب گفت‌وگو را می‌بندد. چنین پاسخ‌هایی، از نظر کارفرما پذیرفته‌شده نیستند و در نهایت باید خود را برای ترک جلسه آماده کنید.

درست است که درخواست پول بیشتر تقاضای ساده‌ای نیست؛ اما گفتن عباراتی چون «از این درخواست متنفرم» یک دروغ محض است. به‌علاوه، مقدمه‌چینی وحشتناکی در مذاکره به حساب می‌آید.

هرگز نباید بگویید که به‌علت بدهی یا هزینه‌های زندگی خود، به این میزان حقوق احتیاج دارید. مسائل شخصی خود را در مذاکره دخیل نکنید؛ بلکه بیشتر روی شایستگی‌های خود تمرکز کنید.

هرگز از شایعات بی‌اساس در مذاکره‌ی خود استفاده نکنید و به هیچ عنوان وارد بحث مقایسه‌ی خود با دیگران نشوید. چرا که این یک اقدام غیرحرفه‌ای است و فقط افراد ناموفق از آن استفاده می‌کنند.

از عبارت‌هایی مثل «من فکر می‌کن»، «شاید» یا هر واژه‌ای که بیانگر نامطمئن بودن است، استفاده نکنید. همیشه با اطمینان صحبت کنید.

این اشتباه تازه‌کارها است؛ چرا که در نهایت حقوق شما پایین‌ترین مبلغ پیشنهادی‌تان خواهد شد.

اعتماد به نفس داشته باشید. اگر برای خود و کارتان ارزش قائل هستید، نیازی به عذرخواهی برای درخواست حقوق بیشتر ندارید.

از کلمات بی‌ادبانه، توهین‌آمیز و بیش از حد عامیانه در حضور کارفرما خودداری کنید. استفاده از این نوع الفاظ نوعی بی‌احترامی به کارفرما به حساب می‌آید و در نهایت ممکن است کارفرما تصمیم بگیرد که صلاحیت کار کردن با تیم کاری‌اش را ندارید.

البته که در مذاکره‌ی دستمزد باید به ارزشمندی کار خود اشاره کنید؛ اما سعی کنید که بیان خود را با روش جذاب‌تری ابراز کنید، تا متکبر و پرمدعا به نظر نرسید. افراد موفق قادر هستند که بدون تکبر، ارزشمندی‌های خود را بیان کنند.

نه! از این حرف‌ها نزنید. هدف شما آن است که در مذاکره صریح، مؤدب و مختصر باشید تا این‌طور نتیجه‌گیری شود که عضو ارزشمند و لایقی در تیم هستید.

هم منصفانه است و هم نیست. افراد موفق در مذاکره‌هایی از این قبیل، مسلح به میدان می‌روند و دانشی قوی از وضعیت حقوق دیگر شرکت‌ها، شغل و مسائل پیرامون محل کار دارند. اگر پیش از موعد تحقیقات لازم را نکنید، جمله‌ی «منصفانه است» در مرور زمان به «اصلا عادلانه نیست» تبدیل خواهد شد.

طبیعتا نمی‌خواهید ذهنیت بدی از خود در ذهن سایر ایجاد کنید؛ حتی وقتی که قصد دارید مذاکره‌ی نفس‌گیری داشته باشید. سعی کنید پشت میز مذاکره با نگرش مثبت و خوشایند ظاهر شوید. در این حالت است که هر دو طرف می‌توانید راسخ و مؤدب باشید.

شاید صحبت صادقانه در مواقعی فضای سخت را لطیف‌تر کند؛ اما این شگرد در جلسه‌ی مذاکره‌ی حقوق جواب نمی‌دهد. چرا که این کار، نوعی باج‌گیری احساسی از کارفرما به نظر می‌رسد.

همه می‌خواهند حقوق‌شان زیادتر شود. اما گاهی اوقات برگ برنده‌ای در دست ندارید. البته این به آن معنا نیست که در مذاکره تسلیم شوید. اگر امکان افزایش حقوق وجود ندارد، روی موارد دیگری چون افزایش زمان تعطیلات، فرصت‌های آموزشی یا مزایای اضافی بحث کنید و با یک ذهنیت بازنده کنار نکشید.

کاملا معقول- و حتی هوشمندانه- است که اگر موقعیت‌های شغلی بهتری در اطراف خود دارید، آن‌ها را هم مد نظر قرار دهید. اما از چنین جملات تهدیدآمیزی در مذاکره‌های خود استفاده نکنید؛ چرا که نتیجه‌ی عکس خواهد داد.

چنانچه در هر جا از مذاکرات، نظر خاصی نداشته باشید؛ طرف مقابل نتیجه را به نفع خود پیش خواهد برد. پس با تحقیقات در مذاکره ظاهر شوید تا بتوانید با اعتماد به نفس در هر مورد، بحث و گفت‌وگو داشته باشید.