راهنمای رشد سریع استارتاپ در مراحل اولیه

زمانی که در مورد موضوعاتی مثل مدیریت، ساختارها، نوآوری و مقیاس‌پذیری تصمیم‌گیری می‌کنید، انتخاب‌های ضعیف شما را به عقب برمی‌گردانند و مانع از پیشرفت شما می‌شوند. از طرف دیگر انتخاب‌های درست و هوشمندانه به استارتاپ کمک می‌کنند برای تمام چالش‌های پیش رو آماده شود.

طبق تعریف، یک استارتاپ زیرک و پویا، سازمانی است که می‌تواند سریع و مؤثر به فرصت‌ها و تهدیدهای داخلی و خارجی (تجاری، قانونی، تکنولوژیکی، اجتماعی، اخلاقی یا سیاسی) واکنش نشان بدهد.

در اغلب موارد زیرکی (Agile) یک استارتاپ را با ویژگی‌هایی مثل سریع العمل بودن؛ واکنش‌های فوری، انعطاف‌پذیری، پذیرش تغییرات و درک نیازهای مشتری می‌شناسند؛ اما اولویت دادن به این موضوع در کسب‌وکار، ساده نیست. برخی از فرآیندهای تصمیم‌گیری در مورد اهداف اصلی شرکت، به تأمل و تدبیر بیشتری نیاز دارند. اگر به گذشته و مراحل اولیه‌ی کسب‌وکار کارآفرینان و بنیان‌گذاران موفق نگاه کنید، متوجه می‌شوید که اگر زیرسازی زیرکانه، سریع و هوشمندانه‌تری داشته باشید، موفقیت‌های پایدارتری تجربه خواهید کرد.  

با این مقدمه، برخی از نکاتی را که به پویایی و فراست استارتاپ شما کمک می‌کنند بررسی می‌کنیم:

اگر ساختار پروسه‌های عملیاتی را بیش‌ازحد سازمان‌دهی کنید، تقریباً غیر ممکن است که استارتاپ سریعی داشته باشید. هرچه تشکیلات مفصل‌تری داشته باشید، سلسله‌مراتب بیشتر و زنجیره‌ی فرمان طولانی‌تری هم خواهید داشت. هر تصمیمی که اتخاذ می‌شود باید از فیلتر چندین شخص یا گروه بگذرد. درنتیجه تصمیمات به آهستگی عملی می‌شود و تغییرات کمتری رخ می‌دهد.

اگر می‌خواهید کسب‌وکار سریعی داشته باشید، باید این سلسله‌مراتب را حذف کنید و به یک ساختار ساده برسید. جریان آزاد اطلاعات و ارتباطات را در اولویت قرار دهید و به گروه‌های مختلف اجازه بدهید در فرایندهای تصمیم‌گیری استقلال نسبی داشته باشند.

بسیاری از کارآفرینان بر این باورند که چابکی و سرعت یک استارتاپ به‌ قدرت واکنش فوری در برابر رخدادها بستگی دارد. البته این حرف تا حدودی درست است؛ اما امروزه اغلب کسب‌وکارهای پویا با رویکردی پیش‌گویانه حرکت می‌کنند.

به‌عنوان‌ مثال مدیرعامل شرکت را در نظر بگیرید. وقتی یک سازمان تکنیک‌های بهینه‌سازی جدیدی امتحان می‌کند، به‌طور متوسط پس از ۶۰ تا ۹۰ روز نتایج آن را بررسی و درجه‌بندی و بر اساس این نتایج، پروسه‌ها را اصلاح می‌کند.

اغلب اوقات این روش خوب جواب می‌دهد؛ اما سرعت روند کار را پایین می‌آورد. در عوض سیستم پیش‌بینی کننده، اجازه می‌دهد بهینه‌سازی‌ها اجرا شوند و بعد در عرض چند ساعت نتایج را با معیارهای مورد نیاز می‌سنجند. درصورتی‌که نتایج حاصل‌شده با پیش‌بینی‌ها سازگار باشند، بهینه‌سازی با سرعت بیشتری ادامه پیدا می‌کند.

چرخه‌ی ساخت، سنجش، یادگیری در حقیقت یک حلقه‌ی بازخورد است که پروسه‌ی بهره‌گیری از دانش و تحولات محصول و عملیات کسب‌وکار را سریع‌تر و کارآمدتر می‌کند. همان‌طور که از نام آن پیدا است، این حلقه شامل سه مرحله‌ی اصلی است. هدف این است که یک محصول اولیه بسازیم، نتایج را اندازه‌گیری کنیم و دریابیم که آیا باید این پروسه را ادامه دهیم یا خیر.

لازم نیست همیشه از این مدل استفاده کنید، اما اغلب اوقات این الگو به شما کمک می‌کند. در نظر داشته باشید که یک استارتاپ سریع، برنامه‌ریزی می‌کند که بدون اتلاف منابع، خود را از نقطه‌ی A به نقطه‌ی B برساند. زمانی که به نقطه‌ی B  دست پیدا کرد، با هوشمندی و بر اساس نتایج حاصله به حرکت خود ادامه می‌دهد.

هزاران راه مختلف برای رسیدن به موفقیت وجود دارد. اما یک استارتاپ سریع و هوشمند، از مراحل اولیه‌ی کار، اولویت‌بندی‌های خود را مشخص می‌کند. هرچه زیرک‌تر باشید، راحت‌تر با تغییرات سازگار می‌شوید و در زمان مناسب، مقیاس‌پذیری شما آسان‌تر خواهد بود.

اگر کسب‌وکارتان را قبلاً تأسیس کرده‌اید، هنوز هم می‌توانید با درس گرفتن از فرصت‌هایی که پشت سر گذاشته‌اید، رویکردهای خود را تنظیم و بازسازی کنید. نتایج را به‌دقت بررسی کنید و تصمیم بگیرید آیا هنوز هم می‌خواهید راه فعلی را ادامه دهید یا خیر.