خیال پردازی نشانه ای از هوش بالای افراد است

اگر شما هم از افرادی هستید که مدام در خیال‌پردازی‌های خود غرق می‌شوید، بی‌تردید با مشکلات عدم تمرکز مواجه شده‌اید. مثل زمانی که دبیر ریاضی مدرسه می‌گفت :«حواستان کجا است؟» یا «توی باغ هستید؟» ممکن است دوست یا همکارتان، وقتی به‌جایی خیره شده‌اید و در افکار خود به سر می‌برید، دستش را جلوی صورت شما تکان داده باشد و با شوخی گفته باشد: «کجایی؟»

بااین‌حال ممکن است این رؤیاپردازی‌ها، بیشتر از این‌که بی‌علاقگی شما را به حساب و مثلثات یا بعدها جلسات کاری اداره نشان دهد، نمودی از ویژگی دیگری باشد. مطالعات علمی جدید نشان می‌دهند که توانایی خیال‌پردازی انسان‌ها، درواقع نشانه‌ای از هوش هیجانی آن‌ها است.

ظرفیت فکری افرادی که ذهن بسیار کارآمدی دارند، بیش از این است که بتوانند حواس خود را از سرگردانی بازدارند.

یک ذهن بزرگ، در حواشی افکار بسیار زیادی پرسه می‌زند

کاملاً منطقی است. اگر مغز شما نمی‌تواند بیش از ۱۵ دقیقه روی یک مسئله‌ی خاص متمرکز بماند، شما به چیزی بیش از زمزمه‌های مسئول حسابداری اداره نیاز دارید تا از خیالات خود بیرون بیایید. بااین‌حال تیم شوماخر برای اثبات رابطه‌ی هوش عاطفی و خیال‌پردازی، تحقیقات بیشتری انجام داد.

آن‌ها مغز ۱۰۰ نفر از داوطلبان را با دستگاه MRI اسکن کردند. در مرحله‌ی اول، از داوطلبان خواسته شد روی یک نقطه‌ی خاص متمرکز شوند تا محققان متوجه شوند مغز آن‌ها در حالت استراحت، چگونه عمل می‌کند. آن‌ها همچنین هوش موضوعی و خلاقیت این افراد را ارزیابی کردند و از آن‌ها پرسیدند که هرروز چه میزان سرگردانی ذهنی تجربه می‌کنند.

محققان دریافتند که هوش و خلاقیت بالای این افراد، با خیال‌پردازی آن‌ها رابطه‌ای مستقیم دارد. اما وقتی به جواب اسکن‌های MRI نگاه می‌کنیم، این نتایج جالب‌تر هم می‌شود: افراد خیال‌پرداز نه‌تنها در تست‌ IQ بهتر عمل می‌کنند، بلکه در اسکن‌ها نیز مغز آن‌ها کاراتر نشان داده می‌شود.

داده‌های بیشتر محققان را به این باور رساند که بسیاری از سرگردانی‌های ذهنی، نتیجه‌ی بی‌توجهی افراد نیست؛ بلکه به‌ این‌ علت است که افراد باهوش برای درک رخدادهای اطرافشان، به توجه کمتری نیاز دارند. به همین دلیل آن‌ها ظرفیت ذهنی مازاد خود را صرف امور دیگری نظیر برنامه‌ریزی برای تعطیلات یا رؤیاپردازی در مورد ایده‌ی یک کسب‌وکار جدید می‌کنند.

شوماخر اظهار داشت:

اغلب مردم خیال‌پردازی یا سرگردانی ذهنی را به‌عنوان پدیده‌ای منفی در نظر می‌گیرند. شما سعی می‌کنید به موضوعی توجه کنید و نمی‌توانید. داده‌های ما نشان می‌دهد که این موضوع همیشه درست نیست. اغلب این افراد مغز کارآمدتری دارند.

شاید این یافته‌ها یادآور فیلم‌هایی باشد که در آن‌ها یک پروفسور نابغه در افکار خود غوطه‌ور شده است؛ ولی هنگامی‌که به کمک او نیاز پیدا می‌کنند، به دنیای واقعیت بازمی‌گردد.

بنابراین دفعه‌ی بعد که مسئول حسابداری یا رئیستان به شما یادآوری می‌کند که در یک جلسه‌ی کاری خسته‌کننده، روی موضوع مورد بحث متمرکز نبوده‌اید، ناراحت نشوید. عدم تمرکز نشان‌دهنده‌ی بی‌توجهی نیست بلکه شاید مؤید هوش بالای شما باشد.