استارتاپ‌هایی که برای جلوگیری از نابینایی فعالیت می‌کنند

افرادی نابینا یا کسانی که دچار اختلال در بینایی شده‌اند، هنوز هم می‌توانند به بازگشت سلامتی خود امیدوار باشند؛ زیرا امروزه استارتاپ‌های زیادی در این زمینه فعالیت می‌کنند. شرکت تولیدکننده‌ی پوشاکی که تمام درآمد خود را صرف تحقیق در مورد نابینایی می‌کند و استارتاپ‌هایی که در زمینه ایمپلنت، تزریقات و کمک به بینایی از طریق واقعیت مجازی فعالیت می‌کنند، نشان می‌دهند که هنوز هم می‌توان به درمان نابینایی امید داشت.

آیا تا به حال با خودتان فکر کرده‌اید از دست دادن کدام یک از حواس پنج‌گانه بدتر است؟ مطمئنا پاسخ بسیاری از افراد به این سؤال، بینایی است. در حال حاضر نابینایی یعنی زندگی کردن در دنیایی بدون نور، ۱۱ میلیون نفر از مردم آمریکا را تحت تأثیر قرار داده است. این افراد به نوعی بیماری چشمی AMD یا ماکولار دجنریشن مبتلا شده‌اند و پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال ۲۰۵۰ به ۲۲ میلیون نفر برسد. ویتامین‌ها و مسکن‌ها راه درمان این بیماری هستند؛ اما بهبود کامل بیمار را تضمین نمی‌کنند.

بیماری AMD باعث نابینایی افراد بالای ۵۵ سال می‌شود؛ اما این به این معنا نیست که خطر نابینایی جوان‌‌ترها را تهدید نمی‌کند. JMD نوعی بیماری ارثی و نادر است که کودکان و نوجوانان به آن مبتلا می‌شوند. استارگارد یا بیماری ژنتیکی شبکیه روی دید مرکزی تأثیر می‌گذارد و معمولا از سنین کودکی و جوانی آغاز می‌شود. رتینیت پیگمنتوزا (Retinitis pigmentosa) یا RP بیماری ژنتیکی دیگری است که می‌تواند دید فرد را در سن ۴۰ سالگی از بین ببرد. این بیماری بسیار نادر و از هر چهار هزار نفر، یک نفر به آن مبتلا است. خبر خوب این است که کارآفرینان زیادی در سراسر دنیا برای درمان نابینایی فعالیت می‌کنند. نکته‌ی جالب این است که هرکدام از استارتاپ‌ها با روش متفاوتی برای مقابله با نابینایی تلاش می‌کنند. در ادامه‌ی این مقاله‌ی زومیت به معرفی پنج مورد از آن‌ها می‌پردازیم.

این شرکت در حال تولید نوعی ایمپلنت از جنس پروتئین برای درمان بیماری AMD و RP است. ایمپلنت‌های شرکت LambdaVision پشت شبکیه‌ی چشم وارد می‌شوند و جایگزینی برای عملکرد سلول‌های آسیب‌دیده‌ی چشم هستند. این شرکت آزمایش‌های خود را از اکتبر سال گذشته روی حیوانات آغاز کرد. ایمپلنت‌ها نوعی غشای نازک و انعطاف‌پذیر از جنس پروتئین هستند و در مرکز آزمایشگاهی این شرکت تولید شده‌اند. پروتئین باکتریورودوپسین (bacteriorhodopsin) از یک میکروب آب شور به نام Halobacterium salinarum گرفته شده است که می‌تواند نور را به انرژی تبدیل کند. ساخت هر ایمپلنت با داربستی از جنس الیاف پلی‌استر آغاز و وارد محلول پروتئین می‌شود. سپس چند ثانیه در معرض هوا قرار می‌گیرد تا خشک شود و دوباره وارد محلول می‌شود. این عمل ۲۰۰ بار تکرار می‌شود تا درنهایت غشای نازکی با ضخامت یک میلی‌متر تولید شود. برای هریک از سه ایستگاه روباتیک شرکت LambdaVision، بین دو تا سه روز طول می‌کشد تا یک ایمپلنت ساخته شود. هدف شرکت، درمان بیمارانی است که بینایی خود را به‌طور کامل از دست داده‌اند. بازاری که برای بیماری PR در نظر گرفته شده است حداقل ۱.۵ میلیارد دلار ارزش دارد. این شرکت در سال ۲۰۱۴ حدود ۲۲۵ هزار دلار سرمایه جذب کرد و بودجه‌ی آن در حال حاضر به ۲.۴ میلیون دلار رسیده است.

Ichor Therapeutics یک استارتاپ ایتالیایی مبتنی بر بیوتکنولوژی است که برای درمان بیماری‌های AMD و JMD تلاش می‌کند. آنزیم‌های مشتق‌شده‌ی این شرکت از منابع مختلفی گرفته شده‌اند و قابلیت تزریق دارند. نتایج اولیه‌ی شرکت نشان می‌دهد این روش درمان می‌تواند بیماری AMD را در مراحل اولیه، میانی و آخرین مرحله درمان کند. درحالی‌که سایر روش‌های درمان تنها مراحل آخر بیماری را هدف قرار داده‌اند و این باعث می‌شود بیماران زیادی از خدمات درمانی محروم شوند. میلیون‌ها نفر با روش درمانی این شرکت می‌توانند بینایی خود را حفظ کنند یا دوباره به دست بیاورند. Ichor Therapeutics در حال ارزیابی ایمنی و کارایی این روش درمان روی موش‌هایی است که به بیماری AMD مبتلا هستند و بیش از ۳.۲ میلیون دلار از طرف مؤسسات سرمایه‌گذاری و دولت سرمایه جذب کرده است.

شرکت Cell Cure Neurosciences در حال توسعه‌ی روشی برای تزریق سلول‌های مخاطی رنگ‌دانه‌ی شبکیه (PRE) است. این مواد از سلول‌های بنیادی پلورپوفنت و با استفاده از تکنولوژی خاصی تولید شده‌اند و برای فعالیت کاری سلول‌های فتورسپتور (سلول‌های گیرنده نور) ضروری هستند.

مدیرعامل این شرکت می‌گوید با افزایش سن، PRE-ها از بین می‌روند و این باعث می‌شود سلول‌های فتورسپتور به مواد مغذی و رنگ‌دانه‌های لازم برای عملکرد خود دسترسی نداشته باشند. سلول‌های فتورسپتور مدت زمان کوتاهی در این شرایط دوام می‌آورند و غیر قابل بازگشت هستند. هدف شرکت این است که برای اولین بار سلول‌های PRE را پیوند بزند تا فتورسپتورهای زنده را نجات دهد و روند بیماری را از بین ببرد.

شرکت Cell Cure Neurosciences در حال انجام آزمایش‌های بالینی برای درمان AMD پیشرفته است و تأییدیه‌ی اداره غذا و داروی آمریکا را نیز دریافت کرده است.

GiveVision یک استارتاپ انگلیسی است که با ترکیب واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، وسیله‌ای برای کمک به افراد دارای اختلال بینایی اختراع کرده است. این استارتاپ تا به حال نامزد و برنده‌ی جوایز معتبری شده است. دستگاه اختراع‌شده توسط این شرکت SightPlus نام دارد و نور را به بخش‌هایی از چشم که هنوز از کار نیفتاده‌اند می‌تاباند تا تصویر واضح‌تری از دنیای اطراف را به بیمار را نشان دهد و دید آن‌ها را بهبود ببخشد. این دستگاه قابلیت نزدیک کردن ذره‌بین‌ها و دور کردن تلسکوپ‌ها را با هم ترکیب کرده است و در اپلیکیشن‌های مرتبط با کتاب‌خوانی، تماشای تلویزیون و تشخیص چهره به بیمار کمک می‌کند دید بهتری داشته باشد. طراحی این دستگاه به‌گونه‌ای است که نمی‌تواند هنگام راه رفتن و رانندگی استفاده شود. هدف بعدی استارتاپ این است که اندازه‌ی SightPlus را کوچک کند و ظاهری مانند عینک‌های گوگل به آن بدهد. این استارتاپ ۵۰۰ هزار پوند سرمایه جذب کرده است و در سال ۲۰۱۸ به بازار وارد می‌شود. این استارتاپ همچنین قصد دارد بازار آمریکا را هدف قرار دهد.

این شرکت که «دو برادر نابینا» نام دارد فعالیتی برای پیدا کردن درمان نابینایی انجام نمی‌دهد؛ اما تمام سود شرکت را برای پیدا کردن درمانی برای بیماری JMD وقف می‌کند. این شرکت تنها با هدف اختصاص بودجه برای تحقیق در مورد پیدا کردن راه حلی برای درمان نابینایی بنیان‌ گذاشته شده است و از این طریق سهم خود را برای پیدا کردن درمان انجام می‌دهد. دو برادری که این شرکت را بنیان‌گذاری کرده‌اند یعنی برایان و بردفورد به بیماری JMD مبتلا شده‌ و بینایی خود را از دست داده‌اند. پوشاک تولیدی این شرکت جنس خاصی دارد و بسیار نرم است؛ به‌طوری که بعد از لمس کردن آن متوجه بافت خاص و متفاوت آن خواهید شد.