تمایزاتی که سبب برتری درون‌گراها می‌شود

تقریبا بیش از یک سوم جمعیت جهان در دسته‌ی افراد درون‌گرا قرار می‌گیرند. درون‌گراها، افرادی هستند که در محیط‌های آرام بهترین عملکرد را دارند. در مقابل، برون‌گراها کسانی هستند که در اثر تحرکات مختلف بیشترین عملکرد را پیدا می‌کنند. اگر شما در یکی از این دسته‌ها قرار می‌گیرید، حتما می‌دانید زندگی و کار کردن با افرادی که متفاوت از شما هستند، چقدر مشکل است. در این مقاله به نکاتی اشاره خواهیم کرد که افراد برون‌گرا باید در مورد گروه مقابل بدانند.

مانند بقیه‌ی افراد، درون‌گراها افکار زیادی در موارد مختلفی دارند. در اغلب موارد و در جلسات متعدد، این افراد خواهان مباحثه هستند اما افرادی که زیاد در جمع صحبت می‌کنند، اجازه‌ی شرکت در بحث را به آن‌ها نمی‌دهند. هنگامی که در گروه هستید، از ایده‌های افرادی که فکر می‌کنید درون‌گرا باشند، مطلع شوید و نظراتشان را بپرسید.

در کتابی با عنوان «فرد بسیار حساس: چگونه زمانی که دنیا در مقابل ما ایستاده است، پیشرفت کنیم؟» و به قلم اِلین آرون (Elaine Aron)، تحقیقی آمده است که در آن ۴۸۰ دانش‌آموز در شانگهای با ۲۹۶ دانش‌آموز کانادایی مقایسه شده‌اند و این مسئله بررسی شده است که چه خصایص و ویژگی‌هایی سبب می شود بعضی از بچه‌ها خواهان بیشتری داشته باشند. در شانگهای، بچه‌هایی که خجالتی یا حساس بودند، معمولا به عنوان هم‌بازی انتخاب می‌شدند؛ اما در نقطه‌ی مقابل، بچه‌هایی با این ویژگی در کانادا به ندرت به عنوان هم‌بازی انتخاب می‌شدند. فرهنگ و سنت جوامع بسیار در مورد مسئله‌ی درون‌گرایی تاثیر گذار است و ممکن است در جامعه‌ای به دید بد به آن نگاه شود. به علت دید تعصبی افراد آمریکایی در مورد مسئله‌ی درون‌گرایی، حتی محققان نیز برای یافتن این خصایص و ویژگی‌ها، نمی‌توانستند به طور بی‌طرفانه قضاوت کنند.

سوزان کین (Susan Cain)، نویسنده‌ی کتاب معروف « قدرت درون‌گراها در دنیایی که نمی‌تواند از حرف‌زدن دست بکشد.»، مطلبی در مورد یک تحقیق نوشته‌ است. نتابج این تحقیق نشان داده است افراد درون‌گرا می‌توانند رهبران بهتری نسبت به برون‌گراها باشند و نتایج مطلوب تری به‌دست آورند. دلیل این امر این‌ است که برون‌گرا‌ها اجازه نمی‌دهند افرادشان ایده‌های خود را اجرا کنند و آزادی عمل داشته باشند؛لذا به طور ناخواسته خلاقیت اعضا را از بین می‌برند.

تحقیقات متعدی انجام شده است که مغز این دو دسته از افراد را با هم مقایسه کرده و نشان داده که درون‌گراها فعالیت‌های الکتریکی بیشتری در غشای مغزی خود دارند. این خود نشان می‌دهد چرا این افراد نسبت به تحرکات خارجی کمتر برانگیخته می‌شوند. هم‌چنین، نشان داده است فعالیت مغز این افراد در قشر جلویی مغز (جایی که تمرکز و توجه اتفاق می‌افتد) بیشتر است. در قشر جلویی مغز مواردی هم‌چون حفظ کردن، تصمیم گیری، حل مسئله و برنامه‌ریزی اتفاق می‌افتد. نکته‌ی جالب توجه این بود که به علت جریان زیاد خون در قسمت بروکا (قسمتی که وظیفه‌ی ایجاد صحبت‌کردن را برعهده دارد)، این افراد تمایل زیادی به صحبت کردن با خود دارند.

در حالی‌که برون‌گراها اغلب تمایل به نشستن در قسمت‌ جلویی کلاس را دارند، درون گراها ترجیح می‌دهند در پشت کلاس یا گوشه بنشینند؛ چون در این صورت، بهتر می‌توانند افراد دیگر را ببینند، تحلیل کنند و از آن‌ها یاد بگیرند.