برندهای خودروساز و پروژه‌های فضایی

بدون شک پرتاب موفقیت‌آمیز فالکون هِوی شرکت اسپیس اکس (SpaceX Falcon Heavy) حامل رودستر تسلا، برای علاقه‌مندان دنیای خودرو و به‌خصوص طرفداران تسلا موتورز جذاب بوده است. مسلماً این اولین باری نیست که انسان به فضا راکت پرتاب می‌کند؛ اما برای اولین بار است که یک شرکت خصوصی به خارج از مدار زمین دست پیدا می‌کند و البته یک دستگاه خودرو به همراه آدمک و لباس فضایی بر تنش را به فضا می‌فرستد. اگر پخش زنده‌ی این رویداد هیجان‌انگیز را دیده باشید، از دیدن رودستر تسلا در فضا و تماشای کره‌ی زمین در پیش‌زمینه به وجد آمده‌اید.

این فهرست را با ایلان ماسک، مرد مشهور این روزها و پرتاپ تسلا رودستر وی به فضا شروع می‌کنیم. مسلماً مدیرعامل یک شرکت خودروسازی و شرکت فناوری‌های اکتشاف فضایی بودن، ویژگی‌ها و امتیازات خاصی به همراه دارد. مهم نیست که طرفدار یا منتقد ماسک باشیم؛ حقیقت امر این است که وی در جلب توجه، آن‌هم در سطح جهانی، استاد است.

گروه خودروسازی جنرال موتورز سال‌ها است که در این حوزه با اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا یا به‌اختصار ناسا (NASA) همکاری می‌کند. در سال ۲۰۱۰ بود که نسخه‌ی دوم روبونات (Robonaut) جنرال موتورز، روبات انسان‌نمای فضانورد با قابلیت‌های حرکتی در محیط‌های خطرناک، رونمایی شد. روبونات 2 در اوایل سال ۲۰۱۱ سوار بر شاتل فضایی دیسکاوری ناسا، به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر کرد.

در سال ۲۰۱۶ بود که همکاری آئودی با گروهی از دانشمندان، موسوم به دانشمندان پاره‌وقت (Part-Time Scientists) برای ساخت یک ماه‌نورد کوچک آغاز شد. هدف نهایی این پروژه، فرستادن لونار کواترو آئودی در سال ۲۰۱۹ به محل فرود آپولو ۱۷ است. اگر آئودی قبل از دیگر شرکت‌ها در این مأموریت موفق شود، جایزه‌ی ۳۰ میلیون دلاری گوگل لونار (Google Lunar XPrize) را دریافت خواهد کرد.

استفاده از روبوگلاو (RoboGlove) به فضا محدود نمی‌شود؛ ولی این ابزار نیز با همکاری تیم‌های مهندسی جنرال موتورز و ناسا، قبل از پروژه‌ی روبونات ساخته شد. این دستکش که نیروی برق مورد نیاز خود را از باتری دریافت می‌کند، فشار واردشده توسط فرد را تشخیص می‌دهد و با افزایش فشار، در کاهش خستگی استفاده‌کننده از آن مؤثر است. روبوگلاو استفاده‌های فراوانی در کره‌ی زمین دارد و البته در پروژه‌های خارج از این کره نیز مفید خواهد بود.

شاید تسلا اولین شرکتی باشد که یک خودروی تولید انبوه را به فضا فرستاده؛ اما عنوان اولین خودرویی که در خارج از کره‌ی زمین استفاده شده است، همیشه به لونار رور (Lunar Rover) تعلق خواهد داشت. لونار رور با همکاری نزدیک مهندسان شرکت جنرال موتورز و ناسا، به‌منظور حرکت روی سطح ماه در آخرین مأموریت‌های آپولو ساخته شد.

ربات فضانورد کیروبو (Kirobo) که با همکاری چند شرکت مختلف ژاپنی ساخته شده است، سرانجام در سال ۲۰۱۳ به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده شد. هدف از ساخت این ربات، توسعه و بهبود تعامل انسان و ربات در فضا است. مهندسان شرکت خودروسازی تویوتا ویژگی تشخیص صدای کیروبو را ساخته‌اند.

چند سال است که مهندسان نیسان و ناسا در حال توسعه فناوری خودران هستند. اخیراً مقامات نیسان از همکاری بیشتر با ناسا در این زمینه خبر دادند. بر اساس این قرارداد مشترک، فناوری‌ خودران خودروهای آینده و خودروهای فضانورد با همکاری مستقیم نیسان و ناسا در حال توسعه است.

بهار سال جاری بود که مدل مفهومی مریخ‌نورد برادران پارکر در مرکز فضایی کندی فلوریدا، رونمایی شد. قطعاً محصول برادران پارکر یک مدل آزمایشی است؛ ولی احتمالاً اولین انسان‌هایی که به مریخ سفر می‌کنند، با مریخ‌نوردی مشابه این مدل همراه خواهند شد.

این ون که اصطلاحاً Astrovan خوانده می‌شود، بارها مأموریت انتقال فضانوردان از ساختمان عملیات مرکز فضایی کندی به سکوی پرتاب را با موفقیت به اتمام رسانده است. ایراستریم (Airstream) شرکت آمریکایی فعال در ساخت انواع تریلر و کاروان است. این ون هیچوقت کره‌ی زمین را ترک نکرده است؛ ولی به دلیل انتقال فضانوردان به پرتاب، آن‌هم به مدت بیش از ۳۰ سال، شایستگی حضور در این لیست را دارد.

اسکای‌جت (Skyjet)، محصول ۷۰۰ سال آینده‌ی لکسوس است که در فیلم سینمایی والرین و شهر هزار سیاره (Valerian and the City of a Thousand Planets) به نمایش گذاشته شد. اسکای‌جت لکسوس کاملاً خیالی است؛ ولی همین ایده‌های علمی-تخیلی بوده که رؤیای همیشگی سفر به فضا را ممکن کرده است. بدون این تخیلات، هیچوقت رؤیای سفر به فضا به واقعیت تبدیل نمی‌شد.

مقامات جنرال موتورز هیچوقت به‌طور رسمی همکاری مستقیم با فضانوردان آمریکایی را اعلام نکرده‌اند؛ ولی فضانوردان آمریکا، همیشه با شورولت کوروت ارتباط نزدیکی داشتند. این روند جالب با آلن شپرد شروع شد و به‌جز جان گلن، تمام فضانوردان برنامه‌ی فضایی مرکوری مالک شورولت کوروت بوده‌اند.

این سنت تا فضانوردان مأموریت‌های جمینی (Gemini) و آپولو در اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی ادامه پیدا کرد.