هاوال H9 / اچ 9؛ مشخصات فنی، قیمت و هرآنچه درباره‌اش باید بدانید

ممنوع‌شدن واردات خودرو در سال ۱۳۹۸ ادامه خواهد داشت. تحریم‌های آمریکا نیز، برندهای کره‌ای و ژاپنی را از بازار ایران دور کرده است. با این اوصاف، مردم کشورمان باید از شاسی‌بلندهای محبوب ساخت تویوتا، نیسان، هیوندای و کیا خداحافظی کنند. در عوض، کلاس جدیدی به نام خودروهای لوکس چینی، وارد ایران خواهد شد که شامل کراس‌اورهای پهن‌پیکر و سدان‌های بزرگ، با امکانات متعدد خواهد بود. جک S7، بیسو T5، دامای X7 و بورگوارد BX7 از گروه شاسی‌بلندهای لوکس چینی، پیش‌تر در زومیت معرفی شدند.

در سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳)، گروه خودروسازی گریت‌وال چین، هاوال را بنیان نهاد که تاکنون، یازده محصول معرفی کرده است. هاوال از ابتدا بر تولید وانت و مدتی بعد کراس‌اور متمرکز شد و درضمن، برای رسیدن به استانداردهای جهانی تلاش کرد. برند WEY دیگر زیرمجموعه‌ی گریت‌وال از پلتفرم و تجهیزات فنی مشترک با محصولات هاوال استفاده می‌کند؛ با این تفاوت که خودروهای WEY برای حضور در بازار اروپا و آمریکا آماده می‌شوند.

گریت‌وال حدود ۳۴ سال قدمت دارد و معمولا در رتبه‌ی هفتم تا دهم خودروسازان بزرگ‌ چین قرار می‌گیرد. این گروه خودروسازی بیشترین رشد فروش چین در سال گذشته را ثبت کرده و بنابر ادعای رسانه‌های چینی، بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی خودروهای کلاس وانت و کراس‌اور در این کشور محسوب می‌شود. آمار فروش گریت‌وال در سال ۱۳۹۶ (۲۰۱۷) با ۲۵درصد رشد درمقایسه‌با سال قبل، بیش از ۱میلیون و ۷۴هزار دستگاه بوده که بخش عمده‌ی آن به عرضه‌ی جهانی در تایلند، مالزی، روسیه، برزیل و شمال آفریقا مربوط است.

طراحی بدنه

اولین نکته در نمای بیرونی هاوال H9، شباهت انکارناپذیر به نسل چهارم پرادو است. این خودرو ازنظر ابعاد نیز، تفاوت خاصی با شاسی‌بلند محبوب تویوتا ندارد. سال ۲۰۰۶، شرکت خودروسازی ددی اتو (Dadi Auto) کپی مفتضحانه‌ای از تویوتا پرادو نسل سوم با نام ددی شاتل (Dadi Shuttle) عرضه کرد که البته، رسانه‌های جهانی آن را مسخره و از آن انتقاد کردند. امروزه و هم‌زمان با انقلاب بزرگ در طراحی خودروهای چینی، محصولات الهام‌گرفته از برندهای مشهور دنیا را خودروسازان بزرگ این کشور می‌سازند. هاوال H9 کپی جزء‌به‌جزء از پرادو ۲۰۰۹ نیست و همراه‌با تغییرات در ادوات مختلف عرضه شده است.

این خودرو از نمای روبه‌رو، با چراغ‌های بزرگ و مثلثی عرضه می‌شود که حالت بال پرنده دارند. از هالوژنی قدرتمند در مرکز کاسه‌چراغ و نوار LED روشنایی روز در پایین استفاده شده است. گوشه‌ی بیرونی چراغ به‌سمت ستون A امتداد دارد تا حالت اسپرت خودرو تقویت شود. عرض جلوپنجره تقریبا دوبرابر انحنای داخلی کاسه‌چراغ‌ است؛ به‌همین‌دلیل، ابهت H9 را افزایش می‌دهد. این قسمت از خطوط افقی با فلز کروم تشکیل شده که فرمولی تکراری در شاسی‌بلندهای چینی است.

شاسی‌بلند هاوال سپر نسبتا بزرگی دارد که از اواسط چراغ و گِل‌گیرها تا پایین‌ترین نقطه ادامه دارد. حجم‌دهی اصلی در این قسمت، به جایگاه مه‌شکن‌ها مربوط است و انحناهای کوچی هم، با هدف تأکید بر چراغ‌ها و جلوپنجره دیده می‌شود. هاوال H9 مانند شاسی‌بلندهای قدیمی، از مه‌شکن‌های دایره‌ای استفاده می‌کند که برای خودرو پرچم‌دار یک برند، نکته‌ی منفی به‌حساب می‌آید. حفره‌ی زیرجلوپنجره و جایگاه پلاک شناسایی خودرو نیز، کارایی چندانی ندارند و پس از نصب پلاک، ناهماهنگ به‌نظر می‌رسند. از نکات مثبت در نمای روبه‌رو، می‌توان به پرهیز شرکت سازنده از نصب قطعات سیاه‌رنگ پلاستیکی در سپر اشاره کرد. این موضوع حس لوکس‌بودن خودرو را افزایش می‌دهد.

از نمای جانبی، تفاوت‌های زیادی بین هاوال H9 و پرادو دیده می‌شود؛ هرچند مشابهت‌هایی در فریم پنجره‌ها و طراحی رینگ‌ها دارند. این محصول چینی خطوط حجم‌دهنده‌ی متعددی دارد که به‌وضوح اطراف گِل‌گیرها را پوشش می‌دهند. خط دیگری نیز در امتداد دستگیره‌ها وجود دارد. هاوال H9 از رینگ‌های هفده یا هجده‌اینچی در نسخه‌های مختلف استفاده می‌کند. رکاب فلزی برای تسهیل در ورود و خروج سرنشینان و ریل باربند و بال عقب، امکانات جذاب این خودرو در نمای بیرونی هستند. در مدل‌های آپشنال، قطعات فلزی از جنس کروم، درِ دستگیر‌ها، گِل‌گلیرها و پایین‌درها دیده می‌شوند که همراه‌با شیشه‌های دودی و آینه‌بغل مجهز به LED، نمایی لوکس فراهم می‌کنند. همچنین، چراغ‌های بزرگ قرمز‌رنگ در عقب جذابیت خودرو را افزایش می‌دهند.

اگر اندازه‌ی چراغ‌های عقب را فراموش کنیم، نمای پشت هاوال H9 تفاوت خاصی با پرادو ۲۰۱۰ ندارد. حتی زاویه‌های سپر و حجم‌دهی روی درپوش صندوق نیز مشابه هستند. البته، تفاوت‌هایی هم وجود دارد. برای مثال، صندوق هاوال لولای جانبی دارد و به‌سمت راست باز می‌شود؛ اما درپوش پرادو، به‌سمت بالا می‌رود. شاسی‌بلند چینی در طراحی بال عقب و چراغ‌های قرمز هشداردهنده در طرفین سپر کمی خلاقیت به‌خرج داده تا نمایی مدرن برای H9 فراهم شود. مشابه نمای جانبی، در پشت خودرو هم از ادوات کروم استفاده شده که پایین سپر، ورودی صندوق، دستگیره و زهوار بالای پلاک را پوشش می‌دهند. از نکات مثبت در طراحی این نما، چراغ‌های عمودی قرمزرنگ، فقدان قطعات پلاستیکی ارزان‌قیمت و جایگاه مناسب برای پلاک عقب است.

درمجموع، می‌توان از طراحی نمای بیرونی هاوال H9 راضی بود و الگوبردای آن از تویوتا پرادو را نادیده گرفت. بعضی سهل‌انگاری‌ها، مثل بزرگی جلوپنجره و لوگوی شرکت سازنده با نوشتار قرمز‌رنگ، ممکن است برای علاقه‌مندان حرفه‌ای خودروهای مدرن آزاردهنده باشد؛ اما دیگر اجزای خودرو متناسب و درخورتوجه به‌نظر می‌رسند. هاوال H9 با ابعادی به طول ۴,۸۵۶ میلی‌متر، عرض ۱,۹۲۶ میلی‌متر، ارتفاع سقف ۱,۹۱۰ میلی‌متر و فاصله محورهای ۲,۸۰۰ میلی‌متر عرضه می‌شود تا اندکی بزرگ‌تر از پرادو و تمامی کراس‌اورهای کره‌ای بازار ایران باشد.

طراحی داخلی

کابین هاوال H9 بی‌شباهت به فضای داخلی تویوتا پرادو ۲۰۲۰ نیست؛ اما به‌خوبی طراحی شده و هماهنگی جذابی در اجزای مختلف دارد. درمقایسه‌با دیگر خودروهای چینی بازار جهانی، حس بهتری به راننده‌ی H9 منتقل می‌شود و تا حد زیادی می‌توان کشور سازنده را فراموش کرد.

نمایشگر لمسی هشت‌اینچی دقیقا در مرکز داشبورد قرار دارد و همراه هواکش‌های عمودی با طرح پرانتزی در طرفین حمایت می‌شود. کمی بالاتر، نمایشگر تک‌رنگ TFT قرار دارد که اطلاعاتی ازقبیل ساعت محلی و درجه حرارت محیط را نمایش می‌دهد. زیر نمایشگر، کلیدهای گردان و دکمه‌های سیاه پلاستیکی برای کنترل ناوبری‌ ماهواره‌ای و سیستم سرگرمی وجود دارند. امکانات رفاهی، مثل تهویه‌ی مطبوع خودکار و گرم‌کن داخل صندلی، روی سطح شیب‌دار همراه فریم نقره‌ای‌رنگ ارائه می‌شوند تا متفاوت از محیط باشند. روبه‌روی دسته‌دنده، محفظه‌ای کوچک با درپوش سیاه‌رنگ وجود دارد که مناسب قراردادن گوشی همراه است. دکمه‌های مربوط به کنترل سیستم لغزش و حفظ خودرو در شیب تقریبا روبه‌روی دسته‌دنده هستند. درمقایسه‌با شاسی‌بلندهای مدرن دنیا، چیدمان کلیدها و دکمه‌ها در هاوال H9 تاحدودی شلوغ و گیج‌کننده به‌نظر می‌رسد و درضمن، مواد به‌کاررفته در آن‌ها معمولی و ارزان‌قیمت هستند.

فرمان خودرو دایره‌ای و ساده است. کلیدهای گردان کروزکنترل و مدیریت سیستم صوتی و تماس‌های تلفنی با قاب نقره‌ای‌رنگ روی فرمان قرار دارند. از نکات مثبت برای راننده‌ی هاوال H9، پنل مدرن پشت فرمان است که با نمایشگر دیجیتال تمام LED و ۳.۵اینجی در مرکز ارائه می‌شود. این قسمت ترکیبی از حالت سیلندری و نمای بیضی‌شکل خودروهای امروزی است که دور موتور و سرعت‌سنج عقربه‌ای را در طرفین خود دارد.  نکته‌ی جالب حضور پدال‌های تعویض دنده پشت فرمان است که در بسیاری از شاسی‌بلندهای دنیا دیده نمی‌شود.

مواد به‌کاررفته در کابین، متوسط و برای صندلی‌ها بسیار خوب است؛ اما چندان خیره‌کننده و فراتر از انتظار نیست. پلاستیک سخت روی داشبورد مشابه هیوندای سانتافه به‌نظر می‌رسد؛ اما به‌دلیل استفاده از ادوات نقره‌ای‌رنگ شفاف (طرح چوب در نسخه‌ی اولترا)، خصوصا در فضای روبه‌روی سرنشین کنار راننده، جذاب جلوه می‌کند. از دیگر نکات مثبت در طراحی فضای داخلی هاوال H9، چیدمان بسیار خوب در محیط اطراف دسته‌دنده است. نسخه‌ی آپشنال از طرح چوب در این قسمت استفاده می‌کند تا حس خودرویی لوکس و ارزشمند تداعی شود.

استارت دکمه‌ای، دسته‌دنده‌ی شبیه به شیفترهای هواپیما، کلید گردان برای انتخاب حالت‌های رانندگی، ترمز پارک برقی و جالیوانی، همگی در فضای بین صندلی‌های جای‌ دارند. این سبک قبلا در هاوال H6 هم وجود داشت. توجه به جزئیات در پوشش داخلی درها نمود بیشتری پیدا می‌کند. استراحتگاه بازو و بخش درخورتوجهی از فضای بالای آن، پوشش چرم مصنوعی دارند. همچنین، قطعات نقره‌ای‌رنگ برای دستگیره استفاده شده‌اند تا همراه‌با طرح چوب مشابه داشبورد، حس خوبی به سرنشینان بدهند.

مواد به‌کاررفته در صندلی‌ها راضی‌کننده هستند. چرم مصنوعی باکیفیت همراه‌با خطوط دوخت و پرداخت مناسب، فراتر از استاندارد خودروهای چینی است. برای ردیف جلو، صندلی‌های اسپرت با ادوات جانبی برای حفظ بدن در مانورهای ناگهانی استفاده شده‌اند. ردیف عقب نیز صندلی‌های مدرن با سه پشت‌سری اختصاصی و قابلیت تغییر زاویه دارند.

هاوال H9 به‌صورت هفت‌نفره با سه ردیف صندلی آماده‌ی سفارش است. طول ۲,۸۰۰ میلی‌متر محورهای خودرو فضای کافی برای سرنشینان فراهم می‌کند. ردیف سوم نیز برای دو سرنشین نوجوان کافی است و فراتر از فضای مشابه در هیوندای سانتافه هفت‌نفره خواهد بود. این خودرو در حالت پنج‌نفره، بیش از ۵۰۰ لیتر فضای صندوق دارد؛ اما در حالت هفت‌نفره، عملا جایی برای وسایل در پشت صندلی‌ها وجود نخواهد داشت. درعوض، به‌جرئت می‌توان گفت فضای مفید هاوال H9 پس از خواباندن صندلی‌های ردیف دوم و سوم، بیش از ۲۳۰۰ لیتر باشد.

پیشرانه و آمار فنی

تنها قوای محرک سفارش‌دادنی برای این خودرو پیشرانه‌ی دولیتری توربوشارژ همراه فناوری VVT دوگانه (زمان‌بندی هوشمند سوپاپ) و تزریق مستقیم سوخت (Direct Injection) است. این موتور، قدرت ۲۴۰ اسب‌بخار در ۵۵۰۰ دوربردقیقه و گشتاور ۳۵۰ نیوتن‌متر از ۱۸۰۰ تا ۴۵۰۰ دوربردقیقه دارد. وزن خالص هاوال H9 حدود ۲۲۳۰ کیلوگرم است؛ اما به‌لطف پیشرانه‌ی قدرتمند و جعبه‌دنده خودکار هشت‌سرعته‌ی ساخت ZF آلمان، در زمان یازده ثانیه به سرعت صد کیلومتربرساعت می‌رسد. میانگین مصرف سوخت، یازده تا دوازده لیتر بنزین در صد کیلومتر است. نهایت سرعت بنابر اعلام شرکت سازنده، دویست کیلومتربرساعت خواهد بود.

هاوال H9 اساسا با سیستم دودیفرانسیل عرضه می‌شود. علاوه‌بر حالت‌های راننگی عادی و اسپرت و چهارچرخ فعال (4L)، حالت‌های برفی و شنی و گل‌آلود هم دردسترس راننده قرار دارد. این خودرو به شیفترهای تعویض دنده در پشت فرمان و قفل دیفرانسیل الکتریکی مجهز است.

امکانات رفاهی و ظاهری

شاسی‌بلند پرچم‌دار هاوال علاوه‌بر شرایط فنی، در بحث آپشن‌های رفاهی و تزیینی نیز یکی از بهترین خودروهای چینی به‌حساب می‌آید. این محصول در نسخه‌های لوکس و اولترا از امکانات متنوعی برخوردار است.

علاقه‌مندان رنگ‌های سیاه، سفید، نقره‌ای، سبز تیره و برنز (قهوه‌ای روشن) را برای بدنه‌ی هاوال H9 می‌توانند سفارش دهند. رینگ‌های اسپرت هجده‌اینچی با لاستیک‌هایی به پهنای ۲۶۵ میلی‌متر در تمامی نسخه‌ها دیده می‌شوند. آپشن‌های استاندارد هاوال H9 در نمای بیرونی عبارت‌اند از: سانروف استاندارد، شیشه‌های دودی، ریل باربند، رکاب آلومنیوم برای جاپای ورودوخروج، چرخ یدکی مشابه رینگ‌های اصلی، لامپ زنون ۲۵ وات (۳۵ وات سفارشی)، مه‌شکن جلو و عقب، روشنایی روز LED، بدرقه و چراغ زیر پدال. نسخه‌های سفارشی به سقف پانورامیک، تمیزکننده‌ی چراغ جلو، جمع‌کننده‌ی برقی آینه‌ها، فناوری تغییر زاویه‌ی روشنایی (Adaptive Front lighting) و قابلیت تنظیم ارتقا نور مجهز خواهند بود.

در فضای داخلی، از تهویه‌ی مطبوع سه‌گانه‌ی خودکار برای راننده و سرنشین کنار و ردیف عقب در تمامی نسخه‌ها می‌توان استفاده کرد. آپشن‌های استاندارد هاوال H9 از این قرارند: ورود بدون کلید و استارت دکمه‌ای، ترمز پارک برقی، کامپیوتر سفر با نمایشگر پشت فرمان، نمایشگر لمسی هشت‌اینچی با نُه بلندگو و آمپلی‌فایر، ناوبری ماهواره‌ای، ورودی CD همراه درگاه‌های USB و AUX و کارت‌خوان SD، امکان برقراری تماس تلفنی ازطریق بلوتوث، فرمان چرم با قابلیت تنظیم چهارجهته. مدل اولترا (نسخه‌ی سفارشی) به صندلی برقی با تنظیمات هشت‌جهته برای راننده و چهارجهته برای سرنشین کنار، گرم‌کن برای صندلی‌های ردیف‌های اول و دوم، ماساژور برای صندلی‌های ردیف جلو، بازکننده‌ی برقی صندوق، خروجی برق ۲۲۰ در عقب، جمع‌کننده‌ی برقی صندلی‌های ردیف سوم، سیستم صوتی از برند اینفینیتی و تزیینات طرح چوب فضای داخلی مجهز خواهد بود.

شرایط ایمنی و تجهیزات حفاظتی

هاوال H9 آزمون‌های ایمنی بنیاد تست تصادف خودروهای چینی (CNCAP) را با پنج ستاره و استرالیا (ANCAP) را با چهار ستاره پشت‌سر گذاشته است. امتیاز نهایی این خودرو در آزمون‌های استرالیا، ۳۰.۶۵ از ۳۷ در سال ۲۰۱۵ بوده است. بنابر اعلام رسمی ANCAP و فیلم‌های موجود، هاوال H9 در برخورد از زاویه‌های مختلف، استقامت درخورتوجهی دارد؛ اما هنگام تصادف‌های شدید، محافظت عالی از زانوها و پایین پای سرنشینان جلو فراهم نمی‌کند.

این خودرو همراه‌با شش کیسه‌هوا، شامل چهار کیسه‌هوای سرنشینان جلو و دو کیسه‌هوای پرده‌ای در طرفین ارائه می‌شود. هشت حسگر هشدار برخورد در پیرامون بدنه، نمایشگر لحظه‌ای فشار باد لاستیک‌ها، ایموبلایزر، سیستم بازکردن قفل‌ درها هنگام تصادف، نگه‌دارنده‌ی صندلی کودک (ایزوفیکس) و کمربندهای پیش‌کشنده هم در تمامی نسخه‌های وجود دارند.

در بحث فناوری‌های ایمنی و سیستم‌های مدیریت تعادل خودرو، تفاوتی بین مدل‌های مختلف هاوال H9 دیده نمی‌شود. هشدار نقطه‌ی کور، تشحیص خروج از خط، کنترل‌کننده‌ی ترمزها و پردازنده‌ی مرکزی مرتبط‌با سیستم ایمنی (Electronic Stability Program) ساخت بوش آلمان است. مهم‌ترین سیستم‌های ایمنی هاوال H9 عبارت‌اند از: ترمز ضدقفل (ABS)، توزیع‌کننده‌ی هوشمند فشار ترمز (EBD)، کنترل لغزش (TCS)، ترمز کمکی (BA)، فناوری جلوگیری از واژگونی، حفظ خودرو در شیب (Auto Hold) و پشت‌سری هوشمند برای محافظت از گردن (Front Head Restraints).

بررسی فنی و قیمت نهایی و مقایسه با رقبا

(به‌‌روزرسانی شهریور ۱۳۹۸)

در بازار استرالیا، قیمت هر دستگاه هاوال H9 از ۴۱هزار دلار (معادل ۲۹هزار دلار آمریکا) آغاز می‌شود و در نسخه‌ی مجهز به آپشن‌های کامل، ۴۵هزار دلار (معادل ۳۲هزار دلار آمریکا) است. بااین‌حساب، می‌توان مطمئن بود نمونه‌ی وارداتی حتی به‌شرط مونتاژ بهمن موتور، بیش از ۷۰۰ میلیون تومان قیمت داشته باشد. با این رقم در بازار ایران، می‌توان به خرید هیوندای سانتافه یا میتسوبیشی اوتلندر فکر کرد. در بازار استرالیا، شاسی‌بلند پرچم‌دار هاوال پنج سال یا صدهزار کیلومتر گارانتی دارد.

از دیدگاه ظاهری، نمی‌توان هاوال H9 را درمقایسه‌با دیگر شاسی‌بلندهای هم‌قیمت برتر دانست. این خودرو البته برای عامه‌ی مردم جذابیت دارد؛ اما به‌عنوان محصول چینی ۴۰۰میلیون‌تومانی، به‌آسانی موفق نخواهد شد توجه مشتری را جلب کند. شاید برگ برنده‌ی H9 ابعاد بدنه و بزرگ‌تربودن درمقایسه‌با رقبا باشد و درضمن، در تمامی نسخه‌ها، با هفت صندلی ارائه می‌شود.

در نمای داخلی، با وجود ترکیب زیبا و هماهنگی بین ادوات مختلف، مواد به‌کاررفته در کابین از بهترین مواداولیه نیستند و درحد سانتافه و اوتلندر ارزیابی می‌شوند. این موضوع حتی برای افراد دارای تجربه‌ی رانندگی با شاسی‌بلندهای سان‌یانگ مهم خواهد بود. طراحان هاوال به تودری‌ها و صندلی‌های اسپرت H9 توجهی ویژه کرده‌اند تا این خودرو در کلاس قیمتی‌اش برتر از دیگر محصولات بازار جهانی باشد. افزون‌براین، بازهم می‌توان بزرگی بدنه و فاصله محورهای ۲,۸۰۰ میلی‌متر را به‌عنوان نکته‌ی مثبت بسیار مهم برای هاوال H9 برشمرد. این شرایط مسلما به راحتی سرنشینان و ایجاد فضای ایده‌ال برای آن‌ها منجر می‌شود.

امکانات رفاهی و ایمنی خودرو برای بازار ایران اهمیت زیادی دارد و فقدان آن‌ها، به شکست فروش در محصولی گران‌قیمت منجر خواهد شد. تجربه نشان داده آپشن‌های خودرو حتی از قدرت پیشرانه برای خریدار ایرانی اهمیت بیشتری دارد. از این نظر، هاوال H9 برتر از هیوندای سانتافه و میتسوبیشی اوتلندر دست دوم است. سیستم دودیفرانسیل، پدال تعویض دنده پشت فرمان، نمایشگر لمسی هشت‌اینچی، سیستم صوتی با هشت بلندگو و خصوصا نمایشگر دیجیتال پشت فرمان جذابیت زیادی دارند. نسخه‌ی اولترا با ماساژور صندلی جلو و همراه‌با سقف پانورامیک و تهویه‌ی مطبوع سه‌گانه، کاملا راضی‌‌کننده است. هشدار نقطه‌ی کور، شش کیسه‌‌هوا و حسگرهای متعدد در اطراف خودرو از دیگر نکات مثبت H9 محسوب می‌شوند. فراموش نکنیم به‌سختی می‌توان خودرویی در بازار جهانی نام ‌برد که مانند پرچم‌دار هاوال، گرم‌کن صندلی عقب داشته باشد.

روی کاغذ، نمی‌توان ایرادی به پیشرانه و قوای فنی خودرو گرفت. حتی اگر با بنزین ایرانی هاوال H9 بتواند در زمان دوازده ثانیه به سرعت صد کیلومتربرساعت برسد، با‌توجه‌به وزن سنگین و ابعاد بدنه، عملکردی پذیرفتنی خواهد داشت. در آزمون‌های استرالیا، این خودرو حدود دَه ثانیه پس از شروع حرکت به سرعت صد کیلومتربرساعت رسیده و میانگین مصرف سوخت ۱۱.۵ لیتر در صد کیلومتر داشته که البته، پرمصرف‌تر از رقبای هم‌قیمت است.

در آزمون‌های فنی رسانه‌های معتبر جهان از هاوال H9، ایراد مهمی دیده نمی‌شود. فرمان نرم هیدرولیک و سکوت کابین و عملکرد عالی سیستم تعلیق در خنثی‌سازی دست‌اندازهای جاده، نکات مثبت این خودرو هستند. افزون‌براین، هاوال H9 برای رانندگی در مسیرهای خارج از جاده و سفر در طبیعت‌ مناسب ارزیابی شده است. به‌دلیل فاصله‌ی حدودا یک‌متری بین محور چرخ‌ها تا لبه‌ی سپر، احتمال آسیب‌دیدن خودرو هنگام رسیدن به شیب تند یا پایین آمدن از آن وجود دارد. بااین‌حال با‌توجه‌به ارتفاع کف از سطح ۲۶ سانتی‌متر و سینی‌های ضخیم فلزی در کف H9، می‌توان به طبیعت‌گردی با این خودرو فکر کرد. بزرگ‌ترین زاویه‌ی مجاز برای بالارفتن هاوال H9 از شیب، ۲۸ درجه عنوان شده که عدد چندان چشمگیری نیست. بنابر آزمون‌های مختلف، ترمزهای خودرو متناسب با وزن نسبتا سنگین H9 نیستند و درمقایسه‌با دیگر شاسی‌بلندهای مشهور دنیا در این کلاس بدنه کمی دیر عمل می‌کنند.

از دیدگاه نگارنده، هاوال H9 برای قشر متمول جامعه جذابیت دارد؛ اما مهم‌ترین مانع فروش آن، نگرانی خریدار از خدمات پس‌ازفروش و کیفیت گارانتی است. در شرایط تحریم و بحران ارزی، انتقال پول به خارج و تأمین قطعات لازمِ خودروهای چینی، به‌سختی انجام می‌شود. این موضوع گریبان شرکت‌های معتبر صنعت خودرو ایران، ازجمله بهمن موتور را گرفته است. در لحظه‌ی نگارش این مطلب، کراس‌اور کامپکت هاوال H2 وارد و مونتاژ  نمی‌شود. با این شرایط، تردید مشتری برای پیش‌خرید خودرو چینی چهارصدمیلیون‌تومانی نظیر هاوال H9، بیشتر از گذشته خواهد بود.

 گالری