آستون‌ مارتین ونکوئش زاگاتو تلفیق استایل بریتانیایی با هنر ناب ایتالیا

زاگاتو نه صرفاً یک مرکز طراحی، بلکه دارای خط تولیدی کوچک برای ساختن مدل‌هایی است که خود، آنها را طراحی کرده است و با سفارش مشتریان در هر سال به طور محدودی خودرو تولید می‌کنند. ۵ سال پیش آستون مارتین با همکاری زاگاتو دست به کار ساخت مدلی به نام Vantage Zagato V12 شدند. این کوپه‌ی ۵۱۰ اسب بخاری که با رنگ جذاب و خارق‌العاده‌ای به نام Divalo Red نقاشی شده بود، یکی از بهترین ساخته‌های زمان خویش بود اما در نظر برخی علاقمندان، چندان زیبا نبود. در نهایت تولید این مدل خاص با فروش تنها ۱۵۰ دستگاه به تاریخ پیوست.

اما دوباره آستون‌مارتین و زاگاتو  با محصولی دیگر آمده‌اند تا هوش از سر هر بیننده‌ای ببرند. این محصول جدید، آستون‌مارتین ونکوئش زاگاتو کانسپت نام دارد که در همایشی سالانه به نام  Concorsod’Eleganza Villa d’Este، به تازگی معرفی شده است. در طی این همایش که در هتل Villa d'Este در ایتالیا برگزار می‌شود، معمولا هرساله چند نمونه از خودروهای مفهومی که با الهام گرفتن از مدل‌های گذشته‌ی همان شرکت ساخته شده‌اند، رونمایی می‌شوند.

همانطور که از نام این مدل نیز مشخص است، این خودرو بر پایه‌ی مدل فعلی ونکوئش که موتور ۶ لیتری ۱۲ سیلندر دارد، ساخته شده است که با تقویتی ۲۷ واحدی به ۶۰۰ اسب‌بخار رسیده است. طراحی این مدل به طور مشترک توسط زاگاتو و تیمی از طراحان آستون‌مارتین در شهر میلان انجام گرفته است.

از شاخصه‌های اصلی طراحی این مدل که مختص زاگاتو است می‌توان به سقف حبابی شکل، شیشه‌ِی جلوی کشیده همراه با شیشه‌های کناری کوتاه که با همرنگ شدن ستون میانی آنها حالتی یک تکه پیدا کرده‌اند، اشاره کرد.

در ادامه با نگاهی به بدنه به راحتی می‌توان DNA اصلی آستون‌مارتین را در طراحی کلی بدنه به خصوص در دما‌غه‌ی خودرو مشاهده کرد. با اینکه جلوپنجره‌ی عظیم و چراغ‌های جلو باز طراحی شده‌اند اما به راحتی اصالت آستون‌مارتینی خود را حفظ کرده‌اند.

با نگاهی به طراحی قسمت عقب این مدل مخلوطی از طرح‌های فعلی و مدل‌های گذشته‌ی آستون‌مارتین را می‌توان دید. چراغ‌های گرد عقب که در میانشان تیغه ای برآمده همچون شمشیر وجود دارد، یادآور ابر خودروی آستون‌مارتین ولکان است. این قسمت یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های طراحی این خودرو نیز به شمار می‌رود زیرا به نظر می‌رسد طراحان با تلفیقی استادانه آستون‌مارتین DB11 را با آلفارومئو 4C پیوند داده‌اند.

با نگاهی دقیق‌تر به فرم دیفیوزر عظیم پشتی می‌توان فهمید که این طراحان گوشه‌ی چشمی هم به ساختن مدل مخصوصی از آن برای شرکت در مسابقات داشتند که با طراحی و ساخت اسپویلری قابل جدا شدن، خودرویی دو منظوره برای خیابان و پیست طراحی کرده‌اند. البته لازم به یادآوری نیست که به منظور کاهش وزن و افزایش مقامت بدنه، تمامی پنل‌ها از فیبر کربن ساخته شده است. در نهایت وجود ۴ خروجی اگزوز، ضامن شنیده شدن بهتر غرش‌های این موتور نسبت به ۲ خروجی ونکوئش‌های عادی است.

با توجه به سابقه‌ی تولید این سری از مدل‌های آستون‌مارتین – زاگاتو، مطمئناً تعدادی محدود از این خودرو برای مشتریانی بسیار ثروتمند و خاص‌پسند تولید خواهد شد.

نظر شما در مورد این مدل خاص چیست؟