این خودرو که هنوز نام نهایی آن مشخص نشده است، در موتورشوی ژنو، بهار آینده رسما معرفی خواهد شد و از نظر سایز، بین مدلهای اوتلندر و آاسایکس (ASX) قرار میگیرد. تا قبل از سال ۲۰۱۴ سبک طراحی میتسوبیشی حالت جعبهای داشت و از جذابیت خاصی برخوردار نبود، درحالیکه مدلهای مفهومی اخیر، این برند را به سمت طرحهایی آیندهنگر هدایت کرده است. کارشناسان معتقدند استخدام یکی از طراحان برجسته نیسان، سونهیرو کانیموتو که بیش از ۴۰ سال برای این برند کار کرده است، تأثیر زیادی بر آینده خودروهای میتسوبیشی، خصوصا در کلاس شاسیبلندها خواهد گذاشت.
یکی از مدیران میتسوبیشی گفته است: «طراحی عالی، همیشه مهمترین برنامه در میتسوبیشی بوده است. اگرچه همیشه از بهترین سازندگان خودروهای مجهز خارج جادهای بودهایم، اما اکنون زمان تغییر در محصولات ما فرا رسیده است. همانگونه که لندروور زیبایی و قدرت را در تولیداتش حفظ کرده است، ما نیز در این مسیر گام بر میداریم.»
پیشبینی میشود کراساوور آینده میتسوبیشی برگرفته از طرح مفهومی PHEV باشد که در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ در نمایشگاه خودروی ژنو دیده شد. یک کوپه درشتاندام که ۴.۵ متر طول، ۱.۹۰ عرض و ۱.۶۲ متر ارتفاع داشت و کشیدگی چراغهای جلو بیش از هرچیز، طراحی متفاوت آن را نشان میداد.
این طرح مفهومی، به صورت تک دیفرانسیل معرفی شد و همراه با یک پیشرانه هایبرید، قدرت ۱۶۰ اسب بخار را با دیاکسید کربن ناچیز ۴۰ گرم بر کیلومتر، تولید میکرد. به نظر نمیرسد میتسوبیشی با توجه به هزینههای بالای تولید پیشرانه هیبرید و نداشتن تجربه کافی در این امر، شاسیبلند آینده خود را با پیشرانه غیر بنزینی و دیزلی تولید کند. درحالیکه نسل جدید خودروهای این برند، که هماکنون تولید میشوند، از موتورهای توربوشارژ مدرن بنزینی، گیربکس دستی یا ۸ سرعته خودکار CVT و سامانه دو دیفرانسیل هوشمند بهره میبرد.
از مدلهای کنونی میتسوبیشی، اوتلندر تا سال ۲۰۲۰ مجهز به پیشرانه هیبرید خواهد شد و یک مدل کراساوور کوچکتر از ASX برای رقابت در کلاس نیسان جوک تا دو سال دیگر معرفی میشود. معروفترین محصول این شرکت، پاجیرو، فعلا با شکل و شمایل سال ۲۰۱۶ ادامه تولید خواهد داشت، اما خبر رسیده است که برای ارتقاء آن مدت زیادی است که وقت و هزینه میشود تا خودرویی درحد و اندازههای قهرمانی در رالی پاریس-داکار ساخته شود. پاجیرو بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۷ برای ۷ سال پیاپی قهرمان رالی داکار شد.