با کیا ریو Si، مهمان آینده‌ی بازار ایران آشنا شوید

نسل اول ریو بین سا‌ل‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ در کره‌ی جنوبی تولید شد. این خودرو درست پس از توقف تولید در شرکت اصلی، در سبد محصولات سایپا قرار گرفت و تا ۷ سال بعد مهمان جاده‌های ایران بود. هرچند نمونه‌ی ساخت کشورمان ساده‌ترین آپشن‌ها مثل ترمز‌ ABS و کیسه‌ی هوا را به همراه نداشت، در مقایسه با دیگر خودروهای آن زمان بازار ایران، گزینه‌ی مناسبی به نظر می‌رسید و خاطره‌ی خوبی از خود به جای گذاشت.

سال گذشته، نسل سوم این خودرو به ایران وارد شد و با دو تیپ بدنه‌ی سدان و هاچ‌بک به فروش رسید. نسل چهارم کیا ریو، کمتر از دو ماه پیش در نمایشگاه خودروی نیویورک معرفی شد و ما در زومیت به معرفی آن پرداختیم. به‌تازگی نسخه‌ی Si از این خودرو به استرالیا وارد شده و مورد بررسی فنی کارشناسان این کشور قرار گرفته است.

از نظر قیمت و نوع آپشن‎‌ها، مدل Si یک خودروی سطح متوسط در میان دیگر نسخه‌های ریو محسوب می‌شود. این خودرو در بازار جهانی، ۱۶ هزار دلار قیمت دارد و با آپشن‌های کامل، با قیمتی نزدیک به ۱۷ هزار و ۵۰۰ دلار فروخته می‌شود. کیا ریو در ارزان‌ترین حالت، بدون کسر مالیات‌ کشور مقصد، ۱۲ هزار و ۷۰۰ دلار قیمت‌گذاری شده است.

نمونه‌ی ۱۶ هزار دلاری Si با رینگ‌های ۱۵ اینچ، چراغ‌های روشنایی روز LED، مه‌شکن جلو، نمایشگر ۷ اینچ، سیستم ناوبری ماهواره‌ای، ارتباط بی‌سیم با گوشی‌های هوشمند اندروید و iOS، دوربین دنده عقب مجهز به خطوط راهنما، کروزکنترل، آینه‌‌های برقی، فرمان چرم، شارژر USB و نمایشگر کوچک پشت فرمان ارائه می‌شود. گیربکس ۴ سرعته‌ی اتوماتیک و سیستم تهویه‌ی مطبوع دستی، دیگر مشخصه‌های این مدل هستند.

از دیدگاه ایمنی، ۶ کیسه‌ی هوا برای این خودرو نظر گرفته شده است که شامل ۲ کیسه‌ی هوای پرده‌ای در عقب نیز می‌شود. علاوه بر ترمز ABS، سیستم تقسیم فشار ترمز بین چرخ‌ها در ریو Si وجود دارد. ترمز اضطراری، کنترل الکترونیک پایداری (ESC)، کنترل کشش (ESP) و نگهدارنده‌ی خودرو در شیب، دیگر آپشن‌های ایمنی این خودرو هستند. قسمت عقب برای نگهداری صندلی کودک مناسب است و از سه جهت تنظیم می‌شود. آپشن‌های مدرن خودروهای دنیا، مثل ترمز خودکار در شرایط اضطراری (AEB)، تشخیص اجسام در نقاط کور، هشدار تعویض لاین و کروز کنترل هوشمند با قابلیت کاهش و افزایش خودکار سرعت، در این مدل از ریو وجود ندارد.

پیشرانه‌ی Si از نوع ۱.۴ لیتری تنفس طبیعی انتخاب شده است که ۱۰۰ اسب بخار قدرت و ۱۳۳ نیوتن‌متر گشتاور دارد. بیشترین قدرت و گشتاور به ترتیب در دور موتورهای ۶ هزار دور بر دقیقه و ۴ هزار دور بر دقیقه حاصل می‌شوند. این خودرو برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، اندکی بیش از ۱۲ ثانیه زمان نیاز دارد. میانگین مصرف سوخت ریو Si در آزمون عملی، ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر اندازه‌گیری شده است و در رانندگی آهسته در شهر، تا ۱۰ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر افزایش می‌یابد. باک بنزین ریو، ۴۵ لیتر حجم دارد و با این حساب با هر بار سوخت‌گیری کامل، ۴۵۰ تا ۵۰۰ کیلومتر را می‌پیماید.

طراحی داخلی و خارجی این خودرو در مقایسه با رقبا در این کلاس قیمت، قابل قبول است. ظاهر چراغ‌های جلو از سبک طراحی جدید کیا موسوم به دماغ ببر (Tiger Nose) پیروی کرده است و چشم‌نواز جلوه می‌کند. در کابین، تفاوت نسبت به گذشته بیشتر است و فضای داخلی ریو، با در نظر گرفتن قیمت و کلاس بدنه، نمایی لوکس و آرام‌بخش به خود گرفته است. نمایشگر ۷ اینچی لمسی با قابلیت‌های خاص خودروهای امروزی، در میان داشبورد وجود دارد. فرمان چرم، بسیار خوش‌دست و شبیه به نمونه‌های دیده‌شده در مدل‌های گران‌تر کیا به نظر می‌رسد.

مواد به‌کاررفته در فرمان و دکمه‌ها که بیشترین سطح تماس با دست سرنشینان را دارند، مرغوب و قابل قبول است؛ اما در داشبورد و پوشش درها، چنین کیفیتی دیده نمی‌شود. تقریبا همه‌جای کابین از مواد سخت و پلاستیکی ساخته شده است و فقط صندلی‌ها و زیر دستی میانی، نرم و انعطاف‌پذیر هستند. فرمان و دسته‌دنده، تنها بخش‌های کابین هستند که از چرم مصنوعی ساخته شده‌اند.

اتاق ریو برای افرادی قد بلند هم جادار و مناسب محسوب می‌شود؛ هرچند در صورت حضور دو سرنشین بلندقد در ردیف جلو، فرد نشسته در صندلی عقب، نه‌تنها هیچ نقطه‌ی دیدی به شیشه‌ی جلوی خودرو نخواهد داشت بلکه فضای زانوهای او در عقب نیز کاهش می‌یابد. صندلی‌های جدید ریو، نرم و راحت هستند و خصوصا در قسمت جلو، بدن را در پیچ‌های تند مسیر حفظ می‌کنند؛ هرچند رنگ خاکستری تیره در داشبورد و صندلی‌ها، کلیت فضا را یکنواخت و کسل‌کننده جلوه می‌دهد.

در کلاس قیمتی ریو، کیفیت رانندگی اهمیت زیادی دارد. خریداران یک خودروی هاچیک و کامپکت، شاید توقع یک فضای لوکس و جادار نداشته باشند، اما حرکت نرم و شتاب‌گیری مناسب طلب می‌کنند. از این نظر و به لطف سیستم تعلیق و فنربندی مدرن کیا که با کد RS شناخته می‌شود، آرامش کابین حفظ شده است. عایق‌بندی پیشرانه نیز به‌خوبی انجام شده و سکوت مناسبی در فضای داخلی حاکم است.

همان‌طور که در ابتدای مطلب اشاره شد، شتاب‌گیری این نسخه از ریو با پیشرانه‌ی ۱.۴ لیتری چندان جالب توجه نیست. در استفاده‌ی روزانه و شهری، فشار دادن پدال گاز تا انتها اجتناب‌ناپذیر است که سبقت‌گرفتن را دشوار می‌کند. رانندگی با ریو Si در سرعت ثابت بزرگراه، نرم و راحت خواهد بود؛ اما پاسخ ناگهانی پیشرانه به فشار پای راننده بر پدال گاز، ناامیدکننده و تاحدودی کند است.

درمقایسه با رقبا، مدل جدید مزدا 2، شتاب‌گیری و عملکرد فنی بهتری در مقایسه با ریو Si دارد. مصرف سوخت ریو، با پیشرانه‌ی ۱.۴ لیتری، چندان جالب توجه نیست و خرید نمونه‌ی گران‌تر با پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری منطقی‌تر به نظر می‌رسد. از سویی دیگر، نسل جدید پیشرانه‌های توربوشارژ یک لیتری کیا، به‌تازگی رونمایی شده‌ است که ۱۲۰ اسب بخار قدرت و ۱۷۲ نیوتن‌متر گشتاور دارد. خودروی ریو، به شرط حفظ قیمت فعلی و داشتن این پیشرانه‌ی جدید، مسلما ارزش خرید بیشتری خواهد داشت.