بررسی آینده‌ی فناوری خودران، از نگاه بی ام و

به عقیده‌ی کارشناسان، زودتر از آنچه تصور می‌کنیم، شاهد حضور خودروهای تمام خودران و کاملا اتوماتیک در جاده‌های دنیا خواهیم بود. مدل‌هایی که راننده و دیگر سرنشینان، هیچ دخالتی در هدایت خودرو نخواهند داشت و صرفا مقصد نهایی را مشخص می‌کنند.

بی‌ام‌و از برندهایی محسوب می‌شود که هرچند در رسانه‌ها و هیاهوی تبلیغاتی فناوری خودران، شرکت نمی‌کند، سرمایه‌گذاری سنگینی در آن داشته و پروژه‌های متعددی را در شرکت خود تعریف کرده است. از سویی دیگر، هرالد کروگر؛ از مدیران ارشد بی‌ام‌و معتقد است که محصولات آینده‌ی این برند، باید قابلیت رانندگی و کنترل کامل توسط انسان را داشته باشند. با این اوصاف، مدل‌های خودران بی‌ام‌و، تفاوت‌هایی با نمونه‌های ساخت دیگر شرکت‌ها، خواهند داشت.

اولین محصول خودران بی‌ام‌و، در لباس یک مدل از سری 3، در سال ۲۰۰۶ معرفی شد و توانست بدون دخالت راننده، پیست هوفنهایم را طی کند. تجربه‌ی بی‌ام‌و در فناوری خودران، بیش از یک دهه است و می‌توان امیدواربود که همچان در گروه پیشرو باقی بماند. پروژه‌های خودران بی‌ام‌و از سال ۲۰۱۱ شکل جدی‌تری به خود گرفتند و در اتوبان A9 کشور آلمان، مشاهده شدند. در سال ۲۰۱۴، اولین خودروی بی‌ام‌و که به صورت خودران، توانایی دریفت‌کردن در مسیر را داشت، معرفی شد و حیرت علاقه‌مندان را برانگیخت. امروزه، فناوری پارک اتوماتیک در مدل i3، بالاترین کیفیت و عملکرد را در میان دیگر خودروهای دنیا دارد و با موفقیت، تجاری‌سازی شده است. بی‌ام‌و تلاش می‌کند تا به مرحله‌ی سوم رانندگی خودکار در محصولات سال ۲۰۲۱ خود برسد.

پنج مرحله در فناوری رانندگی خودکار وجود دارد که تنها ۲ بخش از آن، تا به امروز در خودروهای تجاری دنیا به بهره‌برداری رسیده است و نوع تکامل‌یافته‌ی آن، در نسل جدید بی‌ام‌و سری ۵، دیده می‌شود. در این سطح، یک خودرو می‌تواند با استفاده از کروز کنترل هوشمند، علاوه بر حفظ سرعت، فاصله‌ی ایمنی با دیگر خودروها در جهات مختلف را حفظ کند و در صورت لزوم، اقدام به کاهش یا افزایش سرعت کند. چنین خودروی به حرکت بین خطوط و گردش در پیچ‌های عادی اتوبان ادامه می‌دهد و هشدارهای پیش‌گیرانه را به اطلاع راننده می‌رساند. به عبارت بهتر، دارنده‌ی یک محصول خودران سطح ۲، تنها می‌تواند در یک اتوبان خلوت به این فناوری، اعتماد کند و با مسئولیت خود، دست از فرمان بردارد. سازندگان مدل‌هایی با این نوع فناوری، به هیچ عنوان رانندگان را مجاب به تکیه بر سیستم خودران نمی‌کنند و طبق قانون، راننده باید بر جاده و خودرو، تمرکز داشته باشد.

سطح ۳ از فناوری خودران که هدف بی‌ام‌و تا سال ۲۰۲۱ محسوب می‌شود، به راننده اجازه می‌دهد تا در شرایط خاصی، دست از رانندگی بکشد و همه چیز را به فناوری خودران، محول کند. این نوع خودروها، حتی در ترافیک سنگین هم، مسیر خود را پیدا می‌کنند و به حرکت ایمن ادامه می‌دهند، اما به محض احساس خطر، به راننده هشدار می‌دهند تا کنترل خودرو را به دست گیرد. در چنین خودروهایی، هرچند که راننده می‌تواند نگاه خود از جاده را بردارد، باید با حفظ هوشیاری، کنترل خودرو در شرایط اضطراری را به دست بگیرد. با این اوصاف، نشتن در صندلی عقب و یا خوابیدن حین رانندگی، در خودروهای دارای سطح ۳ از فناوری خودران، غیر ممکن خواهد بود.

مرحله‌ی ۴ از پیشرفت فناوری خودران، فقط در شرایط بحرانی و خطرهای اجتناب‌ناپذیر، نیازمند توجه راننده خواهد بود. سرنشیانان این نوع از خودروها، می‌توانند با خیال راحت به سیستم خودران اعتماد کنند و حتی خوابیدن پشت فرمان را تجربه کنند. اگر خودروی با فناوری خودران سطح ۴، به موقعیتی برسد که از قبل برای آن برنامه‌ریزی نشده باشد، با هشدار به راننده متوقف خواهد شد. با توجه به رشد فناوری‌های مرتبط با سیستم‌های خودران، این امکان وجود دارد که مدت کوتاهی بعد از سال ۲۰۲۱، شاهد رونمایی از خودروهای خودران سطح ۴ باشیم، چرا که نیاز یک خودروی سطح ۳، به حضور راننده، تنها در شرایط خاص و نادر، اتفاق خواهد افتاد.

سطح ۵ از فناوری خودران، بی‌نیازی کامل خودرو به راننده را در پی خواهد داشت. چنین محصولاتی، احتمالا بدون فرمان و پدال تولید خواهند شد. مدیران بی‌ام‌و معتقدند که هرگز چنین مدلی را تولید نخواهند کرد و محصولات این برند، حتما قابلیت رانندگی غیر خودکار را خواهند داشت. جالب است بدانید که استفاده از خودروهای با فناوری خودران سطح ۵، نیازمند گواهینامه‌ی رانندگی یا رعایت سن قانونی نخواهد بود. همانند آنچه در خودروی مفهومی بی‌ام‌و ویژن Next ۱۰۰ شاهد بودیم، امکان استفاده از فرمان و پدال، تنها با هدف لذت از رانندگی به عنوان یک تفریح، فراهم خواهد بود و استفاده از آنها، ضرورتی نخواهد داشت.

آنچه مسلم است، رسیدن به سطح ۳ از فناوری خودران، نیازمند به دوربین‌ها و سنسورهای لیزری متعدد و پیشرفته است که بسیاری از آنها، در مرحله‌ی پیش‌تولید قرار دارند. چنین تجهیزاتی، دید ۳۶۰ درجه را برای خودرو فراهم می‌کنند تا اطلاعات کاملی از محیط و احتمالات مختلف داشته باشد و برای مانورهای خاص، آماده شود. در سطح چهار، حجم عظیمی از اطلاعات و شرایط محیط، توسط یک منبع خارجی مورد نیاز است تا شرایط جاده‌ها و دیگر خودروها، در اختیار سیستم خودران باشد. به همین دلیل، امکان استفاده از فناوری خودران سطح ۴ و سطح ۵، در شهرهایی با زیرساخت اینترنتی و شهری عالی، فراهم خواهد بود.

سال ۲۰۳۰ از دید بسیار از کارشناسان، با معرفی خودروهای کاملا خودران دنیا همراه خواهد بود. چنین محصولاتی می‌توانند سرعت، شکل و فاصله با  انسان‌ها و اجسام را تشخیص دهند و برای هر واکنش در زمان لازم، آمادگی داشته باشند. برای رسیدن به این سطح از فناوری، علاوه بر تولید دوربین‌ها و سنسورهای مدرن، پردازنده‌ی مرکزی قدرتمند و نرم‌افزاری هوشمند، مورد نیاز خواهد بود. شرکت بی‌ام‌و در حال انجام پروژه‌های مشترک با اینتل است تا بتواند، هماهنگ با حجم زیاد اطلاعات دریافتی از محیط، به کمک پردازنده‌های جدید؛ تحلیل و تصمیم‌گیری سیستم خودارن را به انجام برساند. علاوه بر این، اطلاعات دریافتی از سیستم‌های ناوبری ماهواره‌ای و اینترنتی نیز، باید مورد توجه پردازنده‌ی مرکزی قرار گیرد.

دنیای سرشار از خودروهای خودران، کمی ترسناک به نظر می‌رسد. اعتماد به شبکه‌ای از خودروهای بدون راننده که با تکیه بر هوش مصنوعی عمل می‌کنند، به فیلم‌های علمی تخیلی شبیه است، اما مسلما روزی به وقوع خواهد پیوست.

 در پایان این مطلب، بیننده‌ی فیلم کوتاهی باشید که به توضیح تصویری فناوری خودران در محصولات بی‌ام‌و، در سال‌های آینده می‌پردازد.