منع فروش خودروهای دیزلی و بنزینی تا سال 2040، چگونه انجام می‌شود؟
اواسط تیرماه، مقامات فرانسه از توقف تولید خودروهای دیزلی و بنزینی تا سال ۲۰۴۰ خبر دادند. آلمان، نروژ و هند هم برای اجرای همین برنامه هدف‌گذاری کرده‌اند؛ در همین حال، مقامات رسمی آتن، مادرید، مکزیکو سیتی و پاریس مایل به حذف خودروهای دیزلی از مراکز شهرهای خود تا سال ۲۰۲۵ هستند. دولت بریتانیا برای عمل به تعهدات خود در خصوص رهایی از معزل خودروهای آلاینده محیط‌زیست تلاش می‌کند.
به گزارش خبرگزاری رویترز؛ مایکل گُو، وزیر محیط زیست این کشور گفته است:
امروز تایید می‌کنیم که تا سال ۲۰۴۰ به هیچ وجه خبری از خودروهای دیزلی و بنزینی نباشد.
مسلما تا دستیابی به این نتیجه فاصله زیادی است و موانع زیادی بر سر راه خودروسازان و مردم وجود دارد. سرمایه‌گذاری در زمینه‌ای که درخواست کافی ندارد برای خودروسازان ممکن نیست و مردم هم در حال حاضر نگران هزینه زیاد و کمبود جایگاه‌های شارژ خودرو هستند. به گزارش فاینانشال تایمز؛ این قانون شامل خودروهای هیبریدی هم می‌شود و تا ۲۵ سال آینده، کل خودروهای این کشور باید تمام الکتریک باشند. این در حالی است که فعلا سهم خودروهای الکتریکی جدید در بریتانیا از ۵ درصد تجاوز نمی‌کند.
این برنامه جهت تحقق اهداف توافقنامه آب و هوای پاریس اجرا خواهد شد. بر اساس این توافق بسیاری از کشورها در راستای جلوگیری از افزایش میانگین دمای جهانی به اندازه کمتر از ۲ درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح پیش صنعتی، وارد همکاری شده‌اند، اما این نگرانی وجود دارد که اجرای این سیاست چگونه خواهد بود؟ این برنامه دو مرحله اصلی دارد؛ اولویت اول، حذف خودروهای دیزلی و مخصوصا نسخه‌های قدیمی‌تر از طریق اعمال فشار است و در ادامه این طرح، منع فروش خودروهای بنزینی تا سال ۲۰۴۰ اجرا می‌شود.
می‌دانیم که ذرات مضر مختلف و مولکول نیتروژن اکسید (NOx)، محصول احتراق گازوئیل خودروهای دیزلی هستند. این ذرات سمی به سلامت صدها هزار نفر از کسانی که به آسم و ناراحتی‌های قلبی مبتلا هستند، لطمه وارد کرده است و قاتل ۴۰,۰۰۰ نفر از این افراد به‌حساب می‌آید. نیتروژن‌اکسید برای کودکان هم ضرر دارد و روند رشد آن‌ها را کند می‌کند. اگر به نقشه تراکم این مولکول مضر در لندن نگاه کنید، شباهت آن با یک نقشه جاده‌ای شما را متعجب خواهد کرد. در بسیاری از شهرهای انگلیس مقادیر این ماده سمی بیش از حد مجاز است. البته به مرور با تلاش دولت بریتانیا مقادیر این ماده خطرناک کاهش یافته است؛ اما سرعت کاهش آن به اندازه کافی نیست و نه به سرعتی که از استانداردهای یورو۴، یورو۵ و یورو۶ انتظار می‌رود. تنها اندکی آگاهی از اخبار آلایندگی دنیای امروز (نه فقط رسوایی فولکس‌واگن) دلیل این موضوع را مشخص می‌کند.
اما دولت این کشور برای مدت زیادی مردم را به استفاده از خودروهای دیزلی ترغیب کرده است؛ چراکه این خودروها اقتصادی‌تر از نمونه‌های بنزینی هستند و با تولید مقادیر کمتر کربن‌دی‌اکسید، تغییر کمتری در آبوهوا به وجود می‌آورند. با این حال راهبرد امروز بریتانیا، ذرات مضر و نیتروژن‌اکسید حاصل از سوخت گازوئیل را به عنوان یک مسئله محلی مهم تلقی می‌کند و دولت مسئولیت حل این بحران را به بیشتر دوش شوراهای محلی و شهردارهای این کشور انداخته است؛ شاید از این طریق تصمیم دارد محبوبیت خود را بین رانندگان خودروهای دیزلی از دست ندهد. به هر حال در راستای عمل به راهبرد فعلی اقداماتی در شهرهای مختلف صورت می‌گیرد. لندن از قبل تدابیر لازم را اندیشیده است و از تاریخ ۱ آبان امسال، خودروهایی با استاندارد کمتر از یورو۴ برای تردد در محدوده شلوغ (Congestion Charge Zone) باید جریمه روزانه ۱۰ پوندی معادل ۱۳دلار را در کنار جریمه ثابت ۱۱.۵ پوندی معادل ۱۵دلار، پرداخت کنند. از سال ۲۰۲۰ این قانون شامل خودروهایی با استاندارد کمتر از یورو۶ می‌شود. این اقدامات به صورت گسترده و در سایر شهرهای انگلیس هم اجرا می‌شود؛ احتمالا جریمه خودروهای دیزلی در این شهرها به مسیرهای خاص محدود می‌شود.
با این تفاسیر تکلیف کسانی که در فکر خرید خودروهای دیزلی هستند، چیست؟ مالک خودروی دیزلی می‌تواند در مسیرهای مختلف تردد کند؟ یا خودروی او ارزش خود را از دست داده است؟
در حال حاضر پاسخ به این سوالات دشوار است؛ البته فعلا خبری از محدودیتی برای خودروهای استاندارد یورو۶ نیست؛ اما بعد از گزارش دیروز، قوانین و مقررات محلی به سرعت تغییر می‌کند. مردم باید پیگیر اخبار مقامات محلی منطقه خود یا شهرهای مقصد باشند. لازم به ذکر است که این قوانین بیشتر در سرزمین اصلی اروپا اعمال می‌شود و برای کسانی که در حومه شهر زندگی و تردد می‌کنند، محدودیتی جهت تردد با خودروهای دیزلی در نظر گرفته نشده است. دولت انگلیس برای انجام اقدامات و وضع قوانین موثر در زمینه افزایش کیفیت آبوهوا؛ مبلغ ۲۵۵ میلیون پوند معادل ۳۳۵ میلیون دلار به شوراهای این کشور اختصاص داده است. این بودجه ممکن است صرف طرح عوارض جاده‌ای، طرح به‌روزرسانی اتوبوس‌ها، طرح ساخت خطوط مجزای دوچرخه، تبلیغ و تشویق استفاده از خودروهای کرایه و همینطور نصب جایگاه‌های شارژ خودرو الکتریکی شود. احتمال کمی دارد که برای طرح تعویض خودروهای فرسوده هزینه‌ای صورت گیرد.
به مرور محبوبیت خودروهای درون‌سوز کمتر شده و خودروهای الکتریکی با هزینه ارزان و کاربرد بالا جایگزین آن‌ها می‌شوند.
و اما نگاهی هم به مرحله دوم برنامه دولت انگلیس برای کاهش آلودگی هوا یعنی منع فروش خودروهای دیزلی و بنزینی تا سال ۲۰۴۰ می‌اندازیم. در واقع با این اقدام انتشار آلایندگی اگزوز و کربن‌دی‌اکسید به صفر می‌رسد؛ پس دو فاکتور مهم در تهدید سلامت محیط زیست و انسان از بین می‌رود. در این میان مسلما بحث تولید انرژی پاک بیشتر، مطرح می‌شود که البته نیازی به تولید مقادیر زیاد آن نیست و خودروهای الکتریکی می‌توانند در بازتولید انرژی مشارکت داشته باشند. باتری این خودروها در شب به کمک انرژی مازاد تولیدشده توسط باد شارژ می‌شود و در روز که ساختمان‌های مسکونی و صنعتی نیاز به برق نیاز دارند می‌توان انرژی الکتریکی خودروها را به جایگاه‌های تعبیه‌شده بازگرداند.
با وجود محبوبیت خودروهای درون‌سوز تکلیف خودروهایی که مردم آن‌ها را دوست دارند چه می‌شود؟ در جواب باید بگوییم که ۲۳ سال دیگر تا سال ۲۰۴۰ زمان باقی است و ممکن است تا آن زمان سیستم‌های قوای محرکه‌ای با آلایندگی کم معرفی شوند که به اندازه کافی قابل قبول بوده و نظر همه مردم را جلب کنند. به عبارت دیگر شاید تا سال ۲۰۴۰ خودروهای دیزلی و بنزینی از میان مردم حذف می‌شوند چراکه کسی مایل به خرید آن‌ها نیست. اگر حضور ذهن داشته باشید؛ ۱۰ سال گذشته تنها خودروی برقی فروشی در بریتانیا، G-Wizz بود. پنج سال بعد تسلا مدل S وارد خط تولید شد و تا سال ۲۰۲۰، بزرگراه‌های اروپا به طور گسترده به شبکه شارژ سریع مجهز می‌شود. احتمالا تا سال ۲۰۲۵، خودروهای الکتریکی به اندازه خودروهای دیزلی و بنزینی، کارآمد و ارزان خواهند شد؛ همچنین کیفیت این خودروها به مرور افزایش یافته، نرم تر، چابک‌تر و بی‌سروصداتر از نمونه‌های قبلی می‌شوند؛ در نتیجه مردم خود به خود به سمت بازار این خودروها جلب خواهند شد. در کل مردم در پیش‌بینی طرح‌های خوبی که خودروسازان تا یک سال آینده برای آن‌ها دارند، عاجزند چه برسد به تحولاتی که تا ۲۳ سال آینده در این صنعت اتفاق می‌افتد.
به نظر شما واکنش مقامات و خودروسازان ما به این طرح‌ها چگونه خواهد بود؟