تویوتا راو4 هیبرید و استاندارد؛ مشخصات فنی، قیمت و هر آنچه درباره آن باید بدانید

رشد بازار کراس‌اورها در سطح جهانی، فراتر از انتظار است. ایمنی و راحتی بالا در کنار سبک رانندگی خاص، مهم‌ترین عوامل جذب مردم به شاسی‌بلندها محسوب می‌شوند، درحالیکه می‌توان نوعی تجمل‌گرایی را با خرید آنها به دست آورد. اوج‌گیری این نوع خودروها بین مردم، از ابتدای قرن جدید آغاز شد اما برندهای مطرح دنیا، ازجمله تویوتا؛ سال‌ها پیش از آن اقدام به ساخت کراس‌اور کردند.

گروه تویوتا، در کنار فولکس واگن به عنوان بزرگ‌ترین تولید‌کننده‌ی وسایل نقلیه در جهان شناخته می‌شود. در حالیکه برندهای متنوعی در زیرمجموعه‌ی فولکس آلمان وجود دارند، تعداد محصولاتی که سالیانه با نام و لوگوی تویوتا در سطح جهانی فروخته می‌شوند، بیش از هر خودروساز دیگری است. حدود ۸۰ سال از تاسیس ارزشمندترین برند در صنعت ژاپن می‌گذرد، درحالیکه چند رده بالاتر از بی‌ام‌و، مرسدس بنز و حتی مک‌دونالد در رتبه‌ی دوازدهم جهان از نظر ارزش تجاری قرار دارد. از نظر اقتصادی و تیراژ تولید، تویوتا به عنوان مهم‌ترین و بزرگ‌ترین خودروساز دنیا شناخته می‌شود، اما براساس اظهارات غیر رسمی، از نظر سود خالص و درآمد، پایین‌تر از مجموعه شرکت‌های فولکس واگن آلمان و جنرال موتورز امریکا است.

نسل اول تویوتا راو4 در سال ۱۹۹۴ معرفی شد تا یک خودروی همه‌جارو و البته با قیمت مناسب باشد.این مدل در بازار استرالیا به موفقیت بسیار خوبی رسید اما در سال‌های نخست؛ برای امریکا جذابیتی نداشت. راو4 با نسل دوم و سوم که بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۳ تولید شد، یکی از پرفروش‌ترین کراس‌اورهای سایز کوچک دنیا بود و بعد از مدل‌های کورولا و کمری در کلاس سدان، بیشترین حجم تولید در کارخانه‌جات تویوتا را به خود اختصاص داد. رونمایی از نسل چهارم راو4 در سال ۲۰۱۳، این محصول را وارد کلاس جدیدی کرد. با اضافه‌شدن ابعاد بدنه و قدرتمندتر شدن پیشرانه، راو4 از کلاس کراس‌اورهای کوچک جدا شد تا آماده‌ی مقابله با هیوندای توسان، هوندا C-RV و دیگر مدل‌های مشهور در کلاس کراس‌اورهای میان‌رده باشد. این خودرو با فیس‌لیفت سال ۲۰۱۶، تغییر چهره داد و امروزه با پیشرانه‌های متنوع بنزینی، دیزل و حتی قوای محرک هیبرید تولید می‌شود. فروش راو4 در امریکا و کانادا، رشد متناوب سالیانه از ۲۰۰۳ به بعد را تجربه می‌کند و امروزه، از مرز ۴۰۰ هزار دستگاه در سال برای این مناطق، گذشته است.

آنچه دلیل محبوبیت تویوتا در سطح جهانی محسوب می‌شود، کیفیت بالا و استهلاک پایین در محصولات این برند است. این موضوع، مسلما بر فروش بسیار خوب راو4 نیز تاثیر می‌گذارد و یکی از دلایل قیمت نجومی این خودرو در بازار ایران به نظر می‌رسد. بیش از ۸ سال از حضور کراس‌اور راو4، در کشور ما می‌گذرد و این خودرو با پیشرانه‌ی جدید هیبرید در نمایشگاه خودروی تهران ۹۶، رونمائی شده است.

درحالیکه شرکت ایرتویا به عنوان نماینده‌ی فروش و خدمات فنی تویوتا در ایران، یکی از قدیمی‌تری و خوش‌نام‌ترین نمایندگی‌های خودروسازان خارجی محسوب می‌شود، از حدود یک سال پیش؛ موفق به واردات محصولات تویوتا نشده است. این موضوع، قیمت مدل بنزینی راو4 را فراتر ۳۰۰ میلیون تومان و گران‌تر از نسخه‌ی فول‌آپشن هیوندای سانتافه و کیا سورنتو افزایش داده که متفاوت از شرایط این خودرو در بازار جهانی است. چنین شرایطی، نشان از محبوبیت تولیدات تویوتا و خصوصا کراس‌اور راو4 در ایران دارد.

در ادامه‌ی مطلب به بررسی جامع تویوتا راو4 می‌پردازیم، ضمن اینکه نسخه‌های اصلی وارداتی اهم از مدل تمام بنزینی و هیبریدی را، معرفی و با محبوب‌ترین خودروهای هم‌قیمت بازار داخلی، مقایسه خواهیم کرد.

اگر از علاقه‌مندان صنعت خودرو و خصوصا مدل‌های ژاپنی باشید، به دگرگونی‌های ناگهانی در طراحی این محصولات، عادت خواهید داشت. آنچه به عنوان زبان طراحی در خودروهای اروپایی، نظیر نمونه‌های ساخت بنز، بی‌ام‌و، آئودی و رنو برای مدتی نسبتا طولانی رعایت می‌شود، در شرق دور مورد توجه قرار نمی‌گیرد. شاید خودروسازانی مثل نیسان و هوندا، تاحدودی به اصول طراحی خود پایبند باشند اما تویوتا، گاهی در کمتر از یک سال، تغییر رویه می‌دهد و با هدف جذب حداکثری سلایق مختلف، ظاهر تولیدات خود را بروزرسانی می‌کند. اگر لوگوی میان جلوپنجره حذف شود، به زحمت می‌توان مدل‌های جدید پرادو، راو4 و کمری را مرتبط به یک برند سازنده دانست، درحالیکه بسیاری از آنها، با فاصله‌ی کوتاهی از یکدیگر رونمائی شده‌اند. از دیدگاه فنی، سبک طراحی راو4 با چهره‌ی جدید سال ۲۰۱۶، هماهنگ با مدل مفهومی C-HR و نسخه‌ی درحال تولید آن است. فرم خاص چراغ‌ها، با جلوپنجره‌ی باریک و سپر سه‌بعدی، این کراس‌اورهای تویوتا را شبیه به هم نشان می‌دهد، درحالیکه شباهت چشم‌گیری با دیگر محصولات این برند ندارند. با توجه به اینکه، مدیران تویوتا ادعا می‌کنند؛ فروش کراس‌اورهای این شرکت تا کمتر از ۱۰ سال دیگر، بیشتر از مدل‌های سدان خواهد بود، انسجام در طراحی این سبک از تولیدات تویوتا، قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسد.

در نمای روبرو، چراغ‌های مثلثی، با گوشه‌های تیز و شمشیرمانند، مهم‌ترین تفاوت ظاهری راو4، نسبت به نمونه‌ی قبلی است. بین چراغ‌‌ها و پایین‌تر از لبه‌ی کاپوت، فضای بسیار کمی برای جلوپنجره وجود دارد و به همین دلیل، لوگوی تویوتا در ناحیه‌ی سپر قرار گرفته است.هرچند که ترکیب چراغ‌ها و جلوپنجره‌ی راو4، همه‌کس پسند و چشم‌نوار به حساب نمی‌آید، با حجم‌دهی جذاب سپر و حالت سه‌بعدی آن، ترکیبی اسپرت و آینده‌نگر فراهم می‌کند. دماغه‌ی خودرو، فضای خالی زیادی دارد که علاوه بر هدایت هوا به سمت پیشرانه، در هزینه‌های ساخت تاثیرگزار است و البته، دارای قطعات پلاستیکی پهن و ناخوشایند کراس‌اورهای ارزان‌قیمت نسیت. فرم رو به پایین در خطوط حجم‌دهنده‌ی سپر، حس آرواره‌‌ را برای بیننده‌ی تداعی می‌کند و نقش زیادی در حالت تهاجی و انتقامجوی راو4 دارد.

درمجموع، می‌توان امتیاز خوبی به طراحی نمای روبروی راو4 داد، چراکه همراه با ادوات متنوع و زیبا، حجم‌دهی جذابی در کاپوت جلو دارد. این خودرو با جایگاه مناسبی برای پلاک ارائه می‌شود، اما با لبه‌ی سیاه‌رنگ پلاستیکی در پایین و چراغ‌مه‌شکن دایره‌ای در گوشه‌های سپر، کمی از جلوه‌ی لوکس خود را از دست داده است. البته در بازار جهانی، تیپ فول‌آپشن راو ۴ (نسخه‌ی Exclusive) همراه زه‌کشی سرتاسری نقره‌ای رنگ در پیرامون سپر و رکاب‌ها، با هزار دلار هزینه‌ی اضافی قابل خرید است.

درمجموع، می‌توان امتیاز خوبی به طراحی نمای روبروی راو4 داد، چراکه همراه با ادوات متنوع و زیبا، حجم‌دهی جذابی در کاپوت جلو دارد. این خودرو با جایگاه مناسبی برای پلاک ارائه می‌شود، اما با لبه‌ی سیاه‌رنگ پلاستیکی در پایین و چراغ‌مه‌شکن دایره‌ای در گوشه‌های سپر، کمی از جلوه‌ی لوکس خود را از دست داده است. البته در بازار جهانی، تیپ فول‌آپشن راو ۴ (نسخه‌ی Exclusive) همراه زه‌کشی سرتاسری نقره‌ای رنگ در پیرامون سپر و رکاب‌ها، با هزار دلار هزینه‌ی اضافی قابل خرید است.

از نمای جانبی، حالت اسپرت و آیرودینامیک راو4، به دلیل اسپویلر عقب، فرم سپرها و سایز چراغ‌های اصلی، کاملا توی چشم می‌زند. خط حجم‌دهنده‌ی عمیقی، چراغ عقب را به گلگیر جلو می‌رساند. فاصله‌ی این خط تا لبه‌ی پنجره‌ها، ناچیز است و ادامه‌ی آن به چراغ‌ جلو می‌رسد که ظرافت در طراحی این محصول را نشان می‌دهد. حجم‌دهی خاصی روی درها دیده نمی‌شود و صرفا شاهد یک برجستگی پیوسته هستیم که از سپر جلو تا سپر عقب و در امتداد رکاب‌ و گلگیرها می‌گذرد. فریم پنجره‌ها از پلاستیک سیاه و نوار باریکی از کروم است. راو ۴، در نسخه‌ی پایه با رینگ‌های اسپرت ۱۷ اینچ ارائه می‌شود، اما حتی در نمونه‌های بالاتر همراه رینگ‌های ۱۸ اینچ نیز، فضای خالی زیادی داخل گلگیرها وجود دارد. دستگیره‌های نقره‌ای رنگ و باربند هم، آپشن‌های قابل سفارش این خودرو هستند.

از نمای پشت، هرچند که سایز چراغ اصلی تغییر کرده است و کمی کشیده‌تر به نظر می‌رسد، تفاوت خاصی میان مدل جدید و قدیمی راو4 دیده نمی‌شود. در فیس‌لیفت ۲۰۱۶، بخش پلاستیکی پایین سپر، کم‌حجم‌تر شده و جای خود را به بدنه‌ی فلزی داده است. مشابه سپر جلو، قطعه‌ای نقره‌ای رنگ در وسط دیده می‌شود. از نکات مثبت در نمای عقب راو4، می‌توان به خطوط روی درپوش صندوق، آنتن کوسه‌ای و حجم‌دهی سپر اشاره کرد، ضمن اینکه نسبت به مدل قبلی؛ دارای چراغ‌های هشداردهنده‌ی زیباتری، در قسمت سپر است.

در مجموع، می‌توان از طراحی بدنه‌ی راو4 جدید رضایت داشت. هرچند که نسخه‌ی اصلی متعلق به سال ۲۰۱۳ است، اما مدل ۲۰۱۶، آنچنان تغییر چهره داده که برای عامه‌ی مردم، در حد یک نسل جدید به نظر می‌رسد. نباید فراموش کرد، بسیاری از علاقه‌مندان کراس‌اورها، ترجیح می‌دهند با چراغ‌های بزرگ و حجیم در نمای روبروی خودرو مواجه شوند که البته درباره‌ی راو4 جدید، چنین شرایطی وجود ندارد.

تفاوت ظاهری خاصی بین نسخه‌ی تمام بنزینی و هیبرید راو4 دیده نمی‌شود، درحالیکه مدل هیبرید، ارتفاع بدنه‌ی بیشتری نسبت به زمین دارد و علاوه بر عبارت Hybrid در نمای جانبی، با هاله‌ای آبی‌رنگ در قسمت لوگوی دماغه ارائه خواهد شد. ابعاد این خودرو، شامل طول ۴۶۶۱ میلی‌متر با عرض ۱۸۴۵میلی‌متر و فاصله محورهای ۲۶۶۰ میلی‌متر است، درحالیکه ارتفاع سقف در نمونه‌ی استاندارد بنزینی ۱۶۶۰ میلی‌متر و در مدل هیبرید ۱۷۰۵ میلی‌متر خواهد بود. در مقایسه با هیوندای سانتافه، طول و عرض راو4؛ حدود ۳ سانتیمتر کمتر است، درحالیکه با ۴ سانتیمتر فاصله محورهای کمتر ارائه می‌شود.

همان‌طور که قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسید، کابین نسخه‌ی فیس‌لیفت ۲۰۱۶ ، تفاوت خاصی با مدل اصلی ندارد. متناظر نمای بیرونی، هاله‌ای از نور آبی در کلیدهای مختلف، نظیر دکمه‌ی استارت/استاپ پیشرانه و پنل پست فرمان، وجه تمایز مدل هیبرید با نسخه‌ی تمام بنزینی است. طراحان داخلی تویوتا، حالتی مردانه و تاحدودی خشن برای فضای داخلی راو4 در نظر گرفته‌اند. این موضوع، با نگاهی به دستگیره‌های بزرگ داخل در و حالت مجاری هوای تهویه مطبوع، دریافت می‌شود. در کنار رنگ خاکستری تیره، که تقریبا برای همه‌ی نسخه‌ها ثابت است، ادواتی نقره‌ای رنگ وجود دارند که پیرامون فرمان، حاشیه‌ی بالای داشبورد و حتی مجاری هوای تهویه مطبوع را پوشش می‌دهند.

متریال اصلی داشبورد، در قسمت‌های بالا که دور از دسترس سرنشینان خواهد بود، پلاستیک خشک و سطح متوسط است، اما با ابتکاری به‌جا، از چرم مصنوعی در قسمت میانی استفاده شده است که حس بسیار خوبی فراهم می‌کند. در مقایسه با خودروهای مدرن، کلیدهای پرتعداد و متنوعی روبروی سرنشینان ردیف جلو وجود دارند که شلوغ و گیج‌کننده به نظر می‌رسند. عمده‌ی کلیدها و ادوات، حالتی برجسته و بیرون‌زده دارند، ضمن اینکه نمایشگر و مجاری هوای تهویه مطبوع هم، چنین شرایطی تداعی می‌کنند. از سویی دیگر، هرچند که دکمه‌ی استارت پیشرانه و تنظیم‌کننده‌های تهویه مطبوع، نزدیک به راننده و در دسترس او هستند، کلیدهای مربوط به مودهای رانندگی، با طراحی سوال‌برانگیز؛ پشت قطعه‌ای نقره‌ای رنگ و عریض قرار گرفته‌اند که دسترسی راننده را مشکل می‌کند.

فرمان راو4، خوش‌دست و استخوانی است، درحالی‌که پوشش چرم مصنوعی و ساختار استخوانی دارد. در این بخش هم، کلیدهای متعددی دیده می‌شوند که البته چندان گیج کننده نیستند. قطعه‌ی نقره‌ای رنگ داخل فرمان وجود دارد که همراه با قاب نقره‌ای رنگ و عریض پنل، ارائه می‌شود. بخش نشان‌دهنده‌ی سرعت لحظه‌ای و دور موتور، طرح سیلندری و کاملا متقارن دارد که تا حدودی قدیمی به نظر می‌رسد، اما به لطف یک نمایشگر TFT، فناوری‌های مدرن و قابل قبولی در دسترس راننده می‌گذارد و حس یک خودروی امروزی را فراهم می‌کند.

تقریبا تمامی نسخه‌های راو4، از نمایشگر لمسی ۷ اینچ استفاده می‌کنند که در نسخه‌های مختلف، با رابط کاربری و سیستم صوتی متفاوت همراه است. از نکات عجیب در فضای داخلی، می‌توان به حضور دو مانتیور دیجیتال با فناوری قدیمی در طرفین نمایشگر اصلی اشاره کرد که در خودروهای مدرن برندهای دیگر، شمایل جذاب‌تری دارد. حضور کلید هشدار فلاشرها، در نقطه‌ای دور از دسترس و نامتقارن، همراه با کلیدهای ناخوشایند مقابل دسته‌دنده، از دیگر مواردی است که انتظار می‌‌رفت، نمای بهتری داشته باشند.

یکی از مهم‌ترین نکات مثبت در طراحی داخلی راو4، فضای بسیار خوب و فراتر از انتظار این خودرو است. نه‌تنها برای افراد، که مخصوص اشیاء نیز، محفظه‌های متنوعی در راو4 وجود دارد. یک بطری آب معدنی خانواده، می‌تواند براحتی داخل صندوق داشبورد قرار گیرد، ضمن اینکه پوشش داخل در نیز، برای چنین وسایلی مناسب خواهد بود. در زیردستی میان صندلی‌های جلو و مقابل شاگرد هم، فضای خالی قابل توجهی وجود دارد که شامل جالیوانی مقابل دسته‌دنده نیز می‌شود.

راو4، از نظر راحتی سرنشینان و فضای قابل استفاده برای آنها، یکی از بهترین‌های دنیا در کلاس خود به حساب می‌آید. درحالیکه سرنشینان جلو با صندلی‌های چرم مصنوعی و ساختار اسپرت آن، حس بسیار خوبی خواهند داشت، روی ردیف دوم هم، چنین شرایطی فراهم شده است. فردی با قد ۱۸۰ سانتیمتر روی صندلی عقب، فضای ایده‌الی مقابل زانو و بالای سر خواهد داشت، ضمن اینکه می‌تواند شبیه به صندلی‌های هواپیما، قسمت پشتی را چند سانتمیتر عقب‌تر ببرد و راحتی بیشتر در اختیار داشته باشد.

صندوق بار راو4، یکی از ارزشمندترین نقاط قوت این خودرو است که با ۵۴۷ لیتر فضای خالص و قابل استفاده، راضی‌کننده خواهد بود. سطح صندوق و لبه‌ی سپر، کاملا در یک راستا هستند که برای جابه‌جایی وسایل سنگین، بسیار بااهمیت و راه‌گشا است، درحالیکه صندلی‌های عقب نیز، به خوبی جمع می‌شوند و حجم این بخش را به ۱۶۳۰ لیتر، افزایش می‌دهند. فراموش نکنیم، فضای استاندارد صندوق در مدل هیبرید، اندکی کمتر است و ۵۰۱ لیتر خواهد بود.

در مجموع، می‌توان نمره‌ی بسیار خوبی به طراحی داخلی راو4 داد، هرچند که از نظر ظاهری؛ همه‌کس پسند نیست و با متریالی درجه یک، خصوصا در قسمت داشبورد و داخل در؛ ارائه نمی‌شود. بسیاری امکانات مربوط به خودروهای مدرن، مثل ترمزدستی زیر پا، در راو4 وجود ندارد و این محصول، همچنان با چند تجهیز سنتی متعلق به کراس‌اورهای ۵ سال پیش، ارائه می‌شود.

برخلاف بسیاری از کراس‌اورهای مشهور دنیا، قوای محرک راو4، نسبتا محدود است و در حالت بنزینی، صرفا با یک نمونه در سطح جهانی ارائه می‌شود. نسخه‌ی هیبرید راو4 که به تازگی برای ورود به ایران رونمائی شده است، از سال ۲۰۱۶ در سبد تویوتا حضور دارد تا به همراه ۲ نوع پیشرانه‌ی دیزلی، قابل انتخاب باشد.

کراس‌اور مشهور تویوتا، با نسخه‌ی ۴ سیلندر و ۲.۵ لیتری بنزینی شناخته می‌شود که قدرت ۱۷۶ اسب بخار و گشتاور ۲۳۳ نیوتن‌متر فراهم می‌کند. بیشترین قدرت این مدل، در دور موتور ۶۰۰۰ دور بر دقیقه و نهایت گشتاور از دور موتور ۴۱۰۰ دور بر دقیقه بر حاصل می‌شود. راو4 بنزینی، به شرط استفاده از گیربکس ۶سرعته‌ی دستی و انتقال قدرت دیفرانسیل جلو، در زمانی حدود ۹ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد، درحالیکه نسخه‌ی وارد شده به ایران؛ با جعبه‌دنده‌‌ی ۶سرعته‌ی خودکار و فناوری دو دیفرانسیل که منجر به افزایش وزن خودرو می‌شود، حدود ۱۰ ثانیه پس از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. میانگین مصرف سوخت راو4 بنزینی، حدود ۹ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است که با سرعت ثابت در بزرگراه، نزدیک به ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و در ترافیک شهری، ۱۰ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر خواهد بود. نهایت سرعت این نسخه از راو4، ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت برآورد می‌شود.

جدیدترین مدل از پرفروش‌ترین کراس‌اور تویوتا، دارای پیشرانه‌ی هیبریدی با مجموع قدرت ۱۹۴ اسب بخار و گشتاور ۲۰۶ نیوتن‌متر است که از ترکیب پیشرانه‌ی بنزینی ۲.۵ لیتری به قدرت ۱۵۰ اسب بخار و دو موتور برقی جریان متناوب (AC) تامین می‌شود. موتور الکتریکی روی محور جلو، ۱۴۱ اسب بخار و موتور دیگر، روی محور عقب، دارای ۶۷ اسب بخار خواهد بود. این مجموعه، برخلاف گشتاور کمتر نسبت به مدل تمام بنزینی، کمی سریع‌تر است و در زمانی حدود ۹ ثانیه با گیربکس اتوماتیک CVT و سیستم دودیفرانسیل AWD، به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. باتری‌های ۱.۶ کیلووات ‌ساعت، میانگین مصرف بنزین راو4 هیبریدی را تا ۷.۳ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر کاهش می‌دهند، درحالیکه تفاوت خاصی میان مصرف سوخت این خودرو در شرایط مختلف وجود ندارد و بین ۷ تا ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، مصرف سوخت بزرگراه و ترافیک شهری خواهد داشت.

در نمای بیرونی، ۹ رنگ بدنه برای راو4 وجود دارد که شامل سیاه، سبز تیره، آبی، زرشکی، قرمز، خاکستری، نقره‌ای، کرم و سفید خواهد بود. ۵ طرح نیز برای رینگ‌ها قابل سفارش است که سایزهای ۱۷ اینچ و ۱۸ اینچ خواهند بود. چراغ‌های هالوژن اصلی، مه‌شکن و نوار روشنایی روز، آپشن‌های استاندارد خودرو هستند در حالیکه روی نسخه‌های بالاتر، تمام LED خواهند بود. اسپویلر و بخارزدای شیشه‌ی عقب هم، در تمامی مدل‌های قابل استفاده است، درحالیکه آپشن‌های متعددی مثل گردش چراغ‌ها با فرمان، شوینده‌ی چراغ جلو، جمع‌کننده‌ی برقی آینه بغل، دستگیره‌های کروم، ادوات نقره‌ای برای سرتاسر سپرها و رکاب‌ها، سانروف، باربند و بازکننده‌ی صندوق با اشاره‌ی پا، سفارشی و مربوط به نمونه‌های بالاتر هستند.

از نظر امکانات ظاهری و رفاهی، راو ۴ در تیپ‌های LE، XLE، SE، لیمیتد و پلاتینیوم عرضه می‌شود، ضمن اینکه در مدل هیبرید، صرفا در ۳ نسخه‌ی XLE، SE و لیمیتد قابل خرید خواهد بود. با این اوصاف، به درستی می‌توان نتیجه گرفت که گران‌ترین نمونه‌ی راو4 هیبرید، دارای بعضی تجهیزات مدل فول‌آپشن تمام بنزینی (تیپ پلاتینیوم) نخواهد بود. این ادوات، بیشتر بر توانایی‌های فنی و خصوصا سیستم دو دیفرانسیل تاثیرگزار هستند و شامل قفل دیفرانسیل می‌شود. البته فناوری کنترل گشتاور خودکار (AWDi) هم، صرفا در مدل هیبرید و البته به صورت پایه وجود دارد که تا حد زیادی، هرزگردی چرخ‌ها در مسیرهای لغزنده را کاهش می‌دهد.

در فضای داخلی، نمایشگر ۶.۱ اینچ با قابلیت ارتباط گوشی هوشمند و برقراری تماس تلفنی بلوتوث، دوربین پارک، تهویه مطبوع خودکار دوگانه، شارژر ۱۲ ولت، نمایشگر ۴.۲ اینچ TFT پشت فرمان و آینه‌ی وسط با فناوری دید در شب، در همه‌ی مدل‌های وجود دارد. آپشن‌های قابل نصب راو4، شامل چند مدل سیستم صوتی از برندهای مختلف خواهد بود که در بالاتری نمونه‌ با نمایشگر ۷ اینچ و ۱۱ اسپیکر ساخت JBL امریکا ارائه می‌شود. رادار جلو و عقب، دید ۳۶۰ درجه (دید پرنده)، گرم‌کن فرمان و گرم‌کن صندلی‌های جلو، مخصوص مدل‌های فول‌آپشن است، ضمن اینکه سقف پانورامیک، گرم‌کن صندلی‌های عقب و سرد کن داخل صندلی، در نسخه‌های مختلف راو4، دیده نمی‌شود.

تویوتا راو4 در تست‌های بنیاد ایمنی خودروهای اروپا (Euro NCAP) دارای امتیاز کامل ۵ ستاره و در آزمون‌های نهاد بیمه‌ی بزرگ‌راه‌های امریکا (IIHS)، امتیازات بسیار خوب TOP SAFETY PICK+ برای مدل ۲۰۱۷ به دست آورده است. در ادامه‌ی مطلب، می‌توانید بیننده‌ی تست تصادف این خودرو در امریکا باشید.

بر اساس گزارش بنیاد ایمنی خودروهای اروپا (Euro NCAP)، راو4 برای سرنشین بالغ، ایمنی ۸۹ درصد در انواع برخوردها به همراه خواهد داشت؛ درحالی‌که این میزان برای کودکان و سرنشین ردیف دوم ۸۲ درصد خواهد بود. عابران پیاده در صورت تصادف با این خودرو، ۶۶ درصد احتمال زنده‌ ماندن خواهند داشت؛ با توجه به اینکه بسیاری از فناوری‌های مدرن ایمنی، مثل ترمز خودکار، در نمونه‌ی استاندارد و ارزان‌قیمت راو4 وجود ندارد؛ امتیاز مربوط به آپشن‌های حفاظتی این محصول، ۶۶ درصد محاسبه شده است.

۷ کیسه‌ی هوا، شامل ۲ عدد ایربگ اصلی و ۲ عددایربگ جانبی برای سرنشینان جلو، ۲ عدد ایربگ پرده‌ای سراسری و ۱ عدد برای زانو راننده وجود دارد. در نمونه‌های مدرن راو4، ترمز اضطراری، به صورت آپشن قابل انتخاب، در نظر گرفته شده است، اما هشدار برخورد از طرفین، تشخیص اجسام در نقطه‌ی کور، هشدار خروج از خط و کاهش نور چراغ‌های جلو به هنگام نزدیک شدن خودروی دیگر از روبرو، تشخیص عابر پیاده (PCS)، سیستم حفظ خودرو در شیب (HAC)، نمایش فشار باد تایرها (TPMS)، ترمز ضد قفل (ABS) ، کنترل پایداری الکترونیک (VSC)، تقسیم هوشمند ترمز بین چرخ‌ها (EBD)، ترمز کمکی (BA)، کنترل کشش (TRAC) و فناوری خاموش کردن پیشرانه قبل از برخورد (SST)، در همه‌ی نسخه‌های راو4 وجود دارند.

از دیدگاه بازار جهانی، تویوتا راو4 در کلاس کراس‌اورهای سایز متوسط، نظیر هیوندای توسان و کیا اسپورتیج قرار می‌گیرد. از سویی دیگر، فضای داخلی این خودور کمی بیشتر از خودروهای مذکور است و البته می‌تواند با توجه به ۳ سانتیمتر اختلاف ابعاد نسبت به هیوندای سانتافه، با این محصول نیز مقایسه شود. (البته تویوتا در کلاس سانتافه و کراس‌اورهای این سبک، مدل هایلندر را در سبد دارد.) در ادامه‌ی مطلب، علاوه بر جمع‌بندی نکات مثبت و منفی راو4، مقایسه‌ مختصری میان این خودرو و رقبای آن در بازار ایران خواهیم داشت.

در نمای بیرونی، صحبت از زیبایی راو4 مشکل خواهد بود. پیش‌تر اشاره شد که عامه‌ی مردم، چراغ‌های بزرگ‌تر در شاسی‌بلندها را ترجیح می‌دهند. با این اوصاف و البته با در نظر گرفتن دیدگاه سطح جامعه، مدل جدید راو4 در مقایسه با نسل جدید توسان، جذابیت بیشتری ایجاد نمی‌کند. در مقایسه با سانتافه، هرچند که این محصول کره‌ای هم بیش از ۴ سال از طراحی خود را پشت سر گذاشته است، با سپرهای مدرن و بروزرسانی ۲۰۱۷؛ همچنان چشم‌گیرتر از راو4 به نظر می‌رسد. فراموش نکنیم، توسان جدید با اختلاف قیمت بسیار چشمگیر نسبت به راو4، ظاهر عامه‌پسندتری دارد، هرچند که رانندگی با محصولی از برند تویوتا، می‌تواند در نگاه افراد جامعه، جذابیت خاصی داشته باشد.

در فضای داخلی، راحتی کم‌نظیری در اختیار سرنشینان راو4 خواهد بود. این موضوع، البته در توسان و سانتافه هم وجود دارد، اما می‌توان ادعا کرد برای ۴ انسان بالغ در محصول تویوتا، راحتی بیشتری فراهم می‌شود. فراموش نکنیم، صندلی‌های عقب راو4 می‌توانند تا حدی به صورت خوابیده تنظیم شوند و راحتی قابل قبولی ارائه دهند، اما هیچ نسخه‌ای از این خودرو، شبیه به سانتافه و به صورت سه ردیفه قابل خرید نخواهد بود. از نظر صندوق بار هم، سانتافه فراتر از انتظار عمل می‌کند و تا حدودی جادارتر است.

نسخه‌های مختلفی از راو4 در ایران وجود دارند که آپشن‌های متفاوتی دارند. در نمونه‌ی وارداتی با بیشترین امکانات، پوشش چرم صندلی‌ها می‌تواند به رنگ قهوه‌ای روشن باشد، ضمن اینکه رینگ‌های ۱۸ اینچ جدید با طرح شاخ گوزن، همراه با آپشن‌هایی مثل ترمز اضطراری و سیستم صوتی JBL در این خودرو وجود دارد. در مقایسه با هیوندای سانتافه فول‌آپشن، نمی‌توان از امکانات راو4 رضایت داشت، چراکه پارک خودکار، گرم‌کن ۵ صندلی و سردکن ۲ صندلی، سقف پانورامیک، هدآپ دیسپلی (نمایش اطلاعات فنی روی شیشه جلو)، پدال تعویض دنده پشت فرمان و پرده‌ی عقب، در کراس‌اور تویوتا دیده نمی‌شود. از دیدگاه متریال به کار رفته نیز، می‌توان از پلاستیک خشک داخل کابین و مرکز فرمان راو4 ایراد گرفت، هرچند که با پوشش چرم در قسمت‌های دیگر، جبران شده است. بازکننده‌ی برقی صندوق هم، آنچنان کند عمل می‌کند که می‌تواند کاربر را خسته کند.

لذت رانندگی با تویوتا راو4، غیر قابل انکار است. دید عالی به اطراف فراهم است و با وجود پیشرانه‌ای که روی کاغذ، تنها ۱۷۶ اسب بخار قدرت دارد، کمی پرشتاب‌تر از سانتافه و توسان عمل می‌کند. فنربندی و فرمان‌پذیری راو4 نیز، بسیار خوب است، اما برتری واضحی نسبت به سانتافه و توسان ندارد. از دیدگاه موشکافانه، صدای داخل کابین راو4، به دلیل استفاده از گیربکس CVT، کمی بیشتر از سانتافه است و در سرعت‌های بالا، قابل تشخیص خواهد بود. برای دوست‌داران محیط زیست و کاهش مصرف سوخت، راو4 تمام بنزینی، برتر از دیگر کراس‌اورهای رقیب در ایران عمل می‌کند، درحالیکه نسخه‌ی هیبرید جدید با متوسط مصرف بنزین ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، برنده‌ی مطلق خواهد بود. برای علاقه‌مندان طبیعت‌گردی و حضور در مسیرهای خارج جاده نیز، راو4 با استهلاک کمتر و طراحی مناسب‌تر نسبت به کراس‌اورهای کره‌ای، گزینه‌ی بهتری جهت سفرهای آف‌رود خواهد بود، هرچند که برای این هدف، میتسوبیشی اوتلندر یا حتی محصولی ارزان‌تر مثل سانگ‌یانگ اکتیون دست دوم، گزینه‌ی هوشمندانه‌تری به نظر می‌رسد.

در مجموع، راو4 برای یک خانواده‌ی معمولی، کاملا مناسب است، هرچند که برای بازار ایران، قیمتی در سطح یک محصول لوکس دارد. توانایی‌ها و نکات مثبت در این کراس‌اور ژاپنی، فراوان هستند، اما نمی‌توان برتری خاصی در راو4، نسبت به هیوندای سانتافه قائل شد، چراکه با اختلاف قیمتی چشم‌گیر، فروخته می‌شود.

(به‌روزرسانی شهریور ۱۳۹۸)

در زمان نگارش این مطلب، سایت ثبت سفارش خودروهای وارداتی، همچنان بسته است و چند ماه از آخرین پیش‌فروش رسمی محصولات تویوتا در ایران می‌گذرد. البته حضور پررنگ ایرتویا، نماینده‌ی رسمی تویوتا؛ در نمایشگاه خودروی تهران ۹۶، نشان داد، قدیمی‌ترین شرکت واردکننده‌ی ایران، قصد خروج از بازار ندارد. از سویی دیگر، علاقه‌ی مردم و طمع فروشندگان، قیمت نسخه‌ی تمام بنزینی و فول‌آپشن راو4 در بازار آزاد را به یک میلیارد تمومان رسانده است که به عقیده‌ی نگارنده، تا چند ماه دیگر فروکش خواهد کرد. هرچند که اطلاعات دقیقی از میزان مالیات و هزینه‌های ثبت گمرک خودروها برای آینده وجود ندارد، امیدواریم خریداران واقعی، با کمی صبر و خودداری از معامله با قیمت‌های غیرمنطقی، به گرانی خودروهای خارجی دامن نزنند.

اگر متوسط قیمت راو4 بنزینی در بازار را، ۹۰۰ میلیون تومان در نظر بگیریم، رنو کولئوس، میتسوبیشی اوتلندر، نیسان ایکس تریل و هیوندای سانتافه، رقبای اصلی آن هستند. برای علاقه‌مندان به خودروهای پهن‌پیکر و جادار، مسلما اوتلندر و سانتافه، گزینه‌های منطقی تری نسبت به راو4 محسوب می‌شوند، ضمن اینکه استفاده‌کنندگان از کولئوس نیز، رضایت بالایی از این محصول داشته‌اند. نیسان ایکس‌تریل هم، برخلاف کیفیت ساخت عالی و توانایی‌های قابل توجه، چندان مورد توجه بازار قرار نگرفته است و این احتمال وجود دارد که با کمبود لوازم جانبی مواجه شود. 

آستانه‌ی قیمت راو4 تمام بنزینی در بازار جهانی، ۲۵ هزار دلار است و با آپشن‌های کامل به ۳۴ هزار دلار می‌رسد. نسخه‌ی پایه از مدل هیبرید نیز، ۳۵ هزار دلار قیمت دارد و در گران‌ترین نمونه، ۳۷ هزار دلار فروخته می‌شود.

مشخصات فنی دقیق انواع خودرو تویوتا در بازار کشورمان، مقایسه‌ی آن‌ها با محصولات برندهای دیگر، بحث و تبادل نظر پیرامون آن‌ها، پرسش و پاسخ کاربران و کارشناسان به همراه گالری تصاویر اتومبیل‌های این خودروساز ژاپنی را در بخش محصولات زومیت ببنید.