شرکت بریتانیایی رولزرویس (Rolls-Royce) در سال ۱۹۰۴ تأسیس شد؛ این برند اصیل بریتانیایی در قالب رولزرویس موتورکارز لیمیتد، در سال ۱۹۹۸ به گروه خودروسازی فولس واگن فروخته شد که البته پس از توافق انجامشده بین غولهای خودروسازی آلمان، از سال ۲۰۰۳، در اختیار بیامو قرار گرفت.
برای بررسی و آزمون فنی محصولات رولزرویس شاید بهتر باشد که دنبال گرانترین مدلهای این خانوادهی لوکس باشیم. رولزرویس در حال حاضر ۵ مدل مختلف در خط تولید دارد که گوست (Ghost) بهعنوان سدان بزرگ و لوکس، با قیمت ارزانتر (درمقایسه با دیگر مدلها) عرضه میشود. این محصول، به یاد مدل کلاسیک سیلور گوست، محصول سال ۱۹۰۶ این شرکت نامگذاری شده است. گوست در سال ۲۰۰۹ در نمایشگاه خودروی فرانکفورت رونمایی شد که تا به امروز، بهروزرسانیهای بسیاری دریافت کرده است تا به سری II و مدل ۲۰۱۸ برسد. بدون مقدمه باید گفت که مشتریان رولزرویس، جزو مرفهترین افراد جهان هستند که به همین دلیل، بیش از هر چیزی به لوکس و راحت بودن خودرو اهمیت میدهند.
در ادامه با مراجعه به نقد و بررسی وبسایت موتوروان، به ویژگیهای این سدان لوکس بریتانیایی میپردازیم.
طراحی بدنه؛ هنوز هم بریتانیایی
رولزرویس تاریخچهی پرفرازونشیبی دارد؛ ولی همچنان ریشهی آن بریتانیایی مانده است. از هر زاویهای که به گوست نگاه میکنیم، شیفتهی زیبایی و وقار آن خواهیم شد. وجود رینگهای ۲۱ اینچی و طرح دورنگ که در قالب پکیج آپشن با قیمت ۴۴ هزار و ۳۵۰ دلار عرضه میشود، کمی حس اسپرت به رولزرویس گوست میدهد.
طراحی کابین؛ نهایت لوکس بودن
برای درک قیمت بالای رولزرویس، کافی است یکی از درهای عقب زیبای آن را باز کرد. کابین گوست تمام ویژگیهای یک خودروی لوکس را به همراه دارد: بیسروصدا، سواری باکیفیت و راحت، زیرپاییهای از جنس پشم بره که با کفش رفتن روی آنها مشکل است و صندلیهای چرمی که حتی فقط با نگاه کردن به آنها خستگی از بدن بیرون میرود. جزئیات کابین با وجود تزئینات استیل ضد زنگ و چوب مثالزدنی است. تمام این موارد در کنار سیستم صوتی سفارشی با قیمت ۱۰ هزار دلار، کابین رولزرویس گوست را از هتلهای ۵ ستاره هم راحتتر و لوکستر میکند.
پیشرانه و قوای فنی؛ نفوذ آلمانیها
به لطف پیشرانهی ۱۲ سیلندر توئین توربو بیامو با حجم ۶.۶ لیتر، رولزرویس گوست ۵۶۳ اسب بخار قدرت را به همراه ۸۲۰ نیوتنمتر گشتاور آلمانی رام کرده است. معمولاً کارشناسان در مورد فرمانپذیری و نیروی محرکهی خودروهای لوکس و سنگینوزن، نظرات متفاوتی دارند. احتمالاً برای خریداران این سدان لوکس، رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در زمان ۴.۷ ثانیه پس از شروع حرکت، کافی است تا از تیررس عکاسهای پاپاراتزی دور شوند.
همانطور که قابل درک است، اولویت مهم تیم مهندسی رولزرویس در ساخت گوست لذت و راحتی سرنشینان بوده؛ با اینحال فرمان گوست پاسخگویی مناسبی دارد و بهطور کلی برای خودرویی با وزن بیش از ۲.۵ تن، فرمانپذیری راضیکننده است.
تجهیزات ایمنی و رفاهی؛ فناوری کمتر اما ایمنی بیشتر
رولزرویس در بخش فناوریهای پیشرفته و گجتها نمرهی بالایی نمیگیرد. با اینکه نمای سقف پرستاره جذاب بهنظر میرسد؛ ولی سیستم سرگرمی و اطلاعاتی آن کمی ناامیدکننده است؛ بهخصوص کیفیت نمایشگرهای آن که حتی در برابر بیامو X3 جدید هم حرفی برای گفتن ندارد. اتصالات اندروید اتو و اپل کارپلی از دیگر مواردی هستند که در رولزرویس گوست وجود ندارند.
همانطور که انتظار میرفت، ایمنی گوست را باید مانند یک گاوصندوق دانست. سیستمهای ایمنی پرتعداد برای جلوگیری از تصادف و صدمه دیدن این بریتانیایی لوکس در کنار دوربینهای باکیفیت و سیستم نمایش اطلاعات فنی روی شیشه (HUD)، ایمنی رولزرویس گوست و سرنشینان را تضمین میکنند.
قیمت و مصرف سوخت؛ بالا و بالاتر
به دلیل قدرت و وزن بالا، رولزرویس گوست هیچوقت خودروی کممصرفی نبوده است. گوست در هر ۱۰۰ کیلومتر شهر و بزرگراه به ترتیب ۱۹.۶ و ۱۳ لیتر سوخت مصرف میکند. علاوه بر این، رولزرویس گوست بر اساس قوانین مالیات انرژی آمریکا، جزو خودروهای پرمصرف است که به همین دلیل قیمت تمامشدهی آن شامل ۲ هزار و ۶۰۰ دلار مالیات میشود. البته صادقانه باید گفت که احتمالاً این موارد برای مشتریان این خودرو مهم نخواهد بود.
قیمت پایهی رولزرویس گوست در بازار آمریکا ۳۱۱ هزار و ۹۰۰ دلار است؛ ولی همانطور که همه میدانیم، مشتریان این مدل و برند هیچوقت به نسخهی پایه بسنده نمیکنند. بهعنوان مثال قیمت تمامشدهی مدل بررسیشده توسط وبسایت موتوروان به ۳۹۴ هزار و ۵۲۵ دلار میرسد. نباید قیمت محصولات رولزرویس را با سدانهای معمولی مقایسه کرد؛ ولی گوست حتی در کلاس خودروهای فوق لوکس هم قیمت بالایی دارد. بهعنوان مثال مرسدس میباخ S560 با قیمت پایهی ۱۶۸ هزار و ۶۰۰ دلار عرضه میشود که در برابر حس اشرافی و راحتی کمنظیر رولزرویس گوست، حرفی برای گفتن ندارد.