تحقق رؤیای پرواز با زاپاتا ازفلای
زاپاتا ازفلای (Zapata Ezfly) به دنبال تمام اهداف و مقاصدی است که یک سگوی (Segway) در آسمان دنبال میکند. همه افراد میتوانند به کمک پلتفرم کوچکی مجهز به مجموعهای از پیشرانه جت بهعنوان محرک، رؤیای دیرینه ماشین پرنده و پرواز را واقعیت ببخشند. این پلتفرم توسط دو دسته کنترل میشود که به قسمت پایین و محل قرارگیری فرد متصل هستند. برای رسیدن به این آرزو، کافی است فرد با سگوی پرنده بالا برود و در اطراف چرخ بزند و البته فرمان دادن به این وسیله به کمک وزن فرد امکانپذیر است.
این پرنده بر اساس پلتفرم تخته پرنده فرانکی زاپاتا ساخته شده است که در حقیقت یک پلتفرم پرنده سبکوزن عجیب و بدون دسته نگهدارنده شبیه سگوی بود. این تخته پرنده دقیقا مانند اولین اختراع زاپاتا که تخته پرنده (هاوربرد) روی آب است و فرد را در چکمههایی محکم میکند و نیاز به تعادل و قدرت فوقالعادهای برای عملکرد خود دارد.
اغلب دیده میشود که زاپاتا در برخی آبراههای اروپا و ایالات متحده اختراع خود را آزمایش و بروزرسانی میکند که این فعالیت گاهی اوقات با محبت مقامات رسمی و گاهی نیز بدون توجه آنان انجام میشود.
سیستم ازفلای جدید، یک ایده بسیار خطرناک ولی مهیج است؛ چون به نظر میرسد که آموزش و یادگیری پرواز با آن برای هر فردی، زمان بسیار کمی طول میکشد؛ بنابراین شاید تمام دنیا بتوانند از این سگوی پرنده بهخوبی استفاده و با آن پرواز کنند. در این سیستم نیاز نیست که فرد در چکمه مخصوص تخته پرنده قرار بگیرد؛ بلکه فقط روی پلتفرم میایستد و میلههای کنترل را در دستان خود محکم میگیرد که بسیار شبیه عملکرد سگوی سهبعدی عمل میکند.
در ویدیوی زیر زاپاتا نشان میدهد که ماه اکتبر گذشته جلسه آزمایش سگوی پرنده در تگزاس آمریکا برگزار شد؛ در این آزمایش تعدادی خلبان به کمک ازفلای از روی تخته میپریدند و بهسرعت از روی دریاچهای عبور میکردند. به نظر میرسد که تمام افراد آزمایشگر میتوانند سگوی پرنده را بهراحتی و خیلی سریع هدایت کنند و حادثه خاصی اتفاق نیفتاد. البته بهطور مشخص دو نفر از این افراد پوشش نظامی به تن داشتند که منطقی است و البته نشان میدهد که نیروهای نظامی آمریکایی به وسایل پرنده شخصی علاقهمند هستند.
ویدئوی جالب از سگوی پرنده زاپاتا ازفلای
در حقیقت به نظر میرسد سگوی پرنده ازفلای شبیه پلتفرم پرنده هیلر (Hiller) باشد که در دهه ۱۹۵۰ میلادی ساخته شد و توسط ارتش ایالات متحده آمریکا مورد آزمایش قرار گرفت؛ البته آن پلتفرم پرنده نیز از موتور جت قدرتمند و سریعی استفاده میکرد و قبل از به ثمر رسیدن طرح به حال خود رها شد.
این واقعیت که زاپاتا مایل به آزمایش کردن ازفلای توسط محدوده وسیعی از افراد است، نشان میدهد که این سگوی پرنده دارای تعدادی پوشش و حفاظ پایداری است که بهطور بالقوه، ارتفاع یا فاصله از محدودکنندهی پایه را حفظ میکند. قابلیت جالب دیگری نیز در ازفلای استفاده شده است که به کمک آن میتوان به وسیله ریموت کنترل به سبک هواپیماهای بدون سرنشین، خلبانی را که دچار اضطراب و پریشانی شده است به محل امن برگرداند. البته خیلیها دوست دارند در این مورد بیشتر بدانند؛ اما تاکنون زاپاتا به این سؤالات پاسخ نداده است. چیزی که میتوان کاملا مطمئن بود این است که در ازفلای سیستم ایمنی فعال نیست.
سیستم چتر نجات بالستیک خوب و مطمئن است؛ اما اگر خلبان در ارتفاعی کمتر از ۳۰ متر پرواز کند، زمان کمی برای جلوگیری از سقوط دارد. به نظر میرسد تا زمانی که چتر باز شود و جان کاربر را نجات دهد، با زمین برخورد خواهد کرد و شبیه پیتزا میشود. این مشکلی است که همه در مکانیسم جدید صعود و فرود عمودی (VTOL) با آن سروکار دارند؛ این طیف شامل خلبانان خودروهای پرنده و مردمی میشود که از جتپک استفاده میکنند. وقتی که ارتفاع از سطح زمین افزایش مییابد چتر نجات بالستیک بسیار مفید است؛ اما اگر فاصله زمین تا کاربر به ۳۰ متر کاهش یابد هر لحظه باید منتظر رخداد ناگواری بود.
دستگاههایی مانند ازفلای و سری JB هواپیمای جتپک، قادر به پرواز تا ارتفاع ۳۰۰۰ متر هستند؛ اما در واقع اگر از آنها بهعنوان خودروی تفریحی در دسترس عموم و در ارتفاع بین ۴.۵ تا ۳۰ متر استفاده شود، به احتمال ۹۰ درصد باعث مرگ کاربر میشود. بنابراین تا زمانی که این جزئیات بهطور کامل مورد رسیدگی قرار نگیرد، انتظار نمیرود که سگوی پرنده ازفلای زاپاتا بهعنوان محصول تجاری یا وسیله مخصوص خدمات نظامی راهی بازار شود.
شاید بالاخره روزی با این وسیله سروکار داشته باشیم و اینطور احساس میشود که فقط مسئله زمان مطرح است؛ تا روزی که جت اسکیهای پرنده شبیه ازفلای در آسمان ظاهر شوند، باید منتظر ماند؛ این وسیله میتواند سرگرمی باورنکردنی و بسیار شگفتانگیزی برای علاقهمندان به رؤیای پرواز فراهم کند و امیدواریم روزی تجربه پرواز برای همه انسانها بهصورت عمومی و همهگیر فراهم شود.
نظرات