بورگوارد BX7 / بی ایکس ۷؛ مشخصات فنی، قیمت و هر آنچه درباره آن باید بدانید

خودروسازی بورگوارد به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین برندهای این صنعت در دنیا شناخته می‌شود. هر چند بیش از ۵۵ سال از آخرین محصول بورگوارد ساخت آلمان می‌گذرد، علاقه‌مندان خودروهای کلاسیک با نام و تولیدات آن آشنا هستند. کارل فردریش وینهلم بورگوارد، در سال ۱۹۰۵ شرکت خودروسازی تازه‌ای با همکاری گروه هانسا بنیان نهاد. اولین محصول بورگوارد در حدود سال‌های ۱۹۲۵ عرضه شد؛ اما تولیدات این شرکت در سال‌های بعد آنچنان به موفقیت و محبوبیت رسید که ثروت مؤسس خود را چند برابر کرد. از سال ۱۹۲۹، کارل بورگوارد توانست شرکت هانسا را به زیرمجموعه‌ای از گروه صنعتی بورگوارد تبدیل کند و مالک یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان آلمان در آن زمان شود. سال‌های طلایی بورگوارد به دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ خلاصه می‌شود و با خودروهای هانسا ۱۵۰۰، هانسا ۲۴۰۰ و ایزابلا دارای شهرت است.

در واپسین سال‌های دهه‌ی ۱۹۵۰، مشکلات اقتصادی و بدهی‌های بانکی بوگوراد آشکار شد. این گروه خودروساز که دارای ۴ شرکت زیرمجموعه بود، با خطوط تولید پرهزینه و سنتی اداره می‌شد که در مجموع، مخارج زیادی داشت. از سویی دیگر، برندهایی مثل فولکس واگن و اوپل با تولیدات باکیفیت و ارزان‌ در سال‌های ۱۹۶۰، توانستند محبوبیت زیادی کسب کنند. این شرایط، منجر به ورشکستگی و انحلال گروه خودروسازی بورگوارد در سال ۱۹۶۱ شد، ضمن اینکه مؤسس آن، کارل بورگوارد هم در سال ۱۹۶۳ از دنیا رفت. طبق تحقیقات گسترده‌ی اقتصاددانان و روزنامه‌نگاران در سال‌های بعد، مشخص شد که بدهی‌های بورگوراد چندان زیاد نبودند و این برند می‌توانست در صورت خویشتن‌داری بانک‌های طرف حساب و دیگر طلب‌کاران، به‌راحتی از بحران مالی خارج شود. ضمن اینکه مدتی بعد توانست تمامی بدهی‌های خود را تسویه کند؛ اما در برابر تبلیغات منفی علیه خود دوام نیاورد. از داستان ورشکستگی بورگوارد می‌توان این‌گونه نیز نتیجه گرفت که رقبا و سرمایه‌داران مخالف این شرکت با همکاری بانک‌ها، دست به توطئه‌ای همه‌جانبه بر علیه بورگوارد زدند که در نهایت، منجر به حذف یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان آلمان از گردونه‌ی رقابت با فولکس واگن و بی‌ام‌و شد.

در سال ۲۰۰۸، نوه‌ی مؤسس بورگوارد اقدام به بازگشایی شرکت کرد. مدتی بعد، دفتر مرکزی و بخش طراحی در اشتوتگارت آلمان، افتتاح شد و مورد توجه گروه خودروسازی BAIC چین (مالک برند فوتون) قرار گرفت. بورگوارد از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۷ تولیداتی نداشته؛ اما به لطف تزریق سرمایه‌ی فوتون، با ۲ مدل کراس‌اور به بازار جهانی بازگشته است. خودروهای بورگوارد شامل BX5 و BX7 در چین تولید می‌شوند؛ اما مهندسی و طراحی‌شده‌ی آلمان هستند. این برند، در حال کار روی پروژه‌ی BXi7 است تا یک کراس‌اور با پیشرانه‌ی تمام برقی عرضه کند. فعلا، BX7 به‌عنوان محصول اصلی و پرچم‌دار بورگوارد شناخته می‌شود.

ظاهر بورگوارد BX7 را می‌توان ترکیبی از کراس‌اورهای پورشه و آئودی دانست. این موضوع با نگاهی به چراغ‌های عقب و نوشتار اسم برند که حالت کشیده و سرتاسری دارد، بیننده‌ را به یاد نسل قبلی پورشه کاین می‌اندازد؛ اما BX7 در تلاش است که زبان طراحی و سبک مخصوص خود در چراغ‌های اصلی و جلوپنجره داشته باشد.

در نمای رو‌به‌رو، ظاهری کاملا اسپرت ارائه شده است که با هزینه‌ی اضافه، کمی لوکس به نظر می‌رسد. چراغ جلو، نسبتا باریک و کشیده به سمت عقب است؛ اما همراه بریدگی در قسمت داخلی، با جلوپنجره جفت می‌شود. این ترفند در BX5، دیگر محصول بورگوارد نیز دیده می‌شود تا سبک طراحی سازنده را نمایندگی کند. یک هالوژن در کاسه چراغ، وظیفه‌ی تأمین نور اصلی را بر عهده دارد، ۲ ردیف LED هم در پایین جاسازی شده‌اند تا روشنایی روز و فلاشر (چراغ راهنما) فراهم شود. در قست جلوپنجره، ترکیبی زیبا همراه خطوط عمودی سیاه دیده می‌شود که فلزی و اصطلاحا پیانویی است. البته باید قبول کرد که لوگوی تیره و درشت بورگوارد در جلوپنجره، تا حدودی دلسردکننده است.

از نکات مثبت در طراحی نمای روبروی BX7، می‌توان به حجم‌دهی چشم‌نواز کاپوت و سپر اشاره کرد که شخصیت اسپرت و قدرتمند این کراس‌اور را تقویت می‌کند. هماهنگ با گوشه‌های چراغ اصلی، برجستگی‌های جذابی در گلگیر و کاپوت فراهم شده است که منجر به تورفتگی بدنه و حالت انتقامجو برای BX7 می‌شود. پایین سپر، زیر چراغ‌ها و در محل مخصوص مه‌شکن هم حجم‌دهی قابل قبولی وجود دارد. از نکات منفی در طراحی نمای جلو، باید به پلاستیک سیاه‌رنگ زیر سپر و جایگاه مه‌شکن اشاره کرد. چنین ادواتی همراه‌با مه‌شکن‌های دایره‌ای، ارزان‌قیمت و خارج از تبلیغات شرکت سازنده به‌عنوان تولیدکننده‌ی یک محصول لوکس به نظر می‌رسد.

از نمای جانبی، شباهتی جزئی بین BX7 و نسل قبل پورشه کاین یا کراس‌اورهای فولکس واگن دیده می‌شود؛ اما این موضوع چندان آشکار و کپی‌برداری شده به‌حساب نمی‌آید. هماهنگی بدنه و فقدان خطوط پیچیده روی درها و گلگیرهای BX7، منجر به ظاهری چشم‌نواز و عامه‌پسند شده است که آرام و مد روز به نظر می‌رسد. حجم‌دهی روی کاپوت، خط کشیده‌شده از انتهای چراغ جلو تا نزدیک آینه بغل و برجستگی روی گلگیر عقب که هماهنگ با گوشه‌ی چراغ پشت روی بدنه اعمال شده است، ظاهر مناسبی برای BX7 فراهم می‌کنند. دو خط کم‌عمق روی دستگیره‌ها و پایین درها نیز سادگی این بخش را کاهش می‌دهد. از نکات مثبت در طراحی نمای جانبی، باید به حالت پنجره‌ها با فریم فلزی، ریل باربند و رینگ‌های اسپرت بورگوارد در سایزهای ۱۷ تا ۲۱ اینچ اشاره کرد.

با نگاه به پشت خودرو، متوجه می‌شویم که اثری از سبک طراحی معمول در محصولات چینی روی BX7 اعمال نشده است. از سویی دیگر، حجم‌دهی متنوعی در این بخش دیده می‌شود که به اسپرت و مدرن جلوه دادن محصول بورگوارد کمک می‌کند. دو طرف چراغ‌ها، خطی نسبتا عمیق وجود دارد که علاوه بر بهتر دیده شدن روشنایی پشت، نوعی قاب برای نام سازنده فراهم می‌کند. کمی پایین‌تر، حجم‌دهی پیچیده‌تری وجود دارد که مخصوص جایگاه پلاک و برجستگی سپر عقب، طراحی شده است. از دیگر نکات مثبت در طراحی نمای عقب، باید به اگزوزهای دوگانه، ادوات فلزی و چراغ‌های باریک قرمز در پایین سپر، اسپویلر (بال عقب) و آنتن کوسه‌ای کوتاه اشاره کرد. از سویی دیگر، کوچک بودن شیشه‌ی عقب با قاب داخلی که منجر به دید محدود در این قسمت می‌شود، تا حدودی عجیب به نظر می‌رسد.

ابعاد بورگوارد BX7 شامل طول ۴۷۱۵ میلی‌متر، عرض ۱۹۱۱ میلی‌متر و ارتفاع سقف ۱۶۹۰ میلی‌متر است که همراه فاصله محورهای ۲۷۶۰ میلی‌متر ارائه می‌شود. با این حساب، نسبت به هیوندای سانتافه با طول ۴۹۰۵ میلی‌متر، عرض ۱۸۸۵ میلی‌متر و ارتفاع ۱۷۰۰ میلی‌متر، طول کمتر، عرض بیشتر و ارتفاع مشابه دارد. در مجموع و با توجه به فاصله محورهای ۲۷۰۰ میلی‌متر در هیوندای سانتافه، می‌توان ادعا کرد که BX7 نسبت به رقیب کره‌ای، کمی جادارتر باشد.

باید اعتراف کرد که لوکس بودن BX7 با ورود به خودرو، جلب نظر می‌کند و انکارناپذیر است. ترکیب قابل قبولی از چرم و فلز در فضای داخلی BX7 دیده می‌شود که رنگ‌بندی متنوع، چیدمانی مدرن با تجهیزات الکترونیک فراهم می‌کند.

بخش بالای داشبورد، از پلاستیک مرغوب و قسمت میانی دارای چرم مصنوعی است. در مدل‌های مختلف، پوشش چرم داشبورد با صندلی‌ها هم‌رنگ خواهد بود؛ اما در همه‌ی نسخه‌ها، نیمه‌ی بالایی به رنگ سیاه (خاکستری تیره) ارائه می‌شود. قطعاتی از فلز نقره‌ای هم برای تزئین پنل پشت فرمان، مجاری هوای تهویه مطبوع و قسمت‌هایی از داشبورد استفاده شده است که ترکیبی چشم‌نواز با دیگر اجزاء دارند. بورگوارد BX7، در نزدیکی دسته‌دنده از طرح چوب استفاده می‌کند که در نسخه‌های مختلف، رنگ‌های قهوه‌ای و سیاه دارد.

شاید مهم‌ترین نکته در فضای داخلی BX7، حس مدرن و اسپرت کابین به لطف نمایشگر ۱۲.۳ اینچی در مرکز داشبورد باشد. اکثر خودوهای لوکس اروپایی چنین نمایشگر عریضی در اختیار ندارند و نظیر آن، در نسخه‌ی فول‌آپشن از شاسی‌بلندهای لوکس مرسدس بنز دیده می‌شود. جایگاه مناسبی برای نمایشگر داشبورد طراحی شده است که به دلیل تورفتگی، کمی دور از دسترس راننده خواهد بود؛ اما هیچ کلیدی در پیرامون نیست و در مجموع ظاهر جذابی دارد. شبیه به خودروهای بی‌ام‌و، بورگوارد از طرح عریض در زیر نمایشگر برای چیدمان مجرای هوا استفاده می‌کند. کمی پایین‌تر، مجموعه‌ای از کلیدها با نمایشگر دیجیتال و حالتی مینیمال ارائه می‌شوند و مهم‌ترین وظیفه‌ی آن‌ها، کنترل آپشن‌های مربوط به گرمایش و سرمایش است.

پشت فرمان، تأکید بر طراحی کلاسیک به‌وضوح دیده می‌شود. فرمان استخوانی سیاه‌رنگ همراه خطوط دوخت سفید، در بسیاری از کراس‌اورهای لوکس امروزی وجود دارد و BX7 هم از چنین ترکیبی استفاده می‌کند. روی فرمان، دکمه‌های کم‌تعداد و کاربردی انتخاب شده‌اند؛ اما کلیدگردان هم برای کنترل سیستم صوتی و تماس تلفنی حضور دارد. پشت پنل، چهار عقربه‌ی سرعت‌سنج، دور موتور، حرارت آب خنک‌کننده‌ی پیشرانه و بنزین موجود در باک، با ساختار سنتی دیده می‌شوند که چنانچه نمونه‌های مشابه در مرسدس بنز یا پورشه‌های کلاسیک را دیده باشید، جذاب به نظر می‌رسند. نمایشگر ۴.۲ اینچ مربوط به کامپیوتر سفر هم برای پنل پشت فرمان در نظر گرفته شده که تمام رنگی است.

بورگوارد BX7 می‌تواند با صندلی‌های ۲ ردیفه یا ۳ ردیفه سفارش داده شود که، ۵ نفره یا ۷ نفره نام دارد. از سویی دیگر، مدل ۳ ردیفه با صندلی دونفره و مبله در ردیف دوم نیز تولید شده است که با قاطعیت نمی‌توان از واردات آن سخن گفت. دوخت صندلی‌ها و پوشش چرم آن‌ها، فراتر از انتظار است و با طرح دوخت مورب هماهنگ با تودوزی درها ارائه می‌شود. بورگوارد BX7 فضای مناسبی برای سرنشینان فراهم می‌کند و برای ۴ انسان بلندقد، ایده‌ال است. دید به بیرون خودرو هم کاملا مناسب خواهد بود و علاوه بر سانروف پانورامیک، حتی برای ردیف سوم روزنه‌ای مثلثی در انتهای بدنه وجود دارد. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، شیشه‌ی عقب BX7 چندان بزرگ نیست و کابردی به‌جز هدایت نور نخواهد داشت.

صندوق عقب در نسخه‌ی استاندارد با ۲ ردیف صندلی، ۵۴۵ لیتر است؛ اما در مدل ۳ ردیفه با صندلی‌های ایستاده، تنها ۱۲۶ لیتر خواهد بود. خواباندن صندلی‌های پشت راننده در نسخه‌های ۵ نفره و ۷ نفره‌ی بورگوارد BX7، به ترتیب ۱۳۷۷ لیتر و ۱۲۵۷ لیتر فضای قابل استفاده فراهم خواهد کرد.

برخلاف آنچه در بعضی سایت‌ها دیده می‌شود، برند آلمانی نظیر فولکس واگن در تأمین پیشرانه برای بورگوارد نقش ندارند و قوای محرک این خودروها، توسط کارخانه‌ی فوتون در چین تولید می‌شود. بنا به اطلاعاتی که توسط نمایندگی بورگوارد در ایران به زومیت داده شده است، موتور خودروهای بورگوارد توسط بخش تحقیق و توسعه شرکت بورگوارد با مشارکت شرکت‌های بوش آلمان،  FEV، IHI ژاپن و شرکت INA از زیرمجموعه های گروه شافلر آلمان به‌صورت کاملاً اختصاصی توسعه یافته و تولید شده است. این پیشرانه‌ها، هیچ‌گونه ارتباط تکنولوژیک یا حقوقی با شرکت میتسوبیشی ژاپن ندارند.  پیشرانه‌ی BX7 با کد 4G20TI1، در فوتون ساوانا نیز استفاده شده است.

تمامی نسخه‌های بورگوارد BX7 دارای پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲ لیتری و توربوشارژ به قدرت ۲۲۱ اسب‌بخار با گشتاور ۳۰۰ نیوتن‌متر هستند. نهایت قدرت خودرو در ۵۵۰۰ دور بر دقیقه و بیشترین گشتاور از دور موتور ۱۵۰۰ تا ۵۰۰۰ دور بر دقیقه فراهم می‌شود. جعبه‌دنده خودکار ۶ سرعته با امکان تعویض دنده‌ی دستی هم در تمامی مدل‌ها ثابت است؛ اما سیستم دیفرانسیل جلو یا دو دیفرانسیل، به انتخاب خریدار خواهد بود. وزن خالص بورگوارد BX7 در مدل‌های مختلف، ۱۷۴۰ تا ۱۸۰۰ کیلوگرم است و با این شرایط، در زمانی حدود ۸ تا ۹ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. در تست‌های انجام‌شده، نهایت سرعت بورگوارد BX7 حدود ۲۰۵ کیلومتر بر ساعت و میانگین مصرف بنزین، ۸.۵ تا ۹ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر بوده است. نمونه‌ی وارداتی این خودرو، دارای سیستم دو دیفرانسیل هوشمند خواهد بود.

در نمای بیرونی، تنها تفاوت بین مدل‌های مختلف BX7، مربوط به سایز رینگ‌ها است که در ایران با نمونه‌های ۱۸ اینچ همراه لاستیک‌هایی به عرض ۲۳۵ میلی‌متر در تیپ‌های مختلف عرضه می‌شود. شرکت واردکننده قرار است ارزان‌ترین نسخه‌ (به نام مدل راحت: Comfort) را بدون مه‌شکن، روشنایی روز، حسگر باران و سانروف پانورامیک عرضه کند. امکانات بیشتر در نمونه‌های با آپشن‌ بالاتر (تیپ‌های ممتاز، لوکس و نهایی) در ایران قابل خرید خواهد بود.

کامل‌ترین نسخه از بورگوارد BX7، دارای نمایشگر ۱۲.۳ اینچ (به‌جای نمایشگر ۸ اینچ در نسخه‌ی پایه)، ناوبری ماهواره‌ای، سیستم صوتی ۹ بلندگو، پوشش مرغوب صندلی‌ها، تهویه مطبوع دوگانه، ورود بدون کلید، استارت دکمه‌ای، دوربین عقب، آینه‌های برقی جمع‌شونده، دید ۳۶۰ درجه، دوربین جلو با دید در شب، فرمان برقی حساس به سرعت، کروز کنترل و فرمان چرم خواهد بود؛ اما ارزان‌ترین نمونه‌ی بورگوارد BX7، بسیاری از این تجهیزات را فراهم نمی‌کند. نمونه‌ای از بورگوارد BX7 که در ایران پیش‌فروش می‌شود، دارای آپشن‌های کامل است و همراه‌با ۴ گرم‌کن داخلی صندلی و ماساژور مخصوص راننده قابل خرید خواهد بود.

تلاش ما برای دستیابی به فیلم تست تصادف محصولات بورگوراد بی‌نتیجه بود. بنا به ادعای برند سازنده، کراس‌اورBX7 توسط شرکت TÜV Rheinland آلمان، آزمون‌های مرتبط با استاندارد ایمنی و حوادث را با موفقیت پشت سر گذاشته و امتیازی معادل ۵ ستاره دریافت کرده است. خودروهای ساخت چین مثل BX7، با توجه به اینکه در اروپا تولید و عرضه نمی‌شوند، قابل پذیرش توسط بنیاد رسمی آزمایش ایمنی در این قاره (Euro NCAP) نیستند. به همین دلیل توسط نهادهای خصوصی معتبر نظیر TÜV Rheinland آلمان بررسی می‌شوند.

در نسخه‌ی پایه، ۴ کیسه هوا برای سرنشینان جلو پیش‌بینی شده است که در مدل بالاتر، همراه‌با کیسه هوای پرده‌ای سرتاسری خواهد بود. سیستم‌های کنترل پایداری و تعادل، مثل ترمز ضد قفل (ABS)، تقسیم نیروی ترمز (EBD) و جلوگیری از لغزش (VSC) هم در BX7 وجود دارند. هشدار نقطه‌ی کور، قفل دیفرانسیل، حفظ خودرو در شیب و فشارسنج باد لاستیک، امکانات ایمنی BX7 هستند.

(به‌روزرسانی شهریور ۱۳۹۸)

کلاس قیمتی بورگوارد و البته کیفیت ساخت محصولات آن، قابل مقایسه با دیگر کراس‌اورهای ساخت چین نیست. تا پیش از این، چری تیگو 7، گران‌ترین خودروی چینی بازار ایران بود؛ اما BX7 حالا (شهریور ۱۳۹۸) به قیمت ۸۰۰ میلیون تومان معامله شود. این شرایط، خریدار را در مقام مقایسه‌ی محصول بورگوارد با هیوندای سانتافه و کیا سورنتو قرار می‌دهد تا موفقیت BX7 در فروش مبهم باشد.

بحث نمای بیرونی تا حد زیادی مربوط به سلیقه‌ی مخاطب است و نمی‌توان درباره‌ی آن با قاطعیت پیش‌داوری کرد. اشاره کردیم که کراس‌اور بورگوارد فراتر از محصولات چینی به نظر می‌رسد و در مجموع می‌توان امتیاز خوبی به جذابیت ظاهری آن داد؛ اما در مقایسه با رقبای کره‌ای، برگ برنده‌ی ندارد. شاید مراجعه به خودروی فرانسوی DS7 کراس‌بک، الگوی مناسبی برای طراحان بورگوراد باشد تا نمایی لوکس‌تر برای BX7 فراهم کنند. شاید بتوان از حجم‌دهی بدنه و جلوپنجره‌ی فلزی به‌عنوان تنها المان‌های لوکس در BX7 نام برد؛ درحالی‌که مه‌شکن‌های دایره‌ای و ادوات پلاستیکی سپر به زیبایی آن لطمه می‌زند.

در فضای داخلی، کیفیت ساخت قابل توجهی وجود دارد. مواد به‌کاررفته مطلوب است و تا حد زیادی، برتر از کراس‌اورهای کره‌ای به نظر می‌رسد. صندلی‌های BX7، در مدل فول‌آپشن دارای ترکیبات پشم و بسیار راحت هستند. میان داشبورد و داخل درها نیز پوشش نرم با خطوط دوخت چشم‌نواز استفاده شده است. ترکیب ادوات مورد استفاده‌ی سرنشینان مثل کلیدها، دستگیره‌های فلزی و فرمان چرم هم علاوه بر مواد مرغوب، دارای طراحی ارگونومیک با ظاهر هنرمندانه است. فضای داخلی BX7 بزرگ‌تر از سانتافه به نظر نمی‌رسد و بهتر است بگوییم کمی جادارتر از هیوندای توسان یا کیا اسپورتیج خواهد بود. برای فردی بلندقد، می‌توان زاویه‌ی صندلی عقب را تغییر داد و راحتی بیشتری فراهم کرد؛ اما در حالت عادی، فاصله‌ی کمی بین سر تا سقف وجود دارد.

از نظر کارایی آپشن‌ها و امکانات رفاهی، نمی‌توان امتیاز بالایی به BX7 داد. تجهیزاتی نظیر گرم‌کن و سردکن صندلی، پارک خودکار و شارژر بی‌سیم، در بسیاری از کراس‌اورهای امروزی وجود دارند؛ اما در فهرست آپشن‌های BX7 دیده نمی‌شوند. در عوض، دوربین جلو با قابلیت دید در شب برای نسخه‌ی نهایی (Ultimate) بورگوارد در نظر گرفته شده که از طریق نمایشگر پشت فرمان قابل استفاده است. کلید گردان (جوی‌استیک) هم در BX7 وجود دارد که فراتر از انتظار به نظر می‌رسد و فرمان‌دهی به امکانات قابل کنترل از طریق نمایشگر را ساده‌تر می‌کند. از سویی دیگر، نباید فراموش کرد که نرم‌افزارهای استفاده‌شده در کراس‌اورهای کره‌ای، رابط کاربری بهتری دارند و به دلیل جای‌گزاری نزدیک‌تر نسبت به راننده، دسترسی بهتری فراهم می‌کنند.

از نظر شتاب‌گیری و قدرت پیشرانه، BX7 با هیوندای سانتافه و کیا سورنتو تفاوت زیادی ندارد. کراس‌اور بورگوارد، قدرت و گشتاور بیشتری ارائه می‌دهد؛ اما مثل رقبای کره‌ای، در زمانی حدود ۱۰ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و با توجه به قیمت، چندان سریع‌ و اسپرت نیست. نسخه‌ی وارداتی با پیشرانه‌ی ۲۲۰ اسب‌بخار و گشتار ۳۰۰ نیوتن‌متر، علاوه بر جعبه‌دنده ۶ سرعته‌ی خودکار، مجهز به سیستم دو دیفرانسیل هوشمند است که بنا به تست‌های انجام‌شده در خارج از ایران، عملکرد قابل قبولی دارد. فنربندی و تعادل خودرو در مانورهای سریع نیز خوب ارزیابی شده است.

در مجموع می‌توان بورگوارد BX7 را خودرویی در سایز بدنه‌ی محصولات کره‌ای دانست؛ اما محصولی با طراحی متفاوت که با کیفیت کابین بهتر و آپشن‌های کمتر ارائه می‌شود. خریدار بورگوارد، مسلما BX7 را نزدیک به کراس‌اورهای آلمانی احساس می‌کند؛ اما نیازمند خدمات پس از فروش و تأمین قطعات در مواقع ضروری خواهد بود. این موضوع، بر فروش اولیه و قیمت‌گذاری‌ نمونه‌های دست دوم خودروهای تازه‌وارد مثل بورگوارد، تأثیر خواهد داشت.

 هر چند مدل ثبت نامی، نسخه‌ای نسبتا کامل و فول‌آپشن از BX7 محسوب می‌شود، با هیوندای سانتافه و کیا سورنتو هم‌قیمت است. از سویی دیگر، رقبای کره‌ای بورگوارد دارای بازار دست دوم بهتر هستند. فراموش نکنیم، رنو کولئوس، میتسوبیشی اوتلندر و سانگ یانگ اکتیون جدید هم تفاوت قیمت چندانی با BX7 ندارند.

مشخصات فنی دقیق انواع خودرو بورگوارد و چری در بازار کشورمان، مقایسه‌ی آن‌ها با محصولات برندهای دیگر، بحث و تبادل نظر پیرامون آن‌ها، پرسش و پاسخ کاربران و کارشناسان به همراه گالری تصاویر این خودروساز آلمانی را در بخش محصولات زومیت ببنید.