سریع ترین خودروهای جاده‌ای در پیست نوربرگ رینگ

نوربرگ‌رینگ (Nürburgring) برای طرفداران دنیای خودرو، واژه و مکانی ویژه است. در هر پیچ و کیلومتر به کیلومتر این پیست مشهور، لحظات به‌یادماندنی و گاه دلهره‌آور ثبت شده است. نوربرگ‌رینگ میدان نبرد جسورترین راننده‌های تاریخ محسوب می‌شود؛ جهنم سبز اتومبیلرانی به‌قدری بی‌رحم و در عین‌حال ارضاکننده است که هنوز آمار رسمی تصادفات مرگبار آن منتشر نشده است. جرمی کلارکسون در سال ۲۰۰۴ و هنگامی که به‌تازگی سری جدید تاپ‌گیر را آغاز کرده بود، جمله‌ای قابل تأمل در مورد این پیست گفت:

در طول سال‌ها، نوربرگ‌رینگ جان بیش از ۲۰۰ انسان را گرفته است.

امروز نوربرگ‌رینگ بیشتر به میدان نبرد محصولات پرقدرت برندهای خودروساز تبدیل شده است. البته هر کسی با هر خودرو و موتورسیکلتی می‌تواند تجربه‌ی رانندگی در این پیست را داشته باشد و تقریباً نوربرگ‌رینگ هیچوقت بی‌سروصدا نیست. جالب این است که رکورد سریع‌ترین دور نوربرگ‌رینگ با گذشت بیش از سه دهه هنوز هم شکسته نشده است. استفان بیلوف در سال ۱۹۸۳ پشت فرمان پورشه 956، رکورد ۶ دقیقه و ۱۱.۱۳ ثانیه را ثبت کرد.

باتوجه به اهمیت نوربرگ‌رینگ در رکوردگیری خودروهای پرفورمنس شرکت‌های مختلف، در این مطلب به معرفی ۱۰ خودروی جاده‌ای سریع در جهنم سبز خواهیم پرداخت. تمام ۱۰ خودروی این فهرست مجوز تردد جاده‌ای داشته و علی‌رغم عملکرد فنی فوق‌العاده و ظاهر آیرودینامیک، جزو خودروهای مخصوص مسابقه طبقه‌بندی نمی‌شوند.

ساخت مجموعه پیست نوربرگ‌رینگ در سال ۱۹۲۵ و در کوهستان‌های آیفل آلمان، به‌منظور یک پیست بزرگ که نمایانگر جاده‌های اروپایی باشد، نزدیک شهر نوربورگ آغاز شد. ساخت و ساز این پیست در سال ۱۹۲۷ در قالب چهاربخش، پیست کامل (گزامچتکه، Gesamtstrecke ) به مسافت ۲۸.۲۶۵ کیلومتر، حلقه‌ی شمالی (ناوچلایفه، Nordschleife ) به مسافت ۲۲.۸۱۰ کیلومتر، حلقه‌ی جنوبی (زوچ‌لایفه، Südschleife) به مسافت ۷.۷۴۷ کیلومتر و حلقه‌ی پایانی (زیلچ‌لایفه، Zielschleife ) به مسافت ۲.۲۸۱ کیلومتر به پایان رسید. برگزاری مسابقات در پیست کامل در سال‌ها اولیه انجام می‌شد؛ در واقع سال ۱۹۲۹ بود که آخرین مسابقات در مسافت کامل برگزار شد. مسابقات مختلف اتومبیلرانی و موتورسواری به‌طور جداگانه در حلقه‌های شمالی و جنوبی نوربرگ‌رینگ برگزار می‌شدند.

پس از جنگ جهانی دوم، بخش شمالی نوربرگ‌رینگ میزبان خودروهای فرمول یک و رانندگان بی‌نظیری چون جیم کلارک، جکی ایکس، جکی استوارت، استرلینگ ماس، خوان مانوئل فنجیو و آلبرتو آسکاری بود. با نزدیک شدن به دهه ۱۹۷۰ و تولد نسل جدید خودروهای فرمول یک، تغییرات اساسی در نوربرگ‌رینگ، شامل مسطح کردن سطح جاده و اضافه کردن پیچ‌ مارپیچ آخر انجام شد. پس از تصادف شدید نیکی لائودا، راننده‌ی تیم فرمول یک فراری، بازنگری در پیست و ساخت قالبی جدید برای گرن‌پری آغاز شد. سال ۱۹۸۴ بخش گرن‌پری افتتاح شد؛ این پیست تابه‌امروز تغییرات بسیاری داشته است. امروز با برگزاری مسابقات فرمول یک در پیست هوکنهایم‌رینگ، تبدیل بخش جنوبی نوربرگ‌رینگ به جاده‌ی عمومی و تمرکز بر رکوردگیری خودروهای مختلف در بخش شمالی، نوربرگ‌رینگ شباهت چندانی با قالب اصلی خود در دهه‌ی ۱۹۲۰ میلادی ندارد.

در ادامه ۱۰ خودروی جاده‌ای که سریع‌ترین زمان‌ ممکن را در پیست نوربرگ‌رینگ ثبت کرده‌اند، معرفی می‌شوند.

وایپر خودروی اسپرت و محور عقب برند آمریکایی دوج (با تلفظ انگلیسی داج، Dodge) بوده که از سال ۱۹۹۲ تولید شده است. نسخه‌ی پرفورمنس باشگاه مسابقه‌ای آمریکایی (American Club Racing) یا به اختصار ACR اولین بار در مدل ۱۹۹۹ وایپر عرضه شد. آخرین مدل عرضه شده از وایپر ACR، در سال ۲۰۱۶ با رانندگی دومینیک فارباخر به رکورد ۷ دقیقه و ۱.۳۰ ثانیه در نوربرگ‌رینگ رسید. وایپر ACR-E با قدرت ۶۵۰ اسب بخار و کیت بدنه‌ی آیرودینامیک نوید شکستن مرز زیر ۷ دقیقه در جهنم سبز را می‌داد.

پرچمدار جدید لامبورگینی، در نسخه‌ی سوپرولوچه ۷۵۰ اسب بخاری عملکرد فوق‌العاده‌ای نشان داد. اونتادور پرقدرت در همان سال رونمایی، با هدایت مارکو ماپلی یک دور نوربرگ‌رینگ را در زمان ۶ دقیقه و ۵۹.۷۳ ثانیه طی کرد. این نسخه از لامبورگینی اونتادور در سال ۲۰۱۷ از خط تولید خارج شد. اخیراً زمزمه‌های رکورد بهتر از نسخه‌ی جدید اونتادور سوپرولوچه یوتا (SuperVeloce Jota) یا به‌اختصار SVJ شنیده شده است.

ابرخودروی پلاگین هیبرید، پورشه 918 اسپایدر با ۸۸۷ اسب بخار قدرت، اولین خودروی جاده‌ای بود که زمانی زیر ۷ دقیقه در جهنم سبز ثبت کرد. سال ۲۰۱۳ بود که مارک لیب، راننده‌ی مسابقه‌ای سابق پورشه، نوربرگ‌رینگ را در زمان ۶ دقیقه . ۵۷ ثانیه طی کرد.

کوپه‌ی اسپرت پورشه 911GT3 RS جدیدترین محصول این برند آلمانی است که در نوربرگ‌رینگ زمان زیر ۷ دقیقه ثبت می‌کند. نکته جالب توجه این است که اختلاف رکورد 911GT3 RS با پیشرانه‌ی تنفس طبیعی که ۱۸۰ اسب بخار از مدل بی‌نظیر GT2 RS قدرت کمتری دارد، فقط حدود ۹ ثانیه است. 911GT3 RS مدل ۲۰۱۸ از پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی ۴ لیتری تنفس طبیعی با قدرت ۵۲۰ اسب بخار استفاده می‌کند که بنابراین، قدرتمندترین خودروی جاده‌ای پورشه با پیشرانه‌ی تنفس طبیعی عنوان می‌گیرد.

شرکت خودروساز بریتانیایی رادیکال اسپرتس‌کار (Radical Sportscar) به‌تولید خودروهای مسابقه‌ای فوق‌سبک وزن شهرت دارد. مدل جاده‌ای SR8 این برند از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۲.۷ لیتری با قدرت ۴۱۱ اسب بخار و حداکثر دورموتور ۱۰۵۰۰ استفاده می‌کند. مدل‌های تولیدی رادیکال در تمام کشورها مجوز تردد جاده‌ای ندارند و به‌همین منظور برخی وب‌سایت‌ها آن‌ها را به‌عنوان مدل‌های جاده‌ای معرفی نمی‌کنند.

نسخه‌ی جدید و پرقدرت هوراکان پرفورمانته با رانندگی مارکو ماپلی باتجربه و جادوی آیرودینامیک تیم مهندسی لامبورگینی در کنار پیشرانه‌ی ۱۰ سیلندر V شکل ۵.۲ لیتری تنفس طبیعی با قدرت ۶۴۰ اسب بخار، رکوردی خارق‌العاده در جهنم سبز ثبت کرد. هوراکان پرفورمانته با استفاده از رژیم کاهش وزن سستو المنتو، ۴۰ کیلوگرم سبک‌تر از هوراکان استاندارد است. مدل کروک این سوپراسپرت زیبا در نمایشگاه خودروی ژنو ۲۰۱۸ رونمایی شد.

مدل SR8 LM تقریباً تمام استانداردهای مورد نیاز برای ورود به مسابقات اتومبیلرانی را دارد. SR8 LM با قدرت ۴۶۰ اسب بخار در تعداد معدودی از کشورهای جهان، همچون بریتانیا مجوز تردد جاده‌ای دارد. مایکل ورگس هدایت این خودروی پرقدرت را در نوربرگر‌رینگ برعهده داشت.

پورشه به‌عنوان برندی که بیشترین سابقه‌ی حضور در نوربرگ‌رینگ را دارد، در سال ۲۰۱۷ کولاک کرد. مدل GT2 RS سری 911 پورشه با استفاده از پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی ۳.۸ لیتری توربوشارژ (دو توربوشارژ با طرح بای‌توربو) ۷۰۰ ساب بخار قدرت و ۷۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. اگر خودروهای تولید انبوه که در تمام کشورهای جهان مجوز تردد جاده‌ای دارند را حساب کنیم، پورشه 911 GT2 RS به مقام اول این فهرست خواهد رسید.

نیو EP9 خودروی تمام برقی با قدرت بیش از ۱۳۰۰ اسب بخار است که هنوز در مورد رکورد آن شک و تردید وجود دارد. زمان‌گیری این خودرو، فقط بر اساس ویدئوی منتشر شده توسط برند سازنده، تایید شده است و هنوز تأییدیه رسمی برای آن وجود ندارد. علاوه بر این، بسیاری از کارشناسان به‌دلیل اینکه EP9 فقط در تعداد چند دستگاه تولید خواهد شد، آن را به‌عنوان خودروی جاده‌ای استاندارد، قبول ندارند.

ابرخودروی مک‌لارن P1 در نسخه‌ی ویژه‌ی LM که فقط ۶ دستگاه از آن تولید شده است، سریع‌ترین خودروی جاده‌ای در نوربرگ‌رینگ است. P1 LM نسخه‌ی جاده‌ای مدل مسابقه‌ای P1 GTR است که رکورد سریع‌ترین خودروی جاده‌ای در هیل‌کلایمب گودوود را هم در اختیار دارد. مک‌لارن P1 LM با رانندگی کنی براک در نوربرگ‌رینگ به زمان ۶ دقیقه و ۴۳.۰۲ ثانیه رسید اما به‌دلیل اینکه بدون پلاک شناسایی بود، برخی کارشناسان رکورد آن را در قالب خودروهای جاده‌ای حساب نمی‌کنند.

در پایان این مطلب، لازم است به رکورد قابل توجه استفان بیلوف، در سال ۱۹۸۳ اشاره کنیم. این زمان باورنکردنی در دورهای تمرینی بیلوف در رقابت‌های استقامتی ۱۰۰۰ کیلومتر نوربرگ‌رینگ ثبت شد؛  سریع‌ترین دور این راننده در مسابقه ۶ دقیقه و ۲۵.۹۱ ثانیه بود. نیکی لائودا با طی کردن این پیست در زمان ۶ دقیقه و ۵۸.۶۰ ثانیه در دورهای تمرینی، اولین راننده‌ی مسابقات فرمول یک بود که زمان زیر ۷ دقیقه را در نوربرگ‌رینگ (رقابت‌های سال ۱۹۷۵) ثبت کرد. رکورد سریع‌ترین خودروی فرمول یک در هنگام مسابقه با زمان ۷ دقیقه و ۶ ثانیه در اختیار کلی رگازونی است.