این روزها همه در باره‌ی لامبورگینی اوروس صحبت می‌کنند و از این خودرو به‌عنوان پایه‌گذار کلاس جدیدی از خودروهای شاسی‌بلند، یاد می‌شود. پلتفرم و ساختار کلی این خودرو با مدل تولید انبوه آئودی Q7 مشابهت دارد؛ با این وجود در پشت فرمان یک لامبورگینی اوروس، تجربه‌ی رانندگی همانند یک سوپر اسپرت خواهید داشت که به لطف وجود یک پیشرانه V8 توربو به دست آمده است. این پیشرانه با حجم ۴ لیتر و دوتوربو شارژر می‌تواند ۶۵۰ اسب بخار قدرت و ۸۵۰ نیوتون متر گشتاور تولید کند. این روزها اکثر برندها حداقل یک مدل شاسی‌بلند در بین محصولات خود دارند و حتی خودروسازانی مانند پورشه و مازراتی که در کار تولید مدل‌های اسپرت هستند نیز به دنبال تولید شاسی‌بلند رفتند.
هیچ استثنایی در این زمینه وجود ندارد و خودروسازان پرفروشی مثل اشکودا و فولکس‌واگن نیز محصولات متنوع شاسی‌بلند به بازار عرضه می‌کنند. با این وجود انتظار نمی‌رفت که لامبورگینی نیز اقدام به تولید شاسی‌بلند کند؛ اما این اتفاق افتاد و اوروس به بازار معرفی شد. اوروس اولین تجربه‌ی لامبورگینی در تولید خودروهای شاسی‌بلند نیست و این برند ایتالیایی سال‌ها پیش در دهه‌ی ۱۹۸۰ یک شاسی‌بلند به بازار معرفی کرد که با نام LM002 شناخته می‌شد. در این خصوص در ویدئوی جدیدی که از گروه دنده پنج (Fifth Gear) منتشر شده است، مدیر اجرایی لامبورگینی، استفانو دومینیکالی در مورد این خودرو صحبت می‌کند.
او در این ویدئو اشاره می‌کند که پروژه‌ی تولید لامبورگینی LM002 یک تجربه‌ی بسیار نو و جالب برای لامبورگینی بود؛ به‌طوری که لامبورگینی قصد داشت ضمن پاسداشت سنت‌های خود اقدام به معرفی خودرویی چندکاره و در عین حال متفاوت کند. البته تولید LM002 تنها به ۳۰۰ دستگاه محدود شد و این خودرو هیچگاه به تولید انبوه نرسید.
این روند، به استراتژی لامبورگینی برای حفظ ارزش خودروهای اسپرت بازمی‌گشت. لامبورگینی LM002 در بخش فنی خود نیز تمامی مشخصات یک لامبورگینی را داشت؛ به‌طوری که در زیر پوسته‌ی کوهستانی این خودرو شاهد یک پیشرانه‌ی V12 با حجم ۵.۲ لیتر بودیم که می‌توانست ۴۴۴ اسب بخار قدرت تولید کند. البته LM002 با معیارهای امروزی فاصله‌ی زیادی داشت؛ هرچند در زمانی حدود ۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسید. این آمار، برای خودرویی با وزن ۷ تن عدد بدی نیست؛ ضمن اینکه ساخت این خودرو به اواسط دهه‌ی ۱۹۸۰ بازمی‌گردد. لامبورگینی حتی یک نسخه‌ی قوی‌تر از LM002 را معرفی کرد که به پیشرانه‌ی ۷.۲ لیتری ۱۲ سیلندر مجهز بود.
برنامه‌ی تولید شاسی‌بلند توسط لامبورگینی به دهه‌ی ۱۹۷۰ و پروژه‌ای به نام چیتا برمی‌گردد. هدف این پروژه تولید یک خودروی آف‌رود چهار چرخ محرک با استفاده از پیشرانه V8 کرایسلر در عقب بود. این تصمیم هیچگاه عملی نشد و پیشرانه‌ای که در شاسی‌بلند LM002 مورد استفاده قرار گرفت متعلق به لامبورگینی کانتاش بود.